هفته پنجم لیگ قهرمانان آسیا؛ صعود نمایندگان ایرانى در پرده ابهام
رأی دهید
در پایان هفته پنجم لیگ قهرمانان آسیا هیچیک از تیمهاى ایرانى حاضر در این دوره از مسابقات نتوانستند مقابل حریفان به پیروزى برسند. سه تساوى و یک شکست حاصل دیدارهاى نمایندگان ایران با حریفان آسیایى خود بود. با تساوى استقلال تهران با الاهلى امارات و همینطور تساوى استقلال خوزستان و الفتح عربستان شانس این دو تیم ایرانى نسبت به دیگر نمایندگان ایرانى به مراتب بیشتر است در بازى پایانى براى صعود به یک مساوى نیاز دارند. اما پرسپولیس و ذوب آهن تنها در صورت پیروزى شانس صعود خواهند داشت.
استقلال تهران ١ - الاهلى امارات ١
استقلال با پیروزى در این دیدار مى توانست صعود خود به مرحله بعدى مسابقات را تثبیت کند و به همین دلیل با چهره اى تهاجمى و با دو مهاجم ثابت به میدان آمد. در سیستم ٢-٤-٤ کلاسیک فرشید اسماعیلى در نقش بازیکن تکنیکى و کاوه رضایى بعنوان بازیکن دونده و سرعتى زوج خط حمله استقلال را تشکیل مى دادند. اما دو مهاجم استقلال شناخت چندانى از حرکات یکدیگر نداشته و کمبود بازى ترکیبى که بتواند خط دفاعى الاهلى را باز کند ضعف عمده دو مهاجم استقلال در این دیدار بود. گذشته از این مهمترین نقطه ضعف استقلال در میانه میدان بود. استقلال در ایجاد موقعیت گل و تغذیه دو مهاجم خود بسیار ضعیف عمل مى کرد. عدم تحرک کافى در بین چهار هافبک استقلال در زمانهایى که این تیم صاحب توپ مى شد موجب شده بود تا الاهلى براحتى و با عقب نشینى به زمین خودى تمامى فضاها را پوشش دهد.
در حالیکه استقلال قصد داشت از کناره ها و با ارسالها به گل برسد اما هیچ تاکتیک مشخصى در این تیم دیده نمى شد.
زوج وریا غفورى - خسرو حیدرى در راست و میلاد زکى پور- یعقوب کریمى در چپ کاملا ناهماهنک و سردرگم بازى مى کردند. نوع بازى بازیکنان کنارى استقلال تا حدود زیادى مشابه یکدیگر است در حالیکه در این نوع سیستم بازیکنان باید مکمل یکدیکر باشند. در زمانهایى از بازى غفورى و حیدرى بیشتر از آنکه به یکدیگر کمک کنند مزاحم حرکات یکدیکر مى شدند. در چپ نیز همین مشکل موجب شده بود تا زکى پور یکى از ضعیف ترین بازیهاى خود را انجام دهد.
در میانه میدان امید نورافکن و امید ابراهیمى نیز بسیار سردرگم بودند. نورافکن سعى داشت با عقب نشینى و قرار کرفتن در بین دو مدافع میانى استقلال بازیسازى را از خط دفاعى شروع کند. اما با عقب نشینى الاهلى فضایى در زمین این تیم وجود نداشت. نورافکن مى توانست با حرکات پا به توپ و پیش روى به زمین الاهلى نظم تیمى آنان را برهم زند اما اصرار بیهوده او به پاسهاى بلند نشان مى داد در این مورد به خوبى آموزش ندیده است.
الاهلى در همان نیمه اول و در فضاى بین پادووانى و زکى پور و با حرکت عبدالعزیز صنقور از میانه میدان و پاس خوب احمد خلیل دروازه رحمتى را باز کند. در این صحنه نورافکن کاملا از صنقور غافل شده بود.
نیمه دوم استقلال با تعویض زکى پور و به بازى آمدن على قربانى که وظیفه داشت بیشتر به مرکز زمین حمله کند فضاى بیشترى در اختیار کریمى قرار داد. در راست نیز حیدرى به مرکز زمین متمایل شد تا غفورى فضاى بیشترى داشته باشد و تا حدودى استقلال جهره بهترى گرفت. اما استقلال همچنان در ایجاد موقعیت گل ضعف داشت. هجوم همه جانبه استقلال و روى آوردن به بازى مستقیم تاکتیک اصلى استقلال براى رسیدن به گل بود. اما گل تساوى استقلال نشان داد اگر این تیم ارسالهاى باکیفیتى از کناره ها داشته باشد دروازه الاهلى بازشدنى است. تعلل بازیکنان الاهلى در پرتاب اوت غفورى، فضاى لازم را در اختیار حیدرى قرار داد تا با سانتر دیدنى او رضایى بازى را مساوى کند.
استقلال در ایجاد فضا در کناره ها بسیار ضعیف بود و از عمق نیز فاقد بازیکنى بود که بتواند با پاسهاى دقیق مهاجمین را در سرایط کلزنى قرار دهد. همین موضوع موجب شد تا در حضور ٧٥٠٠٠ هوادار خود نتواند پیروز شود.
رامون دیازسرمربى آرژانتینى الهلال به خوبى مى دانست با کسب یک امتیاز نیز این تیم به مرحله بعدى مسابقات صعود مى کند. به همین دلیل ترکیب تیمى الهلال نسبت به بازى رفت تغییر کرد. در بازى رفت الهلال با سیستم ١-٣-٢-٤ بازى مى کرد اما در این دیدار با عقب نشینى نیکلاس ون وومل و قرار گرفتن در کنارالخیبرى و الفرج الهلال عملا با سه هافبک دفاعى بازى مى کرد و سیستم این تیم به ١-٢-٣-٤ تغییر کرد. دیار خوب مى دانست در سیستم ٢-٣-١-٤ پرسپولیس سه هافبک تهاجمى این تیم محسن مسلمان، وحید امیرى و فرشاد احمدزاده نقطه قوت آنان است که با بازى ترکیبى و تکنیک خوب خود دو مهاجم پرسپولیس را در شرایط گلزنى قرار مى دهند.
دیاز براى جلوگیرى از گلزنى دو مهاجم پرسپولیس یعنى طارمى و علیپور راه تغذیه این دو بازیکن را مسدود کرد. در شرایطى که خط میانى پرسپولیس با غیبت سروش رفیعى نمى توانست به مانند همیشه دو مهاجم خود را از عمق صاحب موقعیت کند حضور دو مدافع کنارى این تیم و ارسال از کناره ها بهترین راهکار براى رسیدن به گل بود.
صادق محرمى در چندین نوبت با فرارهاى خوب و ارسالهاى عالى خود طارمى و علیپور را در موقعیت گلزنى قرار داد اما حسین ماهینى در سمت چپ و با غیبت جلال حسینى ترجیح مى داد بیشتر در خط دفاعى بماند. محمد انصارى و محسن ربیع خواه دو مدافع میانى پرسپولیس فاقد تجربه کافى در این پست هستند و به همین دلیل به نظر مى رسید ماهینى با حضور همیشگى خود در دفاع سعى داشت این مشکل را برطرف کند.
الهلال با این تساوى به آنچه مى خواست رسید و صعود خود را حتمى کرد اما پرسپولیس تنها در صورتى صعود مى کند که در بازى آینده الوحده امارات را شکست دهد و الریان قطر نیز نتواند در مقابل الهلال به پبروزى برسد.
ذوب آهن در تاریخ بازیهاى آسیایى تیم با تجربه اى است که تجربه حضور در فینال این دوره از مسابقات را نیز دارد. اما در مقابل العین بسیار شتابزده و کم تجربه نشان داد. مهمترین نقطه ضعف در سیستم ٢-٤-٤ کلاسیک ذوب آهن فضاى موجود بین خط دفاع و خط هافبک چهارنفره است که عمر عبدالرحمان بخوبى در این فضا صاحب توپ مى شد.
سیستم مورد نظر مجتبى حسینى سرمربى ذوب آهن تنها در صورتى در کارهاى دفاعى موفق است که فاصله خطوط در این سیستم به خوبى رعایت شود. پس از گلزنى العین و هجوم همه جانبه بازیکنان ذوب آهن براى جبران فضاى زیاد بین دو هافبک میانى و دو مدافع مرکزى ذوب آهن همواره مورد استفاده عمرعبدالرحمان قرار مى گرفت. در حالیکه ذوب آهن مى توانست با تغییر تاکتیک و استفاده از یک هافبک دفاعى ثابت در جلو خط دفاعى این فضا را پوشش دهد اما در تمامى دقایق بازى ذوب آهن برنامه خاصى براى مهار عمرعبدالرحمان نداشت.
در سیستم ١-٣-٢-٤ عبدالرحمان به عنوان بازیکن شماره ١٠ و یا همان بازیساز اصلى در یک سوم حمله تاثیرگذارترین مهره العین بود.عبدالرحمان با جایگیرى در فضاى مورد نظر نه تنها موفق به گلزنى شد بلکه برادر خود محمد عبدالرحمان را نیز در موقعیت گلزنى قرار داد تا گل سوم العین به ثمر برسد.
ذوب آهن در صورت پیروزى مقابل الاهلى عربستان در بازى آینده صعود مى کند.
الفتح عربستان ١ - استقلال خوزستان ۱
استقلال خوزستان هم با کسب این تساوی امید زیادی برای صعود دارد.
استقلال تهران ١ - الاهلى امارات ١
استقلال با پیروزى در این دیدار مى توانست صعود خود به مرحله بعدى مسابقات را تثبیت کند و به همین دلیل با چهره اى تهاجمى و با دو مهاجم ثابت به میدان آمد. در سیستم ٢-٤-٤ کلاسیک فرشید اسماعیلى در نقش بازیکن تکنیکى و کاوه رضایى بعنوان بازیکن دونده و سرعتى زوج خط حمله استقلال را تشکیل مى دادند. اما دو مهاجم استقلال شناخت چندانى از حرکات یکدیگر نداشته و کمبود بازى ترکیبى که بتواند خط دفاعى الاهلى را باز کند ضعف عمده دو مهاجم استقلال در این دیدار بود. گذشته از این مهمترین نقطه ضعف استقلال در میانه میدان بود. استقلال در ایجاد موقعیت گل و تغذیه دو مهاجم خود بسیار ضعیف عمل مى کرد. عدم تحرک کافى در بین چهار هافبک استقلال در زمانهایى که این تیم صاحب توپ مى شد موجب شده بود تا الاهلى براحتى و با عقب نشینى به زمین خودى تمامى فضاها را پوشش دهد.
در حالیکه استقلال قصد داشت از کناره ها و با ارسالها به گل برسد اما هیچ تاکتیک مشخصى در این تیم دیده نمى شد.
زوج وریا غفورى - خسرو حیدرى در راست و میلاد زکى پور- یعقوب کریمى در چپ کاملا ناهماهنک و سردرگم بازى مى کردند. نوع بازى بازیکنان کنارى استقلال تا حدود زیادى مشابه یکدیگر است در حالیکه در این نوع سیستم بازیکنان باید مکمل یکدیکر باشند. در زمانهایى از بازى غفورى و حیدرى بیشتر از آنکه به یکدیگر کمک کنند مزاحم حرکات یکدیکر مى شدند. در چپ نیز همین مشکل موجب شده بود تا زکى پور یکى از ضعیف ترین بازیهاى خود را انجام دهد.
در میانه میدان امید نورافکن و امید ابراهیمى نیز بسیار سردرگم بودند. نورافکن سعى داشت با عقب نشینى و قرار کرفتن در بین دو مدافع میانى استقلال بازیسازى را از خط دفاعى شروع کند. اما با عقب نشینى الاهلى فضایى در زمین این تیم وجود نداشت. نورافکن مى توانست با حرکات پا به توپ و پیش روى به زمین الاهلى نظم تیمى آنان را برهم زند اما اصرار بیهوده او به پاسهاى بلند نشان مى داد در این مورد به خوبى آموزش ندیده است.
الاهلى در همان نیمه اول و در فضاى بین پادووانى و زکى پور و با حرکت عبدالعزیز صنقور از میانه میدان و پاس خوب احمد خلیل دروازه رحمتى را باز کند. در این صحنه نورافکن کاملا از صنقور غافل شده بود.
نیمه دوم استقلال با تعویض زکى پور و به بازى آمدن على قربانى که وظیفه داشت بیشتر به مرکز زمین حمله کند فضاى بیشترى در اختیار کریمى قرار داد. در راست نیز حیدرى به مرکز زمین متمایل شد تا غفورى فضاى بیشترى داشته باشد و تا حدودى استقلال جهره بهترى گرفت. اما استقلال همچنان در ایجاد موقعیت گل ضعف داشت. هجوم همه جانبه استقلال و روى آوردن به بازى مستقیم تاکتیک اصلى استقلال براى رسیدن به گل بود. اما گل تساوى استقلال نشان داد اگر این تیم ارسالهاى باکیفیتى از کناره ها داشته باشد دروازه الاهلى بازشدنى است. تعلل بازیکنان الاهلى در پرتاب اوت غفورى، فضاى لازم را در اختیار حیدرى قرار داد تا با سانتر دیدنى او رضایى بازى را مساوى کند.
استقلال در ایجاد فضا در کناره ها بسیار ضعیف بود و از عمق نیز فاقد بازیکنى بود که بتواند با پاسهاى دقیق مهاجمین را در سرایط کلزنى قرار دهد. همین موضوع موجب شد تا در حضور ٧٥٠٠٠ هوادار خود نتواند پیروز شود.
رامون دیازسرمربى آرژانتینى الهلال به خوبى مى دانست با کسب یک امتیاز نیز این تیم به مرحله بعدى مسابقات صعود مى کند. به همین دلیل ترکیب تیمى الهلال نسبت به بازى رفت تغییر کرد. در بازى رفت الهلال با سیستم ١-٣-٢-٤ بازى مى کرد اما در این دیدار با عقب نشینى نیکلاس ون وومل و قرار گرفتن در کنارالخیبرى و الفرج الهلال عملا با سه هافبک دفاعى بازى مى کرد و سیستم این تیم به ١-٢-٣-٤ تغییر کرد. دیار خوب مى دانست در سیستم ٢-٣-١-٤ پرسپولیس سه هافبک تهاجمى این تیم محسن مسلمان، وحید امیرى و فرشاد احمدزاده نقطه قوت آنان است که با بازى ترکیبى و تکنیک خوب خود دو مهاجم پرسپولیس را در شرایط گلزنى قرار مى دهند.
دیاز براى جلوگیرى از گلزنى دو مهاجم پرسپولیس یعنى طارمى و علیپور راه تغذیه این دو بازیکن را مسدود کرد. در شرایطى که خط میانى پرسپولیس با غیبت سروش رفیعى نمى توانست به مانند همیشه دو مهاجم خود را از عمق صاحب موقعیت کند حضور دو مدافع کنارى این تیم و ارسال از کناره ها بهترین راهکار براى رسیدن به گل بود.
صادق محرمى در چندین نوبت با فرارهاى خوب و ارسالهاى عالى خود طارمى و علیپور را در موقعیت گلزنى قرار داد اما حسین ماهینى در سمت چپ و با غیبت جلال حسینى ترجیح مى داد بیشتر در خط دفاعى بماند. محمد انصارى و محسن ربیع خواه دو مدافع میانى پرسپولیس فاقد تجربه کافى در این پست هستند و به همین دلیل به نظر مى رسید ماهینى با حضور همیشگى خود در دفاع سعى داشت این مشکل را برطرف کند.
الهلال با این تساوى به آنچه مى خواست رسید و صعود خود را حتمى کرد اما پرسپولیس تنها در صورتى صعود مى کند که در بازى آینده الوحده امارات را شکست دهد و الریان قطر نیز نتواند در مقابل الهلال به پبروزى برسد.
ذوب آهن در تاریخ بازیهاى آسیایى تیم با تجربه اى است که تجربه حضور در فینال این دوره از مسابقات را نیز دارد. اما در مقابل العین بسیار شتابزده و کم تجربه نشان داد. مهمترین نقطه ضعف در سیستم ٢-٤-٤ کلاسیک ذوب آهن فضاى موجود بین خط دفاع و خط هافبک چهارنفره است که عمر عبدالرحمان بخوبى در این فضا صاحب توپ مى شد.
سیستم مورد نظر مجتبى حسینى سرمربى ذوب آهن تنها در صورتى در کارهاى دفاعى موفق است که فاصله خطوط در این سیستم به خوبى رعایت شود. پس از گلزنى العین و هجوم همه جانبه بازیکنان ذوب آهن براى جبران فضاى زیاد بین دو هافبک میانى و دو مدافع مرکزى ذوب آهن همواره مورد استفاده عمرعبدالرحمان قرار مى گرفت. در حالیکه ذوب آهن مى توانست با تغییر تاکتیک و استفاده از یک هافبک دفاعى ثابت در جلو خط دفاعى این فضا را پوشش دهد اما در تمامى دقایق بازى ذوب آهن برنامه خاصى براى مهار عمرعبدالرحمان نداشت.
در سیستم ١-٣-٢-٤ عبدالرحمان به عنوان بازیکن شماره ١٠ و یا همان بازیساز اصلى در یک سوم حمله تاثیرگذارترین مهره العین بود.عبدالرحمان با جایگیرى در فضاى مورد نظر نه تنها موفق به گلزنى شد بلکه برادر خود محمد عبدالرحمان را نیز در موقعیت گلزنى قرار داد تا گل سوم العین به ثمر برسد.
ذوب آهن در صورت پیروزى مقابل الاهلى عربستان در بازى آینده صعود مى کند.
الفتح عربستان ١ - استقلال خوزستان ۱
استقلال خوزستان هم با کسب این تساوی امید زیادی برای صعود دارد.
