چگونه عروسان مسیحی پاکستانی به چین قاچاق میشوند؟
رأی دهید
صوفیه ۱۹ ساله که نمیخواهد نام اصلیاش ذکر شود شش ماه پیش در فیصلآباد پاکستان با یک مرد مسیحی اهل چین رسما ازدواج کرد. عروس و داماد هم از نظر سن و سال و هم از نظر شغل، موافق هم بودند.
صوفیه آرایشگر بود و شوهر آیندهاش هم ظاهرا تاجر لوازم آرایش زنانه بود و در چین نام و نشانی داشت.
مراسم خواستگاری از صوفیه ظاهری رسمی داشت. موافقت خودش و رضایت خانواده، او را تا شب حنا و سپس شب زفاف کشاند.
او پاکستان را به قصد یک زندگی جدید ترک کرد و روانه خانه شوهر چینی خود شد. اما کمتر از یک ماه بعد این عروس به خانواده اصلی خود در پاکستان پیوست.
او از دام آنچه یک شبکه قاچاق دختران مسیحی پاکستان به بازار جنسی چین یاد میکند، فرار کرد.
سلیم اقبال، فعال حقوق بشر پاکستان که مسایل مرتبط با این نوع ازدواجها را دنبال میکند، میگوید ظرف یکسال گذشته حدود ۷۰۰ دختر پاکستانی که بیشترشان از خانوادههای مسیحی هستند با مردان چینی ازدواج کردهاند.
سازمان دیدبان حقوق بشر میگوید معلوم نیست برای بسیاری از این زنان چه اتفاقاتی پیش آمده و به نظر این سازمان بسیاری از آنها در معرض خطر بردگی جنسی قرار گرفتهاند.
طی هفتههای اخیر چندین نفر از شهروندان چینی و یک واعظ کاتولیک پاکستانی در ارتباط با سازماندهی چنین ازدواجهایی دستگیر شده اند.
بنیاد تحقیقاتی دولت پاکستان به بیبیسی گفت که گروههایی از قاچاقبران چینی به بهانه عروسی، دختران پاکستانی را به بازار جنسی چین میبرند.
پاکستان دو و نیم میلیون مسیحی دارد که نزدیک به ۲ درصد جمعیت این کشور را تشکیل میدهند این نهاد میگوید اعضای یکی از این گروهها که خود را مهندسان پروژه انرژی جا زده بودند و در واقع سرگرم تنظیم عروسیها بودند و دختران پاکستانی را در بدل ۱۲ تا ۲۵ هزار دلار به چین میفرستادند، بازداشت شده اند.
به نظر این سازمان، قاچاقچیان چینی بیشتر خانوادههای فقیر مسیحی را هدف قرار میدهند. آنها به خانوادههای این دختران تا صدها هزار دلار میپردازند.
اما دولت چین خبر برده شدن دختران پاکستانی به آن کشور را رد میکند. مقامهای چین گزارشها در این مورد را جعلی و نادرست میخوانند. با این وجود دولت چین تایید میکند که در میزان درخواست عروسان پاکستانی برای دریافت ویزای این کشور افزایش دیده شده است.
سفارت چین در پاکستان میگوید در سال جاری میلادی ۱۴۰ مورد از چنین درخواستهایی را دریافت کرده و در سال ۲۰۱۸ نیز همین تعداد درخواست وجود داشته است.
به گفته این سفارتخانه، آنها ۹۰ مورد از این درخواستها را رد کرده اند.
در کنار پرونده های قاچاق دختران پاکستانی به چین، یک مورد دیگر هجوم ده ها هزار شهروند چین به پاکستان است.
بیش از ده شهروند چینی به اتهام فریب دختران و ازدواج جعلی دستگیر شدهاند چین در حال حاضر میلیارد ها دلار را صرف ساختن یک دهلیز اقتصادی میان دو کشور کرده است. پروژه بزرگی که شامل ساختن بنادر، بزرگراهها، خط آهن، و طرحهایی برای وارد کردن انرژی است.
مناسبات پاکستان و چین حالا بسیار نزدیک شده به حدی که شهروندان چینی برای ورود به پاکستان نیاز به گرفتن ویزا از قبل ندارند بلکه در فروگاهها به آنها ویزا داده خواهد شد.
برخی از این بازدید کنندگان چینی همانهایی هستند که به دنبال یافتن یک عروس به پاکستان سفر میکنند.
پژوهشگران میگویند قوانین سختگیرانه چین و اجباری بودن مقررات تک فرزندی برای خانوادهها که سالیان زیادی در این کشور حاکم بوده و نیز تمایلی که خانوادهها به داشتن فرزند پسر نشان میدهند، شرایطی را به وجود آورده که بسیاری از مردان چینی مجرد مانده اند.
به نظر آنان همین مسئله باعث شده قاچاقبران چینی بسیاری از کشورهای فقیر آسیایی را هدف قرار بدهند.
ویتنام، میانمار و کامبوج نیز کشورهایی هستند که به نظر فعالان، دختران زیادی در آنها فریب وعدههای دروغین برای یافتن شغل در چین را میخورند اما سرانجام به عنوان عروس فروخته میشوند.
در حال حاضر چنین به نظر میرسد که افزایش مناسبات اقتصادی میان پاکستان و چین، کار شبکههای جدیدی از قاچاقبران دختران را هم آسانتر کرده است.
تحقیقات بنیاد دولتی پاکستان و یافتههای بیبیسی نشان میدهد که برخی از روحانیون پاکستانی نقش فعالی در یافتن عروس و تایید مدارک مذهبی آنها برای خواستگاران چینی دارند.
بر اساس این یافتهها، مردان چینی پس از مراسم عقد دختران پاکستانی را به خانههای کوچکی در لاهور و سایر شهرهای پاکستان میبرند.
زمانی صوفیه موفق به فرار شد که والدیناش برای نجات او به شهر لاهور آمدند صوفیه از ابتدای ازدواجش احساس آرامش نداشت. او پیش از عروسی مجبور شد به پزشک مراجعه کند اما خواستگارش پافشاری میکرد و میگفت عروسی باید هر چه زودتر برگزار شود.
او میگوید حتی خانوادهاش به خاطر این شتابزدگی نگران شده بودند اما وقتی نامزد چینیاش قول داد که تمامی هزینههای عروسی را میپردازد، آنها راضی شدند.
صوفیه میگوید بعد از ازدواج به خانهای در لاهور رفته که در آنجا عروسان دیگری هم انتظار ویزای چین را میکشیدند. او میگوید او و شوهرش به سختی مفاهمه میکردند چرا که زبان یکدیگر را نمیدانستند.
صوفیه در همان خانه متوجه شده که شوهرش مسیحی نیست و داماد غیر از مقاربت مکرر جنسی، تقاضای دیگری از او نداشته است.
این عروس پس از رفتن به چین با یک زن پاکستانی دیگر آشنا شده که او را نیز مرد دیگری به بهانه زندگی مشترک به آنجا برده است.
شرکتهای چین در پاکستان میلیاردها دلار سرمایه گذاری کرده اند و در سالهای اخیر هزاران کارگر چینی وارد پاکستان شدهاند او گفته مجبور شده با دوستان شوهرش بخوابد. این حرف صوفیه را تکان داده و باعث شده پا به فرار بگذارد و به پاکستان برگردد.
داستان غم انگیز صوفیه اما قصه منحصر به فرد نیست. مینه دختری از یک خانواده فقیر مسلمان هم میگوید با میانجیگری روحانی محل به عقد یک مرد چینی درآمده و شوهرش او را مجبور میکرده با دوستان مستش همخوابگی کند.
او گفت وقتی وارد چین شد پی برد که شوهرش مسلمان نبوده و هنگام نماز او را تمسخر میکرده.
آن مرد تهدید میکرده که اگر به خواستههایش عمل نکند، اجزای بدنش را در برابر پولی که به خانوادهاش داده، میفروشد.
دولت چین اظهارات عروسان قاچاق شده پاکستانی را رد میکند و میگوید اجازه نمیدهد باندهای کوچکی از قاچاقبران روابط دوستانه دو کشور را خدشهدار کنند.
صوفیه آرایشگر بود و شوهر آیندهاش هم ظاهرا تاجر لوازم آرایش زنانه بود و در چین نام و نشانی داشت.
مراسم خواستگاری از صوفیه ظاهری رسمی داشت. موافقت خودش و رضایت خانواده، او را تا شب حنا و سپس شب زفاف کشاند.
او پاکستان را به قصد یک زندگی جدید ترک کرد و روانه خانه شوهر چینی خود شد. اما کمتر از یک ماه بعد این عروس به خانواده اصلی خود در پاکستان پیوست.
او از دام آنچه یک شبکه قاچاق دختران مسیحی پاکستان به بازار جنسی چین یاد میکند، فرار کرد.
سلیم اقبال، فعال حقوق بشر پاکستان که مسایل مرتبط با این نوع ازدواجها را دنبال میکند، میگوید ظرف یکسال گذشته حدود ۷۰۰ دختر پاکستانی که بیشترشان از خانوادههای مسیحی هستند با مردان چینی ازدواج کردهاند.
سازمان دیدبان حقوق بشر میگوید معلوم نیست برای بسیاری از این زنان چه اتفاقاتی پیش آمده و به نظر این سازمان بسیاری از آنها در معرض خطر بردگی جنسی قرار گرفتهاند.
طی هفتههای اخیر چندین نفر از شهروندان چینی و یک واعظ کاتولیک پاکستانی در ارتباط با سازماندهی چنین ازدواجهایی دستگیر شده اند.
بنیاد تحقیقاتی دولت پاکستان به بیبیسی گفت که گروههایی از قاچاقبران چینی به بهانه عروسی، دختران پاکستانی را به بازار جنسی چین میبرند.
به نظر این سازمان، قاچاقچیان چینی بیشتر خانوادههای فقیر مسیحی را هدف قرار میدهند. آنها به خانوادههای این دختران تا صدها هزار دلار میپردازند.
اما دولت چین خبر برده شدن دختران پاکستانی به آن کشور را رد میکند. مقامهای چین گزارشها در این مورد را جعلی و نادرست میخوانند. با این وجود دولت چین تایید میکند که در میزان درخواست عروسان پاکستانی برای دریافت ویزای این کشور افزایش دیده شده است.
سفارت چین در پاکستان میگوید در سال جاری میلادی ۱۴۰ مورد از چنین درخواستهایی را دریافت کرده و در سال ۲۰۱۸ نیز همین تعداد درخواست وجود داشته است.
به گفته این سفارتخانه، آنها ۹۰ مورد از این درخواستها را رد کرده اند.
در کنار پرونده های قاچاق دختران پاکستانی به چین، یک مورد دیگر هجوم ده ها هزار شهروند چین به پاکستان است.
مناسبات پاکستان و چین حالا بسیار نزدیک شده به حدی که شهروندان چینی برای ورود به پاکستان نیاز به گرفتن ویزا از قبل ندارند بلکه در فروگاهها به آنها ویزا داده خواهد شد.
برخی از این بازدید کنندگان چینی همانهایی هستند که به دنبال یافتن یک عروس به پاکستان سفر میکنند.
پژوهشگران میگویند قوانین سختگیرانه چین و اجباری بودن مقررات تک فرزندی برای خانوادهها که سالیان زیادی در این کشور حاکم بوده و نیز تمایلی که خانوادهها به داشتن فرزند پسر نشان میدهند، شرایطی را به وجود آورده که بسیاری از مردان چینی مجرد مانده اند.
به نظر آنان همین مسئله باعث شده قاچاقبران چینی بسیاری از کشورهای فقیر آسیایی را هدف قرار بدهند.
ویتنام، میانمار و کامبوج نیز کشورهایی هستند که به نظر فعالان، دختران زیادی در آنها فریب وعدههای دروغین برای یافتن شغل در چین را میخورند اما سرانجام به عنوان عروس فروخته میشوند.
در حال حاضر چنین به نظر میرسد که افزایش مناسبات اقتصادی میان پاکستان و چین، کار شبکههای جدیدی از قاچاقبران دختران را هم آسانتر کرده است.
تحقیقات بنیاد دولتی پاکستان و یافتههای بیبیسی نشان میدهد که برخی از روحانیون پاکستانی نقش فعالی در یافتن عروس و تایید مدارک مذهبی آنها برای خواستگاران چینی دارند.
بر اساس این یافتهها، مردان چینی پس از مراسم عقد دختران پاکستانی را به خانههای کوچکی در لاهور و سایر شهرهای پاکستان میبرند.
او میگوید حتی خانوادهاش به خاطر این شتابزدگی نگران شده بودند اما وقتی نامزد چینیاش قول داد که تمامی هزینههای عروسی را میپردازد، آنها راضی شدند.
صوفیه میگوید بعد از ازدواج به خانهای در لاهور رفته که در آنجا عروسان دیگری هم انتظار ویزای چین را میکشیدند. او میگوید او و شوهرش به سختی مفاهمه میکردند چرا که زبان یکدیگر را نمیدانستند.
صوفیه در همان خانه متوجه شده که شوهرش مسیحی نیست و داماد غیر از مقاربت مکرر جنسی، تقاضای دیگری از او نداشته است.
این عروس پس از رفتن به چین با یک زن پاکستانی دیگر آشنا شده که او را نیز مرد دیگری به بهانه زندگی مشترک به آنجا برده است.
داستان غم انگیز صوفیه اما قصه منحصر به فرد نیست. مینه دختری از یک خانواده فقیر مسلمان هم میگوید با میانجیگری روحانی محل به عقد یک مرد چینی درآمده و شوهرش او را مجبور میکرده با دوستان مستش همخوابگی کند.
او گفت وقتی وارد چین شد پی برد که شوهرش مسلمان نبوده و هنگام نماز او را تمسخر میکرده.
آن مرد تهدید میکرده که اگر به خواستههایش عمل نکند، اجزای بدنش را در برابر پولی که به خانوادهاش داده، میفروشد.
دولت چین اظهارات عروسان قاچاق شده پاکستانی را رد میکند و میگوید اجازه نمیدهد باندهای کوچکی از قاچاقبران روابط دوستانه دو کشور را خدشهدار کنند.