واکنش مقام قضایی استان پس از تخریب بیمارستانی تاریخی در کرمانشاه؛ محل «تجمع معتادها» شده بود

 بیمارستان تاریخی «مسیح» کرمانشاه
به گزارش خبرگزاری ایلنا، حمیدرضا کریمی، دادستان عمومی و انقلاب استان کرمانشاه گفت که با وجود ثبت ملی این بیمارستان به عنوان میراث فرهنگی در سال ۱۳۸۲، از آن زمان «هیچ اقدام خاصی» جهت مرمت و نگهداری این بنا صورت نگرفته بود و طبق آخرین رای دیوان عدالت اداری این ملک از ثبت ملی خارج شده است.

این مقام قضایی ادامه داد که در پی اقامه دعوائی توسط مالک در دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۸۸ که فردی از اقلیت‌های مذهبی است‌، در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۸ حکمی مبنی بر ابطال تصمیم میراث فرهنگی مبنی بر ثبت این بیمارستان به عنوان میراث فرهنگی صادر شد.

به گفته او سرپرست میراث فرهنگی کشور با ارسال نامه‌ای اعلام کرده که از رای دیوان سرپیچی نکرده و مانع اجرای حکم نخواهد شد.

کریمی افزود در محل این بنا که به گفته او «بصورت متروکه رها شده و قسمتی از اموال آن به سرقت رفته بوده» دو آتش سوزی صورت گرفته بوده و در نهایت «تبدیل به مکان تجمع معتادها» شده بوده است.

دادستان عمومی و انقلاب استان کرمانشاه همچنین گفت که تخریب این بیمارستان «با مجوز شهرداری و طبق آرا و مدارک قانونی صورت گرفته است.»

پیش از این مدیرکل میراث فرهنگی استان کرمانشاه در واکنش به تخریب این بیمارستان گفت که درباره محافظت از این بنا که «تبدیل به محل معتادان شده بود» با مالک «چالش» داشته است و افزود که «از مالک بنا و عوامل تخریب بیمارستان مسیح کرمانشاه شکایت می‌کنیم.»

به گزارش خبرگزاری حکومتی «مهر»، داریوش فرمانی گفت که مجوز تخریب این بنای تاریخی بدون استعلام از اداره کل میراث فرهنگی توسط شهرداری برای مالک صادر شد و او با وجود ممانعت ماموران میراث فرهنگی، «صبح روز چهارشنبه دوم خرداد با توجه به تعطیلی سراسری کشوری از فرصت سوء استفاده کرده و با بیل مکانیکی بنا را تخریب کرده است.»

بیمارستان تاریخی «مسیح» کرمانشاه که روز چهارشنبه دوم خرداد با بیل مکانیکی تخریب شد در سال ۱۲۹۵ خورشیدی احداث شده بود و دومین بیمارستان تاریخی ایران محسوب می‌شد.

تخریب بافت تاریخی شهرهای ایران از سوی شهرداری‌ها طی سال‌های اخیر مورد انتقاد رسانه‌ها و کارشناسان بوده است. توسعه بزرگراه‌ها و معابر در شهرهای تاریخی شیراز و اصفهان در سال‌های اخیر تخریب بافت تاریخی این شهرها را به دنبال داشت و ساخت و ساز گسترده در مشهد و یزد نیز بخش بزرگی از بافت تاریخی این شهرها را از میان برد.