دبی را فراموش کنید!
رأی دهید
ادعای بزرگی بود اما واقعیت داشت. مسئولان ورزش منطقه آزاد کیش در برنامهریزی درازمدت خود قصد دارند این جزیره را به بزرگترین قطب ورزش آسیا تبدیل کنند و همه این اتفاقات در فاصله بسیار کم جغرافیایی با شهری دیگر به نام دبی در حال اتفاق است.
برای ما که هر روز خبرهای برپایی اردوی بایرنمونیخ و رئال مادرید در دبی را میشنویم یا در رسانهها میخوانیم که این شهر کوچک، بزرگترین و بهترین دهکده المپیک و استادیومهای ورزشی را در اختیار دارد، باور این موضوع که قرار است همین جزیره دوستداشتنی کیش خودمان، از دبی پیشی بگیرد و شرایطی بهتر را مهیا کند، کمی سخت به نظر میرسد.
اما جالب است که مدیران ارشد این جزیره که یک منطقه آزاد به حساب میآید، ادعای خود را بدون حتی کمی لرزش در صدایشان بیان میکنند و حتما میتوان چهرههای مصمم آنها را نیز از پشت گوشی تلفن متصور شد!
دستاندرکاران موسسه ورزش کیش، پس از برگزاری چند رویداد بزرگ بینالمللی که آخرین آن مسابقات جهانی شمشیربازی با حضور 25 کشور بود، حالا با اعتماد به نفس بیشتری از عملی شدن این ادعا صحبت میکنند. حتی این موضوع را تا حدی منطقی و قابل توجیه میدانند و طرح برگزاری کلیه رقابتهای برونمرزی در کلیه رشتهها را نیز آماده کردهاند و در نامهای به 48 فدراسیون ورزش زیرنظر سازمان تربیتبدنی، این موضوع را به اطلاع آنها نیز رساندهاند. طرحی که قطعا در صورت عملی شدن یک تحول جدید را در ورزش به وجود خواهد آورد. این 48 فدراسیون (که حداقل سی فدراسیون آن، رقابتهای برونمرزی را میزبانی میکنند) کلیه رقابتهای ورزشی آسیایی، جهانی و به طور کلی تورنمنتهای برونمرزی خود را در این جزیره برگزار میکنند و آن وقت است که میتوان از قطعی شدن هدف اصلیشان، یعنی جایگزینی کیش به جای دبی صحبت کرد.
این طرح البته مساعدت مسئولان سازمان تربیتبدنی و نهادهای مرتبط دولتی را نیز میطلبد و در غیر این صورت، عملا هیچ فدراسیونی حاضر به انجام هزینههای اینچنینی نخواهد بود؛ هر چند این مسئله را نیز مسئولان ورزش این نهاد قابل حل میدانند. به قولی آنها با ارائه تخفیف و برعهده گرفتن برخی هزینهها، به فدراسیونهای ورزشی سوبسید هم خواهند داد.
اما یک مسئله دیگر نیز، احتمال تضعیف شدن کیش در مقابل دبی را به وجود آورده که این بار نیز همین مسئولان، آن را منتفی و حل شده عنوان میکنند. برخی شایعات در خصوص مشکلات قانونی ایران برای استفاده مهمانان خارجی از امکانات کیش خبر میداد که نمونه آن ورود و خروج مهمانان از طریق کیش، به خاک ایران بود. مدیر روابط عمومی موسسه ورزش کیش، در گفتگو با مجله خانه سبز از این شایعه به عنوان موضوعی برای تخریب فضای مناسب جزیره یاد میکند. برخلاف برخی اخبار منتشر شده، هیچ مهمان خارجی برای ورود به خاک کیش، با مشکل روبهرو نیست چرا که اساسا به دلیل آزاد بودن این منطقه، مسافران خارجی نیازی به اخذ ویزا نخواهند داشت. منطقه آزاد کیش این آمادگی را دارد که با توجه به امکانات بالای خود، در هر زمان میزبان مسافران خارجی باشد و تا به حال نیز هیچ مشکلی از این لحاظ برای مهمانان به وجود نیامده است حتی در جریان برگزاری رقابتهای جهانی شمشیربازی، رییس فدراسیون جهانی این رشته با ابراز شگفتی از امکانات بسیار وسیع این جزیره، اعلام آمادگی کرد تا بار دیگر رویدادی در این سطح را به کیش واگذار کنند.اصولا نگاه دستاندرکاران ورزش جزیره، به سمتی است که تلاش در جهت عالی بودن وضعیت زندگی مهمانان در جزیره از تمامی جهات باشد و به شکر خدا، تا به حال شاهد این وضعیت نبودیم.اما سوالی که در این میان بیپاسخ مانده بود، عدم توجه مسئولان در سالهای دور به این مسئله بود که آن روزها با انتقادات زیادی از سوی کارشناسان روبهرو شده بود. پیگیریها نشان از برنامهریزیهای درازمدت، میانمدت و کوتاهمدت برای وضعیت ورزش در جزیره کیش میداد. به این ترتیب که با حضور بهرام افشارزاده در راس کار ورزش این جزیره، برنامهها برای آغاز کار و تجهیز امکانات ورزشی آغاز شد.زمانی که افشارزاده وارد کیش شد وضعیت ورزش منطقه در حد صفر بود و هیچ برنامه مشخصی برای این موضوع وجود نداشت اما مدیران ارشد منطقه آزاد، با اعتقاد به نوع مدیریت وی، شرایط را برای پیشبرد اهداف در حوزه ورزش مهیا کرده و این نوع فعالیتها از آنجا آغاز شد.ساخت ورزشگاههای مجهز و همچنین زمینهای ورزشی، استخر، سالن ژیمناستیک و فضای برگزاری مسابقات والیبال ساحلی (که در این منطقه با استقبال زیادی روبهرو است) از مواردی بود که در زمان افشارزاده به مرحله عمل رسیده و در برنامهریزی درازمدت نیز، حمید سجادی در تلاش است تا قطب شدن این جزیره به عنوان پایتخت ورزش منطقه را عملی کند.اما، همان طور که در ابتدا نیز به آن اشاره کردیم، اینگونه برنامهریزیها، هم تلاشی واقعی را میطلبد و هم حمایتی در شان موضوعی که در ورزش، کم و بیش به آن بیتوجهی میشود. مطرح کردن این برنامه، آن هم برای نخستین بار در رسانهها، تازه شروعی برای کار است. کاری که قطعا با عملی نشدن آن (همان طور که باشدنش میتواند اتفاقی بزرگ از جنس مثبت را پدید آورد)، شاید بتوان عنوان <لاف بزرگ> را برازنده مسئولان این جزیره دانست حتی اگر مسئول ورزشی این جزیره به شدت، این واژه را غیرمتصور عنوان کند.به هیچ عنوان نمیتوانیم بپذیریم که این <لاف بزرگ> از سوی دستاندرکاران ورزش کیش داده شود؛ به همین دلیل تمام تلاش خود را برای به سرانجام رساندن تمامی برنامهها به کار خواهیم بست.
آقای سجادی! اما واقعیت این است که ورزش ما هیچگاه سابقهای خوش از این وعدهها نداشته است.
سجادی: بله، و ما میخواهیم تمام این به <اصطلاح وعدهها> را به حقیقت تبدیل کنیم. باور کنید این کار، شدنی خواهد بود.
شنیده شده که به 48 فدراسیون ورزشی اعلام آمادگی کردهاید که کلیه رقابتهای برونمرزیشان را میزبانی کنید. این اولین موضوع بحث. آیا این کار شدنی است؟
سجادی: البته منبع خبر شما را نمیتوانم تصور کنم. چون این مسئله یک برنامهریزی خصوصی بود. ضمنا از واقعیت کمی به دور است اگر ما بخواهیم همه 48 فدراسیون را در خود جای دهیم. با توجه به زیرساختهای بسیار خوبی که در این جزیره فراهم است، آمادگی داریم تا بسیاری از رشتهها را برگزار کنیم. برخی رشتههایی هم که تاکنون در کیش فعالیت نداشتهاند را با مونتاژ کردن امکاناتشان، آماده برگزاری مسابقات میکنیم.
چند رشته ورزشی را همین امروز آمادهاید تا پذیرا باشید؟
سجادی: اگر بخواهم رقمی واقعی را عنوان کنم، بیست فدراسیون را همین حالا مکاتبه و آمادگی خودمان را اعلام کردیم.
و حتما روند هزینههای جاری این بیست فدراسیون و برنامهریزیهایتان را هم برآورد میکنید؟
سجادی: بله، یک اتفاق جالب در ورزش کیش این است که مهندس شایسته، مدیرعامل منطقه آزاد از طرفداران دو آتشه ورزش است و به همین دلیل تاکنون با هیچ برنامه ما مخالفت نکرده است.
آقای سجادی! بحث برگزاری کلیه رویدادهای ورزشی در جزیره کیش، تا چه حد جزو اولویتهای کاری ورزش جزیره به حساب میآید؟ اساسا این کار، با امکانات، فضا و نوع برنامهریزیهای شما سنخیت دارد؟
سجادی: ببینید، ما الان آمادگی برگزاری همه این رویدادها را داریم. این یک ادعا نیست، واقعیت است پتانسیل ما در جزیره کیش به حدی است که میتوانیم میزبانی شایسته برای ورزشکاران باشیم؛ به همین دلیل هم مذاکراتمان را در این خصوص آغاز کردهایم و امیدواریم فدراسیونها هم دعوت ما را لبیک بگویند اما یک موضوع در این جا قابل بحث است و آن هم اینکه همه این اتفاقها زمانی خواهد افتاد که سازمان تربیتبدنی و فدراسیونهای ورزشی، خودشان علاقهمند به راهاندازی این چنین جریانی باشند. برنامهریزی ما از روز نخست، به صورتی بود که با همه نهادهای مرتبط با ورزش خواهان تعامل شدیم و حالا هم روی همین موضوع تاکید داریم.
و اگر عملی نشد و مثلا سازمان تربیتبدنی علاقهای به تعامل با ورزش کیش نداشت؟
سجادی: قطعا این سرمایهگذاری گسترده در کیش، فقط برای استفاده 22 هزار نفر جمعیت جزیره نیست و ما هدفی فراتر از این را دنبال میکردیم. نگاه ما به امکانات اینجا، استفاده همه مردم ایران است.
بحث دیگری که گاهی مطرح میشود، هزینه بالای کیش در مقایسه با دیگر شهرها است؛ مثلا، برپایی اردو در استانی همانند ایلام، برابر با هزینه همان اردو در کیش نیست.
سجادی: این هم از همان نکاتی است که به نوعی فضاسازی تخریبی را، البته به صورت ناخودآگاه، برای سرمایهگذاری در کیش به وجود آورده. موسسه ورزش کیش برای برگزاری رویدادی بزرگ، بودجه مشخص و کافی را در اختیار دارد. در واقع برای برگزاری رقابتهای ورزشی، ما متولی اصلی خواهیم بود. شما نمونههای بسیاری را در این مورد میتوانید مشاهده کنید؛ مثلا طی یک ماه گذشته، میزبان رقابتهای جهانی شمشیربازی بودیم و جالب اینکه غالب هزینهها توسط ما پرداخت و بعید است اگر فدراسیون برای برگزاری این مسابقات حتی یک ریال، هزینه اضافی کرده باشد.
به جز این، ما کمکهای خود را به کمکهای مالی صرف، خلاصه نمیکنیم. در زمان برگزاری هر رقابتی، به جز هزینههای مالی، برنامهریزی برای امنیت رقابتها، حضور اورژانس به صورت دائمی، هماهنگی رقابتها و اجرای برنامههای حاشیهای و همچنین حضور ارباب جمعی را برعهده میگیریم تا از این طریق، حتی به فدراسیونها سوبسید هم داده باشیم.
البته دقیقا با مثالی که شما زدید، گاهی به مشکل برخورد میکنیم. روال کاری ما برای رفاه میهمانان ورزشی، کاملا براساس برنامه و با بهترین شرایط است اما مثلا گاهی یک تیم ورزشی از ما میخواهد که برای دو هفته در کیش اردوی تمرینی داشته باشد و انتظار دارد تا هزینههای اسکان، تغذیه و رفت و آمد آنها را پرداخت کنیم که البته این موضوع را نمیتوانیم جزیی از برنامهریزی کاریمان قرار دهیم.
پس میتوان برای اردوهای تمرینی، شهری به جز کیش را انتخاب کرد؟
سجادی: ادعای دیگر ما که اعتقاد داریم واقعیت است، هزینههای پایین کیش حتی برای برپایی اردو است. جزیره کیش از تمامی شهرهای ایران، هزینههای کمتری را برای برپایی اردو به وجود میآورد. تیمهای ورزشی با حضور در این جزیره میتوانند از بهترین تخفیفها برای اسکان، تغذیه و رفت و آمد استفاده کنند ضمن اینکه شرایط ایدهآل تمرینی را برای آنها به وجود خواهیم آورد.
این شرایط ایدهآل چیست؟
سجادی: ببینید، در دورانی که خود من ورزش دوومیدانی را به صورت جدی دنبال میکردم، همیشه آرزو داشتم یک شب، زیر نور نورافکن ورزشگاه شیرودی تهران تمرین کنم. به خدا طی آن همه سال، حتی یک بار هم این اتفاق نیفتاد اما با شرایطی که این جا مهیا کردهایم، حتی اگر یک ورزشکار بخواهد تمرینات خود را تا نیمه شب ادامه دهد، نورهای ورزشگاه خاموش نخواهد شد و این اتفاق در هیچ کجای ایران رخ نداده است.
به بحث اصلی برگردیم. ادعای بزرگ دیگری که در صورت تحقق، یک رخداد بزرگ و شاید یک رنسانس در ورزش ایران است، تبدیل کیش به <پایتخت ورزش آسیا> است. اساسا طرح چنین نظریهای در شرایط فعلی، توجیه منطقی دارد؟
سجادی: ما برای رسیدن به این اتفاق، تلاش میکنیم و به سمتی پیش میرویم که بتوانیم شرایط را برای این موضوع مهیا کنیم اما واقعیتها را نیز نباید کتمان کرد. ما نقطه نهایی را به همین صورت متصور شدهایم اما نمیتوانیم با امکانات و البته شرایط فعلی در کوتاهمدت به آن دست پیدا کنیم. تبدیل جزیره کیش به پایتخت ورزش منطقه و در نهایت آسیا، میتواند تئوری مسئولان این منطقه آزاد را که اعتقاد دارند جزیره کیش باید چشم و چراغ ورزش ایران باشد، به واقعیت تبدیل کند.
برای شروع چه برنامهریزی انجام شده است؟
سجادی: ما سه هدف اصلی را برای اینگونه طرحها دنبال میکنیم. مرکز آموزش، کمپ برگزاری اردو و همچنین محل برگزاری بهترین مسابقات ورزشی. با مهیا کردن این شرایط به صورت کاملا عالی حتی اگر خودمان تبلیغات مستقیم را انجام ندهیم، محلی مطمئن برای تیمهای ورزشی خارجی خواهیم شد؛ همانطور که تاکنون هم این مسئله دیده شده است. طی این مدت، بارها ورزشکاران کشورهای خارجی در برخورد با ما، ابراز علاقه کردند تا باز هم در این جزیره حضور داشته باشند.
فاصله جزیره کیش با همان برنامهها تا دبی چقدر است؟ آیا امکان سبقت گرفتن از این شهر را در جایی مثل کیش میتوان متصور شد؟
سجادی: ما یک تفاوت اساسی با دبی داریم. پشتوانه جزیرهای همانند کیش، کشوری با دیرینهای تاریخی و جمعیتی هفتاد میلیونی است و این در حالی است که دبی فضایی بسیار کوچک و بدون سابقه است. این شهر تنها با سرمایهگذاریهای کلان شیخنشینها توانسته به این مرحله برسد و هیچ زمینهسازی و شناخت فرهنگی از مقوله ورزش ندارد.
این درست، اما به هر ترتیب برخی کشورها دبی را به کیش ترجیح میدهند. آیا میتوان این نوع دیدگاه را به سوی ایران متمایل کرد؟
سجادی: قطعا قابلیت این کار را داریم و اطمینان داشته باشید که تلاشمان برای رسیدن به این موضوع است اما ابتدا باید خودمان را به همه بقبولانیم و وجه بزرگیمان را اثبات کنیم. زمانی که به آن مرحله رسیدیم، میتوانیم مدعی باشیم که پایتخت ورزش آسیا خواهیم بود.
آقای دکتر! بحث آخر، دعوت از تیمهای بزرگ جهان برای برپایی اردو در جزیره کیش است. این هم شاید از آن ادعاهای بزرگ باشد که میتواند به واقعیت تبدیل شود.
سجادی: بله، سال گذشته هم این جریان مطرح شد و اتفاقا با نظر بسیار مساعد مسئولان روبهرو شد. با استفاده از امکانات عالی و همچنین علاقهمندی اسپانسرهای مالی برای سرمایهگذاری در این بخش، همینجا آمادگی جزیره را برای میزبانی از تیمهای معروف دنیا اعلام میکنیم. این اطمینان را میدهم که در سال 86 حداقل چند تیم مطرح، به کیش سفر خواهند کرد.
یعنی هیچ مشکلی از لحاظ تامین امنیت، اسکان و محل برپایی اردو ندارید؟
سجادی: کلیه نیروهای حاضر در جزیره، ورزشی و غیرورزشی، در اینگونه مناسبتها با یکدیگر متحد میشوند. همه نهادهای اجتماعی نظیر نیروی انتظامی و فرمانداری نیز علاقهمندند تا با همکاری در این زمینهها، فضا را برای رشد ورزش در جزیره بیشتر کنند، البته بعضی حواشی کوچک نظیر آماده نبودن زمینهای ورزشی وجود دارد که قطعا اینها به راحتی قابل حل هستند.
پس شاید در روزهای آتی، رئالمادرید و بایرن مونیخ یا رونالدو و رونالدینیو را اینجا ببینیم.
سجادی: امیدوار هستیم، انشاءا..