چرا احساس شرمندگی می‌کنیم؟

نتایج بررسی‌های جدید دانشگاه سانتا باربارا نشان می‌دهد که حس شرمندگی نقش مهمی در بقای اجداد انسان امروزی داشته است.
 
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از فیوچریتی، تحقیقات دانشمندان دانشگاه سانتا باربارا حاکی از آن است که اجداد ما در گروه‌های کوچک زندگی می‌کردند و بسیار به‌هم وابسته بودند. این افراد به‌طور روزمره با تهدیدات مرگبار مواجه بودند. وقتی که شرایط نامناسب می‌شد، برای حمایت روی دیگر اعضای گروه حساب می‌کردند. اگر فردی پیدا می‌‌شد که ارزشی برای اجداد باستانی ما قائل نبود، تهدیدی در برابر بقای آنها حساب می‌شد.
 
بنابراین اگر این انسان‌های باستانی قصد انجام کاری مانند دزدیدن غذا را داشتند، باید به عواقب آن هم فکر می‌کردند که انجام این کار باعث می‌شود چقدر در نظر دیگران بی‌ارزش شوند و چقدر احتمال دارد دیگران بفهمند که دزدی، کار چه کسی بوده است؟
 
دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند احساس شرمندگی که افراد تجربه می‌کنند، نوعی پیش‌بینی درونی است. در واقع فرد پیش خودش حساب می‌کند که انجام یک کار خاص چقدر می‌تواند از ارزش وی در نظر دیگران کم کند.
 
بر اساس یک نظریه، اگر این ویژگی بخشی از طبیعت انسان باشد، باید در همه‌جا و در همه فرهنگ‌ها دیده شود.
 
دانشمندان برای آزمایش این نظریه، مجموعه‌ای از فرهنگ‌‌های مختلف اقتصادی، قومیتی، زبان‌شناختی و محیط‌‌ زیستی از سراسر جهان را مورد بررسی قرار دادند. نتایج این مطالعه نشان داد که شدت شرمی که فرد در هنگام تصور انجام کارهایی مانند دزدی و تنبلی احساس می‌کند با کارهایی که در جامعه آنها ناشایست و بی‌ارزش به‌شمار می‌رود، ارتباط مستقیم دارد.
 
به گفته دانشمندان، احساس شرمندگی در طبیعت انسان تکامل یافت تا احتمال بقای آنها افزایش یابد.