کانونهای شیوع کرونا در عرضهای جغرافیایی مشخص
رأی دهید
بر پایه نتایج تحلیلی که در مورد ویروس جدید کرونا انجام گرفته، روند و چگونگی انتشار بیماری ناشی از این ویروس دستکم تا میانه ماه مارس (اواخر اسفندماه) شبیه یک بیماری عفونی فصلی بوده است.
به نوشته یک مجله تخصصی، پژوهشگران دانشگاه مریلند، بالتیمور، به سرپرستی محمد سجادی، در این تحقیق به این نتیجه رسیدهاند گسترش عفونت به ویژه در مناطقی که از نظر دامنه تغییرات دما و رطوبت به هم شباهت دارند، شدید بوده است.
محققان این دانشگاه دادههای ۸ شهر با شمار بالای موارد ابتلا و ۴۲ شهر با شمار کم مبتلایان را مورد بررسی تحلیلی قرار دادهاند.
سجادی و همکارانش تحقیقات خود را هنگامی آغاز کردند که شمار مبتلایان در ماه فوریه در ایران به رو به افزایش گذارده بود.
آنها در این پژوهش شهرهایی را از کشورهای گوناگون برگزیدند که در روز دهم ماه مارس دستکم ده مورد مرگ در ارتباط با کووید ۱۹ را ثبت کرده بودند: ووهان در چین، توکیو در ژاپن، دئگو در کره جنوبی، قم در ایران، میلان در ایتالیا، پاریس در فرانسه، مادرید در اسپانیا و سیاتل در آمریکا.Mohammad M. Sajadi, M.D., from @UMmedschool, and colleagues examined climate data from 50 cities worldwide with and without substantial community spread of #COVID19. https://t.co/KklT1MWP9O
— University of Maryland, Baltimore (@UMBaltimore) June 12, 2020
همه این شهرها در این ویژگیها مشترک بودند: در عرض جغرافیایی میان ۳۰ تا ۵۰ درجه شمالی واقع شدهاند؛ ۲۰ تا ۳۰ روز پیش از شروع مرگ و میر در اثر کرونا، میانگین دما در آنها میان ۵ تا ۱۱ درجه بوده است؛ و در این بازه زمانی، رطوبت هوا در آنها از ۳ تا ۶ گرم در کیلوگرم در نوسان بوده است.
این محققان بر پایه مدلسازی اپیدمیولوژیک کانون شیوع بیماری به این نتیجه رسیدهاند که به دلیل نزدیکی جغرافیایی و ترافیک مسافرتی بالا، مناطقی در جنوب شرق آسیا، به ویژه بانکوک، پس از ووهان با اپیدمی درگیر خواهند بود.
خبرگزاری آلمان با اشاره به این تحقیقات مینویسد، اما در حقیقت شمار موارد ابتلا در روزهای بعدی در این مناطق پایین ماند و کانون انتشار به دیگر کشورهای آسیایی و اروپایی و آمریکای شمالی منتقل شد.
در ۴۲ شهر بررسی شده با شمار پایین ابتلا، شرایط آب و هوایی تا حد زیادی با شهرهایی که آمار مبتلایان در آنها بالا بود، متفاوت بود.
این گروه تحقیقاتی در نتایج پژوهش خود مینویسد، در شهرهایی که شیوع بیماری بالا بوده، توزیع شیوع در محدودهی عرضهای جغرافیایی مشخص و بر پایه اندازهگیری درجه حرارت دما و میزان رطوبت، با رفتار یک ویروس تنفسی فصلی، همخوانی داشته است.
محققان اما تأکید میکنند که دیگر عاملهای احتمالی مؤثر در گسترش این بیماری، در این تحقیقات لحاظ نشدهاند؛ عاملهایی چون شرایط بهداشتی و درمانی، تراکم جمعیت، آلودگی هوا یا دیگر ویژگیهای جمعیتی.