برای هر دردی از مسکن استفاده نکنید:مثل این است که با توپ به یک گنجشک شلیک کنید
رأی دهید
داروهای مسکن شامل ترکیباتی هستند که اپیوئید خوانده می‌شود و مانند مرفین عمل می‌کنند. اپیوئیدها به گیرند‌ه‌های مخصوصی در سیستم عصبی -به ویژه در مغز- متصل می‌شوند تا تأثیر خود را نشان دهند.
نوربرت ودارتس، پژوهشگری که در زمینه داروهای مسکن و اعتیاد در بیمارستان دانشگاه رگنزبورگ آلمان تحقیق می‌کند، به دویچه‌وله می‌گوید: «اپیوئیدها قوی‌ترین مسکن‌هایی هستند که به صورت دارو در دسترس هستند. قویتر از آنها داورهای بیهوشی است.»
اپیوئیدها نوعی ترکیبات روانگردان هستند که به صورت طیبعی از خشخاش تهیه می‌شوند. سه تا ۲۳ درصد شیره کاس‌برگ این گیاه، حاوی مرفین است.
مرفین قدیمی‌ترین و مهمترین ماده مخدریست که انسان می‌شناسد. اما این روزها به جای مشتقات طبیعی خشخاش مانند تریاک از اپیوئیدها استفاده می‌شود که در فرآیندی شیمیایی از مرفین تهیه می‌گردد. مثلأ قرص‌های کدئین یکی از اپیوئیدهاست.
تأثیر این ترکیبات در بدن انسان همیشه یکسان نیست. نوربرت ودارتس می‌گوید: «برخی اپیوئیدها در قالب قرص مسکن در روده جذب می‌شوند. آنها پس از بلع مدتی در معده هستند تا به صورت محلول درآیند و بعد که به روده می‌رسند، جذب خون می‌شوند و معمولأ سه ساعت زمان نیاز دارند تا اثر خود را نشان دهند.»
اپیوئیدها هرچند اغلب عوارض جانبی اندکی دارند اما مصرف بی‌رویه آنها باعث تهوع، استفراغ یا در درازمدت یبوست می‌شود. از آن مهمتر آنها به کبد هم فشار می‌آورند. نوربرت ودارتس تأکید می‌کند که این مسکن‌ها، داروهای بسیار مهمی هستند و تمام کسانی که دچار سانحه شدهاند، جراحی داشتند یا از سرطان رنج می‌برند می‌دانند که این داروها چه کمک بزرگی برای تسکین درد هستند.
اما مصرف دراز مدت آنها، بیش از دو ماه، برای بدن مخرب است. او می‌گوید: «این مسکن‌ها برای بیماران سرطانی ضروری هستند. البته آن هم، نه همیشه. حال تصور کنید فردی در ۲۵ سالگی دچار درد مزمن کمر شده و پزشکان تشخیص دادند که او تا ۳۰ سال آینده از این درد رها نخواهد شد. در این صورت مصرف این مسکن‌ها اشتباه است.»
او تأکید می‌کند که این مثال برای درد قاعدگی هم صادق است و استفاده از ایپویئدها برای تسکین این درد راه‌حلی کاملاً اشتباه است. وودارز می گوید: "مثل این است که با توپ به یک گنجشک شلیک کنید".
