سوالبارد؛ جایی که مردن ممنوع است
رأی دهید
این جامعه نیمه‌خودمختار به آسانی به هر کسی که بخواهد تابعیت اعطا می‌کند، اما هزینه زندگی در آن بسیار بالاست. به دلیل فاصله بعید سوالبارد از خشکی‌های عمده دنیا، که هزینه حمل و نقل اجناس به آن را بالا برده است، هزینه کلی زندگی در این شبه‌جزیره بسیار زیاد است. بر فرض مثال، اگر بخواهید در آنجا یک ساندویچ همبرگر معمولی بخورید، حدود صد دلار آمریکا هزینه برمی‌دارد.
دمای متوسط هوا در سوالبارد منفی 35 درجه سانتیگراد است، که به ویژه در طول زمستان این شبه‌جزیره را به جایی تقریبا غیر قابل سکونت تبدیل می‌کند. این انجماد تقریبا دائمی، دفن مردگان در سوالبارد را غیرممکن می‌کند؛ قوانین نروژ هم درباره مرده‌سوزی نسبتاً سخت‌گیرانه است.
با این تفاصیل، مدیران شهری این سرزمین منجمد تدابیری اندیشیده‌اند تا جامعه بتواند با تحمل گرفتاری‌های کمتری با مرگ دست و پنجه نرم کند. بر این اساس، هرگاه یکی از شهروندان سوالبارد به حال احتضار می‌افتد، بلافاصله وی را به خاک اصلی نروژ منتقل می‌کنند تا اگر از دنیا رفت، در آنجا کفن و دفن شود.
سوای سرما و سختی آب و هوا، گفته می‌شود راه‌های زیادی برای مردن در سوالبارد وجود دارد. مثلا، اگر کسی به اقیانوس بیفتد، درجا یخ می‌زند. سقوط بهمن‌های بزرگ برفی نیز در این مجمع‌الجزایر امری معمول است. جمعیت خرس‌های قطبی گوشتخوار سوالبارد نیز از تعداد ساکنان انسانی آن بیشتر است.
با این حال، یخبندان مدام سوالبارد آن را به مکانی ایده‌آل برای نگهداری دائمی نمونه‌های بیشتر بذرهای جهان تبدیل کرده است. در جایی که «خزانه روز قیامت» نامیده می‌شود، بذرهای گیاهان انبار شده‌اند تا در صورت وقوع یک فاجعه اقلیمی جهانی، نسل‌های بعدی بشر بتوانند آنها را بکارند و حیات را به زمین بازگردانند.
