حسین اللهکرم کیست؟ از تاسیس «گروه فشار» تا حزب «رزما»
رأی دهید
حسین اللهکرم، از موسسان انصار حزبالله در سال ۱۳۷۲، با تاسیس «جمعیت رزمنده مدافع انقلاب اسلامی» (رزما) از زورآزمایی خیابانی و حمایت از گروههای فشار وارد عرصه حزب و رقابتهای سیاسی به شکل رسمی و قانونی شد.
حسین اللهکرم که ۶۷ سال دارد روز سهشنبه، ۲۱ آذرماه در نشست اعلام موجودیت «رزما» اعلام کرد که «میخواهیم کهنسالان سیاسی را کنار بزنیم و صدها هزار نیروی ارزشی، انقلابی و معتقد به "ولایت مطلقه فقیه" را به صحنه میآوریم».
حسین اللهکرم چهره جنجالی دوران «سازندگی» و «اصلاحات» بود. با اینکه او را این روزها «دکتر» خطاب قرار میدهند اما نمادی از تندوری و بنیادگرایی در دهه هفتاد بود و از او به عنوان «سردسته گروه فشار» و «لباس شخصی»ها یاد میشد که سرنخ بسیاری از فشارها به دگراندیشان و دانشگاهیان، برهم زنندگان تجمعات مدنی و درگیریها علیه دولتهای اکبر هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی به او و همفکرانش ختم میشد یا دستکم متهم اصلی اتفاقات آن سالها او و همدستانش بودند.
آقای اللهکرم حالا پس از چند دهه فعالیت در قالب گروههایی با پسوند «حزبالله»، به فعالیت سیاسی در قالب یک «حزب» و «جمعیت» رو آورده تا به طور رسمی وارد عرضه انتخابات و تاثیریگذاری در روند تصمیمگیری و حکومت شود. اقدامی که شاید از این منظر برای چنین چهره جنجالی، یک گام رو به جلو و به معنی پذیرفتن قواعد فعالیت سیاسی و تشکیلات حزبی باشد.
حسین اللهکرم و «جمعیت» تازه تاسیساش در حالی به عرصه رقابتهای سیاسی وارد شده که روزنامههای روز چهارشنبه،۲۲ آذرماه -به جز روزنامه اصلاحطلب «هم میهن»- هیچ کدام از روزنامههای صبح به او و حزباش روی خوش نشان ندادند و حتی روزنامههای اصولگرا از گذاشتن تیتری کوچک برای این جبهه تازه وارد دریغ کردند. در عمل اصولگرایان که خودشان دارای چندین حزب و تشکیلات هستند از ورود «رزما» به جمع خودشان استقبال نکردند.
با توجه به شرایط سیاسی امروز ایران و یکدستی در نظام حکمرانی این کشور، ورود حسین اللهکرم و همفکرانش در قالبی تازه و نظاممند به عالم سیاست چه معنا و مفهومی دارد؟ خودش میگوید «تشنه قدرت» نیست و شیفته خدمت است و برای «جنگ با یأس و ناامیدی و خدمت به مردم» وارد صحنه شده است.
حسین اللهکرم کیست؟
حسین اللهکرم به رسانهها گفته است که با انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمنماه ۱۳۵۷ در حلقه محافظین آیتالله خمینی بوده و بازوبند «انتظامات» زده بود. او در همان ابتدای جنگ ایران و عراق در ٢٤سالگی راهی جبهه جنگ شد و تا پایان جنگ نیز در منطقه ماند و فرمانده تیپ مسلمبنعقیل، تیپ ۳۱۳ لشکر الزهرا و فرمانده مستقیم عملیات مطلعالفجر را برعهده داشت.
پایان جنگ، سرآغاز تغییر فعالیتهای او از عرصه نظامی به سیاسی شد و سال ۷۲ با همفکرانش در هیات رزمندگان اسلام مانند محمدرضا نقدی، محمدباقر ذوالقدر و عبدالحسین محتشم یکی از مهمترین تشکلهای سیاسی غیر رسمی به نام «انصار حزبالله» را پایهگذاری کرد. از این زمان نام او به مناسبتهای مختلف در رسانهها مطرح شد. اقدامات این گروه بیش از آنکه جلوهای از «عدالت خواهی» و «امر به معروف و نهی از منکر» داشته باشد، به عنوان گروه و ابزاری برای فشار به دولتهای وقت، احزاب مخالف وضع موجود، گروههای نواندیش، فعالان دانشجویی و فعالان اصلاحطلب شناخته میشد که پرچمدار این جریان حسینالله کرم بود.
او و طرفدارانش سوار «موتورهای ۱۲۵» میشدند و با پرچمهای «یا حسین» در خیابانها، مقابل دانشگاه تهران، در بازار تهران، در میدان محسنی جلوی برج سفید، بانک مرکزی، ساختمان ورزش زنان (دوره ریاست فائزه هاشمی بر فدراسیون اسلامی ورزش زنان) جمع میشدند و شعارهایی چون «مرگ بر بدحجاب»، «مرگ بر رپیها»، «امربهمعروف ما ضد بیبندوباری است»، «قیام امروز ما ضد بیبندوباری است» و «حسین، حسین شعار ما شهادت افتخار ماست» سر میدادند و رعب و وحشت ایجاد میکردند.
روزنامه ایران در هفتم مردادماه ۱۳۸۱ در مطلبی با عنوان «روز شمار اقدامات خرابکارانه انصار حزبالله» حدود یک صد مورد ناامنی در مراسم، سخنرانیها و میتینگهای سیاسی را به ترتیب زمانی نامبرده که به طور مستقیم یا غیرمستقیم اعضای این گروه در تهران و شهرها در آنها سهم و نقش داشتهاند.
حمله به سینما قدس در میدان ولیعصر در اعتراض به اکران فیلم جنجالی «آدم برفی» به کارگردانی داود میرباقری (سال ۱۳۷۳)، برهم زدن جلسه سخنرانی عبدالکریم سروش در دانشکده فنی دانشگاه تهران (سال ۱۳۷۴) و آتش زدن انتشارات مرغ آمین در اعتراض به انتشار کتاب «و خدایان دوشنبهها میخندند» (در شهریورماه ۱۳۷۴) از جمله اقدامات این گروه در دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی بود. در همین سال بود که انصار حزبالله اعلام کرد «هر پنجشنبه مانور امربهمعروف برگزار میکند و نسبت به نادیدهگرفتن ارزشهای اسلامی در جامعه انتقاد خواهد کرد».
در دوران معروف به اصلاحات، حمله به کوی دانشگاه در تیرماه سال ۱۳۷۸ یکی از اقداماتی بود که آوازه این گروه را به اوج رساند.
فعالیتهای انصار حزبالله معطوف به تهران نبود. در سال ۱۳۷۹ در مخالفت با حضور نواندیشان دینی، عبدالکریم سروش و محسن کدیور در نشست دفتر تحکیم وحدت در خرمآباد، فرودگاه شهر را محاصره کردند و اجازه سخنرانی به آنها ندادند. مصطفی تاجزاده، معاون سیاسی وقت وزارت کشور، هم که محاصره کنندگان فرودگاه خرمآباد را «فاشیست» خوانده بود، به اتهام توهین و تحریک در دادگاه محاکمه شد.
حسین اللهاکرم تا پایان دوران موسوم به اصلاحات در عرصه سیاسی فعال بود و با کار آمدن محمود احمدی نژاد سال ۸۶ به عنوان وابسته نظامی ایران عازم کرواسی و بوسنی شد و برای چند سالی از صحنه سیاسی ایران دور شد. به گفته بعضی از نزدیکان آقای الله کرم چنین ماموریتی عامدانه به او داده شد تا دوران آقای احمدینژاد بدور از تنش باشد.
حسین اللهکرم در دهه ۹۰ با تشکیل «شورای هماهنگی حزبالله» به فعالیتش ادامه داد و در دوره ریاست جمهوری روحانی گاه و گداری تجمعاتی برگزار کرد. مخالفت با حضور زنان در مسابقات فوتبال و والیبال از جمله اقدامات آقای اللهکرم در این سالها بود. در سال ۹۶ در بیانیهای خبر داد که شورای هماهنگی حزبالله «آتش به اختیار» عمل میکند.
نقض بخصوص حقوق شهروندان، فعالان مدنی و حضور پیوسته گروههای «لباس شخصی»، «خودسر» و «آتش به اختیار» در اعتراضات و سرکوب مخالفان و معترضان به حکومت در سالهای گذشته باعث شد که این فرمانده سابق جنگ در فروردینماه سال ۱۳۹۰ از سوی اتحادیه اروپا به دلیل «نقض گسترده و شدید حقوق شهروندان» در فهرست تحریمهای این اتحادیه قرار گیرد. وزارت خزانه داری آمریکا نیز در خردادماه ۱۳۹۷ در بیانیهای حسین اللهکرم و انصار حزبالله را به فهرست تحریم های آمریکا علیه ایران اضافه کرد.
از سرداری تا دکتری
وب سایت دانشگاه آزاد او را «عبدالحسین اللهکرم»، استادیار دانشگاه معرفی کرده که دارای دکتری روابط بینالملل است؛ در بخش تجربیات، سوابق و زمینههای آموزشی و پژوهش این وبسایت، مطلبی نوشته نشده است.
حسین اللهکرم نقش آفرینیهای انصار حزبالله در صحنه سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را تائید و قابل دفاع میداند. او در یک مصاحبه تلویزیونی در برنامه «دست خط» در مردادماه ۱۳۹۸ میگوید انصار حزبالله به عنوان «یک جنبش اجتماعی با نگاه عدالتخواهانه و حمایت از ارزشها و دفاع از احیای امر به معروف و نهی از منکر شکل گرفت».
دربرابر نقش پررنگی که فعالان سیاسی و رسانههای بخصوص اصلاحطلب از حضور حسین اللهکرم در «تنش آفرینی» و جنجالهای سیاسی دارند اما خودش منکر تمام این اتهامات است و تکذیب میکند. او در این برنامه دخالت در کوی دانشگاه، برهم زدن سخنرانی عبدالکریم سروش و سایر اتفاقاتی که در آن سالها رخ داده را به «افراد نفوذی» ربط میدهد و انصار حزبالله را از آن حوادث مبرا میداند.
او جریانهای داخل حکومت و بطور مشخص «نفوذیهای حزب کارگزاران سازندگی» را طراح و مجری بخشی از این اتفاقات میداند که میخواستهاند از آب گلآلود ماهی بگیرند و پای انصار حزبالله را به وسط کشیدهاند.
حسین مرعشی، عضو کارگزاران سازندگی پس از پخش این برنامه تلویزیونی در گفتوگو با «خبرآنلاین» از حسین اللهکرم خواسته بود «این افراد نفوذی را به مردم معرفی کنند، خوب است که ما هم آنها را بشناسیم» و آقای اللهکرم در پاسخ به آقای مرعشی گفته بود « باید دنبال جریان شناسی بود، نه دنبال اسم».
دستگاه حکومت و اللهکرمها
حسین اللهکرم دخالت انصار حزبالله در بسیاری از حوادث و اتفاقات سالهای گذشته را تکذیب میکند و میگوید «عوامل نفوذی» در آنها نقش داشتند
با توجه به اینکه حسین اللهکرم نمیپذیرد که انصار حزبالله نقشی در خشونتها علیه معترضان و فعالان سیاسی و مدنی و دانشگاهی داشتهاند، این پرسش پیش میآید که «لباس شخصیها» و «گروههای فشار» که در روند تصمیمگیریها دخالت داشتند یا در تجمعات و اعتراضات مدنی دانشجویان و دانشگاهیان را مورد ضرب و شتم قرار دادند چه کسانی بودند و چرا دستگاه قضایی و امنیتی برای مهار آنان کاری نکردند؟ آیا یک توافق نانوشته میان آنها و حکومت نوشته شده بود که به آنها مصونیت میداد؟
گروههای فشار به طور مشخص در جریان اتفاقات حولانگیز کوی دانشگاه در تیرماه سال ۱۳۷۸ و ۲۵ خردادماه ۱۳۸۸ به عنوان بازوی نیروهای امنیتی و انتظامی عمل کردند. شرایط به گونهای بود که حتی علی خامنهای مجبور به نشان دادن واکنش شد و با محکوم کردن حمله به دانشجویان گفته بود به خاطر این واقعه «قلبش جریحه دار شده» (۲۰ تیر ۱۳۷۸) و در مورد دوم نیز این حملات را «جنایت» خوانده بود (۹ شهریور ۱۳۸۸).
مرور خاطرات کسانی مانند اکبر هاشمی رفسنجانی در سالهای گذشته نشان میدهد که در سطح سران عالیرتبه کشور بارها درباره این گروه صحبت شده و به آقای خامنهای نیز گزارشهای متعددی داده شده بود اما رهبر جمهوری اسلامی ایران به طور صریح و شفاف از انصار حزبالله نام نبرده و بیشتر کلی سخن گفته بود.
به عنوان نمونه اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس وقت مجمع تشخیص مصلحت نظام یک روز پس اتفاقات کوی دانشگاه، در خاطرات روز ۱۹ تیرماه ۷۸ نوشته است «بعد از جلسه، آقایان [بیژن نامدار] زنگنه، [اسحاق] جهانگیری، [مصطفی] میرسلیم، [محسن] رضایی و [حسن] صانعی ماندند و راجع به حوادث دانشگاهها صبحت شد. نظرشان این بود که نیروی انتظامی و [انصار] حزبالله، حرمت دانشگاه را شکستهاند و با دانشجویان بدرفتاریکردهاند و چنین وضعی در تاریخ دانشگاهها سابقه ندارد».
آقای هاشمی در ادامه نوشته است «با آقای [محمد] خاتمی، [رییسجمهور]، درباره حوادث دانشگاهها، تلفنی مذاکره کردم. آقای خاتمی گفتند، امروز شورای عالی امنیت ملی، جلسه فوقالعاده داشته و تصویب کردهاند که متخلفان از نیروی انتظامی و انصار حزبالله، شناسایی و تنبیه شوند... انصارحزبالله هم اعلان کرده، در تهاجم به کوی دانشگاه حضور نداشته، اما آقای خاتمی به من گفتند که [مسعود] دهنمکی و همفکرانش را آنجا دیدهاند».
اکبر هاشمی رفسنجانی در خاطرات ۲۰ خردادماه سال ۷۵ نوشته است که در دیدار با علی خامنهای، به او هشدار داده که فعالیت انصار حزبالله که خودشان را طرفدار پرو پا قرص رهبر نشان میدهند، مشکل آفرین خواهد بود و «ایشان هم این نظر را پذیرفتند. قرار شد علاج کنیم».
در ۲۹ بهمنماه ۱۳۶۷ حسن طاهری خرمآبادی از اعضای پیشین شورای نگهبان و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از آقای رفسنجانی میخواهد که گلایه او را درباره اقدامات انصار حزبالله و مداحان پیش علی خامنهای مطرح کند.
قدرت و اقداماتی که این گروه در صحنه سیاسی ایران در آن سالها بازی میکرد به گونهای بود که هیچ مقام اجرایی قادر به کنترل آنها نبود. چنانکه در خاطرات هاشمی رفسنجانی گفته شده است که محمد خاتمی، رئیس جمهور وقت ایران در پی حمله نیمه شب گروه انصار حزبالله با موتور و اسلحه به اتوبوس توریستهای آمریکایی در تاریخ ۳۰ آبانماه سال ۱۳۷۷ بسیار ناراحت و کلافه شده و گفته است «اگر می دانستم وضع چنین میشود در انتخابات شرکت نمیکردم».
اللهکرم در قالب یک حزب سیاسی
نگاهی به افکار و واکنشهای حسین اللهکرم در سالهای اخیر، نشان میدهد که دیدگاههای فکری امروز او مانند «برخورد قاطع» نیروهای اطلاعاتی و انتظامی با «پدیده بدحجابی»، با گذشته تغییری نکرده و آنچه عوض شده است ورود او در برنامههای گفتوگو محور مثل مناظره در «کلاب هوس» و رسانههای دیداری و شنیداری و نشستن با مخالفان در رسانهها است. این تغییر معطوف به یکدستی در بدنه قدرت در ایران است و در عمل جایی برای اقدامات آنها برای برگزاری تجمع باقی نگذاشته است.
از سوی دیگر قرار گرفتن او و همفکرانش در قالب یک گروه سیاسی شناسنامهدار دست کم خیال حاکمیت را از این منظر آسوده میکند که در دوران یکدستی و یکصدایی در درون حکومت، نباید نگران فعالیت کسانی همچون حسین اللهکرم باشند. ماموریت و اهداف انصار حزبالله نیز، در فضای سیاسی حاکم بر جامعه امروز تغییر کرده است و با دوران اصلاحطلبان تفاوت آشکار دارد. از همین روست که آنها باید با شکل و شمایل جدیدی وارد عرصه رقابتهای سیاسی شوند. اما این که اعضای حزب تازه تاسیس «رزما»، چقدر به سازو کارهای فعالیت حزبی وفادار هستند، گذر زمان مشخص خواهد کرد.
دیدگاه خوانندگان
۳۳
Hassan1479 - تهران، ایران
الله کرم یک فاشیست است ، نظام کثیف اسلامی با وجود این عناصر پا بر جا است .
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۰۶:۰۱
۵۴
saeed scotland - لاس وگاس، ایالات متحده امریکا
کثیف ترین مزدور حکومت این اشغال است
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۰
۵۴
saeed scotland - لاس وگاس، ایالات متحده امریکا
کثیف ترین مزدور حکومت این اشغال است
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۰
۳۳
Hassan1479 - تهران، ایران
الله کرم یک فاشیست است ، نظام کثیف اسلامی با وجود این عناصر پا بر جا است .
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۰۶:۰۱
۳۳
Hassan1479 - تهران، ایران
الله کرم یک فاشیست است ، نظام کثیف اسلامی با وجود این عناصر پا بر جا است .
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۰۶:۰۱
۵۴
saeed scotland - لاس وگاس، ایالات متحده امریکا
کثیف ترین مزدور حکومت این اشغال است
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۰
۳۳
Hassan1479 - تهران، ایران
الله کرم یک فاشیست است ، نظام کثیف اسلامی با وجود این عناصر پا بر جا است .
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۰۶:۰۱
۵۴
saeed scotland - لاس وگاس، ایالات متحده امریکا
کثیف ترین مزدور حکومت این اشغال است
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۰
۵۴
saeed scotland - لاس وگاس، ایالات متحده امریکا
کثیف ترین مزدور حکومت این اشغال است
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۱۱:۵۰
۳۳
Hassan1479 - تهران، ایران
الله کرم یک فاشیست است ، نظام کثیف اسلامی با وجود این عناصر پا بر جا است .
شنبه ۲۵ آذر ۱۴۰۲ - ۰۶:۰۱