مرگ مرموز دو خواهر عربستانی در سیدنی استرالیا

آمال عبدالله السهلی (چپ) و اسرا عبدالله السهلی / عکس: NEW SOUTH WALES POLICE
عصر ایران: یکی از زنان می‌ترسیده است که به خاطر گرایش جنسی‌اش در عربستان سعودی مورد آزار و اذیت قرار بگیرد و یکی دیگر هم خداناباور (آتئیست) بوده است.

روز ۷ ژوئن (17 خرداد)، مقامات استرالیایی در آپارتمانی را در سیدنی زدند. بیرون درخانه تلی از نامه جمع شده بود و مستأجران خانه بیش از سه ماه بود که اجاره‌شان را نداده بودند.

داخل آپارتمان، جنازه دو زن را یافتند – دو خواهر اهل عربستان سعودی – که هفته‌ها بود در اتاق خواب‌هایی مجزا جنازه‌شان افتاده بود و هیچکس خبر نداشت.

پلیس بعد از ماه‌ها، به رغم «تحقیقات گسترده» هنوز نمی‌داند چه بر سر اسرا عبدالله السهلی، ۲۴ ساله و آمال عبدالله السهلی ۲۳ ساله آمده است.

به گزارش بی بی سی؛ پلیس می‌گوید هیچ اثری از ورود به زور به آپارتمان نیست و هیچ نشانه‌ آشکاری از جراحت در اجساد دیده نمی‌شود و مرگ آن‌ها را «مشکوک» و «غیرطبیعی» توصیف می‌کند.

پلیس هنوز منتظر نتیجه پزشکی قانونی است که معلوم شود این دو زن چگونه جان باخته‌اند. رسانه‌های محلی گزارش داد‌ه‌اند که آزمایش‌های سم‌شناسی و کالبدشکافی بی‌نتیجه بوده‌اند.

بازرس پرونده، کلودیا آلکرافت ماه گذشته ضمن درخواست کمک از عموم مردم به گزارشگران گفت: «ما چیز زیادی درباره این دختران نمی‌دانیم. امیدواریم کسی بتواند به ما در تحقیقات‌مان کمک کند».

این دو زن که بودند؟چیز زیادی علنی نشده است. این دو نفر سال ۲۰۱۷ از عربستان سعودی به استرالیا رفتند و تقاضای پناهندگی کردند ولی مقامات نگفته‌اند چرا.

پلیس گفته است که «چیزی وجود ندارد» که دلالت کند خانواده‌شان را باید مظنون به شمار آورد.
آپارتمان این دو زن در ساختمانی در کنتربری، حومه‌ سیدنی / عکس: REALESTATE.COM
هر دو زن کارشان کنترل ترافیک بود و هم‌زمان در یک مدرسه آموزش حرفه‌ای درس می‌خواندند. معلوم نیست در چه رشته‌ای تحصیل می‌کرده‌اند.

همسایگان این دو خواهر به رسانه‌های محلی گفته‌اند که آنها بیشتر سرشان به کار خودشان بود.

مدیر ساختمان به گزارشگران گفته‌ است که این دو نفر در ماه‌های قبل از مرگ‌شان از نگهبانی ساختمان خواسته بودند فیلم‌های امنیت ساختمان را بررسی کند. به گفته مایکل برد، آنها نگران بودند که کسی در غذاهایی که به آنها تحویل می‌شده دست می‌برده است. فیلم‌ها هیچ چیزی را نشان ندادند.

آقای برد در ماه مارس از پلیس خواسته بود به آنها سر بزند و آنها به ماموران گفته بودند که حالشان خوب است.

آقای برد به سیدنی مورنینگ هرالد گفته است که مدتی بعد که خودش به آنها سر زده بود، این دو زن «مثل دو گنجشک کوچک بودند ... که گویا از چیزی هراس داشتند».

سرنخ‌های دیگری وجود دارند؟هر چند پلیس سکوت کرده است، این پرونده در استرالیا باعث توجهات فراوانی شده است – آیا خودکشی بوده، سوء قصدی در میان بوده یا ماجرا چیز دیگری است؟

گزارش‌های رسانه‌های محلی ممکن است سرنخ‌هایی به دست بدهند – ولی پلیس هیچ کدام را تأیید نکرده است. علاوه بر این، این اطلاعات پراکنده خیلی اوقات تصویری مبهم یا ظاهراً متناقض را ساخته است.

روزنامه‌ آستریلین گزارش کرده است که یکی از زنان می‌ترسیده است که به خاطر گرایش جنسی‌اش در عربستان سعودی مورد آزار و اذیت قرار بگیرد و یکی دیگر هم خداناباور شده بوده است. همجنس‌گرایی و خداناباوری هر دو در این کشورِ محافظه‌کارِ مسلمان غیرقانونی هستند.

بنگاه خبررسانی استرالیا (ای‌بی‌سی) گزارش کرده است که گردنبندهایی با آویز صلیب مسیحی در اتاق‌های این زنان یافت شده است.

گزارشی دیگر می‌گوید که درخواست پناهندگی آنها رد شده بود و آنها برای پرداخت اجاره‌شان با مشکل مواجه بوده‌اند.

فردی ناشناس به ای‌بی‌سی گفته است که مردی ناآشنا را در راهرو ساختمان این دو خواهر چند بار پیش از مرگ‌شان دیده است. وقتی سراغ این فرد رفته بودند، گفته بود که از آپارتمان این دو زن می‌آمده است.

همچنین گزارش شده است که اسرا، خواهر بزرگتر، در سال ۲۰۱۹ حکمی برای دور نگه داشتن مردی که اسم‌اش نیامده است از دادگاه گرفته است ولی کمی بعد شکایتش را پس گرفته است.

پلیس درباره هیچ کدام از این گزارش‌ها نظری نداده است و بی‌بی‌سی هم نتوانسته است به طور مستقل آنها را راستی‌آزمایی کند.

یک آگهی فعلی املاک درباره این آپارتمان - که حالا دوباره برای اجاره موجود است – شامل این جمله است: «به گفته پلیس، این یک جنایت تصادفی نیست و تهدیدی بالقوه برای جامعه نخواهد بود».

نگرانی جامعه مهاجر سعودیمرگ اسرا و آمال، زنان سعودی مقیم استرالیا را ترسانده و پریشان کرده است.

صفا، کنشگر و هنرمندی که خواسته است فقط اسم کوچک‌اش اعلام شود، می‌گوید: «بسیاری از ما حالا نگران خودمان هستیم».

او به بی‌بی‌سی گفت مقامات و خانواده‌های سعودی برای زنانی که فرار می‌کنند حتی وقتی به خارج رفته باشند، همچنان می‌توانند خطرناک باشند.

او به ماجرای دینا علی لسلوم اشاره می‌کند که در سال ۲۰۱۷ خودش را به فیلیپین رساند ولی مدتی بعد به اجبار بستگانش به عربستان سعودی بازگردانده شد. از آن زمان دیگر هیچ خبری از او شنیده نشده است.

کارهای هنری صفا اغلب رفتار عربستان سعودی با زنان را هدف قرار می‌دهد / عکس: SAFFAAبا توجه با اینکه اسرا و آمال موفق به ترک عربستان سعودی شده بودند، برای صفا بسیار سخت است که باور کند این دو خواهر در سیدنی – شهری که پنج سال در آن زندگی کرده‌اند – دست به خودکشی زده باشند.

او می‌گوید بسیاری در میان جامعه پناه‌جویان سعودی این شهر تا پیش از اینکه شش ماه پیش تماس‌شان با همه قطع شود آنها را می‌شناختند.

او می‌گوید: «پیداست که برای آنها مشکلی پیش آمده است که روز به روز هراسان‌تر و منزوی‌تر شده‌اند».

«استرالیا به آنها کمک نکرد»به گفته سوفی مک‌نیل، پژوهشگر دیده‌بان حقوق بشر، فارغ از نحوه مرگ این زنان، روشن است که استرالیا پشت آنها را خالی کرده است.

او به بی‌بی‌سی می‌گوید که برای هر پناهجویی زندگی «بسیار دشوار» است ولی زنان سعودی «آسیب‌پذیرتر از بقیه‌اند».

خانم مک‌نیل می‌گوید: «اگر سوری یا افغان باشید، می‌توانید به خیل بزرگ‌تری از مردمی بپیوندید که وضعیت مشابهی دارند ولی زنان پناهجوی سعودی جماعت بسیار کوچکی هستند ... و ترس و پارانویای بسیاری میان‌شان هست».

علاوه بر اینها، بسیاری از آنها با مشکلات مالی مواجه‌اند. در استرالیا، پناهجویانی که منتظر بررسی درخواست‌شان هستند کمک هزینه بسیار اندکی دریافت می‌کنند.

خانم مک‌نیل می‌گوید: «اینها خیلی اوقات زندگی مرفه و متمولی داشته‌اند... در نتیجه وقتی از کشورشان فرار می‌کنند تصمیمی شجاعانه و باورنکردنی می‌گیرند. آنها به امنیت مالی‌شان پشت می‌کنند».

صفا موافق است که این زنان وضعیت بسیار خاصی دارند. او می‌افزاید که تصمیم به ویزا ندادن به این خواهران – اگر چنان‌که گزارش شده است درست باشد – کاری «غیرمسئولانه و سهل‌انگارانه» است و باعث پریشانی فراوان آنها شده است.

صفا می‌گوید: «هنوز هم معذبم از این که احتمال دارد هیچ کس از آنها حمایت نکرده است و راه و چاه و گزینه‌ها را نشان‌شان نداده است».

هر دوی این زن‌ها می‌گویند این پرونده گواهی است بر اینکه استرالیا باید از جامعه زنان پناهجوی سعودی حمایت بهتری بکند.

خانم مک‌نیل می‌گوید: «پیداست که این دو خواهر سخت احساس تنهایی می‌‌کرده‌اند ... و ترسیده بودند. آنها برای رسیدن به امنیت به اینجا آمده بودند و ما به آنها کمک نکردیم».