امیدواری مربی تاریخ ساز بسکتبال ایران

امیدواری مربی تاریخ ساز بسکتبال ایران

این مربی متولد بلگراد که سابقه ای بیش از 20 سال در مربی گری دارد، تیم ایران را به مقام قهرمانی آسیا رساند تا به این ترتیب، پس از 60 سال، تیم ایران را بتواند در رقابتهای المپیک شرکت کند.

در گفتگویی اختصاصی با بخش فارسی بی بی سی گفت قرار است روز یکشنبه 12 اوت، در مورد ادامه همکاری، با روسای فدراسیون بسکتبال ایران جلسه ای برگزار کند.

رایکو همکاری خود را با رئیس فدراسیون و دیگر اعضاء این سازمان "عالی" توصیف کرد و گفت در مدت پنج ماه همکاری با تیم ایران، هیچ مشکلی با روسای خود نداشته است.

روحیه تیمی: کلید قهرمانی

ترومن رایکو عامل اصلی موفقیت ایران را در جام ملتهای آسیا، ایجاد روحیه تیمی می داند و اینکه مشخصه های فنی و روحی بازیکنان باهم جور شد؛ چیزی که به گفته او تا کنون در تیمهای ملی ایران رخ نداده بود.

رایکو تاکید می کند که انتخاب از روی شخصیت بازیکنان به خوبی انجام شد.

او به دوره چهار ماهه تمرینات این تیم پیش از مسابقات و حضور در اردوهای ژاپن، ترکیه، صربستان و تایوان اشاره می کند و می گوید که در طی این مدت فضای بسیار خوبی بر اردو حاکم بود.

آقای رایکو اذعان می کند که وجود این فضا، در کنار موفقیتهایی که در بازیهای دوستانه و اردوهای خارجی بدست آمد، اعتمادی دو سویه میان او و بازیکنان پدید آورد که شرایط را برای قهرمانی در آسیا ساده تر ساخت.

هرچند او بوضوح بخاطر می آورد که در حین اردوی تایوان، ماریو پالما، مربی سرشناس اردن که پیشتر به مدت شش سال مربی گری تیم آنگولا را بعهده داشت، به او نوید داده بود که اگر روند حرکتشان به همین نحو ادامه پیدا کند، آنها مطمئنا به المپیک پکن راه خواهند یافت.

سهم تقدیر در ترکیب تیم

سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران یادآوری می کند که به نسبت دوره های پیشین مسابقات، با تیمی بسیار جوان راهی مسابقات شده و همین مسئله بسیاری را شگفت زده کرد.

اما آقای رایکو می گوید لزوما این ترکیب جوان تنها حاصل انتخاب او نبوده است.

ترومن رایکو با تیمی به قهرمانی رسید که به گفته خودش در بهترین شکل خود نبوده است. او در این باره گفت: "پویا تاجیک کاپیتان تیم ملی تنها دو روز پیش از آغاز مسابقات مصدوم شد و از سفر بازماند. در اردوی تایوان دو استخوان پای ایمان زندی شکست. همچنین فدراسیون بسکتبال دو بازیکن اصلی ما، علی رضا هنردوست و سامان ویسی را به عنوان مجازات از حضور در تیم محروم کرد. در پست سنتر هم تنها بازیکن دیگری که می توانست حامد حدادی را زیر حلقه ها کمک کند، حامد سهراب نژاد بود که به علت مصدومیت از ناحیه کمر، تحت عمل جراحی قرار گرفته بود و دوران نقاهت را طی می کرد. حتی مهدی کامرانی گارد راس تیم استخوان انگشتش شکسته بود و به مدت سه ماه به توپ بسکتبال دست نزده بود. او تمرین را 10 روز قبل از مسابقات آغاز کرد و پس از وقفه ای چهارماهه، سه روز پیش از اولین مسابقه، اولین شوت سه امتیازی خود را به سمت سبد پرتاب کرد."

بدنبال گروهی جنگجو

او همچنین مدتی طولانی را به مربی گری تیمهای باشگاهی در یونان، قبرس، بلژیک، لهستان و چین پرداخته است.

آقای رایکو می گوید اندیشه هایش صرفا محدود به دفاع یا حمله نمی شود و برای او مهمترین عامل جنگندگی بازیکن است.

"در اولین جلسه اردوی تیم ملی ایران به بازیکنان گفتم برایم سخت کوشی بازیکن اهمیت دارد و اینکه بازیکن با شور و اشتیاق بازی کند و برای اسم بازیکن هیچ اهمیتی قائل نیستم."

او می گوید :"بازیکنان ایرانی جنگنده هستند، از نظر اصول فنی شخصیت دارند و با استعداد هستند."

بدن منظم، ذهن منظم

اما آقای رایکو به نحوه زندگی بازیکنان اشاره می کند و مثال می زند که "غیبت از تمرین یا غذاخوردن دسته جمعی مهم شمرده نمی شود."

او یادآوری می کند که این بازیکنان برخی مواقع به اندازه کافی منظم نیستند و از نظر تاکتیکی در سطح اروپایی ها نیستند.

همین مسئله باعث شد که به گفته ترومن رایکو، برای او بالاترین اولویت، ایجاد یک نظام حرفه ای باشد و آموختن اینکه "بازیکن باید برای تیمش ازخودگذشتگی کند."

آینده تیم و مربی

هرچند حضور ترومن رایکو در تصاویر مخابره شده از جشن های پس از پیروزی و بازگشت تیم ملی بسکتبال به ایران به شدت نامحسوس بوده، قهرمانی ایران در آسیا نشان می دهد که این مربی نقشی عمده در این قهرمانی ایفا کرده است.

اما بدست آوردن این مقام، مطمئنا تقاضا برای بکارگیری این مربی با تجربه را، حداقل در آسیا افزایش خواهد داد و مسلما کشورهای زیادی تلاش خواهند کرد که با حقوقی بالاتر از رقم فعلی حدود هشت هزار دلار در ماه، او را بکار بگیرند.

هیچ تضمینی وجود ندارد که ادامه فعالیت این مربی به موفقیت های بیشتر در المپیک پکن منجر شود اما برخی کارشناسان معتقدند، باقی ماندن این مربی در ایران، حداقل امید رسیدن به موفقیت های بیشتر را زنده نگه خواهد داشت.