سفارت آمریکا در بغداد، بزرگتر از کل مساحت واتیکان
سفارت آمریکا در بغداد، بزرگتر از کل مساحت واتیکان
در این ساختمان معظم، بازارچه، سالن های سینما، زمین های بازی و فضاهای سبز متعدد احداث شده است و در واقع شهری است با امکانات اختصاصی و رفاهی در دل بغداد، شهری که در خون و دود پیچیده شده و برایگان در آن داد و ستد می گردد.
قلعه های تو در تو، شبیه به قلاعی که صلیبیون در زمان جنگ های صلیبی بنا می کردند».
این جمله ای است که آمریکایی ها ساختمان جدیدالاحداث سفارتخانه کشورشان در بغداد را با آن توصیف می کنند؛ ساختمانی که کار ساخت آن بتازگی با هزینه ای بالغ بر 600میلیون دلار به پایان رسیده است.
در این ساختمان معظم، بازارچه، سالن های سینما، زمین های بازی و فضاهای سبز متعدد احداث شده است و در واقع شهری است با امکانات اختصاصی و رفاهی در دل بغداد، شهری که در خون و دود پیچیده شده است و برایگان در آن داد و ستد می گردد.
مجله آمریکایی "تایم" گزارش ویژه ای از این ساختمان منتشر کرده است که در آن اطلاعات مهمی افشا شده است. بخشی از این گزارش به شرح زیر است:
شهر بغداد پس از تهاجم آمریکا در سال 2003 و بر اثر حمله های انتحاری و بمب های هوشمند، به شهر خرابه ها، خانه های سوخته و فروشگاه های ویرانه تبدیل شده است؛ اما در این میان، یک استثنای قابل ملاحظه وجود دارد: «ساختمان بی نظیر سفارت ایالات متحده» که در ساحل غربی رود دجله قرار دارد و بزرگترین پروژه ساختمانی پایتخت عراق در طول چهار سال گذشته محسوب می گردد.
دیوارهای بلندی که سفارت را احاطه کرده است آن را از چشم ناظران بیرونی مخفی می کتد و وزارت خارجه آمریکا نیز به دلیل مسایل امنیتی، به درخواست بازدید خبرنگاران وسایل ارتباط جمعی محلی و بین المللی پاسخ مثبت نداده است اما وعده کرده است که در آیندهتصاویری از فضای داخل این ساختمان را در اختیار آنان قرار خواهد داد؛ لذا تنها راهی که بتوان اطلاعاتی از این سفارتخانه بدست آورد بالا رفتن از هتل بابل و نگاه از بام این هتل به آن سوی رودخانه است.
اینگونه است که می توان مجموعه ای از ساختمان های خاکستری رنگ را مشاهده کرد که در زمینی به مساحت 42 هکتار در کنار یکدیگر چیده شده و دور آنها را دیواری بلند و غیر قابل نفوذ احاطه کرده است. بدین ترتیب، این ساختمان دژی است که در داخل دژ دیگر - یعنی منطقه حفاظت شدۀ الخضراء در مرکز بغداد- قرار گرفته است.
این دیوار بلند -که گروهانی از تفنگداران دریایی از آن محافظت می کنند- اگر چه امنیت ساختمان را تضمین می کند ولی انتقاداتی را نیز برانگیخته است.
بنای این ساختمان -که مساحتی به وسعت کشور واتیکان دارد(!)- 600 میلیون دلار هزینه داشته است که بالاترین میزان هزینه ساخت در بین سفارتخانه های آمریکا در سراسر جهان محسوب می شود. در زمانی که میلیونها عراقی ونیز شهروندان بغدای که خارج از منطقه الخضراء زندگی می کنند بجز ساعاتی محدود از دسترسی به آب و برق محرومند، با چشمان خود می بینند که ساخت و ساز این بنای معظم در زمان پیش بینی شده به پایان می رسد و علاوه بر آب و برق کافی، از تصفیه خانه آب آشامیدنی و نیز مراکز تعمیرات و نگهداری بهره می برد.
گفته می شود در پرونده ای که در این خصوص در کنگره آمریکا تشکیل شده اتهاماتی به شرکت های سازنده وارد گشته است؛ از جمله اینکه آنان به کارگران فیلیپینی خود اعلام کرده بودند که باید برای ساخت هتل به دبی اعزام شوند اما آنان بعد از چند ساعت پرواز هوایی خود را در بغداد و برای ساخت این ساختمان مشاهده کردند!
یکی از انتقادات مهم دیگری که به این ساختمان وارد شده است این است که «نماد انزوای آمریکایی ها در عراق» محسوب می شود؛ و اینکه آمریکایی ها از ایجاد امنیت در آینده عراق ناامید هستند.
این مسأله ای است که «ادوارد بیک» سفیر سابق آمریکا در بغداد با لحنی دیگر به آن اشاره می کند: «در این سفارتخانه، هزار نفر در پشت کیسه های شن سنگر گرفته اند! نمی دانم آنها چگونه می توانند با این وضعیت کار دیپلماتیک انجام دهند؟»
