ملاقلی‌پور از دید دوستان

قبل از شروع برنامه، جمعیت زیادی از هنرمندان و مردم در تالار وحدت جمع شده بودند و در دور تا دور تالار پارچه نوشته‌های تسلیت نصب بود.

روز پنجشنبه 17 اسفند ماه و از ساعت 9 صبح، جمع کثیری از مردم، هنرمندان و مسئولان کشور در تالار وحدت یاد و خاطره رسول ملاقلی پور را گرامی داشتند ،بر پیکر او نماز خواندند و سپس پیکر این هنرمند به بهشت زهرا منتقل شد و در آنجا آرام گرفت.

به گزارش فارس، قبل از شروع برنامه، جمعیت زیادی از هنرمندان و مردم در تالار وحدت جمع شده بودند و در دور تا دور تالار پارچه نوشته‌های تسلیت نصب بود.

مراسم راس ساعت 9 آغاز شد و اکبر نبوی، معاون فرهنگی خانه سینما به عنوان مجری برنامه در ابتدا درباره رسول ملاقلی پور و وفات او به عنوان ضایعه‌ای برای سینمای ایران سخن گفت. او سپس از مجید مجیدی، کارگردان سینما دعوت کرد تا درباره ملاقلی پور صحبت کند.مجید مجیدی نیز با اشاره به آشنایی خود با ملاقلی پور از او به عنوان یک هنرمند متعهد و تاثیرگذار در سینمای دفاع مقدس نام برد. شرف‌الدین : ما الان باید کربلا می‌بودیم سخنران دیگر این مجلس، محمدرضا شرف الدین ، مدیر عامل انجمن سینمای دفاع مقدس بود. شرف‌الدین در سخنان خود گفت:« نمی دانم چه بگویم. ما الان باید کربلا می‌بودیم. رسول دائم زنگ می زد که مدارک چی شد؟ به اربعین نزدیک شدیم.» وی سپس به بیان خاطره‌ای از ملاقلی پور پرداخت و افزود: رسول قرار بود فیلمی برای امام حسین(ع) بسازد. اما یکدفعه منصرف شد. وقتی دلیلش را پرسیدم، گفت: اگر فیلم را بسازم و آنچه می خواستم در نیاید، چه جوابی باید به مردم بدهم؟ من لیاقت فیلمسازی برای آقا را ندارم.» شرف‌الدین در پایان گفت:« وقتی دوستان هنری ما خبر وفات ملاقلی پور را شنیدند، همه یکباره جمع شدند. آنها نه به عنوان هنرمند یا مسئول، بلکه خالصانه آمدند تا یک گوشه کار را دست بگیرند . این نشان دهنده همدلی هنرمندان است، اما آیا باید عزیزی برود تا این همدلی‌ها پررنگ شود. محمدی: گفت با یک ساک کوچک می روم منوچهر محمدی، تهیه‌کننده فیلم« میم مثل مادر» به عنوان سخنران دیگر مجلس ضمن عرض تسلیت به حاضران جلسه گفت: ما که در سینما هستیم می دانیم راحت پیش نمی‌آید که فیلم اول یک هنرمند نینوا باشد و فیلم آخرش کربلا . وی افزود: 22 بهمن به اتفاق هم رفتیم کربلا و قرار شد برای اربعین هم به کربلا برویم تا او صحنه‌هایی مستند از این حادثه بگیرد و در فیلمش استفاده کند، دوشنبه به او زنگ زدم و گفتم هر لحظه ممکن است مشکل ویزا حل شود. آماده باش. رسول گفت: یک ساک کوچک دارم که هر وقت بگویی حاضر است. محمدی در پایان گفت: دیشب فیلمنامه عصر روز دهم را می‌خواندم. آخرین صحنه آن مربوط به بین‌الحرمین بود. رسول قرار بود با پا آنجا برود، اما با دل رفت. شادمان: عمو رسول زود رفت علی شادمان، بازیگر خردسال فیلم« میم مثل مادر» به عنوان سخنران دیگر مجلس از خاطره همکاری خود با رسول ملاقلی‌پور سخن گفت و افزود: در صحنه آخر فیلم عمو رسول سرش را کنار گوش من گذاشت و گفت: فیلم را برای فاطمه زهرا (ص) می سازم و به خاطر همین دوستش دارم. شاید سال دیگر من نباشم.» شادمان ادامه داد: عمو رسول رفت. خیلی زود رفت و نه تنها دل من که دل همه ایرانی‌ها برای او تنگ شده است. حجت الاسلام مطلبی: او از همه ما جلو زد حجت الاسلام مطلبی، از دوستان قدیمی رسول ملاقلی پور نیز در این مراسم حضور داشت و به بیان خاطراتی مشترک با ملاقلی پور پرداخت:« آشنایی ما مربوط به30 سال قبل و در محله‌های قلعه مرغی و 20 متری ابوذر بود. من از آن زمان رسول را به عنوان جوانی پاک و معتقد می‌شناختم و دوستی ما از آن زمان تاکنون ادامه دارد. وی افزود: پیامبر خدا می‌فرمود: بهترین شما کسی است که بداند خیلی زود می رود حتی اگر به اندازه نوح عمر کند. رسول این را خوب می دانست و از همه ما جلو افتاد. میر کریمی: فیلم‌های رسول عمق تنهایی اش را نشان می‌دادند رضا میر کریمی،‌مدیر عامل خانه سینما نیز با حضور در مراسم گفت: بعد از صحبت‌های دوستان چیزی جز تسلیت برای گفتن ندارم. وی افزود:«فیلمسازان انسان‌های حساس هستند و احساس نیرومند دارند، اما در بیان این احساس جز در قالب کارشان ناتوان هستند. به همین دلیل همیشه تنهایند.من هرگاه در سالن تاریک سینما فیلم های رسول را می دیدم، به عمق تنهایی او پی می‌بردم و این مسئله به شدت مرا را تکان می‌داد. امیدوارم زیارتش قبول باشد.» معصومه ملاقلی پور: پدرم زنده است دختر کوچک ملاقلی پور هم از دیگر سخنران‌های مجلس بود. او گفت: وقتی از من خواسته شد تا در مراسم امروز صحبت کنم ، قبول نکردم، اما شب پدرم را دیدم که از من ناراحت شده است. به همین دلیل آمدم تا حرف بزنم. اما فقط می‌گویم پدرم زنده است و حرف دیگری ندارم.» رضایی: رسول تابلوی صداقت بود محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت و فرمانده سابق سپاه، در ابتدای سخنانش از دوستی خود و رسول ملاقلی پور بویژه در چند سال اخیر سخن گفت و افزود:« رسول تابلوی صداقت بود. او با روحی لطیف و دلی دردمند پیام رسان بخشی از حوادث دفاع مقدس شد و در کنار دیگر فیمسازان تابلوی صادقانه‌ای از مظلومیت رزمندگان را به نمایش گذاشت. او مسافر واقعی سفر کربلا بود.» رضایی در پایان افزود:« از خداوند متعال می‌خواهم به پاس این زحمات او را با شهدای کربلا و دفاع مقدس محشور بگرداند. برای خانواده ایشان طلب صبر و مغفرت و برای سینمای دفاع مقدس سربلندی و عزت خواهانم. جعفری جلوه: ملاقلی‌پور یک عاشورایی تمام عیار بود. جعفری جلوه ، معاون سینمایی و سمعی و بصری وزارت ارشاد سخنران بعدی مراسم بود که با اشاره به فیلمسازی ملاقلی پور گفت: او همه عمر سینمایی‌اش را در عاشورا گذاشت. با نینوا به عرصه سینما آمد و به کربلا رفت و در قطعه کربلایی 8 سال دفاع مقدس حضور پررنگی داشت. او راوی عشق بود و روح عاشورایی ملت را به زبان سینمایی بیان کرد و تا عصر روز دهم بر سینمای عاشورایی پای فشرد، این فیلم را ساخت و رفت. وی افزود: مگر عصر روز دهم چیزی جز چنین صحنه‌ای است. او سال پرشوری را پشت سر گذاشت. گویی می دانست فرصت کم است. سالی که گذشت ، اوج فعالیت‌های او بود. او این شور، حرارت و انرژی را در زمانی که سینما دوباره جان می‌گیرد، به همه سینمایی ها داد و رفت. ایده‌ها ، آرمان‌ها و صداقت او با ماست و با ما خواهد بود تا اوج سینمای ملی. صفاری هرندی: ابلاغ سلام رئیس جمهور صفار هرندی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با حضور در مراسم ، ابتدا پیام احمدی نژاد، رئیس جمهور را برای حاضران در جلسه قرائت کرد :« ابتدا اجازه می خواهم ابلاغ کننده سلام رئیس جمهور به جمع حاضر باشم و تسلیت ایشان خطاب به مردم شریف و خانواده مرحوم ملاقلی پور را بیان کنم». در پیام رئیس جمهور آمده بود: خبر ناگوار در گذشت هنرمند ملی کشور و فیلمساز برجسته دفاع مقدس موجب تاسف و تالم شد. بی‌شک فقدان ایشان ضایعه‌ای برای مجموعه هنری کشور و ملت ایران است. اینجانب مصیبت وارده را به ملت شریف ایران و خانواده آن مرحوم تسلیت می‌گویم و برای روح پرتلاطم رسول ملاقلی پور ، پرواز در جوار رسول خدا را آرزو می‌کنم. صفار هرندی بعد از ابلاغ پیام ریاست جمهوری افزود: اگر چشم دل باز کینم. می‌توانیم روح لطیف رسول عزیز را بر فراز این مکان و این جمع مشاهده کنیم. وی در پایان گفت: امسال سال رسول بود. او آثاری را بر جای گذاشت که نشانه تسلیم رضایتمندانه او در برابر تقدیر بود و همان تسلیم گواه است که رسول امسال در جایگاهی که جایگاه رضایت است، قرار گرفته. رسول را در سال رسول الله در جوار خداوندی بار دارند، اینها اتفاقی نیست. علی ملاقلی پور: پدرم فرمانده سینمای جنگ بود علی ملاقلی پور در پایان مراسم ضمن تشکر از همه حاضران گفت:« وقتی کسی لباس سیاه می‌شود، انگار سقف آسمان روی سرش پایین آمده است.» وی افزود:« هر چند به نظر می رسد سایه پدرم از سرم کوتاه شده، اما دلم خوش است که سایه اش به سوی آسمان رفته و بزرگتر شده است.» او در پایان گفت:« رسول احدی که تا آخرین لحظات در کنار پدرم بود، دوربین پدر را به من داد و گفت:« این اسلحه پدرت است، نگهش دار. پدرم علاقه ویژه‌ای به نمایش زندگی فرماندهان جنگ داشت، حالا که او رفته احساس می کنم او فرمانده سینمای جنگ بود." بعد از این سخنان حاضران در مراسم به پیشنمازی حجت‌الاسلام دکتر بهداروند بر پیکر رسول ملاقلی پور «نماز میت» خواندند و سپس پیکر او به بهشت زهرا منتقل شد