شوخی مهناز افشار در مقایسه عکس خودش و جان اسنو : خب خداییش جذابه

[::گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا::]. با اجازه کاملش را برای مسلمین کپی میکنم واقعا حیف است اگر این شعر را نخوانند . ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

این شعر را ایرج میرزا برای خشک مغزها و کوته نظران دوران خود که بسیار نادان بودن سروده است ولی دوران او با دوران ما یکسان است . در سردر کاروانسرایی تصویر زنی به گچ کشیدند. ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. متشکرم عزیزم. من علاوه بر پیری و کهولت یک ماه است که فلو دارم و در نوشتن تنبل شده ام

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. ضمنا بزرگترین دروغگوی عالم هستی کسیست که مدعی شد با شمشیر ماه اسمان را اش و لاش کرده و یا خدا خانم بیار با 72 حوری ترگل ورگل برای اجساد متعفن نماز خوانان هست و عجیب نیست که امت او هم بشدت دروغگو و ریاکار بشوند.

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. ضمنا بزرگترین دروغگوی عالم هستی کسیست که مدعی شد با شمشیر ماه اسمان را اش و لاش کرده و یا خدا خانم بیار با 72 حوری ترگل ورگل برای اجساد متعفن نماز خوانان هست و عجیب نیست که امت او هم بشدت دروغگو و ریاکار بشوند.

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. متشکرم عزیزم. من علاوه بر پیری و کهولت یک ماه است که فلو دارم و در نوشتن تنبل شده ام

این شعر را ایرج میرزا برای خشک مغزها و کوته نظران دوران خود که بسیار نادان بودن سروده است ولی دوران او با دوران ما یکسان است . در سردر کاروانسرایی تصویر زنی به گچ کشیدند. ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

[::گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا::]. با اجازه کاملش را برای مسلمین کپی میکنم واقعا حیف است اگر این شعر را نخوانند . ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

[::گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا::]. با اجازه کاملش را برای مسلمین کپی میکنم واقعا حیف است اگر این شعر را نخوانند . ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

این شعر را ایرج میرزا برای خشک مغزها و کوته نظران دوران خود که بسیار نادان بودن سروده است ولی دوران او با دوران ما یکسان است . در سردر کاروانسرایی تصویر زنی به گچ کشیدند. ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. متشکرم عزیزم. من علاوه بر پیری و کهولت یک ماه است که فلو دارم و در نوشتن تنبل شده ام

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. ضمنا بزرگترین دروغگوی عالم هستی کسیست که مدعی شد با شمشیر ماه اسمان را اش و لاش کرده و یا خدا خانم بیار با 72 حوری ترگل ورگل برای اجساد متعفن نماز خوانان هست و عجیب نیست که امت او هم بشدت دروغگو و ریاکار بشوند.

[::گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا::]. با اجازه کاملش را برای مسلمین کپی میکنم واقعا حیف است اگر این شعر را نخوانند . ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

این شعر را ایرج میرزا برای خشک مغزها و کوته نظران دوران خود که بسیار نادان بودن سروده است ولی دوران او با دوران ما یکسان است . در سردر کاروانسرایی تصویر زنی به گچ کشیدند. ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. متشکرم عزیزم. من علاوه بر پیری و کهولت یک ماه است که فلو دارم و در نوشتن تنبل شده ام

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. ضمنا بزرگترین دروغگوی عالم هستی کسیست که مدعی شد با شمشیر ماه اسمان را اش و لاش کرده و یا خدا خانم بیار با 72 حوری ترگل ورگل برای اجساد متعفن نماز خوانان هست و عجیب نیست که امت او هم بشدت دروغگو و ریاکار بشوند.

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. ضمنا بزرگترین دروغگوی عالم هستی کسیست که مدعی شد با شمشیر ماه اسمان را اش و لاش کرده و یا خدا خانم بیار با 72 حوری ترگل ورگل برای اجساد متعفن نماز خوانان هست و عجیب نیست که امت او هم بشدت دروغگو و ریاکار بشوند.

[::شنبلیله خانم - اسلو ، نروژ::]. متشکرم عزیزم. من علاوه بر پیری و کهولت یک ماه است که فلو دارم و در نوشتن تنبل شده ام

این شعر را ایرج میرزا برای خشک مغزها و کوته نظران دوران خود که بسیار نادان بودن سروده است ولی دوران او با دوران ما یکسان است . در سردر کاروانسرایی تصویر زنی به گچ کشیدند. ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند

[::گفتگوگر - پیتزبورگ، ایالات متحده امریکا::]. با اجازه کاملش را برای مسلمین کپی میکنم واقعا حیف است اگر این شعر را نخوانند . ارباب عمایم این خبر را از مخبر صادقی شنیدند. گفتند که وا شریعتا، خلق روی زن بی نقاب دیدند. آسیمه سر از درون مسجد تا سردر آن سرا دویدند. ایمان و امان به سرعت برق می‌رفت که مومنین رسیدند. این آب آورد و آن یکی خاک یک پیچه ز گل بر او بریدند. ناموس به باد رفته‌ای را با یک دو سه مشت گل خریدند. چون شرع نبی از این خطر جست رفتند و به خانه آرمیدند. غفلت شده بود و خلق وحشی چون شیر درنده می‌جهیدند. بی پیچه زن گشاده رو را پاچین عفاف می‌دریدند. لبهای قشنگ خوشگلش را مانند نبات می‌مکیدند. بالجمله تمام مردم شهر در بحر گناه می‌تپیدند. درهای بهشت بسته می‌شد مردم همه می‌جهنمیدند. می گشت قیامت آشکارا یکباره به صور می‌دمیدند. طیر از وکرات و وحش از جحر انجم ز سپهرمی رمیدند. این است که پیش خالق و خلق طلاب علوم رو سفیدند. با این علما هنوز مردم از رونق ملک ناامیدند