واژه‌ها چطور زندگی‌تان را منهدم می‌کنند؟
رأی دهید
به گزارش خبر آنلاین به نقل از ریدرز دایجست ، موضوع خیلی ساده است. باید مراقب واژه هایتان باشید. واژه ها می توانند دیوار اعتماد را بلند و مستحکم کنند و یا اینکه همه چیز برعکس اتفاق بیفتد. به شما تکنیک ساده ای پیشنهاد می کنیم. از این واژه ها در محاوره های روزمره خود استفاده کنید و بعد ببینید تا چه حد حس اعتماد را در روابط خود تقویت کرده اید.
***
“سلام، امروز خوب به نظر می رسی!”
با دوستان و همکارانتان صرفا با جمله “حالت چطوره؟” احوالپرسی نکنید. برای لحظه ای مکث کنید و جمله خود را بعد از سلام و علیک بر حسب ظاهر همکار یا دوست خود ادامه بدهید. در این شرایط باید بگویید: “امروز سرحال به نظر میرسی” یا “امروز ناراحت به نظر می رسی” این اظهارات یک رابطه حسی را بین شما و طرف مقابل ایجاد می کند که به تبع آن اعتماد سازی هم صورت می گیرد.
***
“من درک می کنم چی میگی…”
حتی اگر با نظر کسی مخالف هستید اما قبل از اینکه باور او را به چالش بکشید ، احترام خودتان را با این جمله نسبت به عقیده وی بیان کنید : “من درک میکنم چی میگی” یا “نظرت برای من قابل احترام است” به این ترتیب شما قبل از ابراز نظر خودتان ، از عقیده طرف مقابل به نوعی حمایت کرده اید که همین مساله جو صمیمی و قابل اعتمادی را ایجاد می کند.ضمن اینکه اگر انتقادی به نظر طرف مقابل داشته باشید ، او این نقد را یک غرض ورزی تصور نمی کند.
***
“به نظرم…”
وقتی قرار است عقیده تان را با دیگران در میان بگذارید از واژه درست و البته بسیار ساده ای استفاده کنید. وقتی می خواهید ابراز عقیده کنید باید از واژه هایی استفاده کنید که نشان دهد شما ضمن پذیرش نظر دیگران ، می خواهید نظر جدیدی را به اظهارات آنها اضافه کنید. پس در این شرایط بهتر است یکی از دو اصطلاح را به کار ببرید ” به نظرم ” یا ” پیشنهاد دیگه ای هم که میشه کرد” هر دوی این اصطلاحات خیلی بیشتر از اصطلاح “من میگم باید…” جواب می دهند. چون شما خودتان را از بقیه جدا نکرده اید و در تقابل با آنها قرار نگرفته اید بلکه واژه ها می گویند شما قصد تعامل دارید.
***
“فکر میکنی اینکار چطور امکان پذیره؟
وقتی قرار است درباره موفقیت کسی یا پیشرفت موضوعی با دیگران گفتگو داشته باشید اجازه بدهید آنها هم تعریف خودشان را منطبق بر معیارهایشان از موفقیت ارائه بدهند. قضاوت کردن شما درباره این مسئله در همان ابتدای ماجرا سبب می شود طرف مقابل سکوت کند و اطلاعات کمتری در اختیارتان بگذارد. پس در همان ابتدا با این سوال شروع کنید “فکر میکنی اینکار چطور امکانپذیره؟” اما اگر شما این سوال را بعد از اعلام نظر خودتان مطرح کنید درواقع طرف مقابل را در موضع دفاعی در برابر خودتان قرار داده اید.
***
“متاسفم، بابت ترافیک!”
تحقیقات ژورنال روانشناسی اجتماعی و علم شخصیتی نشان داده است وقتی افراد بابت موضوع ناخوشایندی که بابت آن تقصیری نداشته اند عذرخواهی می کنند ، اعتماد بین طرفین خیلی سریعتر شکل می گیرد. این عذرخواهی خیلی بیشتر از یک اظهار نظر مرسوم می تواند در ساختن روابط محکم و اعتماد بین دو دوست و همکار مثمر ثمر واقع شود.
***
“من میدانم که در چه شرایط دشواری قرار داری…”
حالا یک قدم فراتر از دلسوزی بردارید. دلسوزی نشان می دهد شما برای فرد مقابل متاسف هستید اما همدلی نشان می دهد شما ناراحت هستید چون طرف مقابلتان ناراحت است. در واقع این همدلی است که باعث می شود اعتماد در روابط شما ساخته شود. پس وقتی فردی در شرایط دشواری قرار می گیرد از این جمله برای نشان دادن همدلی خود با او استفاده کنید: “من میدونم که در چه شرایط دشواری هستی” این جمله حمایت شما را نشان می دهد و اینکه اگر کمکی لازم باشد دریغ نمی کنید.
***
“تقصیر من بود!”
شاید تصورتان این باشد که اشتباهات می تواند اعتبار شما را از بین ببرد. اما این را هم بدانید که پذیرفتن نقطه ضعف ها می تواند اعتماد در روابط شما را مستحکم تر کند. مردمی که قبول دارند کامل نیستند خیلی بیشتر برای دیگران جذاب خواهند بود تا آن دسته افرادی که داعیه کامل بودن دارند. شاید در ابتدا پذیرش اشتباه کار سختی باشد اما اگر این موضوع را بپذیرید و تکرار کنید ، عادت خواهید کرد که وقتی مقصر هستید اعلام کنید : “تقصیر من بود” همین سه کلمه می تواند آبی بر آتش بی اعتمادی در روابط شما باشد.
***
“میتونی به من یک کمکی بکنی؟”
وقتی از کسی کمک می خواهید ، حتی اگر در انجام کاری تبحر کافی داشته باشید ، نشان می دهد که به طرف مقابلتان اعتماد کرده اید و برای او ارزش قائل هستید. برای کمک خواستن از دیگران هراس نداشته باشید. این نشان دهنده پالس مثبت شما برای اعتماد سازیست نه ضعف شما.
***
“من روال تو رو قبول دارم!”
بعد از اینکه از افراد درخواست همکاری کردید ، اجازه بدهید آنها خودشان کاری را که به ایشان محول شده تحت کنترل داشته باشند. آنها را زیر ذره بین انتقاد قرار ندهید. اجازه بدهید برنامه هایی را که ترسیم کرده اند مطرح کنند. فقط کافیست به آنها بگویید : من روال تورو قبول دارم” و اگر از نظر شما نقصی وجود داشت اینطور ادامه بدهید : با این حال پیشنهاد دیگری هم هست…”
