خاموشی یک صدا، سقوط یک ملت: ایران بدون شاهزاده رضا پهلوی

ارشان اذری
پرسشی هولناک بر ذهن بسیاری سنگینی می‌کند: اگر فردا شاهزاده رضا پهلوی کنار رود، ایران چه خواهد شد؟ این پرسش فقط درباره‌ی یک فرد نیست، بلکه درباره‌ی سرنوشت یک ملت است؛ درباره‌ی امیدی که در دل میلیون‌ها ایرانی زنده نگه داشته شده و درباره‌ی خطری که در صورت خاموش شدن این صدا، همچون سایه‌ای سیاه بر آینده‌ی کشور گسترده خواهد شد.
۱. خلأ رهبری و سقوط در بی‌راهه
رضا پهلوی تنها چهره‌ای است که در چهار دهه‌ی گذشته توانسته میان اپوزیسیون پراکنده‌ی ایران، نقش نمادین و وحدت‌بخش ایفا کند. اگر او نباشد، میدان سیاست به بیابانی خالی بدل خواهد شد؛ بیابانی که در آن هیچ صدای قدرتمندی برای جلب اعتماد عمومی باقی نمی‌ماند. نتیجه، بازگشت به همان آشفتگی و بی‌نظمی تاریخی خواهد بود که جمهوری اسلامی استاد بهره‌برداری از آن است.
۲. بازگشت جنگ‌های قبیله‌ای اپوزیسیون
در غیاب شاهزاده، اپوزیسیون دوباره به همان نزاع‌های فرساینده و بی‌پایان گرفتار خواهد شد:

*    جمهوری‌خواه علیه مشروطه‌خواه،

*    چپ علیه راست،

*    ملی‌گرا علیه مذهبی.

این دشمنی‌های تاریخی، بزرگ‌ترین سرمایه‌ی جمهوری اسلامی برای بقا بوده است. نبود رضا پهلوی یعنی باز کردن دوباره‌ی دروازه برای همین فاجعه و بازگشت به جنگ‌های قبیله‌ای که هیچ برنده‌ای جز رژیم نخواهند داشت.
۳. ناامیدی نسل جوان و خاموش شدن چراغ امید
نسلی که امروز در خیابان‌های ایران با جان خود هزینه می‌دهد، چشم به بیرون دوخته تا صدای واحد و مشروعی ببیند. اگر این صدا خاموش شود، امید به یک آلترناتیو واقعی نیز فرو خواهد ریخت. پیامد آن، سرخوردگی، انفعال اجتماعی و موج تازه‌ای از مهاجرت خواهد بود. نسلی که می‌توانست موتور آزادی ایران باشد، در بی‌اعتمادی مطلق به سیاست خواهد سوخت.
۴. خطر بزرگ: میدان‌داری فرقه‌ها و فرصت‌طلبان
در سیاست، خلأ خالی نمی‌ماند. اگر صدای ملی خاموش شود، جای آن را فرقه‌ها پر می‌کنند. سازمان‌هایی چون مجاهدین خلق، که از پشتوانه‌ی مالی و تشکیلاتی برخوردارند، بی‌درنگ خود را جایگزین معرفی خواهند کرد. این یعنی خطر انتقال از یک دیکتاتوری به دیکتاتوری‌ای دیگر؛ کابوسی که می‌تواند حتی سیاه‌تر از امروز باشد.
۵. فروپاشی سرمایه‌ی بین‌المللی
رضا پهلوی در طول سال‌ها توانسته جایگاه ویژه‌ای در سطح بین‌المللی برای اپوزیسیون تثبیت کند. جهان امروز او را به‌عنوان تنها صدای معتبر مخالفان جمهوری اسلامی می‌شناسد. نبود او، به معنای از دست رفتن این اعتبار است. بار دیگر غرب، جمهوری اسلامی را «تنها طرف رسمی» خواهد دید و صدای مردم ایران در جهان خاموش خواهد شد.
نتیجه‌گیری
پرسش «اگر شاهزاده رضا پهلوی کنار رود، ایران چه خواهد شد؟» پاسخی روشن و هشداری سنگین دارد:

*    اپوزیسیون به تفرقه‌ی تاریخی بازخواهد گشت،

*    امید نسل جوان فرو خواهد ریخت،

*    فرقه‌ها میدان‌دار خواهند شد،

*    و ایران در جهان بی‌صدای مشروع باقی خواهد ماند.

بنابراین، پاسداری از این سرمایه‌ی ملی وظیفه‌ای جمعی است. امروز نه تنها بر دوش رضا پهلوی، بلکه بر دوش همه‌ی ایرانیان آزادی‌خواه است که نگذارند این صدا خاموش شود. چرا که اگر این ستون فرو ریزد، بیم آن می‌رود که سقف ایران نیز دیگر تاب ایستادن نداشته باشد.