وکیل خانواده مهرجویی: متهمان تنها مهره‌های اجرا کننده دستورات یک آمر ناشناس هستند

پیش از این دادگستری استان البرز متهم ردیف اول پرونده قتل کارگردان نامدار سینمای ایران و همسرش را به اعدام محکوم کرده و برای سه متهم دیگر نیز به اتهام مشارکت در قتل حکم حبس صادر کرده بود.

این درحالی است که کریم در جریان محاکمه‌اش در دادگاه گفته بود اتهام قتل را نمی‌پذیرد و در بازجویی‌ها «تحت اجبار» به قتل اعتراف کرده است.

 حالا مانوش منوچهری، وکیل اولیای دم می‌گوید: «دور دوم رسیدگی به جلسات دادگاه متهمان در حالی برگزار شد که به موجب رای دیوان‌عالی کشور تحقیقات در سه مورد ناقص بود و تقاضای تکمیل تحقیقات شد. مورد اول عدم ابلاغ رای قرار منع تعقیب سه متهم دیگر پرونده در مشارکت قتل عمدی بود که ما اعتراض کردیم. دومین مورد نقص موارد ماهیتی بود که به تعیین میزان مشارکت هر یک از طرفین و نقش آن‌ها در ضرب و جرح عمدی اشاره داشت و سومین نقص هم تقاضای اینجانب مبنی بر این بود که متهمان انگیزه کافی برای جنایت علیه این دو نفر نداشتند. بنابراین حتما پای یک آمر دیگری در میان است که این چهار متهم فقط اجراکننده اوامر آن آمر بوده‌اند.»

او درباره مشکوک‌ترین موارد این پرونده افزود: «غیر از انگیزه متهمان و انکار شدید متهم ردیف اول، پیدا نکردن آلت قتاله‌ای که مرحوم مهرجویی با آن به قتل رسید، عدم وجود رد خون مرحوم مهرجویی روی آلت ‌قتاله کشف‌شده، پاک کردن اپلیکیشن‌های گوشی به‌طوری که خود اداره آگاهی هم نتوانست اپلیکیشن‌ها را بازگرداند، در کنار ساعت مراجعه متهمان و همچنین مشهود نبودن عنصر معنوی جرم، ازجمله نکات بسیار ابهام‌برانگیز در پرونده محسوب می‌شوند.»

این وکیل دادگستری در ادامه تاکید کرد که اگر انگیزه متهمان از ارتکاب این دو قتل سرقت اجناس باارزش بوده می‌توانستند در ساعاتی که این زوج در ویلا حضور نداشتند یا دست‌کم یکی از آن‌ها در خانه حضور داشت برای سرقت اقدام کنند.

پیش از این و در پی برگزاری دور دوم رسیدگی به پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش در روزهای ۲۴ و ۲۵ شهریورماه امسال، کریم در آخرین اعتراف‌هایش گفت: «من باغبان پنج باغ بودم و صاحبان باغ‌ها به من اعتماد داشتند. اگر قصد سرقت داشتم می‌دانستم که صاحبان باغ‌ها کلید گاوصندوق‌ها را کجا می‌گذارند و سرقت می‌کردم. ماهیانه ۴۰ میلیون تومان درآمد داشتم و نیازی نبود مرتکب قتل شوم.»

یکی از مهم‌ترین ایرادهای پرونده قتل مهرجویی و همسرش، که خانواده و وکلا بر آن پافشاری می‌کنند، این است که احتمال «حضور شخصی دیگر یا چاقویی دیگر» در محل حادثه وجود دارد. با این حال دادگاه در دور دوم رسیدگی به این پرونده نیز به این موضوع توجه نشان نداد و تحقیقات بیشتر یا توجه به ایرادهای موجود برای شناسایی همدست یا همدستان احتمالی را ضروری ندانست.

مانوش منوچهری در بخش دیگری از تازه‌ترین گفت‌وگویش با روزنامه اعتماد می‌گوید: «آن‌طور که خود متهمان اقرار کردند، آن‌ها قبلا هم به خانه مرحوم مهرجویی مراجعه کرده بودند تا کار را تمام کنند، اما نتوانستند. حالا چه عاملی باعث شد که متهمان بار اول نتوانند این اقدام را مرتکب شوند و بار دوم برای اجرای نقشه‌شان به آنجا مراجعه کنند، مشخص نیست. متهمان اگر قصد قتل مرحوم مهرجویی را داشتند می‌توانستند در ساعتی که او در خانه تنها بوده، مراجعه کنند یا برعکس، اگر قصد قتل خانم محمدی‌فر را داشتند، می‌توانستند در ساعتی که او در خانه تنها بوده به آنجا مراجعه کنند، اما متهمان در ساعتی به خانه مرحوم مهرجویی مراجعه کردند که هر دو آن‌ها در خانه حضور داشتند و بیدار بودند.»

 امتناع پلیس از ارائه فیلم دوربین‌های مداربسته و سابقه تماس‌های آخر مهرجویی، از دیگر موارد مبهم پرونده قتل کارگردان مشهور سینمای ایران و همسر اوست. شباهت قتل این دو چهره سینمایی با پرونده قتل‌های زنجیره‌ای، با در نظر گرفتن اظهارات ماه‌های آخر زندگی داریوش مهرجویی در نقد حاکمیت، این احتمال را افزایش داده است که قتل با انگیزه‌هایی متفاوت از آنچه مطرح شده صورت گرفته است.