شهیندخت مولاوردی: اگر می‌دانستید زکا جاسوس است، چرا از همان اول بازداشتش نکردید

رادیو فردا :سه روز پس از آزادی نزار زکا، شهروند لبنانی دارای اقامت آمریکا، از زندان اوین، شهیندخت مولاوردی، دستیار سابق رئیس‌ جمهور ایران در امور حقوق بشر، ضمن موضع‌گیری تند علیه نیروهای امنیتی و قوه قضاییه، در اینستاگرام خود نوشت: پرونده‌های سنگین جاسوسی یکی پس از دیگری ختم به خیر می‌شود. اینک ماییم و حجم انبوه تهمت‌ها.
 
نزار زکا شهریور سال ۹۴ به دعوت خانم مولاوردی به‌ نمایندگی از دولت ایران برای شرکت در «دومین همایش بین‌المللی نقش‌آفرینی زنان در توسعه پایدار» برای دومین‌ بار به ایران سفر کرده بود که به بازداشت، محاکمه و زندانی‌شدنش به اتهام «جاسوسی» منجر شد.
 
همزمان با زندانی شدن آقا زکا، برخی نهادها و رسانه‌های اصولگرا حملات تندی را علیه مولاوردی ترتیب دادند مبنی بر «ارتباط مشکوک» او با نزار زکا.
 
خانم مولاوردی در یادداشت خود ضمن اشاره به «پهن کردن تور اطلاعاتی» از طریق زکا نوشته است: بلافاصله بعد از بازداشت وی در شهریور ۹۴ در مسیر فرودگاه به امید یافتن سرنخ یا مدرکی برای اثبات «وصل بودنم به خارج» اقدام به هک کردن پست الکترونیکی و تمام شبکه‌های اجتماعی (کردند) که عضوشان هستم.
 
دستیار سابق رئیس‌‌جمهور ایران در امور حقوق بشر در ادامه با اشاره به مسئولیت نهادهای امنیتی در این قبیل موضوعات نوشته است: اگر از قبل عالم به جاسوس بودن این به قول رسانه‌های اصولگرا و صداوسیما «شاه‌مهره» و «گنج» و «سرپل نفوذ آمریکا به ساختارهای سیاسی و اجرایی ایران» که مأموریتی ویژه برای «اشغال سایبری ایران» داشت، بودند چرا از همان بدو ورود اقدام به بازداشت وی نکردند و گذاشتند چنین مهره‌ای یک هفته تمام در کشور بگردد و بچرخد.
عکسی که مولاوردی می‌گوید در حاشیه ضیافت شام رسمی همایش با موبایل زکا گرفته شد و پس از بازداشت در سطح وسیعی با کپشن «مولاوردی در کنار جاسوس آمریکایی» منتشر شد. شهیندخت مولاوردی خود را «متهم از همه‌جا بی‌خبری» توصیف می‌کند به‌ عنوان رئیس شورای سیاستگذاری یک همایش بین‌المللی «تنها عنصر مادی جرم انتسابی‌اش» امضای دعوتنامه فردی بوده که مقاله‌اش را دبیرخانه پذیرفته بوده، «بی‌آن‌که نقشی در اعطای ویزا» به او داشته باشد.
 
نزار زکا که به اتهام «جاسوسی و همکاری با دولت متخاصم» به تحمل ده سال زندان و پرداخت چهار میلیون و ۲۰۰ هزار دلار جریمه نقدی محکوم شده بود، روز سه‌شنبه، ۲۱ خرداد، در سومین سال حبس «با درخواست رئیس‌جمهور و تقاضای حزب‌الله لبنان» آزاد شد و بلافاصله ایران را ترک کرد.
 
وی پس از خروج از ایران با اشاره به برخی فشارها و شکنجه‌ها گفت: من مهمان دولت جمهوری اسلامی ایران بودم ولی سپاه پاسداران، برای اهداف داخلی، می‌کوشید ثابت کند که من جاسوس هستم.
 
شهیندخت مولاوردی که سال گذشته نیز در گفت‌وگو با خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته بود دست دولت برای به چالش کشیدن اقدامات قضایی، به‌ویژه در مورد فعالان مدنی و اتباع خارجی، بسته است، در پایان یادداشت اخیر خود نوشته است: «اینک ماییم و چشم‌انتظاری و امید به فردایی که طومار این پرونده‌سازی‌ها در این مملکت روزی پیچیده شود... افسوس که آن روز دور است و دیر!»

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

. ✍️اندوه ها در من شعله ور است... بالاخره نزار ذکا به گفته سخنگوی قوه قضاییه در یک فرآیند کاملا قضایی مشمول آزادی مشروط شده و دیروز در بیروت تحویل حزب الله لبنان شد؛ همان طور که چندی قبلی هما هودفر و دیگرانی البته با کمی تفاوت در فرآیندها! ایران را ترک کردند و بدین ترتیب علی الظاهر پرونده های جنجالی و سنگین جاسوسی یکی پس از دیگری مختومه شده و ختم به خیر می شود. اینک ماییم و حجم انبوه تهمت ها و بویژه اتهام بی اساس و واهی«وصل به خارج!»که برخی مثل آب خوردن به این و آن می بندند و از هستی ساقطشان می کنند، دریغ از کوچکترین تعهدی به ارایه مستندات، هر گونه الزام به پاسخگویی و قایل شدن کمترین فرصت و حق دفاع برای متهم.... و بدینسان در تمام این سالها همین اتهام می شود ترجیع بند همه تخریبها و هجمه ها علیه مولاوردی!؛ متهم از همه جا بی خبری که به عنوان رییس شورای سیاستگذاری یک همایش بین المللی که مشترکا با وزارت صنعت، معدن و تجارت برگزار شد، تنها عنصر مادی جرم انتسابی اش طبق روال معمول و متعارف همه این همایشها، امضای دعوتنامه فردی بوده که در پاسخ به فراخوان منتشره مقاله اش با عنوان«نقش ICTدر توانمندسازی زنان»از سوی دبیرخانه پذیرفته شده است، بی آنکه حتی جمله ای فیمابین در طول همایش رد و بدل شده باشد و بی آنکه نقشی در اعطای ویزای او برای ورود به کشور داشته باشد و یا علم غیب داشته یا دستش را بو کرده باشد که کسی که در پیشانیش جاسوس بودنش حک نشده!، ناگهان جاسوس از آب در بیاید؟ آیا انتظار این بوده معاونت امور زنان که در امور و ماموریتهای محوله و روزمره خود به زحمت صورتش را با سیلی سرخ نگاه می دارد، از واحد ضد جاسوسی یا عملیات برون مرزی برخوردار باشد و آیا اساسا ماموریتی برای این نهاد یا سایر دستگاههای اجرایی در این خصوص مقرر هست؟ اگر جواب مثبت است، پس تکلیف حجم گسترده نیروهایی که وظیفه ذاتی شان همین است و برای آن حقوق و مقرری قابل توجهی هم دریافت می کنند چه می شود؟! و اگر از قبل عالم به جاسوس بودن این بقول رسانه های اصولگرا و صدا و سیما«شاه مهره»و «گنج» و «سر پل نفوذ آمریکا به ساختارهای سیاسی و اجرایی ایران» که ماموریتی ویژه برای«اشغال سایبری ایران» داشت، بودند چرا از همان بدو ورود اقدام به بازداشت وی نکردند و گذاشتند چنین مهره ای یک هفته تمام در کشور بگردد و بچرخد و ...اگر چنین است که وانمود می شود آیا بانی خیر شدن برای به تور انداختن این سوژه با اهمیت سزاوار تشویق و پاداش است یا تنبیه و مجازات و شماتت؟و مجموعه دبیرخانه همایش برای این شکار مهم یک تشکر از دست اندرکاران

A post shared by شهیندخت مولاوردی (@sh.mowlaverdi) on Jun 12, 2019 at 2:53am PDT