ایران ۳ تا ۸ سال با بمب اتمی فاصله دارد

ایران 3 تا 8 سال با بمب اتمی فاصله دارد

آقای برادعی این موضوع را در مصاحبه ای با روزنامه فرانسوی لوموند مطرح کرده است که روز دوشنبه 22 اکتبر به چاپ رسید.

آقای البرادعی در این مصاحبه همچنین هشدار داد که نباید برای استفاده از زور جهت مقابله با برنامه هسته ای ایران عجله کرد.

شرح مصاحبه را می توانید در زیر بخوانید:

مذاکرات ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی در چه وضعیتی است؟

ایران گفته است که در چند ماه آینده آماده مذاکره با ما بر سر سوالات باقی مانده در مورد ابهامات برنامه اتمی اش است؛ چیزی که شورای امنیت سازمان ملل متحد چندین سال است درخواستش را مطرح کرده که اصل هدف ما هم هست: روشن کردن ابهامات. پاسخ به این سوالات روشن خواهد کرد که فعالیت های گذشته و حال ایران "سالم" (در چارچوب مقررات) بوده اند یا نه.

این مسئله زمان می خواهد. چرا که نیازمند دسترسی به افراد، اسناد و تاسیسات است.

ما ساده لوح نیستیم، تصور نمی کنیم که به ایران امکان کنترل اوضاع را داده ایم.

تا آخر نوامبر باید قضاوتم را در مورد اینکه آیا برنامه اتمی ایران در مسیر درست است یا نه ارائه کنم. این یک آزمایش مهم برای ایران است که اگر این فرصت را از دست بدهد - و به آنها گفته ام - در این صورت جامعه بین المللی خواهد گفت: حق داشتیم به ایران اعتماد نکردیم.

این یک مرحله بسیار تعیین کننده است. آیا می توانیم در ماه نوامبر به این هدف برسیم؟ می خواهیم، ولی ممکن است تا دسامبر به طول انجامد. دو، سه یا چهار هفته بیشتر برای روندی که سال هاست در جریان است مشکلی نیست.

نحوه عملکرد شما انتقاد برخی از مسئولین را درکشورهای غربی به دنبال داشته که می گویند فشار را بر ایران کم کرده اید در حالی که این کشور فعالیت های هسته ای اش را ادامه می دهد. آیا روشی که در پیش گرفته اید خطر یک سناریو نظامی را در تناقض با هدف شما، بالا نمی برد؟

ما فقط وقتی از استفاده از زور صحبت می کنیم که همه راه های سیاسی شکست بخورند. در مقابل ما فرصت زیادی برای استفاده از همه ابزارهای سیاسی داریم شامل تحریم، گفتگو، همه "هویج" ها و همه "چماق" هایی که در اختیار داریم.

من نمی توانم درباره نیت ها قضاوت کنم اما به فرض اینکه ایران بخواهد به بمب اتمی دست یابد، بین 3 تا 8 سال زمان نیاز دارد. همه سازمان های اطلاعاتی روی این قضیه توافق دارند.

من می خواهم نظر دیگری در مقابل ایده ای مطرح کنم که می گوید: ایران همین فردا به یک خطر بدل می شود و حالا ما با این سوال مواجهیم که آیا باید ایران را بمباران کرد یا گذاشت به بمب دست یابد.

ما اصلا در این شرایط نیستیم. عراق نمونه بارز این است که در بسیاری از موارد استفاده از زور به جای حل مساله، مشکل آن را تشدید می کند.

نظرتان در مورد حمله 6 سپتامبر اسرائیل به سوریه چیست؟ به گفته رسانه های آمریکایی هدف این حمله، یک رآکتور هسته ای و تجهیزاتی بوده که از کره شمالی وارد شده بود. آیا این اطلاعات مبنایی دارند؟

در آژانس بین المللی انرژی اتمی ما هیچ اطلاعی، تاکید می کنم هیچ، اطلاعی در این مورد دریافت نکرده ایم.

با سوریه تماس گرفتیم، همینطور با سازمان های اطلاعاتی خارجی.

به آنها گفتیم اگر یکی از شما ذره ای اطلاعات دارد که نشان می دهد فعالیتی اتمی درجریان است، طبیعتا، خوشحال می شویم در این مورد تحقیق کنیم.

صادقانه امید دارم قبل از آنکه عده ای دست به بمباران بزنند و از زور استفاده کنند، بیایند ما را ببینند و نگرانیشان را اطلاع دهند.

در اینصورت ما به محل می رویم تا صحت آن موضوع را برسی کنیم. ما نشانه ای از ارتباط این قضیه با برنامه اتمی در دست نداریم. تا زمانی که در این زمینه اطلاعاتی نداشته باشیم کار زیادی از دست ما ساخته نیست.

در بررسی هایتان از فعالیت های هسته ای کره شمالی، آیا اندک نشانه ای از ارتباط یا انتقال - مواد اتمی - سوریه دیده اید؟

ما در این مورد اطلاعاتی نداریم.

در ارتباط با کره شمالی، ما اولین گروهی بودیم که در سال 1992 به شورای امنیت اطلاع دادیم که برنامه های اتمی این کشور "مسئله دار" است.

ما چیزی را پنهان نمی کنیم. ولی برای اقدام قانونی، باید اطلاعات در دست داشته باشیم.

عملیات نظامی اسرائیل علیه سوریه به نظر شما چقدر روی پرونده اتمی ایران تاثیر می گذارد؟

امیدوارم بزودی مطلع شوم واقعا در سوریه چه گذشته است. بعضی ها تمایلشان این است که با شعار "جنگ به حق" یا "جنگ بازدارنده" خیلی زود به زور متوسل شوند.

قوانین سازمان ملل متحد به روشنی، زمانی که می شود از نیروی نظامی استفاده کرد را مشخص کرده: در شرایط دفاعی در مقابل یک حمله حتمی، یا زمانی که بر اساس یک تصمیم جمعی، شورای امنیت سازمان ملل به این نتیجه برسد که صلح و امنیت جهانی به خطر افتاده است.

به همین دلیل است که وقتی مسئله استفاده از زور بدون توضیح مطرح است من بشدت نگران می شودم.

امیدوارم توضیحی بدست آورم که نشان دهد که احیانا (حمله اسرائیل) موردی در دفاع از خود بوده است.

نکته ای را هم باید اضافه کنم. در سال 1981 وقتی اسرائیلی ها راکتور اتمی صدام حسین را نابود کردند نتیجه اش مخفی شدن فعالیت های اتمی صدام حسین شد. حکومت عراق، به جای آن یک برنامه اتمی نظامی عظیم زیر زمینی را جایگزین کرد. استفاده از زور می تواند زمان را به عقب اندازد ولی مشکل را از ریشه حل نمی کند.