چند واقعیت سیاه درباره تن فروشی در سراسر دنیا
رأی دهید
۱. سن ورود کودکان به تن فروشی ، ۱۲ سال تخمین زده شده است در حالی که دختران ۹ ساله نیز برای تن فروشی به کار گرفته شده‌اند. اکثر این دختران وادار به انجام این کار شده‌اند. افراد دیگر، « همسران سنتی» بی‌کاری بودند که از منزل فرار کرده و یا همسران بدرفتارشان آن‌ها را ترک کرده بودند و آن‌ها برای حمایت خود و فرزندان‌شان به تن فروشی روی آورده بودند.
۲. آمار زنای با محارم در میان تن فروشان ۶۵٪ تا ۹۰٪ است. انجمن راهکارهایی برای تن فروشی، در گزارش سالانه پورتلند اورگان در ۱۹۹۱ چنین بیان کرد که: ۸۵٪ تن فروشان/ مراجعان، سابقه آزار جنسی در کودکی داشته‌اند و ۷۰٪ آن‌ها زنای با محارم بوده است. درصدهای بالاتر (۹۰٪-۸۰٪) گزارش زنای با محارم و تجاوز جنسی در دوران کودکی زنان تن فروش از نقل قول‌ها و پزشکان بالینی که با تن فروشان کار می‌کردند، آمده است.
۳. ۸۰٪ افرادی که از تن فروشی رهایی یافته بودند در پروژه WHISPER Oral History گزارش کردند که مشتریان‌شان به آن‌ها فیلم‌های پورن نشان می‌دادند تا فعالیت جنسی مورد نظر خود را توضیح دهند. ۵۲٪ از زنان توضیح دادند که پورنوگرافی نقش مهمی در آموزش این‌که چه انتظاری از آن‌ها به عنوان یک تن فروش می‌رود، داشته است. ۳۰٪ آن‌ها نیز گزارش کردند که رابطان آن‌ها با مشتریان، دائما به آن‌ها پورنوگرافی نشان می‌دادند تا آن‌ها را به انجام فعالیت‌هایی که در فیلم‌ها نشان داده می‌شوند، راضی کنند.
۴. ۹۰٪ زنانی که با WHISPER مصاحبه کردند در دوران تن فروشی خود، برای یافتن مشتری، یک مرد یا زن به عنوان رابط داشته‌اند.
۵. ۸۰٪ زنانی که در کار تن فروشی هستند، قربانی تجاوز بوده‌اند. صحبت کردن درمورد این مسئله بسیار سخت است زیرا تجربه تن فروشی درست مانند تجاوز است. تن فروشان، به طور متوسط، هشت تا ده بار در سال مورد تجاوز قرار می‌گیرند. این‌ها زنانی هستند که در تاریخ سیاره زمین، بیشتر از هر کسی مورد تجاوز قرار گرفته‌اند. مطالعات دیگر گزارش می‌دهند که ۶۸٪ تا ۷۰٪ زنان تن فروش مورد تجاوز قرار می‌گیرند.
۶. ۷۸٪ از زنانی که از انجمن راهکارهایی برای تن فروشان در ۱۹۹۱ درخواست کمک کردند، به طور متوسط ۱۶ بار در سال توسط رابطان و ۳۳ بار در سال توسط مشتریان مورد تجاوز قرار گرفته اند. ۸۵٪ تن فروشان توسط رابطان مورد تجاوز قرار می‌گیرند.
۷. تن فروشی، خشونت علیه زنان است که صدمات روانی بالایی دارد. در مطالعه‌ای که بر ۴۷۵ فرد مشغول به تن فروشی ( زنان، مردان و تراجنسی‌ها) از پنج کشور ( آفریقای جنوبی، تایلند، ترکیه، ایالات متحده و زامبیا) انجام شد، ۶۲٪ گزارش کردند که در زمان تن فروشی، مورد تجا.وز قرار گرفته‌اند. ۷۳٪ آن‌ها تجاوز فیزیکی را در دوران تن فروشی تجربه کرده‌اند. ۷۲٪ آن‌ها در آن زمان یا قبلا بی‌خانمان بودند. ۹۲٪ اعلام کردند که می‌خواستند فورا از تن فروشی فرار کنند.
۸. یک گزارش کانادایی در مورد تن فروشی و پورنوگرافی به این نتیجه دست یافت که نرخ مرگ و میر در دختران و زنانی که به تن فروشی مشغولند، ۴۰ برابر متوسط کشوری است. در یک مطالعه، ۷۵٪ زنانی که تجربه تن فروشی اسکورت (زنان زیبایی که با مشتریان به مکان‌های خاص می‌روند) داشته‌اند، دست به خودکشی زده‌اند. به گزارش بیمارستان‌ها ۱۵٪ خودکشی‌ها مربوط به زنان تن فروش است.
۹. تایلند با متوسط ۴۵ زن از میان ۱۰۰۰ نفر که روسپی‌گری را به عنوان شغل خود انتخاب کرده‌اند،یکی از ارزان‌ترین روسپی‌خانه‌ها در جهان و آسیا محسوب می‌شود.اگرچه تن فروشی در تایلند غیرقانونی است (البته نه کاملا غیرقانونی) اما تا جایی که قانون اجازه می‌دهد مجاز است و کارگران جنسی آزمایش سلامت جنسی می‌دهند. ماموران دولتی به دلیل سودآور بودن، از روسپی‌گری در تایلند حمایت می‌کنند.
۱۰. با گسترش بازار سوء استفاده جنسی از کودکان ۵ کشور با بیشترین آمار تن فروشی کودکان شامل سریلانکا، تایلند،برزیل، کانادا و آمریکا هستند. بر اساس بررسی‌های صورت گرفته توسط اسکای نیوز، کودکانی با سن ۱۲ سال در ازای مبلغی بسیار ناچیز در این کشورها به وفور تن فروشی می‌کنند.
دیدگاه خوانندگان
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
نمیدونم این آمار و ارقام چقدر درسته ولى یه جا خوندم که همیشه طرف مخالف، آمار و ارقام رو بر حسب محل زندگى و تجربیات خودشون ارایه میدن. با این موضوع کارى ندارم ولى یه مستند در مورد بازار کار بنگلادش دیدم و مارک هاى مشهورى که براى بهره بردن از نیروى کار ارزون اونجا شعبه میزنن. مجرى با آه و ناله از سطح پایین حقوق کارگرها حرف میزد که مثلا پنج دلار در روزه ولى نمیگفت که مقایسه پنج دلار در روز در آمریکا با پنج دلار در روز بنگلادش که بیکارى و فقر توش بیداد میکنه عادلانه نیست. بنظر من هدف اینطور مقاله ها حمایت از کارگر بنگلادشى یا کارگر جنسى اروپاى شرقى که با یکى دوسال درآمدشون تو کشور خودشون صاحب خونه میشن و یه خانواده پنج شیش نفرى رو حمایت میکنن و از کارى که میکنن هم کاملا راضین ، نیست. تو همین مستند، صف طولانى بنگلادشى هاى جویاى کار رو که با التماس میخواستن حتى با درخواست حقوق کمتر تو اون کارخونه کار بکنن رو نشون نمیداد! یا زندگى مرفهى که کارگر جنسى اوکراینى رو تو کیف نشون نمیداد که اگه میخواست با حقوق ٢٥٠ دلار در ماه تو شهر خودش کار کنه هیچوقت نمىتونست این امکانات رو براى خودش فراهم کنه.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۱
۳۶
soroshkhani - توکیو، ژاپن
حقایق چیست؟. هیج جای دنیا نه بهشت هست نه جهنم. ما خودمون جهنم میسازیم یا بهشت. فساد فحشا قتل دزدی تجاوز مواد مخدر همه جا هست. تو ایران هست تو ژاپن هست تو امریکا هست تو کشورای اسکاندیناویم هست. اما رفتار مردم این کشورها با مشکلات تعیین میکنه کدوم کشور خوبه کدوم کشور بد. تا حالا از زبون یه شهروند غربی یا از زبون یه سیاستمدار غربی من نشنیدم بگن کشور ما جهنمه یا بهشته. شما شنیدین؟. ایران نه کاری میکنه نه مهمه ولی جار میزنن ایران قله های همه چی رو فتح کرده. کانادا برا مقابله با مشکلات کار میکنه ولی جار نمیزنه کانادا بهشته. بقیه کشورای غربیم همینطور.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۸
۴۴
ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::] . دوست عزیز.اگه دقت کنی خودت جواب خودتو دادی. "اجبار".وقتی اون بنگلادشی مجبوره خب تو صف می ایسته که بره کار کنه ولی این دلیل نمیشه که خیلی راضی باشه.رضایت نسبیه. بیشتر کارگران جنسی اسلاویانی اگه مجبور نباشن و حمایت بشن کلا این شغل رو می ذارن کنار. اگه خواستی سطح رضایت اونا رو حدس بزنی خودت رو جای اونا بذار.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۱
۴۲
Liberte - ارومیه، ایران
مقصر اصلی این نگون بختی روسپیان خانواده و بطور مشخص پدر و مادرشون هستند. مگه نه هیچ کس اینطور به دنیا نمیاد.همه مثل یک لوح سفید ، پاک و بی آلایش به دنیا می آن. جامعه و نهادهای اجتماعی و در راس اون خونواده اگه نا کارآمد باشه، عامل اینگونه بدبختی و رسواییست.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۷
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. دوست عزیز، ممنون از جوابتون. یادم میاد اونموقع ها که زیمنس یه کارخونه تو شیراز باز کرده بود، غوغایى بود براى استخدام شدن تو زیمنس، هرکى تو زیمنس کار میکرد بلدى هم به غبغبش مینداخت و افتخار میکرد که داره تو زیمنس کار میکنه!! همون موقع هم سطح حقوق این دوستان، یک سوم همپایه هاشون تو اروپا بود ولى همون میزان حقوق، درآمد بالایى بود تو ایران. منظورتون رواز حمایت متوجه نشدم، از کجا باید حمایت بشن؟ با چه درآمدى؟ کى باید حمایتشون بکنه؟ دولتشون؟ شرکت هایى که اونجا ها شعبه میزنن؟ کى باید حمایت کنه؟ کشورى که درآمد سرانه مردمش از پول تو جیبى بچه اروپایى کمتره، چطور میتونه از مردمش حمایت کنه؟؟ دوست عزیز، حرف زدن از حمایت و عرف و قبح این موضوع خیلى آسونه، کاملا با پیشنهادتون موافقم، اگه خودمون رو جاشون بذاریم شرط میبندم باهاتون که در شرایط مشابه، ما هم دقیقا همین تصمیم رو میگرفتیم که صف ببندیم براى کار در تولیدى اون شرکت بزرگ یا زیمنس یا . راهکار حمایت و عرف و قبح یه حرفه، بیشتر بدرد وقتى میخوره که جایگزینى وجود داشته باشه، وگرنه حرف زدن و همه میتونن
چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۵
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. دوست عزیز، ممنون از جوابتون. یادم میاد اونموقع ها که زیمنس یه کارخونه تو شیراز باز کرده بود، غوغایى بود براى استخدام شدن تو زیمنس، هرکى تو زیمنس کار میکرد بلدى هم به غبغبش مینداخت و افتخار میکرد که داره تو زیمنس کار میکنه!! همون موقع هم سطح حقوق این دوستان، یک سوم همپایه هاشون تو اروپا بود ولى همون میزان حقوق، درآمد بالایى بود تو ایران. منظورتون رواز حمایت متوجه نشدم، از کجا باید حمایت بشن؟ با چه درآمدى؟ کى باید حمایتشون بکنه؟ دولتشون؟ شرکت هایى که اونجا ها شعبه میزنن؟ کى باید حمایت کنه؟ کشورى که درآمد سرانه مردمش از پول تو جیبى بچه اروپایى کمتره، چطور میتونه از مردمش حمایت کنه؟؟ دوست عزیز، حرف زدن از حمایت و عرف و قبح این موضوع خیلى آسونه، کاملا با پیشنهادتون موافقم، اگه خودمون رو جاشون بذاریم شرط میبندم باهاتون که در شرایط مشابه، ما هم دقیقا همین تصمیم رو میگرفتیم که صف ببندیم براى کار در تولیدى اون شرکت بزرگ یا زیمنس یا . راهکار حمایت و عرف و قبح یه حرفه، بیشتر بدرد وقتى میخوره که جایگزینى وجود داشته باشه، وگرنه حرف زدن و همه میتونن
چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۵
۴۲
Liberte - ارومیه، ایران
مقصر اصلی این نگون بختی روسپیان خانواده و بطور مشخص پدر و مادرشون هستند. مگه نه هیچ کس اینطور به دنیا نمیاد.همه مثل یک لوح سفید ، پاک و بی آلایش به دنیا می آن. جامعه و نهادهای اجتماعی و در راس اون خونواده اگه نا کارآمد باشه، عامل اینگونه بدبختی و رسواییست.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۷
۴۴
ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::] . دوست عزیز.اگه دقت کنی خودت جواب خودتو دادی. "اجبار".وقتی اون بنگلادشی مجبوره خب تو صف می ایسته که بره کار کنه ولی این دلیل نمیشه که خیلی راضی باشه.رضایت نسبیه. بیشتر کارگران جنسی اسلاویانی اگه مجبور نباشن و حمایت بشن کلا این شغل رو می ذارن کنار. اگه خواستی سطح رضایت اونا رو حدس بزنی خودت رو جای اونا بذار.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۱
۳۶
soroshkhani - توکیو، ژاپن
حقایق چیست؟. هیج جای دنیا نه بهشت هست نه جهنم. ما خودمون جهنم میسازیم یا بهشت. فساد فحشا قتل دزدی تجاوز مواد مخدر همه جا هست. تو ایران هست تو ژاپن هست تو امریکا هست تو کشورای اسکاندیناویم هست. اما رفتار مردم این کشورها با مشکلات تعیین میکنه کدوم کشور خوبه کدوم کشور بد. تا حالا از زبون یه شهروند غربی یا از زبون یه سیاستمدار غربی من نشنیدم بگن کشور ما جهنمه یا بهشته. شما شنیدین؟. ایران نه کاری میکنه نه مهمه ولی جار میزنن ایران قله های همه چی رو فتح کرده. کانادا برا مقابله با مشکلات کار میکنه ولی جار نمیزنه کانادا بهشته. بقیه کشورای غربیم همینطور.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۸
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
نمیدونم این آمار و ارقام چقدر درسته ولى یه جا خوندم که همیشه طرف مخالف، آمار و ارقام رو بر حسب محل زندگى و تجربیات خودشون ارایه میدن. با این موضوع کارى ندارم ولى یه مستند در مورد بازار کار بنگلادش دیدم و مارک هاى مشهورى که براى بهره بردن از نیروى کار ارزون اونجا شعبه میزنن. مجرى با آه و ناله از سطح پایین حقوق کارگرها حرف میزد که مثلا پنج دلار در روزه ولى نمیگفت که مقایسه پنج دلار در روز در آمریکا با پنج دلار در روز بنگلادش که بیکارى و فقر توش بیداد میکنه عادلانه نیست. بنظر من هدف اینطور مقاله ها حمایت از کارگر بنگلادشى یا کارگر جنسى اروپاى شرقى که با یکى دوسال درآمدشون تو کشور خودشون صاحب خونه میشن و یه خانواده پنج شیش نفرى رو حمایت میکنن و از کارى که میکنن هم کاملا راضین ، نیست. تو همین مستند، صف طولانى بنگلادشى هاى جویاى کار رو که با التماس میخواستن حتى با درخواست حقوق کمتر تو اون کارخونه کار بکنن رو نشون نمیداد! یا زندگى مرفهى که کارگر جنسى اوکراینى رو تو کیف نشون نمیداد که اگه میخواست با حقوق ٢٥٠ دلار در ماه تو شهر خودش کار کنه هیچوقت نمىتونست این امکانات رو براى خودش فراهم کنه.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۱
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
نمیدونم این آمار و ارقام چقدر درسته ولى یه جا خوندم که همیشه طرف مخالف، آمار و ارقام رو بر حسب محل زندگى و تجربیات خودشون ارایه میدن. با این موضوع کارى ندارم ولى یه مستند در مورد بازار کار بنگلادش دیدم و مارک هاى مشهورى که براى بهره بردن از نیروى کار ارزون اونجا شعبه میزنن. مجرى با آه و ناله از سطح پایین حقوق کارگرها حرف میزد که مثلا پنج دلار در روزه ولى نمیگفت که مقایسه پنج دلار در روز در آمریکا با پنج دلار در روز بنگلادش که بیکارى و فقر توش بیداد میکنه عادلانه نیست. بنظر من هدف اینطور مقاله ها حمایت از کارگر بنگلادشى یا کارگر جنسى اروپاى شرقى که با یکى دوسال درآمدشون تو کشور خودشون صاحب خونه میشن و یه خانواده پنج شیش نفرى رو حمایت میکنن و از کارى که میکنن هم کاملا راضین ، نیست. تو همین مستند، صف طولانى بنگلادشى هاى جویاى کار رو که با التماس میخواستن حتى با درخواست حقوق کمتر تو اون کارخونه کار بکنن رو نشون نمیداد! یا زندگى مرفهى که کارگر جنسى اوکراینى رو تو کیف نشون نمیداد که اگه میخواست با حقوق ٢٥٠ دلار در ماه تو شهر خودش کار کنه هیچوقت نمىتونست این امکانات رو براى خودش فراهم کنه.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۱
۳۶
soroshkhani - توکیو، ژاپن
حقایق چیست؟. هیج جای دنیا نه بهشت هست نه جهنم. ما خودمون جهنم میسازیم یا بهشت. فساد فحشا قتل دزدی تجاوز مواد مخدر همه جا هست. تو ایران هست تو ژاپن هست تو امریکا هست تو کشورای اسکاندیناویم هست. اما رفتار مردم این کشورها با مشکلات تعیین میکنه کدوم کشور خوبه کدوم کشور بد. تا حالا از زبون یه شهروند غربی یا از زبون یه سیاستمدار غربی من نشنیدم بگن کشور ما جهنمه یا بهشته. شما شنیدین؟. ایران نه کاری میکنه نه مهمه ولی جار میزنن ایران قله های همه چی رو فتح کرده. کانادا برا مقابله با مشکلات کار میکنه ولی جار نمیزنه کانادا بهشته. بقیه کشورای غربیم همینطور.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۸
۴۴
ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::] . دوست عزیز.اگه دقت کنی خودت جواب خودتو دادی. "اجبار".وقتی اون بنگلادشی مجبوره خب تو صف می ایسته که بره کار کنه ولی این دلیل نمیشه که خیلی راضی باشه.رضایت نسبیه. بیشتر کارگران جنسی اسلاویانی اگه مجبور نباشن و حمایت بشن کلا این شغل رو می ذارن کنار. اگه خواستی سطح رضایت اونا رو حدس بزنی خودت رو جای اونا بذار.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۱
۴۲
Liberte - ارومیه، ایران
مقصر اصلی این نگون بختی روسپیان خانواده و بطور مشخص پدر و مادرشون هستند. مگه نه هیچ کس اینطور به دنیا نمیاد.همه مثل یک لوح سفید ، پاک و بی آلایش به دنیا می آن. جامعه و نهادهای اجتماعی و در راس اون خونواده اگه نا کارآمد باشه، عامل اینگونه بدبختی و رسواییست.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۷
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. دوست عزیز، ممنون از جوابتون. یادم میاد اونموقع ها که زیمنس یه کارخونه تو شیراز باز کرده بود، غوغایى بود براى استخدام شدن تو زیمنس، هرکى تو زیمنس کار میکرد بلدى هم به غبغبش مینداخت و افتخار میکرد که داره تو زیمنس کار میکنه!! همون موقع هم سطح حقوق این دوستان، یک سوم همپایه هاشون تو اروپا بود ولى همون میزان حقوق، درآمد بالایى بود تو ایران. منظورتون رواز حمایت متوجه نشدم، از کجا باید حمایت بشن؟ با چه درآمدى؟ کى باید حمایتشون بکنه؟ دولتشون؟ شرکت هایى که اونجا ها شعبه میزنن؟ کى باید حمایت کنه؟ کشورى که درآمد سرانه مردمش از پول تو جیبى بچه اروپایى کمتره، چطور میتونه از مردمش حمایت کنه؟؟ دوست عزیز، حرف زدن از حمایت و عرف و قبح این موضوع خیلى آسونه، کاملا با پیشنهادتون موافقم، اگه خودمون رو جاشون بذاریم شرط میبندم باهاتون که در شرایط مشابه، ما هم دقیقا همین تصمیم رو میگرفتیم که صف ببندیم براى کار در تولیدى اون شرکت بزرگ یا زیمنس یا . راهکار حمایت و عرف و قبح یه حرفه، بیشتر بدرد وقتى میخوره که جایگزینى وجود داشته باشه، وگرنه حرف زدن و همه میتونن
چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۵
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
نمیدونم این آمار و ارقام چقدر درسته ولى یه جا خوندم که همیشه طرف مخالف، آمار و ارقام رو بر حسب محل زندگى و تجربیات خودشون ارایه میدن. با این موضوع کارى ندارم ولى یه مستند در مورد بازار کار بنگلادش دیدم و مارک هاى مشهورى که براى بهره بردن از نیروى کار ارزون اونجا شعبه میزنن. مجرى با آه و ناله از سطح پایین حقوق کارگرها حرف میزد که مثلا پنج دلار در روزه ولى نمیگفت که مقایسه پنج دلار در روز در آمریکا با پنج دلار در روز بنگلادش که بیکارى و فقر توش بیداد میکنه عادلانه نیست. بنظر من هدف اینطور مقاله ها حمایت از کارگر بنگلادشى یا کارگر جنسى اروپاى شرقى که با یکى دوسال درآمدشون تو کشور خودشون صاحب خونه میشن و یه خانواده پنج شیش نفرى رو حمایت میکنن و از کارى که میکنن هم کاملا راضین ، نیست. تو همین مستند، صف طولانى بنگلادشى هاى جویاى کار رو که با التماس میخواستن حتى با درخواست حقوق کمتر تو اون کارخونه کار بکنن رو نشون نمیداد! یا زندگى مرفهى که کارگر جنسى اوکراینى رو تو کیف نشون نمیداد که اگه میخواست با حقوق ٢٥٠ دلار در ماه تو شهر خودش کار کنه هیچوقت نمىتونست این امکانات رو براى خودش فراهم کنه.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۱
۳۶
soroshkhani - توکیو، ژاپن
حقایق چیست؟. هیج جای دنیا نه بهشت هست نه جهنم. ما خودمون جهنم میسازیم یا بهشت. فساد فحشا قتل دزدی تجاوز مواد مخدر همه جا هست. تو ایران هست تو ژاپن هست تو امریکا هست تو کشورای اسکاندیناویم هست. اما رفتار مردم این کشورها با مشکلات تعیین میکنه کدوم کشور خوبه کدوم کشور بد. تا حالا از زبون یه شهروند غربی یا از زبون یه سیاستمدار غربی من نشنیدم بگن کشور ما جهنمه یا بهشته. شما شنیدین؟. ایران نه کاری میکنه نه مهمه ولی جار میزنن ایران قله های همه چی رو فتح کرده. کانادا برا مقابله با مشکلات کار میکنه ولی جار نمیزنه کانادا بهشته. بقیه کشورای غربیم همینطور.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۸
۴۲
Liberte - ارومیه، ایران
مقصر اصلی این نگون بختی روسپیان خانواده و بطور مشخص پدر و مادرشون هستند. مگه نه هیچ کس اینطور به دنیا نمیاد.همه مثل یک لوح سفید ، پاک و بی آلایش به دنیا می آن. جامعه و نهادهای اجتماعی و در راس اون خونواده اگه نا کارآمد باشه، عامل اینگونه بدبختی و رسواییست.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۷
۴۴
ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::] . دوست عزیز.اگه دقت کنی خودت جواب خودتو دادی. "اجبار".وقتی اون بنگلادشی مجبوره خب تو صف می ایسته که بره کار کنه ولی این دلیل نمیشه که خیلی راضی باشه.رضایت نسبیه. بیشتر کارگران جنسی اسلاویانی اگه مجبور نباشن و حمایت بشن کلا این شغل رو می ذارن کنار. اگه خواستی سطح رضایت اونا رو حدس بزنی خودت رو جای اونا بذار.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۱
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. دوست عزیز، ممنون از جوابتون. یادم میاد اونموقع ها که زیمنس یه کارخونه تو شیراز باز کرده بود، غوغایى بود براى استخدام شدن تو زیمنس، هرکى تو زیمنس کار میکرد بلدى هم به غبغبش مینداخت و افتخار میکرد که داره تو زیمنس کار میکنه!! همون موقع هم سطح حقوق این دوستان، یک سوم همپایه هاشون تو اروپا بود ولى همون میزان حقوق، درآمد بالایى بود تو ایران. منظورتون رواز حمایت متوجه نشدم، از کجا باید حمایت بشن؟ با چه درآمدى؟ کى باید حمایتشون بکنه؟ دولتشون؟ شرکت هایى که اونجا ها شعبه میزنن؟ کى باید حمایت کنه؟ کشورى که درآمد سرانه مردمش از پول تو جیبى بچه اروپایى کمتره، چطور میتونه از مردمش حمایت کنه؟؟ دوست عزیز، حرف زدن از حمایت و عرف و قبح این موضوع خیلى آسونه، کاملا با پیشنهادتون موافقم، اگه خودمون رو جاشون بذاریم شرط میبندم باهاتون که در شرایط مشابه، ما هم دقیقا همین تصمیم رو میگرفتیم که صف ببندیم براى کار در تولیدى اون شرکت بزرگ یا زیمنس یا . راهکار حمایت و عرف و قبح یه حرفه، بیشتر بدرد وقتى میخوره که جایگزینى وجود داشته باشه، وگرنه حرف زدن و همه میتونن
چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۵
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. دوست عزیز، ممنون از جوابتون. یادم میاد اونموقع ها که زیمنس یه کارخونه تو شیراز باز کرده بود، غوغایى بود براى استخدام شدن تو زیمنس، هرکى تو زیمنس کار میکرد بلدى هم به غبغبش مینداخت و افتخار میکرد که داره تو زیمنس کار میکنه!! همون موقع هم سطح حقوق این دوستان، یک سوم همپایه هاشون تو اروپا بود ولى همون میزان حقوق، درآمد بالایى بود تو ایران. منظورتون رواز حمایت متوجه نشدم، از کجا باید حمایت بشن؟ با چه درآمدى؟ کى باید حمایتشون بکنه؟ دولتشون؟ شرکت هایى که اونجا ها شعبه میزنن؟ کى باید حمایت کنه؟ کشورى که درآمد سرانه مردمش از پول تو جیبى بچه اروپایى کمتره، چطور میتونه از مردمش حمایت کنه؟؟ دوست عزیز، حرف زدن از حمایت و عرف و قبح این موضوع خیلى آسونه، کاملا با پیشنهادتون موافقم، اگه خودمون رو جاشون بذاریم شرط میبندم باهاتون که در شرایط مشابه، ما هم دقیقا همین تصمیم رو میگرفتیم که صف ببندیم براى کار در تولیدى اون شرکت بزرگ یا زیمنس یا . راهکار حمایت و عرف و قبح یه حرفه، بیشتر بدرد وقتى میخوره که جایگزینى وجود داشته باشه، وگرنه حرف زدن و همه میتونن
چهارشنبه ۵ دی ۱۳۹۷ - ۰۷:۰۵
۴۴
ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان
[::ایرانفردا - لندن، انگلستان::] . دوست عزیز.اگه دقت کنی خودت جواب خودتو دادی. "اجبار".وقتی اون بنگلادشی مجبوره خب تو صف می ایسته که بره کار کنه ولی این دلیل نمیشه که خیلی راضی باشه.رضایت نسبیه. بیشتر کارگران جنسی اسلاویانی اگه مجبور نباشن و حمایت بشن کلا این شغل رو می ذارن کنار. اگه خواستی سطح رضایت اونا رو حدس بزنی خودت رو جای اونا بذار.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۶:۱۱
۴۲
Liberte - ارومیه، ایران
مقصر اصلی این نگون بختی روسپیان خانواده و بطور مشخص پدر و مادرشون هستند. مگه نه هیچ کس اینطور به دنیا نمیاد.همه مثل یک لوح سفید ، پاک و بی آلایش به دنیا می آن. جامعه و نهادهای اجتماعی و در راس اون خونواده اگه نا کارآمد باشه، عامل اینگونه بدبختی و رسواییست.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۲۱:۰۷
۳۶
soroshkhani - توکیو، ژاپن
حقایق چیست؟. هیج جای دنیا نه بهشت هست نه جهنم. ما خودمون جهنم میسازیم یا بهشت. فساد فحشا قتل دزدی تجاوز مواد مخدر همه جا هست. تو ایران هست تو ژاپن هست تو امریکا هست تو کشورای اسکاندیناویم هست. اما رفتار مردم این کشورها با مشکلات تعیین میکنه کدوم کشور خوبه کدوم کشور بد. تا حالا از زبون یه شهروند غربی یا از زبون یه سیاستمدار غربی من نشنیدم بگن کشور ما جهنمه یا بهشته. شما شنیدین؟. ایران نه کاری میکنه نه مهمه ولی جار میزنن ایران قله های همه چی رو فتح کرده. کانادا برا مقابله با مشکلات کار میکنه ولی جار نمیزنه کانادا بهشته. بقیه کشورای غربیم همینطور.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۱۵:۰۸
۱۰۷
ایرانفردا - لندن، انگلستان
نمیدونم این آمار و ارقام چقدر درسته ولى یه جا خوندم که همیشه طرف مخالف، آمار و ارقام رو بر حسب محل زندگى و تجربیات خودشون ارایه میدن. با این موضوع کارى ندارم ولى یه مستند در مورد بازار کار بنگلادش دیدم و مارک هاى مشهورى که براى بهره بردن از نیروى کار ارزون اونجا شعبه میزنن. مجرى با آه و ناله از سطح پایین حقوق کارگرها حرف میزد که مثلا پنج دلار در روزه ولى نمیگفت که مقایسه پنج دلار در روز در آمریکا با پنج دلار در روز بنگلادش که بیکارى و فقر توش بیداد میکنه عادلانه نیست. بنظر من هدف اینطور مقاله ها حمایت از کارگر بنگلادشى یا کارگر جنسى اروپاى شرقى که با یکى دوسال درآمدشون تو کشور خودشون صاحب خونه میشن و یه خانواده پنج شیش نفرى رو حمایت میکنن و از کارى که میکنن هم کاملا راضین ، نیست. تو همین مستند، صف طولانى بنگلادشى هاى جویاى کار رو که با التماس میخواستن حتى با درخواست حقوق کمتر تو اون کارخونه کار بکنن رو نشون نمیداد! یا زندگى مرفهى که کارگر جنسى اوکراینى رو تو کیف نشون نمیداد که اگه میخواست با حقوق ٢٥٠ دلار در ماه تو شهر خودش کار کنه هیچوقت نمىتونست این امکانات رو براى خودش فراهم کنه.
سه شنبه ۴ دی ۱۳۹۷ - ۰۹:۴۱