سیلی عظیم باعث تشکیل جزیره بریتانیا شد

سیلی عظیم باعث تشکیل جزیره بریتانیا شد

تصاویری که با کمک امواج صوتی در آب (سونار) گرفته شده زخم های عمیقی را در بستر دریای مانش نشان می دهد که باید در اثر جاری شدن ناگهانی مقدار عظیمی آب ایجاد شده باشد.

دانشمندان طی مقاله ای در نشریه "نیچر" گفتند که این سیل احتمالا از یک دریاچه عظیم که اکنون "دریای شمال" است جاری شده است.

به اعتقاد آنها یک رویداد - شاید یک زلزله - باعث شکافته شدن دیواره دریاچه در "تنگه دوور" (Dover Strait) شده باشد.

دکتر سانجیو گوپتا از "امپریال کالج لندن" و همکارانش می گویند که آن حادثه یکی از تعیین کننده ترین ابرسیل ها در تاریخ اخیر زمین بوده است که وضعیت کنونی جزیره بریتانیا را توضیح می دهد.

وی به وبسایت خبری بی بی سی گفت: "این حادثه، یا رشته حوادث، که باعث جاری شدن سیل شد، مسیر تاریخ بریتانیا را تغییر داد."

"اگر آن اتفاق نیافتاده بود، بریتانیا به عنوان شبه جزیره ای در اروپا باقی می ماند. و آنوقت دیگر نیازی به یک تونل زیر آب نبود و می شد مسیر بریتانیا تا فرانسه را پیاده رفت، همانطور که انسان های اولیه پیش از آن حادثه چنین می کردند."

لرزش؟

ایده یک سیل بزرگ در واقع سرچشمه در برداشتی دارد که دانشمندان از عصر یخ در شمال اروپا دارند.

گمان می رود که صدها هزار سال قبل، زمانی که سفره های یخی از اسکاتلند و اسکاندیناوی رو به جنوب به حرکت درآمدند، باریکه ای از خشکی بریتانیا را به قاره اروپا پیوند می زد.

این تیغه خشکی در دریای مانش احتمالا 30 متر بالاتر از سطح دریا بوده است.

محققان پدیده های ماقبل تاریخ گمان می کنند که این تیغه، دیواره جنوبی دریاچه بزرگی در شمال شرق بود که از آب رودهای فعلی تمز و راین تغذیه می کرده است.

سپس اتفاقی - که آنها در مورد تاریخ دقیق آن مطمئن نیستند - باعث شکسته شدن این باریکه خشکی موسوم به تیغه "ویلد-آرتواس" شد.

دکتر جنی کولی یر از دانشگاه "امپریال" توضیح داد: "شاید علت حادثه جمع شدن آب در پشت دیواره بوده باشد. شاید چیز دیگری آن را سبب شده باشد؛ امروز این امر کاملا شناخته شده است که در ناحیه کنت زمین لرزه های کوچکی روی می دهد."

تغییر مسیر رودها

در هر دو حالت، شکسته شدن تیغه و سرازیر شدن آب به رویدادی خارق العاده دامن زد.

مطالعه کالج امپریال و سازمان حوضه های آبی بریتانیا با استفاده از امواج بسیار قوی سونار برای نقشه برداری از بستر حوضه کانال انگلیس انجام شد.

این تصاویر وجود شیارهای عمیق و سایر مشخصه های خشکی هایی که در آب های تند غرق شده اند را آشکار می کند.

تصور می شود که آن سیل عظیم برای چندین ماه با شدت در جریان بوده است و بنابه تخمین ها هر ثانیه یک میلیون متر مکعب آب را رها می کرده است.

محققان به مجله نیچر گفتند که شکسته شدن تیغه و سیل متعاقب آن باعث تغییر شکل آبگیرهای شمال غربی اروپا شده و جهت حرکت دو رود تمز و راین را تغییر داده است.

شواهد فسیلی

نظریه مربوط به جاری شدن آن سیل عظیم تقریبا از 30 سال پیش شکل گرفت؛ اما تصاویر سوناری بهترین شواهد تا به امروز برای اثبات آن را فراهم می کند.

مطالعات قبلی درباره بقایای حیوانات ماقبل تاریخ نقش حیاتی کانال مانش را در شکل گرفتن تاریخ طبیعی بریتانیا آشکار کرده بود.

این آبراه در طول زمان مانند یک فیلتر عمل کرده است، چرا که امکان ورود برخی حیوانات از اروپا به بریتانیا را فراهم آورده اما راه بقیه را سد کرده است.

دانشمندان می توانند تاثیر پیدایش کانال را در نوع و ترکیب فسیل های متعلق به برهه های کلیدی تاریخ بریتانیا مشاهده کنند.