آیا خون کارمندان نفت رنگین تر است؟

در پی تصویب لایحه مدیریت خدمات کشوری در مجلس شورای اسلامی، فشار نفتی ها برای استثنا کردن کارکنان وزارت نفت و سازمان ها و شرکت های مرتبط با آن از شمول این قانون وارد مرحله جدیدی شده است.

به گزارش عصر ایران (asriran.com)، پیش از این نفتی ها، می کوشیدند دولت را تشویق به باز پس گیری این لایحه از مجلس کنند ولی پس از آنکه در این هدف موفقیتی به دست نیاوردند، در صدد زمینه سازی برای رد این مصوبه در شورای نگهبان یا تصویب طرحی برای مستثنی کردن خود از این قانون هستند.

بر اساس قانون مدیریت خدمات کشوری، حقوق همه کارکنان دولت هماهنگ می شود به گونه ای که به عنوان مثال یک کارمند در بخش دبیرخانه وزارت نفت، حقوقی برابر با همتای خود با شرایط استخدامی و تحصیلی مشابه، در وزارت تعاون یا آموزش و پرورش خواهد گرفت.

از آنجا که لابی های نفتی طی دهه های گذشته، همواره در بسیاری از تصمیم گیری ها موثر بوده است، تاکنون هیچ قانون و رویه ای حتی "نظام هماهنگ" نیز نتوانسته است حقوق پرسنل وزارت نفت را تابع عدالت کند و بدین ترتیب، همواره نفتی ها، حقوق، مزایا و امکانات بسیار بیشتری نسبت به همتایان خود در سایر دستگاه ها دریافت کرده اند و این بی عدالتی آشکار باعث رنجش خاطر کارمندان دولت بوده است زیرا فردی که با سابقه 15 ساله و تحصیلات لیسانس در بخش اداری یک وزارتخانه دولتی کار می کند و ماهانه 350 هزار تومان دریافتی دارد، وقتی می بیند که همتای او در همان بخش و با همان سابقه و تحصیلات در وزارت نفت حدود یک میلیون تومان دریافتی دارد خود را کارمند درجه 2 دولت می پندارد و البته به همان میزان نیز در وی انگیزه فعالیت وجود خواهد داشت. ( حال بگذریم از امکانات و مزایای جانبی که فقط برای کارمندان نفت وجود دارد.)

از این رو، قانون جدید را می توان سرآغازی برای عدالت گستری بین کارمندان دولت دانست که قرار است به تبعیض ها پایان دهد.

پرسنل وزارت نفت و شرکت های تابعه، با این استدلال که آنها با استخراج و فروش نفت برای کشور درآمدزایی می کنند، خواستار حفظ این فاصله حقوق ها هستند ولی آنها فراموش کرده اند نفتی که استخراج می کنند، نه متعلق به آنها که متعلق به همه مردم ایران است و از این رو، جای هیچ منتی وجود ندارد.

وانگهی اگر قرار باشد درآمدزایی را ملاک حقوق قرار دهیم، کارکنان بسیاری از بخش ها مثل وزارت امور اقتصادی و دارایی نیز می توانند به استناد اینکه درآمد زایی دارند خواهان مستثنی شدن از شمول این قانون باشند.

پرسنل نفت، همچنین به سختی کار خود اشاره می کنند و می گویند که با این شرایط سخت، باید هم حقوق ما بیش از بقیه باشد، اما سوال اینجاست که آیا همه پرسنل نفت در حوزه چاه های نفت، دکل ها و پالایشگاه ها کار می کنند یا آنکه بخش بزرگی از آنان، همانند کارمندان دیگر دولت در ستاد مستقر هستند و صرفاً به کارهای اداری می پردازند؟

وانگهی، کسانی که در مناطق عملیاتی نفت هستند، از مزایای خاص آن نیز برخوردارند و این برخورداری، البته می بایست در همه بخش های دیگر نیز به یک شکل اعمال شود.

به عنوان مثال، آیا پرسنل نیروی انتظامی که در شرایط سخت جغرافیایی، آب و هوایی و امنیتی کار می کنند و جانشان نیز همواره در معرض خطر ات ناشی از مبارزه با قاچاقچیان، اشرار، سارقان مسلح و ... است، کارشان سهل تر از کار پرسنل نفت است؟

البته در قانون جدید، مقرر نشده است که حقوق پرسنل نفت کاهش یابد، بلکه قرار است طی یک دوره زمانی 5 ساله، افزایش حقوق های پایین با درصد زیاد و افزایش حقوق های بالا با درصد کم صورت بگیرد تا در یک فرآیند پلکانی، تناسب معقولی بین حقوق کارکندان دولت در بخش های مختلف پدید آید.

با این حال، باز هم نفتی ها نسبت به این قانون معترض اند و خواستار حفظ شکاف موجود هستند.

آیا به راستی خون کارمندان وزارت نفت از خون سایر کارمندان رنگین تر است؟