میمونی که با آواز خواندن شکارچیان خود را از شکار ناامید می‌کند
رأی دهید
نوعی از میمونها موسوم به "گیبون سفید دست" در صورت مشاهده حیوانات شکارچی، خود را به شکارچی نزدیک کرده و شروع به خواندن آوازهایی خاص می‌کند که احتمالا برای هشدار به سایر میمونها و نیز ناامید کردن حیوان شکارچی است.
به گزارش سایت اینترنتی "لایو ساینس"، پیش از این نمونه‌های قابل توجهی از تولید صدا در میان میمونها برای ارتباط با سایر اعضای گروه و به ویژه برای آگاه کردن آنها از وجود خطر، مشاهده شده‌است.
به طور مثال، نوعی از میمونها موسوم به میمونهای "وروت"(Monkey (Vervetدر صورت مشاهده شکارچیانی نظیر عقاب در آسمان، شروع به خواندن نوعی خاص از آواز می‌کند که همنوعانشان با شنیدن آن آوازهای خاص از وجود خطر در آسمان آگاه می‌شوند و به آسمان نگاه می‌کنند و همین میمونها در صورت مشاهده خطر روی زمین، آوازهای دیگری می‌خوانند که همنوعانشان با شنیدن آن آوازها از وجود شکارچی روی زمین آگاه می‌شوند و به زمین نگاه می‌کنند.
به گفته "کلاوس سوبربوهلر" زیست‌شناس دانشگاه "سنت اندروز" در اسکاتلند، "گیبون"ها هر روز صبح آوازهای بلندی می‌خواندند که از کیلومترها دورتر در جنگل شنیده می‌شود اما همواره این سوال وجود داشته‌است که آیا "گیبون"ها که در مقایسه با میمونهای "وروت" به انسانها نزدیکترند نیز در صورت مشاهده خطر همنوعان خود را با صدا آگاه می‌کنند یا خیر.
"سوبربوهلر" و همکارانش بدین‌منظور در پارک ملی "خائو یای" در تایلند به مشاهده رفتار این میمونها پرداختند و با مجسمه‌هایی مشابه حیوانات شکارچی، رفتار آنها را در هنگام مواجه با شکارچیان بررسی کردند.
نتایج این مطالعه نشان داد این میمونها که اغلب عمر خود را در ارتفاعات ۱۸متر تا ۳۰متری درختان زندگی می‌کنند، با مشاهده شکارچیان روی زمین، در رفتاری عجیب از درخت پایین آمده و تا فاصله حتی ۴/۵متری شکارچی بدان نزدیک می‌شوند و با صدای بلند شروع به خواندن آوازهایی خاص می‌کنند.
به گفته "سوبربوهلر"، میمونهای "گیبون" احتمالا با این رفتار سعی می‌کنند از یک سو به حیوان شکارچی نشان بدهند که حضور او شناسایی شده و دیگر نمی‌تواند میمونها را غافلگیر و شکار کند تا با این روش شکارچی از شکار میمونها ناامید و منصرف شود و از سوی دیگر با این روش به سایر همنوعان خود در زمینه وجود شکارچی روی زمین هشدار می‌دهند.
بررسی‌های این محققان همچنین نشان داد که آوازهای هشداردهنده این میمونها غالبا شامل هفت "کلمه" متمایز شامل "وا"، "هو"، و "وائو" است که تمامی آوازهای آنها با استفاده از همین کلمات مشخص ساخته می‌شود و این نخستین باری است که چنین ارتباط صوتی پیشرفته‌ای در موجودات زنده به جز انسانها شناسایی شده‌است.
"سوبرلوهلر" اعلام کرد دلایل متعددی وجود دارد که نشان می‌دهند تکلم در انسانها در پی تکامل ارتباطات صوتی میمونها ایجاد شده‌است و به همین علت باید تحقیقات بیشتری صورت بگیرد تا مشخص شود کدامیک از توانایی‌های تکلمی انسانها مختص به انسان بوده و کدامیک از این توانایی‌ها در میان میمونها نیز وجود دارد.
