چرا «نخستین و بزرگترین» فستیوال سکس کره لغو شد؟
رأی دهید
او تصور میکرد ۵ هزار طرفدار برای دیدن ستارههای پورن ژاپنی به محل برگزاری جشنواره هجوم ببرند. قرار بود یک نمایش مد بردگی، نمایشگاهی از اسباببازیهای جنسی و برخی بازیهای بزرگسالان شامل ترکاندن بادکنک بین بدن افراد از جمله برنامههای این جشنواره باشد.
اما تنها ۲۴ ساعت مانده به برگزاری، جشنواره لغو شد.
کره جنوبی نسبت به سکس و سرگرمیهای جنسی بزرگسالان، رویکردی محافظهکارانه دارد. برهنگی در اماکن عمومی و نمایشهای استریپتیز (رقص برهنه) در این کشور ممنوع است. فروش یا توزیع پورنوگرافی هاردکور غیرقانونی است، اگرچه برای تماشای آن منع قانونی وجود ندارد.
لی هی تائه صاحب شرکت پلی جوکر، که تا پیش از تصمیم برای سازماندهی رویدادهای جنسی، به شکل قانونی پورنوگرافی نرم (سافتکور) تولید میکرد در این باره میگوید: «تقریبا در همه کشورهای توسعهیافته جشنواره سکس برگزار میشود. اما اینجا در کره جنوبی حتی فرهنگ سرگرمی بزرگسالان هم نداریم. من میخواهم اولین گامها را برای ایجاد چنین فرهنگی بردارم».
یک ماه پیش گروههای مدافع حقوق زنان در شهر سوون که قرار بود جشنواره در آنجا برگزار شود، دست به اعتراض زدند. آنها مسئولان جشنواره را به استثمار زنان در کشوری که خشونت جنسیتی در آن فراگیر است، متهم کردند.
آنها استدلال کردند این جشنواره طوری طراحی شده که هر دو جنس مخاطب آن نیستند. استفاده شدید از تصاویر زنان با حداقل پوشش ممکن در تبلیغات جشنواره به این احتمال قوت میداد که قرار است بیشتر بلیتها توسط مردان خریداری شود.
شهردار منطقه این جشنواره را به دلیل نزدیکی محل برگزاری آن به یک مدرسه ابتدایی محکوم کرد، و مقامهای محلی تهدید کردند در صورت اجرا، مجوز مکان برگزاری را لغو خواهند کرد. به این ترتیب مسئولان محل برگزاری از همکاری با جشنواره صرفنظر کردند.
لی با سرخوردگی بیآنکه متعجب شود، مکان برگزاری را تغییر داد. اما دوباره اتفاقات مشابهی رخ داد. مقامهای محلی در مکان جدید، جشنواره را به «القای دیدگاهی منحرف درباره سکس» متهم کردند و از مسئولان محل برگزاری خواستند تا برنامه لغو شود. پس از آن بود که آقای لی یک کشتی را که در رودخانهای در سئول لنگر انداخته بود برای جشنوارهاش انتخاب کرد. اما بعد از اعمال فشار از سوی شورای شهر، مسئول کشتی تهدید کرد در صورت برگزاری، راه ورود به کشتی را مسدود و برق آن را قطع کند.
آقای لی در هر مرحله مجبور شد جشنواره را کوچکتر کند زیرا دارندگان بلیت خواهان پس گرفتن پولشان شدند، که او به همین خاطر صدها هزار دلار ضرر کرد.
بنابراین شهرداری گانگنام ضمن متهم کردن این جشنواره به «زیانبار بودن از جنبه اخلاقی»، به تکتک صاحبان صدها رستوران در این منطقه هشدار کتبی داد که در صورت میزبانی از جشنواره، آنها را تعطیل خواهند کرد. اما بار محل برگزاری مقاومت کرد.
سپس یک روز مانده به برگزاری، ستارگان پورن ژاپنی از حضور در جشنواره منصرف شدند. مدیر برنامههایشان اعلام کرد که با توجه به واکنشهای تند به این جشنواره، ستارگان زن نگران بودند که ممکن است مورد حمله حتی با چاقو قرار بگیرند.
آقای لی که از دفتر کارش در محله گانگنام با بیبیسی صحبت میکرد، گفت از اینکه این ماجرا دچار چنین تحولات غیرقابل تصوری شده متعجب است، و افزود او را تهدید به مرگ کردهاند. او عنوان کرد: «با وجودیکه کار غیرقانونی از من سرنزده، با من مانند یک مجرم رفتار شده است»، و گفت که شرایط برگزاری این فستیوال کاملا منطبق با قانون بوده است. مشابه رویداد دیگری که سال گذشته برگزار شد و چندان جلب توجه نکرد، قرار نبود در این فستیوال هیچ نوع برهنگی یا عمل جنسی انجام شود.
در گذشته برخی از برنامههای کمپانی پلیجوکر بسیار جلب توجه کرده است. سال گذشته آنها از یک زن خواسته بودند که لخت مادرزاد، در درون یک جعبه مقوایی در خیابانهای سئول راه برود، و از رهگذران دعوت کند که برای لمس پستانهای او دستهایشان را وارد جعبه کنند.
آقای لی میگوید میخواهد نگرش مردم کره را نسبت به موضوع سکس و پورنوگرافی، که به نظر او همچنان دیدگاهی کهنه و سنتی است، تغییر دهد.
«مسئولان همه ریاکار هستند. اگر سری به اینترنت بزنید خواهید دید که همه در حال همرسانی پورنوگرافی هستند. بعد افراد بیرون از فضای اینترنت وانمود میکنند که بیگناهاند. تا کی قرار است به این تظاهر ادامه بدهیم؟»
اگرچه دسترسی به سایتهای پورنوگرافی مشهور جهانی از داخل کره جنوبی ممکن نیست، اما اکثر افراد با راههای دور زدن این محدودیتها با استفاده از ویپیان آشنا هستند.
خانم گو و سایر سازمانهای حامی حقوق زنان در کره استدلال میکنند که این کشور با مساله خشونت جنسی مواجه است که نیاز به توجه فوری دارد. او در این باره گفت: «این مساله در فرهنگ ما فراگیر است. مردان موقعیتهای بیشماری برای بیان آزادانه مسایل جنسی خود دارند و از این جهت نیاز به برگزاری یک فستیوال ندارند».
بائه جونگ-وون که در دانشگاه سجونگ مدرس سکسوالیته و فرهنگ است، گفت مشکل فستیوال این بود که عمدتا معطوف به مخاطبان مرد بود.
او گفت: «خشونت علیه زنان در اینجا زیاد است، و به همین دلیل زنان نسبت به مساله بهرهکشی جنسی حساسیت بیشتری دارند». در یک نظرسنجی که وزارت جنسیت کره در سال ۲۰۲۲ انجام داده بود، بیش از یک سوم زنان گفتند که خشونت جنسی را تجربه کردهاند.
خانم بائه میگوید: «در کره جنوبی با توجه به مساله خشونت و استثمار جنسی، به جای آنکه به سکس به عنوان یک عمل مثبت و لذتبخش نگاه شود، به شکل تاریخی درباره آن یک دیدگاه منفی وجود داشته است».
به نظر میرسد در گانگنام، محلهای که قرار بود جشنواره در آن برگزار شود، نگاه ساکنان عمدتا جوان به این موضوع بر اساس جنسیتشان متفاوت است. مون جانگ-وون که کارمند بخش فناوری اطلاعات است میگوید: «محتوای جشنواره پورنوگرافیک نبود و قرار نبود کار غیرقانونی انجام بدهند. بنابراین نباید مانع از برگزاری آن میشدند». اما لی جی-یونگ ۳۵ ساله گفت که با تصمیم شوراهای محلی همدلی دارد و تجاری کردن سکس توسط جشنواره را «منزجر کننده» دانست.
اما اکثر آنها اقدام مسئولان برای ممنوعیت برگزاری جشنواره را زیادهروی دانستند.
سیاست در کره جنوبی هنوز عمدتا تحت تاثیر ارزشهای محافظهکارانه و سنتی است، و از مسئولان پیش از این هم به دلیل محدودسازی تنوع از طریق اعمال قدرت انتقاد شده بود. سال گذشته در پی مخالفت گروههای مسیحی، شورای شهر سئول از برگزاری رژه افتخار همجنسگرایان در میدان اصلی شهر جلوگیری کرد. دولت هنوز قوانین ضدتبعیض برای حمایت از جامعه کوییر و زنان، که هر دو با تعصبات قابل توجه مواجه هستند، به تصویب نرسانده است.
جنجال بر سر برگزاری جشنواره سکس باعث درآمیختن دو موضوع تنوع جنسی و برابری جنسیتی شده است، که در آن برگزارکنندگان استدلال میکنند که مسئولان مانع از بیان آزادانه تمایلات افراد میشوند، و در مقابل زنان میگویند که حقوق آنها نقض شده است.
مسئولان مجبورند برای حل این معضل پیچیده راهی پیدا کنند. شرکت پلیجوکر به بیبیسی گفت که قصد دارد برای برگزاری فستیوال بزرگتری در ماه ژوئن دوباره اقدام کند. آقای لی میگوید که اکنون حمایت چند سیاستمدار را هم جلب کرده است. شهردار سئول در پیامی در کانال یوتیوب خود منتشر کرد، گفت شهرداری «به هیچ عنوان قصد ندارد در آینده به این موضوع بپردازد».