تله جنسی، پرستو یا افتادن در ظرف عسل؟
رأی دهید
اطلاق لفظ "پرستو" در ایران به این نوع تلهها ممکن است که به غلط این تصور را ایجاد کند که این طعمهها فقط زن هستند که اینطور نیست.
استفاده از این نوع تله در تمام دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی رواج دارد و مختص یک کشور نیست. سرویس اطلاعات داخلی بریتانیا (ام آی فایو) در سال ٢٠٠٩ یک جزوه ١٤ صفحهای منتشر کرد که در آن از "تهدید جاسوسی چین" اظهار نگرانی شده بود از جمله استفاده از اغواگری و رابطه جنسی.
پس از جنگ جهانی دوم و روشن شدن اهمیت اطلاعاتی که این تلهها میتوانند فراهم کنند، به همراه کتابها و فیلمهای جاسوسی هم اغلب نمیتوانند از جذابیتهای داستانی این تلهها صرفنظر کنند، این پدیده بیشتر شناخته شده و پیش چشمها قرار گرفته، مثلا حداقل در سه فیلم جیمز باند بخشی از داستان درباره تله جنسی است.
تله جنسی فقط به رابطههای به اصطلاح نامشروع یا مخفی محدود نمیشود بلکه منجر به ازدواج و حتی بچهدار شدن هم میشود. این تلهها در مواردی به اخاذی منتهی میشوند و در مواردی فرد اغواگر در نهایت جاسوس دوجانبه شود. در مواردی هم این تله برای نابود کردن شخصیت سیاسی و اجتماعی قربانی به کار گرفته میشود.
نتایج کار کسانی که برای کسب اطلاعات خود را طعمه میکنند ممکن است به قدری درخشان باشد که آنها را قهرمانهای ملی قلمداد کنند هر چند که این قهرمانیها معمولا به دلایل روشن ناگفته و نانوشته میماند و خود این افراد هم در گمنامی کامل زندگی می کنند. شاید سالها بعد که دیگر آبها از آسیاب افتاده این افراد شناخته شوند، مثل "بتی پک" با اسم مستعار "سینتیا" که برای سرویس اطلاعاتی بریتانیا کار میکرد. او با دسترسی به رمز ناوهای ایتالیایی و فرانسوی و کمک به کشف رمز معروف انیگمای آلمان نازی، نقش بزرگی در پیروزی متفقین بر هیتلر بازی کرد.
زندگی به عنوان طعمه جنسی ممکن است جذاب و هیجان انگیز و پر زرق و برق باشد اما خیلی خطرناک است و ممکن است به قیمت جان فرد تمام شود. یکی از معروفترین این موارد، "ماتا هاری" بود، هنرپیشه و رقصنده و خواننده هلندی و احتمالا مبتکر استریپتیز. او در جنگ جهانی اول به اتهام جاسوسی برای آلمان دستگیر و در فرانسه اعدام شد. البته بعد روشن شد که او جاسوس دوجانبه بوده است.
در ایران استفاده از تله جنسی پیش از انقلاب هم رواج داشت و پرویز ثابتی در خاطرات خود به استفاده از این روش بخصوص برای برخی روحانیون از جمله جعفر شجونی و محمدتقی فلسفی اشاره کرده بود که در آن زمان عکسهایی از این افراد منتشر شد.
استفاده از این روش به نظر می رسد که از همان سالهای اول انقلاب آغاز شده و تاکنون ادامه دارد اما به نظر میرسد استفاده از این روش در سالهای اخیر بیشتر شده است.
