مجلس، قانون الحاق ایران به کنوانسیون پالرمو را برای اجرا به پزشکیان ابلاغ کرد
رأی دهید
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی در نامهای به مسعود پزشکیان رئیسجمهور ایران این قانون را ابلاغ کرد.
بنابر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوبات مجلس پس از تایید شورای نگهبان و ابلاغ رسمی به عنوان قانون به اجرا در میآید.
مهدی کوچکزاده از نمایندگان مجلس دیروز گفته بود: «مجلس ۱۰ سال پیش گفته که پالرمو خوب است، من تضمین میدهم اگر الان از مجلس دوازدهم رأیگیری شود، به پالرمو رأی نمیدهد.»
محسن دهنوی، سخنگوی مجمع تشخیص مصلحت نظام امروز این گفتههای آقای کوچکزاده را رد کرد و در شبکه ایکس نوشت رایگیری درباره مصوبه الحاق ایران به پالرمو قابل طرح مجدد در مجلس نیست و شورای نگهبان هم با آن مخالفتی نکرده و علت اجرا نشدن آن مخالفت هیئت عالی نظارت در مجمع تشخیص در زمان ریاست محمود هاشمی شاهرودی بوده است.
آقای دهنوی نوشت پس از جلسه اخیر مجمع تشخیص مصلحت و موافقت با مصوبه مجلس، سخنگوی شورای نگهبان هم اعلام کرد که این شورا ایرادی به این مصوبه مجلس ندارد.
الحاق دولت ایران به کنوانسیون پالرمو نخستینبار در جلسه علنی سوم مهر ۱۳۹۷ در مجلس شورای اسلامی تصویب شد اما مجمع تشخیص مصلحت نظام با اجرای آن مخالف بود.
سرانجام پس از چندین سال اختلاف نظر و تاخیر، مجمع تشخیص مصلحت نظام در ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ با تایید آن موافقت کرد.
دی ماه سال ۱۴۰۳ علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی با بررسی مجدد پیوستن دولت ایران به این کنوانسیون و همچنین کنوانسیون مقابله با تامین مالی تروریسم (سیافتی) موافقت کرده بود.
ایران از سال ۲۰۰۷ در فهرست سیاه گروه ویژه اقدام مالی (اِفاِیتیاِف) قرار دارد. افایتیاف نهاد اصلی برای مقابله با پولشویی، تامین مالی تروریسم و تولید و توزیع سلاحهای کشتار جمعی است.
کنوانسیون پالرمو یک توافق بینالمللی برای مبارزه با قاچاق انسان و تولید غیرقانونی و قاچاق اسلحه و مهمات است.
گروه ویژه اقدام مالی (افایتیاف) به ایران توصیه کرده بود که برای خارج از شدن از فهرست سیاه این سازمان به این دو کنوانسیون ملحق شود.
برخی نهادها و چهرههای سیاسی در ایران درباره مفاد این کنوانسیونها ابراز نگرانی کرده بودند. استدلال مخالفان این بود که اجرای این کنوانسیونها ممکن است مانع کمکهای مالی ایران به گروه های شبه نظامی منطقه شود که ایران از آنها با عنوان «محور مقاومت» یاد میکند.
نگرانی دیگر مخالفان از اجرای این کنوانسیونها افشای روشهای دور زدن تحریمهای آمریکا عنوان شده است.
اما موافقان میگویند پیوستن به این معاهدات برای تعامل مالی ایران با نظام بانکی جهانی ضروری است.
چرا پیوستن به افایتیاف مهم است؟
ایران از سال ۲۰۰۷ در فهرست سیاه گروه ویژه اقدام مالی (اِفاِیتیاِف) قرار دارد.
از نظر نمایندگان «شبکه جهانی گروه ویژه اقدام مالی» از ۲۰۰ حوزه قضائی و ناظران نهادهای بینالمللی، کشورهای این گروه «پرخطر» هستند و این شبکه آنها را به اقدام فراخوانده است.
ایران ۹ سال پیش (ژوئن ۲۰۱۶) متعهد شده بود که نقایص در قوانین داخلی را برای اجرای دستورالعملهای افایتیاف رفع کند.
مهلت ایران برای اقدام در سال ۲۰۱۸ به پایان رسید و در سال ۲۰۲۰ افایتیاف به ایران یادآور شد که اقدامات لازم را انجام نداده است.
به این ترتیب ایران در لیست سیاه افایتیاف باقی ماند. این سازمان از موسسات مالی و بانکی میخواهد از معامله و تبادلات مالی با کشورهایی که در فهرست سیاه آن قرار دارند، به طور جدی خودداری کنند چرا که بر اساس ارزیابیهای آن در صورت انجام این تبادلات خطرات پولشویی و تامین مالی تروریسم وجود دارد.
افایتیاف میگوید درباره خطر مالی تروریسم از ایران و تهدیدش برای نظامی مالی بینالمللی نگران است.
افایتیاف ۳۷ کشور عضو دارد در کنار کمیسیون اروپا و شورای همکاری خلیج فارس. عضویت روسیه به حال تعلیق درآمده است.
این نهاد درباره اینکه پولشویی چگونه انجام میشود و بودجه تروریسم چگونه تامین میشود تحقیق میکند و استانداردهای بینالمللی را برای کاهش این خطرات تعیین میکند و همچنین اینکه آیا کشورها اقدام موثر برای مقابله با آن انجام میدهند.
اکثر کشورهای جهان به هر دوی این کنوانسیونها پیوستهاند.
عضویت ایران نیز در چارچوب لوایحی که دولت حسن روحانی تهیه کرده بود در مجلس تصویب شد اما مصوبههای مجلس با مخالفت مجمع تشخیص مصلحت نظام، جنبه قانونی پیدا نکرد.
بررسی مجدد این مصوبهها قبلا هم با موافقت رهبر جمهوری اسلامی در دی ۱۳۹۹ در مجمع تشخیص آغاز شد اما بعد متوقف مانده بود.
