وقتی سپاه حتی از جایگاه معلولان هم در آزادی میدزدد
رأی دهید
ورزشگاه آزادی سال ۱۳۵۰ با بودجه ۲۵ میلیون دلاری ساخته شد. قرارگاه «خاتم الانبیا» سپاه پاسداران سال ۱۴۰۳ قراردادی به ارزش ۱۹۰۰ میلیارد تومان، برابر با حدود ۲۸ میلیون دلار با وزارت ورزش و جوانان امضا کرد تا بخشهایی جزیی از «در غربی ورزشگاه»، «سرویسهای بهداشتی» و «بخشی از سکوهای غربی» را تعمیر کند.
خبرگزاری تابناک حالا در فاصله کوتاهی پس از بازگشایی دوباره این ورزشگاه، از تغییر کردن جایگاه ویژه معلولان خبر داده و نوشته است که پس از بازسازی، جایگاه معلولان بدتر از قبل شده و تماشاگران این بخش، «به زمین بازی دید کافی» ندارند.
تابناک با یکی از تماشاگران دارای معلولیت که برای تماشای بازی پرسپولیس و النصر به ورزشگاه آزادی رفته بود, گفتوگو کرده و به نقل از او نوشته است که وضعیت این جایگاه، از قبل از تعمیرات هم «بدتر» شده است.
همزمان که قرارگاه سازندگی سپاه برای تعمیر تنها «در غربی ورزشگاه»، فاکتور ۷۰۰ میلیارد تومانی صادر میکند، در عربستان، زمانی که ورزشگاه تازهتاسیس الهلال را افتتاح میکردند، شعار «جایی برای من، تو و همه هموطنانی با نیازهای ویژه» روی اسکوربرد نقش بست.
در این گزارش میپرسیم ورزشگاههای کشورهایی که سپاه و قرارگاههای سازندگیاش را ندارند، چه نیازهایی از تماشاگران دارای معلولیت را برآورده میکنند؟
جایگاهی بدون مسیر رفت و برگشت، مامورانی که ادب ندارند
تابناک درگزارش خود با اشاره به مشکلات و ایرادهایی از جمله «چکه کردن آب از سقف بخش میکسدزون ورزشگاه» نوشته است که منطقهای که با نام «جایگاه ویژه جانبازان و معلولین» در ورزشگاه آزادی مشخص شده، نهتنها وضعیت خوبی ندارد که حتی پس از بازسازی، پشت تماشاگران قرار گرفته و زمانی که تماشاگران روی سکوها نشسته باشند، تماشاگرانی که روی ویلچر نشستهاند قدرت تماشای بازی را نخواهند داشت.
تابناک با «حمیدرضا جلولی»، شهروند دارای معلولیت ۲۷ سالهای که برای تماشای بازی پرسپولیس و النصر به ورزشگاه آمده، مصاحبه کرده و نوشته که او معاون مدرسهای در منطقه ۱۲تهران است و میگوید هر بار که برای تماشای مسابقات فوتبال، بسکتبال یا والیبال به ورزشگاههای تهران میرود، از برخوردهای زشت و زننده، دلسرد میشود.
او به این رسانه گفته است: «برای ورود به ورزشگاه آزادی، از گیتهای ورودی که مناسبسازی نشده مشکل داریم تا مساله نداشتن پارکینگ و امکانات بهداشتی. قبل از بازسازی ورزشگاه آزادی، جایگاه ما خیلی بهتر بود. وقتی ورزشگاه بازسازی میشود، یعنی باید امکانات بیشتر شود نه کمتر.»
او گفته که گاهی مامورین به بهانه «تکمیل بودن جایگاه معلولان» اجازه ورود به او ندادهاند، در حالی که این جایگاه خالی بوده است.
عربستان چگونه ورزشگاههایش را برای معلولان تجهیز کرد؟
ورزشگاه «کینگدام آرنا» باشگاه الهلال در شهر ریاض سال ۲۰۲۳ کلنگ خورد تا ساختش آغاز شود و سال ۲۰۲۴ افتتاح شد. عربستان برای ساخت این ورزشگاه ۴۸۵ میلیون دلار هزینه کرد تا یکی از مدرنترین ورزشگاههای جهان با ظرفیتی ۲۷ هزار نفری را برای میزبانی از رقابتهای بینالمللی و همینطور بازیهای خانگی باشگاه الهلال بسازد.
نکته قابل توجه در مورد این ورزشگاه، امکانات ویژه برای تماشاگران معلولی است که باید با ویلچر یا عصا وارد ورزشگاه شوند. در ۱۴ پارکینگ این ورزشگاه نهتنها جایگاههای ویژه پارک معلولان وجود دارد که حتی برای «زنان باردار» نیز محلهای پارک ویژه در نظر گرفته شده است.
این ورزشگاه به ۱۴۴ صندلی ویژه برای معلولان مجهز است و در روز افتتاحیه شعار « جایی برای من، تو و همه هوطنانی با نیازهای ویژه» و همین طور تبلیغ «انجمن شاهزاده مشعل بن عبدالله بن عبدالعزیز برای افراد دارای نیازهای ویژه» روی اسکوربرد ورزشگاه نقش میبست.
ساخت ورزشگاه «اول پارک» در ریاض بهعنوان ورزشگاه اختصاصی باشگاه النصر، با صرف هزینه ۳۵۵ میلیون دلاری سال ۲۰۱۵ آغاز شد و سال ۲۰۲۰ به بهرهبرداری رسید. در این ورزشگاه، به غیر از یک جایگاه اختصاصی با گنجایش ۱۳۰ ویلچر، ۷۴ صندلی ویژه با ورودیهای مخصوص معلولان نیز آماده شده تا تماشاگران توانیاب عربستانی که باید با ویلچر و همراه خانواده وارد ورزشگاه شوند، بهراحتی کنار سایر تماشاگران بازی را تماشا کنند.
در یوکوها که سپاه ورزشگاه نمیسازد، معلولان چگونه فوتبال میبینند؟
ورزشگاه بینالمللی «نیسان» (Nissan Stadium) که بهعنوان ورزشگاه اختصاصی باشگاه «یوکوهاما مارینوس» نیز در شهر «یوکوهاما» ژاپن شناخته میشود، در کنار رمپها و مسیرهای مخصوص برای ورود و خروج معلولان، آسانسورهای اختصاصی و پارکینگهای ویژه برای این تماشاگران، از ۷۲۳۲۷ صندلی خود، ۱۴۷ صندلی دایمی را به تماشاگرانی اختصاص داده که با ویلچر به ورزشگاه میآیند و ۴۸۵ صندلی نیز به صورت موقت میان تماشاگران قرار میگیرد.
این ۴۸۵ صندلی در زمانهایی که یک فرد معلول، همراه با خانواده یا دوستانش، بلیت بازی را خریداری کند، در روز بازی بهصورت ویژه در مکانهایی که از سوی تماشاگران معلول بلیتش خریداری شده، قرار خواهند گرفت. همچنین در روز مسابقه، افرادی بهصورت ویژه، تماشاگران را از روی ویلچرها به روی این صندلیها منتقل میکنند.
از احترام به هواداران معلول در مادرید و مونیخ چه میدانیم؟
شهرهای دیگری نیز هستند که چون دولتهایشان ساختوساز را بهدست نیروهای مسلحشان نسپرده، امکاناتی ویژه برای رفتوآمد و تسهیل در تماشای بازی برای معلولان وجود دارد.
بهصورت نمونه، میتوان به ورزشگاههای «آلیانس آره نا» در مونیخ و «سانیتاگو برنابئو» در مادرید اشاره کرد.
ورزشگاه اختصاصی تیم فوتبال بایرن مونیخ، معروف به آلیانتس آرهنا، امکانات ویژهای برای تماشاگران دارای معلولیت، بهویژه افرادی که از ویلچر استفاده میکنند، فراهم کرده است. این ورزشگاه با در نظر گرفتن استانداردهای دسترسی، تسهیلاتی مانند رمپها، آسانسورها و مسیرهای ویژه برای معلولان فراهم کرده و در مجموع ۱۶۵ صندلی را در بهترین موقعیت از طبقه همکف (معروف به زیر جایگاه) در اختیار معلولان قرار داده است.
پارکینگها و مسیرهای ویژه رفت و آمد معلولان، از دیگر امکانات ویژهای است که در آلیانس آرهنا برای این هواداران در نظر گرفته شده است.
اما در ورزشگاه فوق مدرن سانتیاگو برنابئو داستان کمی متفاوتتر میشود.
یک هوادار «رئال مادرید» یا حتی هوادار تیم رقیب رئال، که با ویلچر به ورزشگاه میآید، از امکاناتی مانند سرویسهای بهداشتی مخصوص، محلهای رفت و آمد جداگانه، پارکینگهای ویژه، دسترسیهای سادهتر به رستورانها و بارهای داخل ورزشگاه و همینطور آسانسورهای مخصوص برخوردار خواهد بود.
در کنار اینها، مامورانی بهصورت ویژه برای خدماترسانی به تماشاگرانی که با ویلچر یا عصا وارد ورزشگاه میشوند، نیز وجود دارند. آنها وظیفه دارند که اگر یک تماشاگر دارای معلولیت خواست از روی ویلچر خود به روی صندلیهای مخصوص تماشاگران برود، او را همراهی و کمک کنند.
باشگاه رئال مادرید ۳۳۴ صندلی ویژه معلولان و همینطور یک بخش مجزا با گنجایش ۳۲۰ ویلچر را برای این تماشاگران در نظر گرفته و تمامی راهروهای ورزشگاه را به شکلی طراحی کرده که هر تماشاگری با ویلچر بتواند در هر مسیری که اراده کرد، حرکت کند.
این ورزشگاهها توسط مهندسان ساخته میشوند، نه نیروهای نظامی و امنیتی.
خبرگزاری تابناک حالا در فاصله کوتاهی پس از بازگشایی دوباره این ورزشگاه، از تغییر کردن جایگاه ویژه معلولان خبر داده و نوشته است که پس از بازسازی، جایگاه معلولان بدتر از قبل شده و تماشاگران این بخش، «به زمین بازی دید کافی» ندارند.
تابناک با یکی از تماشاگران دارای معلولیت که برای تماشای بازی پرسپولیس و النصر به ورزشگاه آزادی رفته بود, گفتوگو کرده و به نقل از او نوشته است که وضعیت این جایگاه، از قبل از تعمیرات هم «بدتر» شده است.
همزمان که قرارگاه سازندگی سپاه برای تعمیر تنها «در غربی ورزشگاه»، فاکتور ۷۰۰ میلیارد تومانی صادر میکند، در عربستان، زمانی که ورزشگاه تازهتاسیس الهلال را افتتاح میکردند، شعار «جایی برای من، تو و همه هموطنانی با نیازهای ویژه» روی اسکوربرد نقش بست.
در این گزارش میپرسیم ورزشگاههای کشورهایی که سپاه و قرارگاههای سازندگیاش را ندارند، چه نیازهایی از تماشاگران دارای معلولیت را برآورده میکنند؟
جایگاهی بدون مسیر رفت و برگشت، مامورانی که ادب ندارند
تابناک درگزارش خود با اشاره به مشکلات و ایرادهایی از جمله «چکه کردن آب از سقف بخش میکسدزون ورزشگاه» نوشته است که منطقهای که با نام «جایگاه ویژه جانبازان و معلولین» در ورزشگاه آزادی مشخص شده، نهتنها وضعیت خوبی ندارد که حتی پس از بازسازی، پشت تماشاگران قرار گرفته و زمانی که تماشاگران روی سکوها نشسته باشند، تماشاگرانی که روی ویلچر نشستهاند قدرت تماشای بازی را نخواهند داشت.
تابناک با «حمیدرضا جلولی»، شهروند دارای معلولیت ۲۷ سالهای که برای تماشای بازی پرسپولیس و النصر به ورزشگاه آمده، مصاحبه کرده و نوشته که او معاون مدرسهای در منطقه ۱۲تهران است و میگوید هر بار که برای تماشای مسابقات فوتبال، بسکتبال یا والیبال به ورزشگاههای تهران میرود، از برخوردهای زشت و زننده، دلسرد میشود.
او به این رسانه گفته است: «برای ورود به ورزشگاه آزادی، از گیتهای ورودی که مناسبسازی نشده مشکل داریم تا مساله نداشتن پارکینگ و امکانات بهداشتی. قبل از بازسازی ورزشگاه آزادی، جایگاه ما خیلی بهتر بود. وقتی ورزشگاه بازسازی میشود، یعنی باید امکانات بیشتر شود نه کمتر.»
او گفته که گاهی مامورین به بهانه «تکمیل بودن جایگاه معلولان» اجازه ورود به او ندادهاند، در حالی که این جایگاه خالی بوده است.
عربستان چگونه ورزشگاههایش را برای معلولان تجهیز کرد؟
ورزشگاه «کینگدام آرنا» باشگاه الهلال در شهر ریاض سال ۲۰۲۳ کلنگ خورد تا ساختش آغاز شود و سال ۲۰۲۴ افتتاح شد. عربستان برای ساخت این ورزشگاه ۴۸۵ میلیون دلار هزینه کرد تا یکی از مدرنترین ورزشگاههای جهان با ظرفیتی ۲۷ هزار نفری را برای میزبانی از رقابتهای بینالمللی و همینطور بازیهای خانگی باشگاه الهلال بسازد.
نکته قابل توجه در مورد این ورزشگاه، امکانات ویژه برای تماشاگران معلولی است که باید با ویلچر یا عصا وارد ورزشگاه شوند. در ۱۴ پارکینگ این ورزشگاه نهتنها جایگاههای ویژه پارک معلولان وجود دارد که حتی برای «زنان باردار» نیز محلهای پارک ویژه در نظر گرفته شده است.
این ورزشگاه به ۱۴۴ صندلی ویژه برای معلولان مجهز است و در روز افتتاحیه شعار « جایی برای من، تو و همه هوطنانی با نیازهای ویژه» و همین طور تبلیغ «انجمن شاهزاده مشعل بن عبدالله بن عبدالعزیز برای افراد دارای نیازهای ویژه» روی اسکوربرد ورزشگاه نقش میبست.
ساخت ورزشگاه «اول پارک» در ریاض بهعنوان ورزشگاه اختصاصی باشگاه النصر، با صرف هزینه ۳۵۵ میلیون دلاری سال ۲۰۱۵ آغاز شد و سال ۲۰۲۰ به بهرهبرداری رسید. در این ورزشگاه، به غیر از یک جایگاه اختصاصی با گنجایش ۱۳۰ ویلچر، ۷۴ صندلی ویژه با ورودیهای مخصوص معلولان نیز آماده شده تا تماشاگران توانیاب عربستانی که باید با ویلچر و همراه خانواده وارد ورزشگاه شوند، بهراحتی کنار سایر تماشاگران بازی را تماشا کنند.
در یوکوها که سپاه ورزشگاه نمیسازد، معلولان چگونه فوتبال میبینند؟
ورزشگاه بینالمللی «نیسان» (Nissan Stadium) که بهعنوان ورزشگاه اختصاصی باشگاه «یوکوهاما مارینوس» نیز در شهر «یوکوهاما» ژاپن شناخته میشود، در کنار رمپها و مسیرهای مخصوص برای ورود و خروج معلولان، آسانسورهای اختصاصی و پارکینگهای ویژه برای این تماشاگران، از ۷۲۳۲۷ صندلی خود، ۱۴۷ صندلی دایمی را به تماشاگرانی اختصاص داده که با ویلچر به ورزشگاه میآیند و ۴۸۵ صندلی نیز به صورت موقت میان تماشاگران قرار میگیرد.
این ۴۸۵ صندلی در زمانهایی که یک فرد معلول، همراه با خانواده یا دوستانش، بلیت بازی را خریداری کند، در روز بازی بهصورت ویژه در مکانهایی که از سوی تماشاگران معلول بلیتش خریداری شده، قرار خواهند گرفت. همچنین در روز مسابقه، افرادی بهصورت ویژه، تماشاگران را از روی ویلچرها به روی این صندلیها منتقل میکنند.
از احترام به هواداران معلول در مادرید و مونیخ چه میدانیم؟
شهرهای دیگری نیز هستند که چون دولتهایشان ساختوساز را بهدست نیروهای مسلحشان نسپرده، امکاناتی ویژه برای رفتوآمد و تسهیل در تماشای بازی برای معلولان وجود دارد.
بهصورت نمونه، میتوان به ورزشگاههای «آلیانس آره نا» در مونیخ و «سانیتاگو برنابئو» در مادرید اشاره کرد.
ورزشگاه اختصاصی تیم فوتبال بایرن مونیخ، معروف به آلیانتس آرهنا، امکانات ویژهای برای تماشاگران دارای معلولیت، بهویژه افرادی که از ویلچر استفاده میکنند، فراهم کرده است. این ورزشگاه با در نظر گرفتن استانداردهای دسترسی، تسهیلاتی مانند رمپها، آسانسورها و مسیرهای ویژه برای معلولان فراهم کرده و در مجموع ۱۶۵ صندلی را در بهترین موقعیت از طبقه همکف (معروف به زیر جایگاه) در اختیار معلولان قرار داده است.
پارکینگها و مسیرهای ویژه رفت و آمد معلولان، از دیگر امکانات ویژهای است که در آلیانس آرهنا برای این هواداران در نظر گرفته شده است.
اما در ورزشگاه فوق مدرن سانتیاگو برنابئو داستان کمی متفاوتتر میشود.
یک هوادار «رئال مادرید» یا حتی هوادار تیم رقیب رئال، که با ویلچر به ورزشگاه میآید، از امکاناتی مانند سرویسهای بهداشتی مخصوص، محلهای رفت و آمد جداگانه، پارکینگهای ویژه، دسترسیهای سادهتر به رستورانها و بارهای داخل ورزشگاه و همینطور آسانسورهای مخصوص برخوردار خواهد بود.
در کنار اینها، مامورانی بهصورت ویژه برای خدماترسانی به تماشاگرانی که با ویلچر یا عصا وارد ورزشگاه میشوند، نیز وجود دارند. آنها وظیفه دارند که اگر یک تماشاگر دارای معلولیت خواست از روی ویلچر خود به روی صندلیهای مخصوص تماشاگران برود، او را همراهی و کمک کنند.
باشگاه رئال مادرید ۳۳۴ صندلی ویژه معلولان و همینطور یک بخش مجزا با گنجایش ۳۲۰ ویلچر را برای این تماشاگران در نظر گرفته و تمامی راهروهای ورزشگاه را به شکلی طراحی کرده که هر تماشاگری با ویلچر بتواند در هر مسیری که اراده کرد، حرکت کند.
این ورزشگاهها توسط مهندسان ساخته میشوند، نه نیروهای نظامی و امنیتی.