کیمیا علیزاده، ایرانی دارنده مدال المپیک با نابرابری مبارزه می‌کند

کیمیا علیزاده تکواندوکار موفق ایرانیروزنامه فاینشنال تایمز در گزارشی نوشت: کیمیا علیزاده تکواندو کاری که در هیجده سالگی مدال برنز المپیک را کسب کرد، تابستان گذشته به فینال مسابقات جهانی تکواندو در کره جنوبی رسیده بود؛ افتخاری که برای اولین بار برای یک زن ورزشکار ایرانی رخ می داد.
 
آسیب های جدی خانم علیزاده را حتی از راه رفتن باز می داشت. دسترسی به مدال طلا غیرممکن به نظر می رسید. مربی اش با چشمانی پر از اشک نتوانست او را مجاب کند که شرکت در مسابقه فینال ممکن است باعث آسیب دیدگی دائم او شود.
 
علیزاده در رقابت فینال شرکت کرد و باخت و با مدال نقره به خانه برگشت، اما هرگز از تصمیم خود پشیمان نشد.
 
کیمیا علیزاده در کشوری که سابقه خوبی در حقوق زنان ندارد و بیش از یک قرن صحنه نبرد میان سنت و مدرنیته بوده است، سخت تلاش کرد تا قهرمان ورزشی شود. رهبران ایران حالا برای جذب رای زنان در انتخابات از اسم او استفاده می کنند.
 
حسن روحانی، رییس جمهوری ایران، در جریان رقابت های انتخاباتی از کیمیا به عنوان «دخترم» نام برد، اما پس از پیروزی در انتخابات هیچ زنی را به عنوان وزیر به مجلس معرفی نکرد. این کار خشم فعالین زنی را به همراه داشت که به روحانی رای داده بودند.
 
زنان و ورزش های سنگین در جامعه ایران همیشه ترکیبی دشوار بوده است، اما رزمی کار جوان که برای رسیدن به افتخار تلاش فراوانی کرد به الگویی برای دختران و زنان جوانان بدل شده است.
 
خشونت خانگی در ایران امری معمول است و زنان از حقوق کمتری در ازدواج، طلاق، حضانت فرزندان و ارث برخوردارند. آن ها حتی اجازه حضور در ورزشگاه ها را ندارند.
 
کیمیا علیزاده از خانواده ای مرفه نمی آید. مادر او خانه دار و پدرش کارگر است. او در هفت سالگی به تنها مجتمع ورزشی محله شان در کرج می رفت که فقط کلاس های تکواندو برای دختران داشت. تکواندو ورزش محبوب کیمیا نبود، اما تمرین علاقه او را بیشتر کرد. او طی یک سال قهرمان ایران شد و تا کنون هشت مدال از جمله شش طلا به دست آورده است.
 
کیمیا در پانزده سالگی در مسابقات جهانی تکواندو نوجوانان شناخته شد و با کسب مدال طلا به شهرت رسید. پس از آن هم چند طلا و برنز در مسابقات المپیک جوانان و قهرمانی جهان کسب کرد.
 
طی دهه اول پس از انقلاب پنجاه و هفت به زنان ورزشکار ایرانی اجازه شرکت در مسابقات بین المللی داده نمی شد. جمهوری اسلامی زیر فشارهای زیاد سرانجام با شرکت زنان در بعضی رقابت ها که منعی برای به سر کردن حجاب نداشت موافقت کرد. ابتدا فقط شرکت زنان در مسابقات بین المللی تیراندازی و سپس شطرنج، ورزش های رزمی، شمشیر بازی و قایقرانی مجاز شمرده شد. با این وجود جایگاه ورزشکاران زن در ایران به هیچ عنوان با وزرشکاران مرد قابل مقایسه نیست.
 
جنبش زنان در ارتقاء جایگاه زنان در ایران به ویژه در دانشگاه ها و محیط های علمی نقش موثری ایفا کرد.
 
کیمیا علیزاده می گوید دوست دارد در دانشگاه در رشته فیزیوتراپی یا آسیب شناسی ورزشی تحصیل کند. او همچنین مدافع ارزش های اخلاقی است: «دوست دارم به کودکان کمک کنم، خصوصا کودکان کار که نان آور خانواده هایشان هستند».
 
کیمیا کودکی راحتی نداشت. وقتی کلاس چهارم دبستان بود خانواده اش به حومه کرج نقل مکان کردند. او برای رفتن به ورزشگاه و کلاس های انگلیسی دو ساعت و برای برگشتن به خانه دو ساعت دیگر سوار اتوبوس می شد. این باعث می شد تکالیف مدرسه اش را زودتر از ساعت ده شب نتواند شروع کند.
 
کیمیا می گوید: «برای اولین بودن رنج زیادی کشیدم و برای هموار کردن راه خیلی چیزها را از دست دادم».
 
کیمیا می گوید آرزو دارد روزی از یک سیاره به سیاره ای دیگر برود: «قطعا روزی به مریخ خواهم رفت».