« اگر نیک بنگریم، این شیر گرانبها در واقع از پستان ایران به دست شیطان بزرگ رسیده است، نه از قطر»

علی مرادی می نویسد:
در سفر اخیر دونالد ترامپ مو طلایی به منطقه از جمله قطر، امیر این کشور با سخاوتی بی‌نظیر، هواپیمای لوکسِ ۴۰۰ میلیون دلاری را به او هدیه داد.

این هدیه خبرساز و جنجالی علاوه بر اینکه چشم جهانیان را خیره کرد، برای مو طلایی چنان خوشایند و دلپذیر بود که وی با اشتیاق اعلام کرد: «فقط یک احمق می‌تواند چنین هدیه‌ای را رد کند.»

اما پرسش اساسی این است که چگونه کشوری کوچک و ذره‌ای مانند قطر، با مساحتی کمتر از کوچک‌ترین استان ایران، توانسته است چنین هدیه‌ای را به بزرگترین قدرت جهانی تقدیم کند وجهانیان را شگفت‌زده سازد.

چگونه قطر به کشوری ثروتمند و تاثیرگذار تبدیل شد که با ثروت خویش، نه تنها نیازهای داخلی‌اش را تأمین کند و فقر و فلاکت را از جامعه خود دور سازد، بهترین میزبانی برای جام جهانی را برگزار کند و حتی مازاد ثروت خویش را چنین بذل و بخشش و برای خود بزرگی بخرد و موقعیت ممتاز خلق و برندسازی کند؟

آیا زمانی خواهد رسید که ما ایرانیان با درک عمیق‌تری از این وضعیت اسفبار ناترازی‌ها در صحنه‌های مختلف حکمرانی، متوجه شویم که این ثروت از پستان همسایه‌ قطر ، یعنی ایران، به شیطان بزرگ تقدیم شده است؟

میدان مشترک گازی ایران و قطر یکی از بزرگترین میادین گازی جهان به شمار می‌رود. اما ایران به دلیل ضعف در منابع مالی، تکنولوژی و مدیریت منابع و توهم حاکمیتی ، نتوانسته است به اندازه سهم خود از این میدان بهره‌برداری کند. در مقابل، قطر با توان و قدرتی بی‌نظیر در حال مکیدن این پستان مشترک است و سالانه میلیاردها دلار از این میدان مشترک منتفع می‌شود، و ما همچنان در کوچه پس کوچه‌های سردرگم تحریم و دشمنی با نظم جهانی، ملت بزرگ ایران را فقیرتر می‌کنیم.

شاید چنین هدیه گرانبهایی از سود پول‌های بلوک شده ایران در قطر که از کره جنوبی به آن کشور منتقل شده و خود داستان غم انگیز دیگری دارد ، حاصل شده است.

اکنون که قطر از این پستان سیراب شده، بخشی از آن را برای جلب حمایت و امنیت خود و خریدن بزرگی و برندسازی کشور خود صرف میکند، چه اشکالی دارد؟

بنابراین اگر نیک بنگریم، این شیر گرانبها در واقع از پستان ایران به دست شیطان بزرگ رسیده است، نه از قطر.

این حقیقت تلخ، واقعیتی است که باید مورد تأمل و بررسی قرار گیرد؛ چرا که نشان‌دهنده‌ی ناکامی‌ها و چالش‌های اساسی در حکمرانی مخرب و تباهی کشور و مدیریت منابع طبیعی ماست.

و با تاسف فراوان و با چشمان اشکبار و دلی غمگین و حسرت عمیق باید این ضرب المثل رو در مورد امیر قطر زیر لب زمزمه کرد که:
خرج که از کیسه ایران بود.

حاتم طایی شدن آسان بود.

متاسفانه این پستان بزرگ آشکارا و پنهان، محسوس و نامحسوس به همه، از آقازاده‌ها گرفته تا چین و ماچین و روسیه و آمریکا و یمن و سوریه و لبنان و ...شیر می‌دهد، و فقط نصیب مردم ایران شاخ تند و تیز و لگد سمش می باشد.