کریسمس در گرمای تابستان

بر خلاف نیمکره شمالی، کشورهایی که در نیمکره جنوبی زمین قرار دارند، کریسمس و سال نو شان، در تابستان قرار دارد. به این دلیل که زمستان نیمکره شمالی، تابستان نیمکره جنوبی است.

اما ، باهمه اینها ، سال نو میلادی در راه است و می توان نمودهای آن را در هرگوشه و کنار دید. بازار خرید درخت کریسمس گرم است و مردم با تزیین و آرایش خانه ها و چراغان کردن کوچه و خیابان های، برای تحویل سال نو، آمادگی می گیرند.

در یک روز آفتابی، گذری می اندازم به بازارچه ای معروف به "بازار افغانها" در دندینانگ، که یکی از نواحی شهر ملبورن است.

این بازارچه از حضور پر رنگ افغانها در اینجا حکایت دارد که با کاسبی سنتی شان توانسته اند توجه بسیاری را به خود جلب کنند.

دیدن یک کارمند استرالیایی، ساعت ۹ صبح نان گرم و کنجد زده مخصوص افغانها را زیر بغل گرفته و رو به دفتر کارش روان است، شاید در نگاه اول کمی تعجب آور باشد، اما با دیدن هر روزه این صحنه ها، در می یابی که بالاخره در سفره معروف به سفره استرالیایی ، اقلام افغانی هم جایی برای خود باز کرده است.

محلی که امروزه به نام بازارچه افغان ها یاد می شود، شباهت های زیادی با بازارچه های سنتی افغانستان دارد.

وقتی در این بازارچه که با طول دو کیلومتر امتداد می یابد، قدم می گذاری بوی کباب افغانی، مشام هر رهگذری را تحریک می کند و هرعابری را بسویش فرا می خواند.

فروشگاهها معمولا به سبک جزیی فروشی های افغانستان در هر گوشه و کنار دیده می شود.

اگرچه در اکثر این رستوران ها علائمی از فرا رسیدن کریسمس و یا سال نو نمی بینی، ولی در بعضی دیوار ها عکس هایی از درخت کریسمس آویزان شده است.

شاید تنها چیزی که می توان از آن فرارسیدن سال نو را دید ، شلوغی رستوران ها ست.

معمولا افغانها با وجود آن که سالهاست مقیم این دیار هستند ولی تغییرات زیادی در زندگی شان بوجود نیامده است. هنوز هم نوروز در نزد عامه مردم اهمیت ویژه ای دارد و سال نو مسیحی فقط برای کاسبکاران بیشتر معتبر است تا نزد عامه مردم.

خرید های سال نو

در استرالیا ۲۶ دسامبر روز خرید عمومی است. این روز Boxing Day یا روز بسته بندی می نامند که بازارها ۲۴ ساعته باز است و مردم مشغول خریدار تحفه ها و بقیه خریدهای شان برای سال نو هستند.

ولی در بازارچه افغان، کاسبی طبق معمول می باشد. از شلوغی زیاد خبری نیست و کاسبی هم مثل هر روز برقرار است.

در اینجا پایان سال برای افغانها مفهوم گذشته را ندارد که با آمدن سال نو، رنجهای تازه و نگرانی های جدید رخ می کند.

سال نو میلادی ، در واقع به نوعی، نوروز افغانهاست، نوروزی با شادمانیهای پایدار و برخورداریهای بی شمار.

اگرچه نوروز افغانستان هنوز هم برای افغانهای مقیم استرالیا یاد آور احساس نوستالوژیک است اما در اینجا نوروز، دیگر آن شور و شلوغی بازارهای کابل و ازدحام روضه سخی را ندارد.

در تعطیلات سال نو میلادی، مردم بیشتر به جاهای دور مسافرت می کنند. متاسفانه دید و بازدید ها میان افغان ها روز به روز کمتر شده است.

سال نو میلادی از نظر فرهنگی اهمیت زیادی برای افغانها ندارد و نوروز و عید نیز بخاطر سازگاری نداشتن زمانی اش با تقویم رسمی اینجا، برای دید و بازدیدهای سنتی ما، مناسب نیست.

افغانها مانده اند میان دلبستگی نوستالوژیک با گذشته و نا توانی در ادغام جدی با محیط جدید.

داستان بازارچه افغان نیز همین سرنوشت را دارد . میان کاسبی سنتی و مدرن در نوسان است که حتی تغییر سال نیز نمی تواند تکانی به آن بدهد