ریاکاری و تضاد نشست فوق‌العاده عربی ـ اسلامی قطر در محکومیت اسرائیل

عبدالستار دوشوکی

پنج‌شنبه یازده سپتامبر (سالروز حمله القاعده به آمریکا) ۲۰۲۵
ویژه سایت ایرانیان انگلستان

در پی حمله اسرائیل به جلسه سران گروه تروریستی حماس در دوحه قطر، اکنون قرار است مجموعه شترگاوپلنگی" از کشورهای عربی و اسلامی در تقبیح تجاوز و نقض حاکمیت کشورها از جمله حمله اسرائیل به مقر حماس در دوحه تشکیل شود. بنده نیز با اصل محکومیت تجاوز به تمامیت ارضی و نقض حاکمیت کشورها کاملا موافق هستم. اما!

اما اگر به مجموعه "شترگاوپلنگی" که در این جلسه در روز یکشنبه و دوشنبه آتی در دوحه حضور به هم می‌رسانند تا با جانماز آب کشیدن باورمندی ظاهری و تعهد دغل‌منشانه خود را مبنی بر رعایت حق حاکمیت کشورها نشان دهند و بر اساس همین اصل اسرائیل را محکوم کنند، نظر بیندازیم, به عقیده من بسیار مضحک و مسخره است. زیرا اکثر این کشورهای به اصطلاح اسلامی بیش از آنکه اسرائیل به آنها حمله کند، بارها به یکدیگر حمله کرده‌اند و هزاران بیگناه از یکدیگر را کشته‌اند.

جمهوری اسلامی در تیرماه سال جاری به قطر حمله کرد و حاکمیت آن را نقض نمود، بدون آنکه قطر علیه ایران اقدامی انجام داده باشد، یا بعد از حمله انجام دهد. در آن زمان به رگ غیرت عربی یا اسلامی کسی برنخورد. 

در ژانویه سال گذشته میلادی جمهوری اسلامی ایران با موشک به جمهوری اسلامی پاکستان حمله نمود که در آن چند شهروند بلوچ پاکستانی کشته شدند. متقابلا کشور به اصطلاح دوست و مسلمان و برادر پاکستان به ایران حمله کرد و چند کودک بی‌گناه بلوچ کشته شدند. اما به رگ غیرت هیچ کسی (تأکید می‌کنم هیچ کسی!) برنخورد.

پنجشنبه ۶ شهریور امسال (دو هفته پیش) نیروی هوایی پاکستان به ولایت ننگرهار امارت اسلامی افغانستان حمله کرد و تعداد زیادی زن و کودک بی‌گناه مسلمان کشته شدند. این چندمین حمله پاکستان و کشتار زنان و کودکان بی‌پناه مسلمان در افغانستان بود؛ و اصلا و ابدا به غیرت اسلامی و انسانی کشورهای مسلمان برنخورد. 

ترکیه یکی دیگر از شرکت‌کنندگان این جلسه بارها با جنگنده‌های خود به شمال دو کشور همسایه عراق و سوریه حمله کرده است و تعداد زیادی مسلمان کشته است. اما کشورهای عربی از جمله قطر (متحد استراتژیک ترکیه) هرگز این نقض حاکمیت دو کشور عربی و کشتار مسلمانان را محکوم نکردند. و ترکیه هم بارها اعلام کرده این حق ذاتی و قانونی ترکیه است تا به اصطلاح رهبران گروه‌های تروریستی در خاک کشورهای دیگر را نه فقط هدف حمله نظامی و بمباران قرار دهد، بلکه حتی تجاوز از طریق نیروی زمینی بکند، که بارها کرده است. و به هر کسی هم که اعتراض بکند، می‌گوید: "خفه شو! زیرا از نظر بین‌المللی این حق ذاتی و لاینفک من است."

جمهوری اسلامی ایران بارها با جنگنده و موشک تحت بهانه حمله به مقرهای به گفته خودش "تروریست‌های پ‌ک‌ک و بقیه احزاب کرد ایرانی" حمله کرده و تمامیت ارضی عراق (کشور دوست و برادر شیعه) را نقض کرده و آدم کشته است. جمهوری اسلامی بارها در مجامع بین‌المللی از به اصطلاح حق خود (حمله به پایگاه‌های به اصطلاح "تروریست‌ها" در کشورهای همسایه از جمله افغانستان، پاکستان، عراق و حتی سوریه) شدیدا دفاع کرده. 

یعنی دقیقا همان استدلالی که اسرائیل بعد از کشتار مردم خویش در ایستگاه اتوبوس در روز دوشنبه توسط حماس به آن متوسل شده، و روز بعد (سه‌شنبه) مشخصا به مقر فرماندهان حماس در دوحه حمله کرد، آن هم در حالی‌که حماس با افتخار مسئولیت کشتار یهودیان روز قبل را پذیرفته بود. البته لازم به توضیح نیست که هیچ گونه قیاسی بین سران حماس و قربانیان حملات امثال جمهوری اسلامی و ترکیه و پاکستان وجود ندارد.

کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس از جمله عربستان، امارات، قطر، کویت و بحرین بارها به یمن حمله کرده بودند و تعداد زیادی مسلمان بی‌گناه یمنی (شیعه و سنی) را بی‌رحمانه کشته اند. اما رگ غیرت اسلامی و انسانی و عربی هیچ کسی به جوش نیامد. جمهوری اسلامی هم به عربستان (آرامکو) حمله کرد. کشورهایی مانند مصر و ترکیه با فرستادن نیروی نظامی به لیبی حاکمیت آن کشور اسلامی را بارها نقض کرده‌اند. 

جالب اینجاست که همین کشورها در صحنه جنگ داخلی کشورهای اسلامی مثل سومالی و اکنون بخصوص سودان بین ارتش و نیروهای واکنش سریع در مقابل یکدیگر حضور و دخالت مستقیم و غیر مستقیم دارند و باعث کشته شدن ده‌ها هزار انسان بی‌گناه  و آوارگی میلیونها آفریقایی مسلمان شده‌اند. 

حال بگذریم از اینکه کشورهایی مانند روسیه در اوکراین و کشتار بی‌رحمانه مسلمانان چچن و یا نسل‌کشی (Genocide) اویغورها توسط چین بسیار بدتر از اینها کرده‌اند. و اکثر کشورهای مسلمان نه تنها به روسیه و چین اعتراض نکردند و حتی یکبار جلسه تشکیل ندادند؛ بلکه عملا چاکر و چاپلوس چین و یا روسیه هستند.

وانگهی حمله آمریکا در عمق خاک پاکستان (برای کشتن اسامه بن‌لادن) و یا هند در حمله اخیر به پایگاه‌های تروریست‌های پاکستانی ـ کشمیری در خاک پاکستان عمل خود را منطبق با قوانین بین‌المللی می‌دانند. در نتیجه حمله اسرائیل به جلسه سران گروه تروریستی حماس منحصر به فرد نیست که گردهمایی فوق‌العاده مجموعه "شترگاوپلنگِ جانماز آب‌کش" را توجیه کند.

نمونه‌های نقض حاکمیت و تمامیت ارضی و کشتار در کشورهای اسلامی / عربی توسط کشورهای اسلامی / عربی فراوان است که شرح همه آنها مثنوی هفتاد من کاغذ می‌شود. حال همه این کشورهای استبدادی "شترگاوپلنگ" در دوحه جمع می‌شوند تا بگویند اسرائیل یک کشور یاغی است و همه ما رژیم‌های آراسته و پاک و منزه و مطیع قوانین بین‌المللی هستیم. 

در صورتی که این حماس بود که در گرماگرم و بحبوحه بررسی پیشنهاد اخیر آتش‌بس آمریکا، در روز دوشنبه ۱۷ شهریور ۶ اسرائیلی بی‌گناه را کشت و بیش از ۲۰ نفر را مجروح کرد. چرا هیچ کس نگفت هدف حماس ضربه زدن و ناکام کردن هر نوع امید آتش‌بس بود. 

در صورتی که عکس‌العمل اسرائیل روز بعد (سه‌شنبه ۱۸ شهریور) فریاد ای وای اسلامنای این مجموعه درگیر با یکدیگر را سر داده‌اند. غافل از اینکه "ببری مال مسلمان و چو مالت ببرند، بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست"

متاسفانه این طنز تلخ جغرافیای منطقه و روزگار تلخ تر ماست که رژیم‌های دورو، سالوس، دغل‌باز، دو رنگ و فریبکار با جانماز آب کشیدن در روزهای یکشنبه و دوشنبه آتی می‌خواهد "اقدامی" را محکوم کنند که اغلب آنها بارها علیه یکدیگر و با کشتار مردم بی‌گناه از جمله زنان و کودکان مسلمان همسایه دیوار به دیوار و یا دور و نزدیک  مرتکب شده‌اند؛ و کشتار هولناک حدود ۱۲۰۰ انسان بی‌گناه (یهودی و مسلمان و مسیحی و سکولار و غیره) و گروگان گرفتن حدود ۲۵۰ انسان دیگر (از یهودی گرفته تا عرب و تایلندی و آسیایی و غیره) در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ توسط گروه تروریستی حماس را محکوم نکردند.

در صورتی که اکنون ثابت شده است جان هزاران زن و کودک بی‌گناه نوار غزه برای این گروه تروریستی پشیزی ارزش ندارد، یا وگرنه با آزادی کمتر از بیست گروگان زنده اسرائیلی و اجساد بقیه و انتقال سلاح به یک گروه فلسطینی دیگر، به کشتار روزانه بیگناهان فلسطینی و جنگ دهشتناک نابرابر خاتمه می‌داد. 

اما ظاهرا حماس یک گروه داعشی خونخوار است که خونریزی کودکان خودی و غیرخودی را به منزله آبیاری "درخت تنومند شهادت و جهاد" با خون بیگناهان ضروری می داند و توجیه می‌کند.