ماجرای غرق شدن فرعون در میدان فلسطین تهران!

عصر ایران؛ مهرداد خدیر-  شهرداری تهران در تصویری که در میدان فلسطین نصب کرده طرحی آورده با این جمله: "بار دیگر فرعون غرق خواهد شد". زیر آن هم این جمله اخیر رهبری: "صهیونیست‌ها منتظر تازیانه خدا باشند". اما برای شرح و  توصیح دومی که ریزتر آمده نباید اولی را می‌آوردند.

   چون باور ادیان ابراهیمی که در قرآن هم آمده این است که قوم بنی‌اسراییل از مصر و از دریای نیل گذشتند و به کنعان رسیدند و فرعون و فرعونیان در نیل (‌رودی که به خاطر عظمت آن به دریا ماننده می‌شود) غرق شدند.
 
   به عبارت دیگر یک سو قوم موسی و بنی‌اسراییل بوده و طرف دیگر فرعون و مشخص نیست چرا از این نماد استفاده کرده‌اند در حالی که هوش و حواس ما در حال حاضر قاعدتا باید سوی بنی اسراییل باشد.

توجیه‌شان احتمالا این است که رهبری در دیدار با سران قوه قضاییه سخنی گفته‌اند و آن را هم آورده اند ولی همان به تنهایی کفایت می‌کرد و جمله دیگر از ایشان نیست.  آن اولی و  جمله اصلی مصراعی است از شعری که در حضور ایشان و مربوط به قضیه‌ای دیگر و نه جنگ اخیر 12 روزه خوانده شد. در اسفند پارسال و در حضور رهبری آقای محمد رسولی این شعر را خواند:
 
 به نام او که از آیات او بسیار باید گفت
 خدا زنده است، این را اول اخبار باید گفت
 
 خدای انتم الاعلون، وقت نصرت و امداد
 خدای وعده‌های صادق لایخلف المیعاد
 
 خدا از عمر نوح آینه‌ای هم‌قد ایمان ساخت
 همان نوحی که کشتی را به امرش در بیابان ساخت
 
 و ابراهیم در هر امتحان بر او توکل کرد
 خدا در آتش نمرود بین شعله‌ها گُل کرد
 
 خداوندی که از نیل خروشان جاده می‌سازد
 و اعجاز از عصایی پیش پا افتاده می‌سازد
 
 عزیز مصر، روزی یوسف در چاه افتاده است
 خدای ما خدای لحظه‌های خارق‌العاده است
 
 به خاک ذلت افتاده است، پیش او تکبرها
 خدای بدر، آن پیروزی دور از تصورها
 
 به صدها جلوه ما آن روح را در کالبد دیدیم
 خدای بدر را در عبرت تلخ احد دیدیم
 
 خدا در خط به خط وعده‌های راستین پیداست
 خدا در ضرب شمشیر امیرالمومنین پیداست
 
 حسین بن علی در قتلگاه او را تماشا کرد
 جهان راه خودش را از همان گودال پیدا کرد
 
 فراتر از همه تحلیل‌ها، آری خدایی هست
 تماشاچی مباش ای دل، تو را هم کربلایی هست
 
 خدا امروز هم مانند دیروزش خدایی کرد
 خدا بود آنکه در تشییع سید خودنمایی کرد
 
 فقط او مرگ را اینگونه در انظار زیبا کرد
 خدا در لحظه‌های آخر سنوار غوغا کرد
 
 خدای حاج قاسم، آن بزرگ روستازاده
 همان مردی که با اخلاص دنیا را تکان داده
 
 در آن باران و مه تنها خدا تسکین مردم شد
 شبی که تکه‌ای از قلب ما در ورزقان گم شد
                             .....
و در ادامه ابیات دیگر تا می‌رسد به این بیت: 
 
 گمان بردی که این‌بار این حکایت فرق خواهد کرد؟
 خدا فرعون را یک بار دیگر غرق خواهد کرد
 
  هر آنچه داشتی رو کرده‌ای، این آخرین برگ است
  سر جان شرط می‌بندم، قمار آخَرت مرگ است
  و......
  
   همان طور که ملاحظه می‌شود شاعر از نماد فرعون به خاطر "کودک کُشی" در غزه استفاده کرده حال آن که اکنون اگرچه همچنان برای کودک‌کشی موضوعیت دارد ولی چون اسراییل مدعی است استمرار بنی‌اسراییل است و سرزمین اشغالی نیز همان کنعان که در هزاره‌های قبل از آن بوده (‌و عبدالرحمن فرامرزی سردبیر کیهان در سال‌های دور در مقاله معروفی این استدلال و احتجاج را رد کرد) به اصطلاح جدید کژتابی دارد و بهتر است از نماد فرعون برای کودک‌کشی استفاده کنند یا سخن رهبری را با طرحی دیگر و مستقلا بیاورند و از دو گانه فرعون - بنی‌اسراییل استفاده نکنند.