تنها دو کشوری که آمریکا با بمب‌افکن‌های بی۲ به آنها حمله کرد؛ به خلبانان قرص محرک داده شد

یورونیوز: در عملیات موسوم به «چکش نیمه‌شب»، بمب‌افکن‌های «بی-۲ اسپریت» از آمریکا به پرواز درآمدند تا تاسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار دهند. این ماموریت که ۳۷ ساعت طول کشید دومین عملیات این بمب‌افکن از نظر مدت‌زمان پرواز در تاریخ نیروی هوایی آمریکا به شمار می‌آید. اما رکورد اول در اختیار کدام ماموریت است؟

با این حال، رکورد طولانی‌ترین ماموریت همچنان در اختیار همین هواپیمای بی-۲ است؛ ماموریتی که بیش از دو دهه پیش و در آغاز حمله آمریکا به افغانستان انجام شد.

شب هفتم اکتبر ۲۰۰۱، کمتر از یک ماه پس از حملات تروریستی یازده سپتامبر، موج دوم بمب‌افکن‌های بی-۲ از همان پایگاه وایتمن به‌سوی افغانستان به پرواز درآمدند. این هواپیماها همراه با بمب‌افکن‌های بی-۵۲ ماموریت داشتند تا مواضع پدافند هوایی طالبان را نابود کنند و برتری هوایی را برای نیروهای ائتلاف تامین کنند.

یکی از بمب‌افکن‌های بی-۲، با نام «روح آمریکا» (The Spirit of America)، توسط دو خلبان به نام‌های برایان نیل و مل دیل هدایت شدند. آن‌ها در سال ۲۰۱۴ در مطلبی برای سازمان «USO» جزئیات این ماموریت را روایت کردند.

به دلایل امنیتی، مسیر پرواز این بمب‌افکن به‌جای عبور مستقیم از اقیانوس اطلس، از غرب و از فراز اقیانوس آرام به سمت افغانستان طراحی شده بود. در عملیات «چکش نیمه‌شب» در ژوئن ۲۰۲۵ نیز، بمب‌افکن‌های رادارگریز از همین مسیر رفتند، در حالی که تیم اصلی از سمت شرق، از فراز اقیانوس اطلس، وارد عمل شد.

بمب‌افکن آمریکایی چهار ساعت پس از برخاستن، اولین سوخت‌گیری هوایی خود را با «بوئینگ کی‌سی-۱۳۵»انجام داد. چهار ساعت بعد، دوباره بر فراز آسمان سوخت‌گیری کرد. خلبانان در طول مسیر به نوبت روی تختی کوچک پشت صندلی‌های پرتاب اضطراری استراحت می‌کردند. کابین بی-۲ آن‌قدر کوچک است که به شوخی گفته می‌شود چادرهای سربازان در میدان جنگ از آن جادارتر هستند.

بمب‌افکنی که روح آمریکا نام گرفته بود در ادامه مسیر سه بار دیگر نیز سوخت‌گیری کرد: بر فراز گوآم، تنگه مالاکا و اقیانوس هند نزدیک جزیره دیه‌گو گارسیا. سپس با چرخش به سمت شمال، در امتداد سواحل هند به سمت افغانستان رفت.

عبور از اقیانوس آرام بیش از ۲۴ ساعت طول کشید و برای حفظ هوشیاری، به خدمه قرص محرکی موسوم به «من را بیدار کن» داده شد که آن‌ها هنگام نزدیک شدن به سواحل پاکستان مصرف کردند.در همین زمان، برخی از اهداف بمباران تغییر کرده بود و بیشتر بمب‌های هدایت‌شونده «JDAM» باید در هوا دوباره برنامه‌ریزی می‌شدند.

«روح آمریکا» پس از رسیدن به آسمان افغانستان حدود دو ساعت در منطقه ماند و اهداف مشخص‌شده را با دقت بالا هدف گرفت. نبود سیستم پدافند هوایی پیشرفته باعث شد طالبان حتی متوجه ورود این هواپیمای رادارگریز نشوند.

پس از پایان مرحله نخست عملیات و هنگام خروج از منطقه، مرکز فرماندهی ماموریت جدیدی برای چهار بمب باقی‌مانده ارسال کرد. خلبانان بار دیگر  بر فراز دریای عرب سوخت‌گیری کردند و به افغانستان بازگشتند. این مرحله هم حدود ۹۰ دقیقه به طول انجامید.

چهار ساعت بعد و پس از یک سوخت‌گیری دیگر، بمب‌افکن بی-۲ به دیه‌گو گارسیا نزدیک شد. اما فرود آن با تاخیر انجام شد، چرا که یک بی-۵۲ دیگر قبل از آن‌ها وضعیت اضطراری اعلام کرده بود. سرانجام پس از ۴۴ ساعت و ۱۸ دقیقه پرواز، «روح آمریکا» در این پایگاه فرود آمد.

با این حال، ماموریت بمب‌افکن هنوز تمام نشده بود. بدون خاموش شدن موتور، با سوختگیری مجدد و ورود دو خدمه جدید، بمب‌افکن بلافاصله به پروازی ۳۰ ساعته برای بازگشت به پایگاه خود در ایالت میزوری آمریکا ادامه داد.

بمب‌افکن «روح آمریکا» در مجموع  به همراه پنج بمب‌افکن بی‌-۲ دیگر، بیش از ۷۰ ساعت بدون توقف در حال عملیات بود. در این مدت، هیچ‌کدام از هواپیماها با نقص فنی یا مشکل موتوری مواجه نشدند؛ عملکردی که از هواپیمایی با قیمت بیش از دو میلیارد دلار انتظار می‌رود.

اکنون که نسل جدید بمب‌افکن‌های رادارگریز با نام «بی-۲۱ ریدر» وارد خدمت شده، انتظار می‌رود این هواپیما بتواند پا جای بی-۲ بگذارد؛ بمب‌افکنی که هم در عملیات «آزادی پایدار» و هم در حمله موسوم به «چکش نیمه‌شب»، نقش محوری ایفا کرد.

در حال حاضر نیروی هوایی آمریکا ۲۰ فروند بی-۲ در اختیار دارد که عمدتا در پایگاه وایتمن در ایالت میزوری مستقر هستند. 

این هواپیما توانایی پرواز تا ارتفاع ۵۰ هزار پا و حمل ۴۰ هزار پوند محموله، اعم از سلاح‌های متعارف و هسته‌ای، را دارد.