بخشش ۲ شکارچی قاتل بعد از ۲۱ روز حبس

 ۲شکارچی وقتی نیمه‌های شب برای شکار گراز به جنگل رفته بودند به اشتباه ۲ نفر از دوستانشان را هدف گلوله قرار دادند و به قتل رساندند.
 
با وجود اینکه اتهام این دو نفر قتل بود اما اولیای دم مقتولان به مناسبت میلاد پیامبر و هفته وحدت آنها را بخشیدند.
به گزارش همشهری، نیمه شب 19آبان امسال، 7نفر از باغداران روستای گویزیله در نزدیکی سردشت تصمیم گرفتند برای شکار گراز راهی جنگل شوند. شغل بیشتر ساکنان این منطقه باغداری است و گرازهای وحشی به باغ‌ها آسیب می‌زنند. به همین دلیل باغداران آن شب می‌خواستند گرازها را شکار کنند.
 
آنها به 2گروه 4 و 3نفری تقسیم شدند و در دو سوی دره به طرف محلی که تصور می‌کردند گرازها در آنجا حضور دارند به راه افتادند. رحمان و ادریس و ظاهر که در گروه 3نفره بودند به مسیرشان ادامه دادند اما در بین راه رحمان و ادریس تصمیم گرفتند مسیر را تغییر دهند. آنها فکر می‌کردند اگر از راه دیگری بروند حتما می‌توانند گرازها را به دام بیندازند. همگی تفنگ شکاری داشتند و آماده بودند تا گرازی را در تیررس خود ببیند. برای اینکه گرازها فرار نکنند آنها نیم‌خیز شده بودند و آرام آرام حرکت می‌کردند. در تاریکی شب، چشم چشم را نمی‌دید.
 
در آن سوی دره گروه 4نفری حرکت می‌کردند. آنها نیز به‌دنبال فرصتی برای شکار گراز بودند که ناگهان از آن سوی دره صدای خش‌خش برگ‌ها را شنیدند. بوته‌های روبه‌رو تکان می‌خورد و به نظر می‌رسید چند گراز در آنجاست. به همین دلیل 2نفر از آنها به آن طرف شلیک کردند. صدای شلیک گلوله، سکوت جنگل را شکست. شکارچیان که فکر می‌کردند گراز شکار کرده‌اند به سوی طعمه‌شان ‌دویدند اما وقتی به آنجا رسیدند فهمیدند تیرشان به خطا رفته است.
 
در کمال ناباوری گلوله‌ها به دوستانشان اصابت کرده بود. رحمان و ادریس غرق در خون روی زمین افتاده بودند. از محل حادثه تا نزدیک‌ترین درمانگاه فاصله زیادی بود.
شکارچیان زخم‌های دوستانشان را بستند و آنها را به دوش گرفتند تا به روستا برسانند. این تنها کاری بود که از دست‌شان برمی‌آمد. وقتی 2پیکر نیمه‌جان به روستا رسید با خودروی یکی از اهالی به درمانگاه منتقل شدند اما همه تلاش‌ها برای نجات آنها بی‌فایده بود و ساعتی بعد رحمان و ادریس جان خود را از دست دادند.
 
جزئیات حادثه
 
هیچ‌کس نمی‌توانست این خبر تلخ را به خانواده 2جوان جان باخته برساند. حادثه آنقدر عجیب و ناگهانی بود که همه اهالی روستا را در بهت و حیرت فرو‌برده بود. 2شکارچی نیز که ناخواسته دست به این کار زده بودند نمی‌دانستند باید چه کنند. با این حال آنها با همراهی دهیار راهی نزدیک‌ترین پاسگاه شدند و آنچه را که اتفاق افتاده بود بازگو کردند. آنها مدعی شدند به گمان اینکه گراز دیده‌اند دست به ماشه برده و شلیک کرده‌اند.
 
همچنین گفتند اصلا قرار نبود 2قربانی از آن منطقه عبور کنند. از سوی دیگر ظاهر، همان جوانی که همراه 2قربانی بود جزئیات بیشتری در اختیار پلیس گذاشت. او گفت: ما 3نفری پشت سر یکدیگر در مسیری که تعیین کرده بودیم حرکت می‌کردیم. در بین راه رحمان و ادریس گفتند بهتر است مسیر را تغییر دهیم. آنها می‌گفتند اگر از جای دیگری برویم احتمال اینکه گرازها را ببینیم بیشتر است. ما نیم‌خیز حرکت می‌کردیم.
 
از طرفی هوا تاریک بود و چیزی دیده نمی‌شد تا اینکه صدای شلیک را شنیدم و متأسفانه گلوله‌ها به رحمان و ادریس برخورد کرد. دوستانم که در آن طرف دره بودند ناخواسته به طرف ما شلیک کردند و عمدی در کارشان نبود.
 
بخشش، 21روز پس از حادثه
 
خانواده 2 قربانی پس از وقوع این حادثه سرگرم عزاداری بودند. به‌حدی که حتی برای شکایت هم به پاسگاه نرفتند. آنها می‌دانستند که عمدی در مرگ عزیزانشان نبوده و ترجیح دادند چند روزی را برای تصمیم‌گیری صبر کنند. در شرایطی که 2ضارب در زندان سردشت به سر می‌بردند تلاش‌های بزرگان روستا برای جلب رضایت اولیای دم آغاز شد. این حادثه همه اهالی روستا را که از اهل تسنن هستند داغدار کرده بود اما همه می‌دانستند که این ماجرا فقط یک حادثه بوده است. به همین دلیل همه برای جلب رضایت اولیای دم همدل بودند.
 
سرانجام نخستین عید پس از این حادثه که روز میلاد پیامبر اکرم به روایت اهل تسنن است فرار رسید. آن روز اهالی روستای گویزیله در مسجد جمع شده بودند. پدران رحمان و ادریس هم آمده بودند. بعد از اینکه امام جماعت مسجد سخنرانی کرد، ناگهان پدر ادریس و پدر محمد از جای‌شان بلند شدند. انگار که قرار بود درباره مسئله مهمی صحبت کنند. آنها در چند جمله گفتند بعد از گذشت 21روز از مرگ فرزندانشان تصمیم گرفته‌اند به‌خاطر میلاد پیامبر و هفته وحدت قاتلان را ببخشند. آنها گفتند ما آنها را می‌بخشیم تا روح عزیزانمان شاد شود.
 
حرف‌های این دو مرد باعث شادی همه اهالی روستا شد. همه جلو رفتند و به‌خاطر این بزرگواری به آنها تبریک گفتند. در این میان 2پدر داغدار حتی پیگیر آزادی هر چه سریع‌تر قاتلان فرزندانشان بودند.
 
پایان 21روز حبس
 
یکی از افرادی که در جلب رضایت اولیای دم نقش زیادی داشت خالد خضرنژاد، مدیرعامل انجمن حمایت از زندانیان سردشت بود. او درباره این حادثه به همشهری می‌گوید: این حادثه آنقدر تلخ بود که همه ما در گویزیله عزادار شدیم اما بخشش 2جوان از سوی اولیای دم، تلخی این حادثه را کم کرد. وی ادامه می‌دهد: از همان روزهای اول همراه بزرگان روستا برای پادرمیانی سراغ خانواده‌های داغدار رفتیم. آنها هم با بزرگواری ما را قبول کردند و چند روز زمان خواستند تا اینکه در روز میلاد پیامبر در مسجد تصمیم‌شان را اعلام کردند و موجب شادی همه شدند.
 
وی درباره 2متهم نیز گفت: آنها در این مدت زندانی بودند اما با توجه به اعلام گذشت اولیای دم، قاضی رحمت اسماعیلی، بازپرس شعبه اول دادسرای سردشت نیز مساعدت زیادی در این‌باره انجام داد و به‌دلیل اینکه هیچ شکایتی در این‌باره ثبت نشده بود حکم به آزادی 2متهم داد و آنها روز دوشنبه بعد از 21روز از زندان آزاد شدند.
 
بیایید یکدیگر را ببخشیم
 
رسول مطیعی دوست، پدر داغدار رحمان است. با وجود اینکه در این حادثه عزیزش را از دست داده اما می‌گوید بخشش موجب آرامش‌اش شده است. او به همشهری می‌گوید: من 8 فرزند داشتم که این حادثه باعث شد یکی از پسرانم را از دست بدهم. رحمان قوت زانویم بود و به او افتخار می‌کردم. او در کار باغداری کمک حالم بود و حالا جایش در خانه خالی است.
 
وی ادامه می‌دهد: من به‌خاطر خدا، قاتل پسرم را بخشیدم. چون می‌دانم او عمدی در این کار نداشته است. حالا خیلی خوشحالم و احساس می‌کنم بار سنگینی که روی دوشم بود برداشته شده است. من از بقیه هم خواهش می‌کنم اگر مشکلی با کسی دارند او را ببخشند. بخشش انسان را سبک می‌کند. بیایید یکدیگر را ببخشیم.
 
یوسف مینابی ادیب نیز پدر ادریس است و از روزی که قاتل پسرش را بخشیده نگاهش نسبت به زندگی تغییر کرده است. او به همشهری می‌گوید: به من پیشنهاد کردند که دیه بگیرم. اما من قبول نکردم. چرا که هر وقت می‌خواستم از آن پول استفاده کنم داغم تازه می‌شد. من بخشش را انتخاب کردم و به همه توصیه می‌کنم در زندگی‌شان یکدیگر را ببخشند. بیاید یکدیگر را ببخشیم تا خدا هم ما را ببخشد.