اولین پیام صوتی پژمان جمشیدی از کانادا؛ برمی‌گردم تا دست بازی‌کنندگان با آبرویم رو شود!

پژمان جمشیدی که چند روز پیش با انتشار یک پیام طولانی به حواشی اخیر پیرامون خود واکنش داده و به خارج از کشور رفته بود تا با خانواده خود دیدار کند؛ اخیراً با انتشار یک صوت در فضای مجازی صحبت‌هایی را بر زبان آورده است. پژمان جمشیدی در این باره می‌گوید:

از خدا می‌خواهم که واقعیت مشخص شود و دست تک‌تک افرادی که به این راحتی مرا قضاوت می‌کنند، رو شود. شاید اگر این واقعیت آشکار گردد، روشن شود که بسیاری از کسانی که درباره انسان‌ها حرف می‌زنند، به هیچ چیز اعتقاد ندارند. 


این افراد به سادگی با شرف و آبرو و تمام آنچه را که یک انسان در طول بیست‌وپنج سال با شهرت و تلاش به‌دست آورده، بازی کنند، زیرا برایشان اهمیتی ندارد.

جالب است که بسیاری از همین افراد دم از دموکراسی و نجات ایران می‌زنند. خدا را شکر که این اتفاق افتاد، زیرا چهره واقعی بسیاری از افراد آشکار شد. 

من چه همکارانم و چه کسانی که قضاوت ناعادلانه کرده‌اند را به خدا می‌سپارم. هیچ دفاعی از خودم ندارم، چون می‌دانم در نهایت حق به حق‌دار می‌رسد.

و این را هم بگویم که تو خودت مرا می‌شناسی؛ حتی اگر مرتکب بزرگ‌ترین گناه دنیا شده باشم، باز هم دوست دارم در دستگاه قضایی کشور خودم و در پیشگاه مردم خودم مورد قضاوت قرار بگیرم. من کشوری جز ایران را در دنیا نمی‌شناسم.

هر کجا که باشم، باز هم برمی‌گردم، چه رسد به حالا که کارهای زیادی دارم و باید حق خود را بگیرم. مگر من کاری کرده‌ام که ترسیده باشم و فرار کنم؟ حتی اگر کاری هم کرده بودم، باز هم نمی‌رفتم. وای به حال امروز که هیچ کار خطایی نکرده‌ام، هیچ گناهی مرتکب نشده‌ام. خدا شاهد است بر آنچه می‌گویم.

در این بین، مامک جمشیدی، خواهر پژمان جمشیدی نیز استوری جدیدی درباره سفر برادرش به کانادا منتشر کرده است.

ماجرای اتهام تجاوز (زنای به عنف) علیه پژمان جمشیدی، بازیگر و فوتبالیست مشهور، یکی از جنجالی‌ترین پرونده‌های قضایی اخیر در فضای عمومی و هنری ایران بوده است که موجی از واکنش‌های متناقض را در پی داشت. 

این پرونده با شکایت یک زن جوان بازیگر تازه‌کار مطرح شد؛ شاکی مدعی شده بود که جمشیدی با وعده فراهم کردن موقعیت‌های شغلی و معروفیت، او را فریب داده و مورد تجاوز قرار داده است. 

در پی این شکایت، قوه قضائیه نیز موضوع بازداشت این بازیگر را به اتهام زنای به عنف تایید کرد، اگرچه جزئیات پرونده به دلیل در مرحله تحقیقات مقدماتی بودن، به صورت رسمی و کامل منتشر نشد. این واقعه، جدای از ابعاد حقوقی، به سرعت در فضای مجازی و رسانه‌ها به کانونی برای بحث‌های اجتماعی درباره سوءاستفاده‌های قدرت و طبقه و همچنین نحوه برخورد جامعه با سلبریتی‌ها تبدیل شد.

پس از بازداشت اولیه، پژمان جمشیدی با تودیع وثیقه سنگین آزاد شد و اخبار ضد و نقیضی پیرامون وضعیت حقوقی پرونده منتشر گشت. در حالی که شاکی و برخی گزارش‌ها از تأیید اولیه تجاوز از سوی پزشکی قانونی خبر می‌دادند، وکلای جمشیدی بلافاصله اتهام تجاوز را "کذب محض" خواندند و مدعی شدند که اتهام زنای به عنف در دادگاه تجدیدنظر نقض شده است. 

وکلای مدافع تأکید کردند که اتهام فعلی موکلشان در نهایت می‌تواند "رابطه مادون زنا" یا "رابطه نامشروع" باشد که مجازاتی به مراتب متفاوت از تجاوز دارد و حتی برای آن نیز انتظار تبرئه را می‌کشند. این تقابل روایات میان شاکی (وکیل شاکی) و وکلای متهم، بر ابهام و جنجال پرونده افزود و جامعه را در میانه دوگانه‌ی باور شاکی در برابر دفاع از آبروی یک چهره محبوب قرار داد.

در پی این جنجال‌ها، پژمان جمشیدی کشور را ترک کرد و در اولین واکنش رسمی خود از خارج از کشور، اتهامات وارده را یک "تهمت کثیف" و "ساختگی" خواند و بر بی‌گناهی خود تأکید کرد. او اعلام کرد که برای پیگیری پرونده و اثبات حقانیت خود به زودی به کشور باز خواهد گشت. 

این حواشی و واکنش‌ها، نه‌تنها یک پرونده قضایی، بلکه یک نبرد روایتی در میان افکار عمومی را به نمایش گذاشت. برخی کاربران به دلیل محبوبیت جمشیدی، او را تبرئه کردند و بر شایعه بودن خبر تأکید ورزیدند، در حالی که برخی دیگر شجاعت زن شاکی را تحسین کرده و به دلیل نوع واکنش عمومی، جامعه را بابت اهمیت دادن بیشتر به سلبریتی تا قربانی خشونت، نقد کردند. 

این پرونده، آینه‌ای برای بازتاب تضادها، قضاوت‌های زودهنگام و مسائل حقوقی پیچیده در خصوص خشونت جنسی در بستر اجتماعی ایران شد.