تاثیر نانوپلاستیکها بر مغز؛ خطر ابتلا به پارکینسون و زوال عقل
رأی دهید
به نوشته نشریه پزشکی مدیکالنیوز تودی، بیماری پارکینسون بهطور معمول ارثی نیست و برخی از خطرات این بیماری بهدلیل قرار گرفتن در معرض آفتکشها و سموم در محیط است.
به گفته محققان این مطالعه، برخی از انواع نانوذرات تاثیر فوقالعادهای بر تجمع پروتئینی بهنام "آلفا سینوکلئن " دارند که با بیماریهای مغزی مرتبط است.
دانشمندان با مطالعه بر روی موشها دریافتند که "نانوذرات پلیاستایرن " که برای ساخت بستهبندی برخی از انواع آجیل، کارتن تخممرغ و لیوانها و دیگر ظروف یکبار مصرف استفاده میشود، باعث تجمع پروتئین آلفا سینوکلئین در بدن میشود.
وقتی پلاستیک در محیط تجزیه میشود، ابتدا به ذرات کوچکی بهنام میکروپلاستیک تبدیل میشود. اما میکروپلاستیکها به تخریب ادامه میدهند و نانوپلاستیکها را تشکیل میدهند.
مطالعهای که در مارس ۲۰۲۲ منتشر شد نیز نشان داد که افراد بهطور متوسط در هفته حدود ۵ گرم میکروپلاستیک و نانوپلاستیک در دستگاه گوارش خود دارند.
تحقیقات قبلی نشان میدهد که هم میکروپلاستیکها و هم نانوپلاستیکها میتوانند برای سلامت مضر باشند.
به عنوان مثال، نانوپلاستیکها همچنین میتوانند فرآیندهای منظم سلولهای ریه و کبد را مختل کنند و ممکن است با انواع خاصی از سرطان مرتبط باشند.
این اولین مطالعهای نیست که ارتباط بین نانوپلاستیکها و سلامت مغز را بررسی میکند. تحقیقات منتشر شده در ژوئن ۲۰۲۰ نیز نشان داد که قرار گرفتن در معرض میکرو و نانوپلاستیکها میتواند منجر به کاهش قدرت شناخت و حافظه کوتاهمدت در موشها شود.
"بیماری پارکینسون "بهعنوان سریعترین اختلال عصبی درحال رشد در جهان شناخته شده است. محققان تخمین میزنند که بیش از ۱۰ میلیون نفر در سراسر جهان با این عارضه زندگی میکنند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد. ژنتیک، تاثیرات سبک زندگی و عوامل محیطی از عوامل عمده ابتلا به این بیماری هستند.
این مطالعه اخیرا در مجله Science Advances منتشر شده است.