سخنگوی دولت ایران: من نگفتم پایتخت به مکران خواهد رفت
رأی دهید
سخنگوی دولت، برنامه قطعی انتقال پایتخت از تهران به مکران را رد کردبی بی سی: به دنبال واکنش‌های گسترده به ایده انتقال پایتخت ایران به مکران، فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت در اظهاراتی تازه برنامه قطعی برای انتقال پایتخت از تهران به مکران را تکذیب کرد.
او روز جمعه ۲۱ دی به خبرنگاران گفت: «من نگفتم پایتخت به مکران خواهد رفت. بلکه گفتم دو شورا تشکیل شده است که یکی برای احصای مشکلات پایتخت فعلی است و یکی هم برای بررسی قوت‌هایی که اقتصاد دریامحور مشخصا در مکران دارد. نتیجه این سخنان این نیست که پایتخت به مکران خواهد رفت.»
او می‌گوید: «معنای این سخنان یعنی مطالعه‌ای در حال انجام است و پیشتر هم گفتم که آماده شنیدن نظرات کارشناسی دانشگاهیان و خبرگان و نخبگان در این زمینه هستیم.»
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت ایران روز سه‌شنبه هفته گذشته ۱۸ دی درباره انتقال پایتخت گفته بود «جایی که در نظر است منطقه مکران است.» او مشخص نکرد که دقیقا کدام بخش از منطقه مکران اما گفته بود که پایتخت جدید «قطعا در جنوب» کشور است.
پیشتر محمدرضا عارف معاون اول رئیس‌جمهور ایران هم گفته بود که «یکی از نقاطی که به صورت جدی برای انتقال پایتخت مطرح است، مکران است.»
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران هم ۱۹ دی ماه در دیدار با نمایندگان مجلس گفت تهران دیگر ظرفیت توسعه ندارد. او شهریور امسال هم گفته بود: «چاره‌ای نداریم جز اینکه مرکزیت اقتصادی و سیاسی کشور را به جنوب و نزدیک دریا منتقل کنیم.»
موضوع انتقال پایتخت از تهران چند دهه است که مطرح است و شهرها و مناطق مختلفی به عنوان پایتخت احتمالی آینده مطرح شده‌اند.
انتقال پایتخت از تهران موافقان و مخالفانی دارد. با این حال، طرفداران این جابجایی می‌گویند که بحران‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی موجود در تهران، ضرورت انجام اقداماتی اساسی را بیش از پیش روشن کرده است.
مخالفان نیز با توجه به بحران‌های متعدد پیش روی حکومت و ناکارآمدی آن در اجرای طرح‌های عمرانی بسیار کوچکتر در این کشور، اعلام تغییر پایتخت را «نابخردانه» توصیف می‌کنند.
مکران کجاست؟
مَکُران نام منطقه جغرافیایی بین ناحیه بین کرمان تا رود سند در دوران پس از اسلام است. در بسیاری از متون تاریخی دریای عمان هم به نام دریای مکران شناخته می‌شده است.
این منطقه در دوره‌های مختلف تاریخی دارای حکومت‌های خودمختاری بوده که بخشی از قلمرو ایران به حساب می‌آمدند.
در شعر «رزم کاووس با شاه هاوران» سروده فردوسی هم از «مکران» یاد شده است.
در قرن هجدهم میلادی بیشتر این منطقه به مستعمرات امپراطوری بریتانیا در هند ملحق شد که پس از استقلال هند در سال ۱۹۴۸به پاکستان پیوست. منطقه‌ای که اکنون شامل گوادر، کیچ و پنجگور است.
در ایران و در دومین تقسیمات کشوری پس از تصویب قانون ایالات و ولایات در مجلس شورای ملی در سال ۱۳۱۶ استانی به نام مکران ایجاد شد که شامل بم، بشاگرد، جاسک، میناب و زابل بود اما پس از تنها سه ماه و با تقسیمات جدید کشوری و ایجاد ۱۰ استان، این منطقه جزیی از استان هشتم شامل شهرهای کرمان، بندرعباس، خاش و زابل به مرکزیت کرمان شد. در سال ۱۳۳۶ این منطقه در استان تازه تاسیس سیستان و بلوچستان به مرکزیت زاهدان قرار گرفت.
سواحل مکران ایران از بلوچستان پاکستان در غرب تا هرمزگان به طول ۹۰۰ کیلومتر امتداد دارد و یک منطقه مهم استراتژیک در جنوب شرقی ایران است. این منطقه به دریای عمان و اقیانوس هند متصل است و بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی ایران، در آن قرار دارد.
مکران دارای ذخایر نفت و گاز است و به دلیل مجاورت با آبهای آزاد بین‌المللی و قرار داشتن در خارج از منطقه پرتنش خلیج فارس از اهمیت و جایگاه ژئوپلتیک ویژه‌ای برخوردار است.
او روز جمعه ۲۱ دی به خبرنگاران گفت: «من نگفتم پایتخت به مکران خواهد رفت. بلکه گفتم دو شورا تشکیل شده است که یکی برای احصای مشکلات پایتخت فعلی است و یکی هم برای بررسی قوت‌هایی که اقتصاد دریامحور مشخصا در مکران دارد. نتیجه این سخنان این نیست که پایتخت به مکران خواهد رفت.»
او می‌گوید: «معنای این سخنان یعنی مطالعه‌ای در حال انجام است و پیشتر هم گفتم که آماده شنیدن نظرات کارشناسی دانشگاهیان و خبرگان و نخبگان در این زمینه هستیم.»
فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت ایران روز سه‌شنبه هفته گذشته ۱۸ دی درباره انتقال پایتخت گفته بود «جایی که در نظر است منطقه مکران است.» او مشخص نکرد که دقیقا کدام بخش از منطقه مکران اما گفته بود که پایتخت جدید «قطعا در جنوب» کشور است.
پیشتر محمدرضا عارف معاون اول رئیس‌جمهور ایران هم گفته بود که «یکی از نقاطی که به صورت جدی برای انتقال پایتخت مطرح است، مکران است.»
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران هم ۱۹ دی ماه در دیدار با نمایندگان مجلس گفت تهران دیگر ظرفیت توسعه ندارد. او شهریور امسال هم گفته بود: «چاره‌ای نداریم جز اینکه مرکزیت اقتصادی و سیاسی کشور را به جنوب و نزدیک دریا منتقل کنیم.»
موضوع انتقال پایتخت از تهران چند دهه است که مطرح است و شهرها و مناطق مختلفی به عنوان پایتخت احتمالی آینده مطرح شده‌اند.
انتقال پایتخت از تهران موافقان و مخالفانی دارد. با این حال، طرفداران این جابجایی می‌گویند که بحران‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی موجود در تهران، ضرورت انجام اقداماتی اساسی را بیش از پیش روشن کرده است.
مخالفان نیز با توجه به بحران‌های متعدد پیش روی حکومت و ناکارآمدی آن در اجرای طرح‌های عمرانی بسیار کوچکتر در این کشور، اعلام تغییر پایتخت را «نابخردانه» توصیف می‌کنند.
مکران کجاست؟
مَکُران نام منطقه جغرافیایی بین ناحیه بین کرمان تا رود سند در دوران پس از اسلام است. در بسیاری از متون تاریخی دریای عمان هم به نام دریای مکران شناخته می‌شده است.
این منطقه در دوره‌های مختلف تاریخی دارای حکومت‌های خودمختاری بوده که بخشی از قلمرو ایران به حساب می‌آمدند.
در شعر «رزم کاووس با شاه هاوران» سروده فردوسی هم از «مکران» یاد شده است.
در قرن هجدهم میلادی بیشتر این منطقه به مستعمرات امپراطوری بریتانیا در هند ملحق شد که پس از استقلال هند در سال ۱۹۴۸به پاکستان پیوست. منطقه‌ای که اکنون شامل گوادر، کیچ و پنجگور است.
در ایران و در دومین تقسیمات کشوری پس از تصویب قانون ایالات و ولایات در مجلس شورای ملی در سال ۱۳۱۶ استانی به نام مکران ایجاد شد که شامل بم، بشاگرد، جاسک، میناب و زابل بود اما پس از تنها سه ماه و با تقسیمات جدید کشوری و ایجاد ۱۰ استان، این منطقه جزیی از استان هشتم شامل شهرهای کرمان، بندرعباس، خاش و زابل به مرکزیت کرمان شد. در سال ۱۳۳۶ این منطقه در استان تازه تاسیس سیستان و بلوچستان به مرکزیت زاهدان قرار گرفت.
سواحل مکران ایران از بلوچستان پاکستان در غرب تا هرمزگان به طول ۹۰۰ کیلومتر امتداد دارد و یک منطقه مهم استراتژیک در جنوب شرقی ایران است. این منطقه به دریای عمان و اقیانوس هند متصل است و بندر چابهار، تنها بندر اقیانوسی ایران، در آن قرار دارد.
مکران دارای ذخایر نفت و گاز است و به دلیل مجاورت با آبهای آزاد بین‌المللی و قرار داشتن در خارج از منطقه پرتنش خلیج فارس از اهمیت و جایگاه ژئوپلتیک ویژه‌ای برخوردار است.
