در روزهای اخیر ، گویی که مملکت هیچ مشکلی ندارد جز لوگوی یک روزنامه ، برخی جریان های سیاسی و فکری ، جنجالی بپا کرده اند درباره لوگوی "تهران امروز" و مدعی اند که این لوگو ، طرحی از یک زن رقصان است!
این تفسیر عجیب و غریب برای اولین بار توسط نشریه "پرتو سخن" مطرح شد و مفسر گمنام آن که برای اثبات ادعایش حتی این را نوشت که انتهای حروف"ر" ، "و" و "ز" به صورت کج طراحی شده است تا تداعی دست و پای زن رقاص را داشته باشد!
هر چند این تفسیر از سوی رسانه ها و محافل هنری ، بیشتر به یک شوخی و کج فهمی تعبیر شد ، اما عده ای آن را جدی گرفتند و با ادعای این که تهران امروز ، با لوگوی خود در حال ترویج "بی ناموسی" است ، به تابلوهای تبلیغی این روزنامه در سطح شهر تهران حمله کردند و آنها را پاره کردند!
در همین زمینه ، روزنامه تهران امروز گفت وگویی با طراح لوگوی خود انجام داده و توضیحات هنری او را منتشر کرده است.دامون خانجانزاده از طراحانی است که در سالهای اخیر بهطور تخصصی و مداوم به کار در حوزه «طراحیحروف» و «تایپوگرافی» پرداخته. او دارای مدرک ممتاز از انجمن خوشنویسان ایران و کارشناسی ارشد گرافیک از دانشگاه هنر است.
خانجانزاده با اشاره به این که از خط نستعلیق برای طراحی این لوگو استفاده کرده می گوید: خط نستعلیق ترجمان تصویری ادبیات ایرانی است. اگر به بخش وسیعی از ادبیات ایران بنگرید، خط نستعلیق خودنمایی میکند... لوگوی «تهرانامروز» از دو کلمه تهران و امروز تشکیل شده. زمانی که این کار به من سفارش داده شد از من خواستند روی کلمه امروز تمرکز کنم و تهران در پلان دوم قرار داشت. پیشنهاد من این بود برای کلمه «امروز» از خط نستعلیق و برای «تهران» از نسخ استفاده شود. چون بنا بود کلمه «تهران» به شکل کوچکتری دیده شود و هم به خوانایی ضربهای وارد نشود، آن را با نوعی از خط نسخ گرافیزه شده طراحی کردم.
وی درباره بخشهای پایانی حروف «ز»، «و» و «ر» که مفسر "پرتو سخن" مدعی شده است تداعی کننده دست و پای زن رقاص است نیز توضیحات تخصصی مربوط به هنر خوشنویسی را ارائه می کند و می گوید: پایان حروف «شمره» نام دارد و این اتفاقی که در انتهای حروف در اثر سرعت نگارش ایجاد میشود در اصطلاح «تشمیر» میگویند. این یک رفتار اصیل در خوشنویسی است که به آن «قلمانداز» میگویند و در تمام خطوط وجود دارد. در نستعلیق قاجاری به خصوص در مرقعات «میرزاغلامرضا» و «میرحسین ترک» و بعدها «فتحعلی حجاب شیرازی» بهصورت یک شیوه درمیآید. در بسیاری از قطعات و مرقعات مذهبی، کتابهای دعا و ابنیه این شیوه نستعلیق قلمانداز موجود است. ذات خط نستعلیق به همین شکل است و این شیوه در خط بهنوعی سرعتنویسی و نیاز بهرهگیری درست از زمان و پویایی و حرکت را القا میکند.
این هنرمند خوشنویس و گرافیست درباره تفسیری که اخیراً درباره لوگوی "تهران امروز" مطرح شده ابراز تعجب می کند و می گوید: خود بنده هم شگفتزده هستم، این امر حکایت از نادیده گرفتن خط اصیل ایرانی، بهعنوان بخشی از میراث فاخر و جمال و شکوه فرهنگ ایرانی است. اینکه با دیدن این لوگوتایپ چطور میتوان به افکار و تصوراتی عجیب و غریب اصرار ورزید، آنرا نمیدانم. باید گفت اگر این پردهدری بخواهد چنین پیش برود و اینگونه به خط و تاریخ سربلند آن بنگریم، به نتیجه درستی نمیرسیم. اگر با این عینک به هر پدیدهای نگاه کنیم میتوانیم اشکال بیربط به موضوع را ببینیم.
وی در پایان می افزاید: من فقط میتوانم بگویم خط نستعلیق ترجمان ادبیات ماست و بهعنوان عروس خطوط شناخته میشود. نستعلیق ذاتی سرکش و مغرور دارد و بهراحتی نمیتوان آنرا بکار گرفت و هر پدیدهای را در آن و با آن القا کرد. اما حرفه من گرافیک است و تا زمانی که در مورد پدیدهای تخصصی در کارم شبههای باشد حاضرم جوابگو باشم، اما ضمن احترام برای همه در برابر چنین قضاوتهایی سکوت میکنم، شاید این مصراع خود گویای این معنا باشد که: «هرکه بیهنر افتد نظر به عیب کند.»
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|