فرودگاه «پیام کرج» جعبه سیاه فساد سیستماتیک: رابطه وزارت ارتباطات و نیروی‌هوایی ارتش با شرکت «پرواز پرسین کیش»

در بررسی پشت پرده‎ی واردات گوشت گرم، نام شرکت «گلبرگ بهاران» از شرکت‎های زیر مجموعه «افق کوروش» مطرح می‌شود. این شرکت سفارش دهنده بیش از ده تن بار گوشت گرم بود و شرکتی به نام شرکت «پرواز پرسین کیش» عملیات حمل بار از قرقیزستان را به مقصد فرودگاه «پیام» بر عهده داشت.

 

این شرکت هوایی اسفند سال گذشته (حدود ۱۰ ماه پیش) در جزیره کیش به ثبت رسیده و معلوم نیست در این مدت کوتاه چطور مجوزهای لازم برای انجام خدمات هوایی از سازمان هواپیمایی کشور گرفته و در چه روندی همکاری خود را برای واردات گوشت با نیروی هوایی ارتش آغاز کرده است.

 

این شرکت پس از سانحه هواپیمای ۷۰۷ نیز از طریق فرودگاه «خمینی» همچنان در حال واردات گوشت گرم و دام زنده از کشورهای اروپای شرقی، قرقیزستان، قزاقستان و رومانی است.

 

خبرگزاری آریا (وابسته به اصولگرایان) نهم بهمن، می‎نویسد: «گفته می‎شود فرودگاه پیام برای ادامه پروازهای شرکت پرسین کیش درخواست مجوز کرده اما مدیران این شرکت بجای ارائه اسناد و مجوزهای لازم، فرودگاه مقصد را از فرودگاه پیام به فرودگاه خمینی تغییر داده است.»

از طرفی مسئولان برج مراقبت فرودگاه پیام اعلام کرده‌اند خلبان بوئینگ پیش از فرود هیچ ارتباط رادیویی با آنها برقرار نکرده است. در همین ارتباط نادر ثناگومطلق سرپرست شرکت خدمات هوایی و منطقه ویژه اقتصادی پیام، ششک بهمن، به ایلنا گفت «بطور قطع هیچ دستور فرود از طرف فرودگاه پیام صادر نشده و احتمال خطای دیگری وجود دارد که بعد از تحقیقات کارشناسی شده، مشخص خواهد شد.» کیهان لندن تلاش کرد که با ثناگومطلق تماس بگیرد اما موفق نشد.

 

شرکت گلبرگ بهاران وابسته به فروشگاه‎های زنجیری «افق کوروش» و زیرمجموعه گروه صنعتی بهرنگ از برندهای شناخته شده ایران است اما «پرسین کیش» وابسته به کجاست؟

 

بررسی‌ها در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی نشان می‌دهد این شرکت ششم اسفند ۱۳۹۶ در منطقه آزاد کیش به ثبت رسیده است. حوزه فعالیت «پرواز پرسین کیش» بسیار گسترده است. تاسیس خطوط هواپیمایی داخلی و خارجی، حمل و نقل هرگونه بار و مسافر، واردات و خرید و فروش و اجاره هواپیما و هلی‎کوپتر و موتور و قطعات یدکی است و مدیرعامل آن فردی به نام علی طهوری است که اطلاعی در مورد سابقه‌ی تحصیلات و فعالیت تجاری وی در دست نیست.

 

آشکار است گرفتن چنین مجوزی با این دایره فعالیت در این حوزه‌ی حساس قطعا پشتوانه و قدرت نفوذ زیادی در نظام می‎خواهد.

اما شاید اظهار نظر یکی از افراد مربوط به حادثه‌ی اخیر کلید این معما باشد. پدرِ مریم زارعی‌نژاد تنها زن حاضر در پرواز ناتمام بوئینگ ارتش که به همراه ۱۴ سرنشین دیگر آن جان باخت. این زن به‌عنوان «مسئول خرید فرودگاه پیام» به این ماموریت فرستاده شده بود.

 

پدر وی پس از درگذشت دخترش در یک مصاحبه گفته مریم مهماندار هواپیما و در فرودگاه مهرآباد شاغل بود اما به درخواست خانواده به فرودگاه «پیام» منتقل شده تا به محل زندگی آنان یعنی هشتگرد نزدیک باشد و از آن زمان دیگر پرواز نمی‌کرد و کارمند شده بود. این پدر در پاسخ به این پرسش که «پس چرا در این پرواز حضور داشت؟» می‎گوید: «از چند وقت پیش شرکت هوایی آنها با نیروی هوایی ارتش همکاری می‌کرد. بیشتر کارشان هم انتقال گوشت به ایران بود. او هم از طرف شرکت در این پرواز‌ها حضور داشت. آنطور که از صحبت‌های مریم متوجه شدم، ظاهرا نیروی هوایی ارتش، هواپیمای شرکتی هوایی که مریم در آن کار می‌کرد را اجاره کرده بود، به همین دلیل هم مریم همراه آنها بود و مریم هم چند بار قبل از این هم رفته بود.»منزل مریم زارعی‌نژاد پس از درگذشت او در سانحه هوایی؛ بابک تقوایی می‎گوید او در هواپیمایی ساها دوره مهمانداری دیده و ادعاها مربوط به همکاری او با سپاه قدس ساختگی است

وزیر دفاع جمهوری اسلامی در کمیسیون عمران مجلس قول داده جعبه سیاه بوئینگ زودتر مورد بررسی قرار گیرد اما شنیده‎ها حاکیست از نظر فنی برای بررسی محدودیت‎هایی وجود دارد و از طرفی «حفاظت اطلاعات ارتش» تاکید دارد پیش از ارائه هرگونه گزارش به مجلس یا هر نهاد دیگر ابعاد این مسئله باید ابتدا برای خود ارتش و نهادهای امنیتی نظام روشن شود. این مسئله تقویت‌کننده سناریویی است با این فرض که «خلبان بوئینگ با آگاهی از اینکه قرار است در فرودگاه فتح به زمین بنشیند با برج پیام تماس نگرفته است.» هدف و انگیزه‎های این تصمیم در جای خود قابل بررسی است که از یکسو به مسائل اقتصادی و واردات و محموله‌ی گوشت باز می‎گردد و از سوی دیگر به ماموریت کادر پرواز که منابع غیررسمی ادعا کرده‌اند مرتبط با مسائل امنیتی بوده است. برخی منابع غیررسمی چند روز پس از سانحه ادعا کردند اغلب کادر پرواز این  هواپیما از نیروهای حفاظتی بوده‌اند.

 

ابهامات و پرسش در این سانحه‌ی مرگبار بسیار است. فرودگاه «پیام» که متعلق به وزارت ارتباطات است با چه ضوابطی پروازهای شرکت پرسین کیش را پذیرفته و چرا پیش از آغاز همکاری‎، مدارک و مجوزهای لازم این شرکت را دریافت نکرده؟ آیا هواپیمای بوئینگ ارتش در اجاره شرکت خصوصی بوده یا نه؟ نقش شرکت تازه تاسیس «پرسین کیش» در این میان چیست؟ اعضای هیات مدیره آن ناشناخته‌اند و هیچ سابقه‌ای از آنها در دست نیست. این شرکت نه وبسایتی دارد و نه ردی از آن بجز ثبت در روزنامه رسمی (آگهی‎های ثبتی) موجود است.

منبع: کیهان لندن