جامعه روحانیت مبارز قید آیت الله مصباح را زد؟/از این پس، جامعتین راه خود را می رود، «آیت الله» راه خود را

از اواخر عمر آیت الله مهدوی کنی فعالیت جامعه روحانیت مبارز با یک چالش بزرگ روبه رو شد که رفته رفته می‌توان گفت هم این تشکل و هم تشکل مهم موازی با آن یعنی، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم را تحت تاثیر قرار داد. حالا به نظر می رسد فصل بازگشت برای جامعه روحانیت فرا رسیده است.
 
تا پیش از انتخابات مجلس نهم و سربرآوردن جبهه پایداری، جامعتین نقش شیخوخیت را در اردوگاه اصولگرایان ایفا می کرد. آنچه جامعتین به آن می‌رسید، همیشه مورد پذیرش اصولگرایان بود. اما جبهه پایداری این شرایط را تغییر داد. آنها به نظر جامعتین در مجلس نهم تمکین نکردند و انشعاب جدیدی را آغاز کردند که مبنایی شد برای شکست‌های انتخاباتی بعدی در جبهه اصولگرایی.
 
با درگذشت آیت الله مهدوی کنی، جامعه روحانیت مبارز (که وجهه سیاسی بیشتری نسبت به جامعه مدرسین داشت) دچار نوعی انفعال و رخوت شد. این تشکیل پرسابقه سیاسی نه در انتخابات 92 پیروز بود و نه در انتخابات اسفند 94. یکی از مهمترین دلایل این اتفاق نیز کشمکش بر سر «سه ضلعی» شدن جامعتین بود. به طور مشخص جبهه پایداری و بخشی از جامعه مدرسین معتقد به این بود که باید آیت‌الله مصباح را به این دو تشکل اضافه کرد. اما جامعتین در آن زمان این را نپذیرفت. آیت‌الله یزدی در مصاحبه‌ مهمی که بعد از انتخابات مجلس نهم انجام شد، خبر داد که این اختلافات حتی منجر به این شده بود که جامعه مدرسین تا مرز «تجزیه» نیز پیش برود. 
 
حالا به نظر می رسد جامعه روحانیت مبارز خود را بازیافته است. اگر تا دیروز صحبت بر سر اتصال آیت الله مصباح (به صورت فردی) در کنار دو تشکل مهم و تاثیرگذار جامعتین بود، امروز سخنگوی جامعه روحانیت مبارز اعلام می‌کند که شرایط امروز با سال 92 متفاوت است و آنها راه خود را می‌روند. 
 
سال 92 آیت الله مصباح ابتدا باقری لنکرانی را «اصلح ترین فرد زیر آسمان خدا» خطاب کرد، اما بعد از مشخص و محرز شدن ردصلاحیت او، باقری لنکرانی «روغن ریخته را نذر امام زاده کرد» و اعلام داشت به نفع جلیلی کنار خواهد رفت. در این شرایط آیت الله مصباح بعد از دلخوری‌هایی، سرانجام از جلیلی حمایت کرد و در واقع کاندیدایی را در مقابل کاندیدای جامعتین قرار داده بود. حالا اما مصباحی‌مقدم درباره شرط آیت‌الله مصباح‌یزدی برای جامعتین مبنی بر حمایت از جلیلی یا لنکرانی برای انتخابات گفته بنایی بر مشورت با آیت الله مصباح یزدی ندارند. او در پاسخ به خبرنگاران که این شرط را یادآوری می‌کردند گفته: «آنچه گفتید در مورد شرط آیت‌الله مصباح  یزدی، مربوط به دوره گذشته است. در دوره جدید  نه چنین چیزی داریم، نه اینکه از جامعه روحانیت بنای مشورت با ایشان را داریم، دوره قبل هم ایشان به میدان نیامد.» 
 
البته آقای مصباحی مقدم در کنار این موضوع از جبهه پایداری هم دعوت کرده که می‌تواند در کنار آنها حضور داشته باشند. او گفته:  «در مورد پایداری، از آنها دعوت می‌کنیم برای پیوستن به حرکت ما، تا در یک کار جمعی به نتیجه برسیم.» معنای حرف حجت الاسلام مصباحی مقدم این است که این «حرکت» متعلق به جامعه روحانیت است و پایداری می‌تواند به آن «بپیوندد». این وضعیت با شرایطی که پایداری تا پیش از این دنبال می‌کرد متفاوت است. آنها خود را یک ضلع و قطب مهم در جریان اصولگرایی می‌دانستند نه اینکه بخواهند به تصمیمات این تشکل تمکین کنند. 
 
با این حال هنوز تکلیف جلسات سه گانه نیز مشخص نشده است. آیت الله موحدی کرمانی و آیت الله یزدی قرار است با یکدیگر دیدار کنند. سئوالاتی نیز در مورد پیوستن آیت‌الله مصباح به این جلسه مطرح می شود. اما به نظر میرسد جامعه روحانیت مبارز پیش فرض قطعی خود را بر این پایه استوار کرده که آیت الله مصباح قصد ندارد در انتخابات ورود پیدا کند. مصباحی مقدم می‌گوید: «آقای مصباح به میدان نیامدند، بعید هم می‌دانم به میدان بیایند.» 
 
سخنگوی جامعه روحانیت یک پیام مهم را نیز به بخشی از نیروهای اصولگرا در این نشست خبری منتقل می‌کند. او می‌گوید: «جامعه روحانیت یک جریان مستقل و معتدل است و تاریخ فعالیتش نشان می‌دهد تندروی را بر نمی‌تابد، اگر تندروها تعدیل شوند، با آنها همکاری می‌کنیم، اگر نه همکاری نمی‌کنیم.» این در واقع نشانه‌هایی است از ظهور دوباره این تشکل در عرصه سیاست. اما سئوال مهم این است: آیا جامعه روحانیت می‌تواند بار دیگر تاثیرگذاری خود در عرصه سیاسی با وجود تشکل‌هایی همچون پایداری بازیابی کند؟