۳۶ سال قبل : اعدام آخرین رئیس کل بانک مرکزی ایران پیش از انقلاب

قبل از شورش ۵۷ در سال ۵۶ دلار ۷ تومان بود تورم زیر ۲ درصد در سال بود و همه در آمد داشتنند و طبقه متوسط در رفاه کامل بود ، از جمعیت ۳۷ میلیونی نزدیک به ۶۰۰ هزار دنبال کار های خوب بهتر بودند ولی‌ حالا از جمعیت ۸۰ میلیونی فقط ۵۰ میلیون بیکار داریم، که حاضرند به هر کاری دست بزنند ، الان در دنیا ایران بعنوان سومین کشور فاسد دنیا میباشد.مردم ایران شما قضاوت بکنید .

با این جرمهای که این عزیز انجام دادن الان در گل بهشت هستن...

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. در این مورد کاملا با شما موافقم در روسیه هم وقتی صحبت از انقلاب این کشور و خاندان رومانف میشه مردم با تاسف از آن حادثه یاد می کنند و کشتار خانواده رومانف را هم جنایتی بی رحمانه عنوان می کنند حتی چندو قت پیش دادگاهی هم برای مجازات قاتلان تزار تشکیل دادند ولی چون هیچ یک از آن افراد زنده نیستند پرونده را بستند اما هیچوقت برخلاف ایرانیها به مردم آن زمان فحاشی نمی کنند چون معتقدند جامعه در آن زمان به این سمت رفته و امروز نمیشه آنها را قضاوت کرد یادمان نرود خانواده رومانف از طرف کلیسای ارتدوکس لقب قدیس و شهید را گرفتند و مردم روسیه هم این خانواده را خیلی دوست دارند چون طی 400 سال توانستند روسیه را به قدرتی بزرگ در جهان تبدیل کنند ولی حرف از بازگشت این خانواده به قدرت دیگر حرف خنده داریه چون نمیشه در گذشته زندگی کرد

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. علتش شاید این باشد که جوامع مبتنی بر دمکراسی نفرت و باز تولید نفرت را بر نمی تابند و از اینروی رو ح پاک فرزندان خود را با زهر کینه و کدورتهای تاریخی نمی آلایند. از این گذشته مانند جوامع شرقی دنیا را سیاه و سفید نمی بینند و بدرستی از همین روست که روبسپیر بعنوان یک انسان شنیع و نفرت بانگیز تبلیغ نمی شود .آنچه مهم است درسی است که ما می بایستی از تاریخ بگیریم. یعنی تاریخ تاریک گذشته خود و همچنین تجربیات تاریخی ملتهای دیگر را چراغ روشن راه آینده امان کنیم. زاویه نگرش من به روبسپیر حقوقدان انقلابی فرانسه روبسپیر که بازیگری شبیه حاکم شرع صادق خلخالی انقلاب اسلامی خودمان بود. با این تفاوت که روبسپیر حقوق خوانده بود و خلخالی شرعیات وعلوم حوزوی. بازی کردن در نقش سن ژوست انقلاب فرانسه نیز به اسداله لاجوردی رسید. ولی نکته ای که سبب می شود در کتابهای درسی مدارس در جوامع مدنی و تاریخ نام روبسپیر دائما یادآوری شود چیست؟ - ادامه

نام روبسپیر نیز نه بخاطر« روح عدالت جویی» او بلکه تماما باالعکس بخاطر ماشین کشتاری که براه انداخته بود در حافظه تاریخ باقی مانده است و در مدارس جوامع مترقی دنیا باین علت تدریس می شود که کودکانشان بدانند و یاد بگیرند که بین عدالت و کسی که دم از عدالت میزنند - تفاوت قائل شوند. و حرف هر کسی را تنها به صرف اینکه دم از قانون (اجرای بدون تنزیل قانون اساسی!) میزنند را باور نکنند. روبسپیر تشنه قدرت بود و برای حفظ این قدرت حاضر بود که خود را از فساد مادی مبرا نگه دارد. آنچه در تاریخ به رشوه نگیر( فساد ناپذیر اصطلاح اشتباهی است که ویکیپدیای بشدت غیر قابل اعتماد فارسی عمدا و یا سهوا بکار برده است) رویسپیر تعبیر می شود را می توان با آنچه که در فرهنگ حکومت اسلامی ایران به «ساده زیستی رهبرانقلاب » تعبیر می شود مقایسه کرد. ادامه

دروس تاریخ و علوم اجتماعی در مدارس جوامع مترقی به کودکانشان یادآوری می کنند و می آموزند که بصرف حقوق دان بودن روبسپیر(مانند روحانی که می گوید: می دانید که من حقوقدان هستم!) ساده (ابله) و ساده اندیش(کودن) نباشیم و فریب این ساده زیستی رهبران انقلاب و «فساد ناپذیری روبسپیر وار» آنها را نخوریم. از اینرو مقایسه نقش تاریخی روبسپیر یعنی خطیب و حقوقدان و «حاکم محامم انقلابی تاریخ فرانسه با خلخالی یعنی حاکم شرع انقلاب پربیراهه نباشد. انقلاب تشنه خون بود و روبسپیر تشنه قدرت! قانون و اجرای عدالت برای روبسپیر حکم همان ابزاری را داشت که شرع و اجرای احکام الهی برای خلخالی داشت.

شهرت فساد ناپذیری روبسپیر مدیون شعارهای او برای دفاع از آرمانهای (.. برهنه ها) وبا تشکیل کمیته های عدالت بود. فساد ناپذیری خلخالی نیز با شعار اعدام مفسد فی الارض و دفاع از ( پا برهنگان ) کمیته های انقلاب برای حقظ آرمانهای طبقه مستضعف و انقلابی که بعدها سپاه و بسیج از دل آنها بیرون آمد . آنچه «.. برهنگان» انقلاب فرانسه و« پابرهنگان« انقلاب ایران از درک آن عاجز بودند همین فساد قدرت رهبران «فساد ناپذیر» بود. در همینجا دوباره اشاره کنم که ویکی پدیای فارسی بسیار غیر قابل اعتماد است. و بجای لقب «... برهنه« از فرهنگ بومی شده! ایرانی-اسلامی «پابرهنه ها» استفاده کرده است.

نکته ای که سبب می شود فرزندان جوامع دمکراتیک در تاریخ نام روبسپیر را دائما می شنوند اینست که استقلال فکری وقدرت تحلیل واقعبینانه رویدادها را داشته باشیم و فریب شعار را نخوریم و لجام فکر و اندیشه خود را بدست هر حقوقدان و یا درس شریعت خوانده و یا کسی که دم از حقوقدانی می زند ندهیم. حال می خواهد شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی و یا خلخالی و حسن روحانی و نمی دانم امام و خدا و پیغمبر و یا هر کسی که می خواهد باشد. اینکه ابله نباشیم و فریب هر کسی را که در فریاد عدالت - برابری - اجرای قانون - سر می دهند را باور نکینیم. تامل کنیم و بیندیشیم. اینها کسانی هستند که نان قا(نون) را می خوردند. در دام کسانیکه از عدالت و اجرای قانون بعنوان ابزار و چماقی برای رسیدن به قدرت می اندیشند نیفتیم. اینها کسانی هستند که بقول ایرج میرزا از آن گویند گاهی لفظ قانون که حرف آخر قانون بود "نون" . این نان در اغلب موارد حرص و طمع قدرت است .

همان روبسپیر که علم حقوق آموخته بود تنها در شش هفته آخر عمرش بنام اجرای بدون تنزیل قانون و حفظ آرمانهای انقلاب جان ۱۴۰۰ انسان را ستاند و تا نهایت سر خودش را از بدن جدا کردند تا مردم جان به لب فرانسه توانستند کمی نفس بکشند.

دشنام دادن به شناعت و قصیع القلب بودن خمینی و خلخالی و لاجوردی چاره کار نیست. چاره کار عبرت آموزی از تاریخ و گوش نسپردن به تزویر و دروغ و ریاکاریهای دزدهایی نظیر ظریف و روحانی و همه کسانی است که تخم مرغهای خود را در سبد حکومت اسلامی چیده اند .

[::واقع بین ایرانی - هامبورگ، آلمان::]. واقعا ناراحت کننده بود.

[::واقع بین ایرانی - هامبورگ، آلمان::]. واقعا ناراحت کننده بود.

دشنام دادن به شناعت و قصیع القلب بودن خمینی و خلخالی و لاجوردی چاره کار نیست. چاره کار عبرت آموزی از تاریخ و گوش نسپردن به تزویر و دروغ و ریاکاریهای دزدهایی نظیر ظریف و روحانی و همه کسانی است که تخم مرغهای خود را در سبد حکومت اسلامی چیده اند .

همان روبسپیر که علم حقوق آموخته بود تنها در شش هفته آخر عمرش بنام اجرای بدون تنزیل قانون و حفظ آرمانهای انقلاب جان ۱۴۰۰ انسان را ستاند و تا نهایت سر خودش را از بدن جدا کردند تا مردم جان به لب فرانسه توانستند کمی نفس بکشند.

نکته ای که سبب می شود فرزندان جوامع دمکراتیک در تاریخ نام روبسپیر را دائما می شنوند اینست که استقلال فکری وقدرت تحلیل واقعبینانه رویدادها را داشته باشیم و فریب شعار را نخوریم و لجام فکر و اندیشه خود را بدست هر حقوقدان و یا درس شریعت خوانده و یا کسی که دم از حقوقدانی می زند ندهیم. حال می خواهد شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی و یا خلخالی و حسن روحانی و نمی دانم امام و خدا و پیغمبر و یا هر کسی که می خواهد باشد. اینکه ابله نباشیم و فریب هر کسی را که در فریاد عدالت - برابری - اجرای قانون - سر می دهند را باور نکینیم. تامل کنیم و بیندیشیم. اینها کسانی هستند که نان قا(نون) را می خوردند. در دام کسانیکه از عدالت و اجرای قانون بعنوان ابزار و چماقی برای رسیدن به قدرت می اندیشند نیفتیم. اینها کسانی هستند که بقول ایرج میرزا از آن گویند گاهی لفظ قانون که حرف آخر قانون بود "نون" . این نان در اغلب موارد حرص و طمع قدرت است .

شهرت فساد ناپذیری روبسپیر مدیون شعارهای او برای دفاع از آرمانهای (.. برهنه ها) وبا تشکیل کمیته های عدالت بود. فساد ناپذیری خلخالی نیز با شعار اعدام مفسد فی الارض و دفاع از ( پا برهنگان ) کمیته های انقلاب برای حقظ آرمانهای طبقه مستضعف و انقلابی که بعدها سپاه و بسیج از دل آنها بیرون آمد . آنچه «.. برهنگان» انقلاب فرانسه و« پابرهنگان« انقلاب ایران از درک آن عاجز بودند همین فساد قدرت رهبران «فساد ناپذیر» بود. در همینجا دوباره اشاره کنم که ویکی پدیای فارسی بسیار غیر قابل اعتماد است. و بجای لقب «... برهنه« از فرهنگ بومی شده! ایرانی-اسلامی «پابرهنه ها» استفاده کرده است.

دروس تاریخ و علوم اجتماعی در مدارس جوامع مترقی به کودکانشان یادآوری می کنند و می آموزند که بصرف حقوق دان بودن روبسپیر(مانند روحانی که می گوید: می دانید که من حقوقدان هستم!) ساده (ابله) و ساده اندیش(کودن) نباشیم و فریب این ساده زیستی رهبران انقلاب و «فساد ناپذیری روبسپیر وار» آنها را نخوریم. از اینرو مقایسه نقش تاریخی روبسپیر یعنی خطیب و حقوقدان و «حاکم محامم انقلابی تاریخ فرانسه با خلخالی یعنی حاکم شرع انقلاب پربیراهه نباشد. انقلاب تشنه خون بود و روبسپیر تشنه قدرت! قانون و اجرای عدالت برای روبسپیر حکم همان ابزاری را داشت که شرع و اجرای احکام الهی برای خلخالی داشت.

نام روبسپیر نیز نه بخاطر« روح عدالت جویی» او بلکه تماما باالعکس بخاطر ماشین کشتاری که براه انداخته بود در حافظه تاریخ باقی مانده است و در مدارس جوامع مترقی دنیا باین علت تدریس می شود که کودکانشان بدانند و یاد بگیرند که بین عدالت و کسی که دم از عدالت میزنند - تفاوت قائل شوند. و حرف هر کسی را تنها به صرف اینکه دم از قانون (اجرای بدون تنزیل قانون اساسی!) میزنند را باور نکنند. روبسپیر تشنه قدرت بود و برای حفظ این قدرت حاضر بود که خود را از فساد مادی مبرا نگه دارد. آنچه در تاریخ به رشوه نگیر( فساد ناپذیر اصطلاح اشتباهی است که ویکیپدیای بشدت غیر قابل اعتماد فارسی عمدا و یا سهوا بکار برده است) رویسپیر تعبیر می شود را می توان با آنچه که در فرهنگ حکومت اسلامی ایران به «ساده زیستی رهبرانقلاب » تعبیر می شود مقایسه کرد. ادامه

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. علتش شاید این باشد که جوامع مبتنی بر دمکراسی نفرت و باز تولید نفرت را بر نمی تابند و از اینروی رو ح پاک فرزندان خود را با زهر کینه و کدورتهای تاریخی نمی آلایند. از این گذشته مانند جوامع شرقی دنیا را سیاه و سفید نمی بینند و بدرستی از همین روست که روبسپیر بعنوان یک انسان شنیع و نفرت بانگیز تبلیغ نمی شود .آنچه مهم است درسی است که ما می بایستی از تاریخ بگیریم. یعنی تاریخ تاریک گذشته خود و همچنین تجربیات تاریخی ملتهای دیگر را چراغ روشن راه آینده امان کنیم. زاویه نگرش من به روبسپیر حقوقدان انقلابی فرانسه روبسپیر که بازیگری شبیه حاکم شرع صادق خلخالی انقلاب اسلامی خودمان بود. با این تفاوت که روبسپیر حقوق خوانده بود و خلخالی شرعیات وعلوم حوزوی. بازی کردن در نقش سن ژوست انقلاب فرانسه نیز به اسداله لاجوردی رسید. ولی نکته ای که سبب می شود در کتابهای درسی مدارس در جوامع مدنی و تاریخ نام روبسپیر دائما یادآوری شود چیست؟ - ادامه

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. در این مورد کاملا با شما موافقم در روسیه هم وقتی صحبت از انقلاب این کشور و خاندان رومانف میشه مردم با تاسف از آن حادثه یاد می کنند و کشتار خانواده رومانف را هم جنایتی بی رحمانه عنوان می کنند حتی چندو قت پیش دادگاهی هم برای مجازات قاتلان تزار تشکیل دادند ولی چون هیچ یک از آن افراد زنده نیستند پرونده را بستند اما هیچوقت برخلاف ایرانیها به مردم آن زمان فحاشی نمی کنند چون معتقدند جامعه در آن زمان به این سمت رفته و امروز نمیشه آنها را قضاوت کرد یادمان نرود خانواده رومانف از طرف کلیسای ارتدوکس لقب قدیس و شهید را گرفتند و مردم روسیه هم این خانواده را خیلی دوست دارند چون طی 400 سال توانستند روسیه را به قدرتی بزرگ در جهان تبدیل کنند ولی حرف از بازگشت این خانواده به قدرت دیگر حرف خنده داریه چون نمیشه در گذشته زندگی کرد

با این جرمهای که این عزیز انجام دادن الان در گل بهشت هستن...

قبل از شورش ۵۷ در سال ۵۶ دلار ۷ تومان بود تورم زیر ۲ درصد در سال بود و همه در آمد داشتنند و طبقه متوسط در رفاه کامل بود ، از جمعیت ۳۷ میلیونی نزدیک به ۶۰۰ هزار دنبال کار های خوب بهتر بودند ولی‌ حالا از جمعیت ۸۰ میلیونی فقط ۵۰ میلیون بیکار داریم، که حاضرند به هر کاری دست بزنند ، الان در دنیا ایران بعنوان سومین کشور فاسد دنیا میباشد.مردم ایران شما قضاوت بکنید .

قبل از شورش ۵۷ در سال ۵۶ دلار ۷ تومان بود تورم زیر ۲ درصد در سال بود و همه در آمد داشتنند و طبقه متوسط در رفاه کامل بود ، از جمعیت ۳۷ میلیونی نزدیک به ۶۰۰ هزار دنبال کار های خوب بهتر بودند ولی‌ حالا از جمعیت ۸۰ میلیونی فقط ۵۰ میلیون بیکار داریم، که حاضرند به هر کاری دست بزنند ، الان در دنیا ایران بعنوان سومین کشور فاسد دنیا میباشد.مردم ایران شما قضاوت بکنید .

با این جرمهای که این عزیز انجام دادن الان در گل بهشت هستن...

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. در این مورد کاملا با شما موافقم در روسیه هم وقتی صحبت از انقلاب این کشور و خاندان رومانف میشه مردم با تاسف از آن حادثه یاد می کنند و کشتار خانواده رومانف را هم جنایتی بی رحمانه عنوان می کنند حتی چندو قت پیش دادگاهی هم برای مجازات قاتلان تزار تشکیل دادند ولی چون هیچ یک از آن افراد زنده نیستند پرونده را بستند اما هیچوقت برخلاف ایرانیها به مردم آن زمان فحاشی نمی کنند چون معتقدند جامعه در آن زمان به این سمت رفته و امروز نمیشه آنها را قضاوت کرد یادمان نرود خانواده رومانف از طرف کلیسای ارتدوکس لقب قدیس و شهید را گرفتند و مردم روسیه هم این خانواده را خیلی دوست دارند چون طی 400 سال توانستند روسیه را به قدرتی بزرگ در جهان تبدیل کنند ولی حرف از بازگشت این خانواده به قدرت دیگر حرف خنده داریه چون نمیشه در گذشته زندگی کرد

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. علتش شاید این باشد که جوامع مبتنی بر دمکراسی نفرت و باز تولید نفرت را بر نمی تابند و از اینروی رو ح پاک فرزندان خود را با زهر کینه و کدورتهای تاریخی نمی آلایند. از این گذشته مانند جوامع شرقی دنیا را سیاه و سفید نمی بینند و بدرستی از همین روست که روبسپیر بعنوان یک انسان شنیع و نفرت بانگیز تبلیغ نمی شود .آنچه مهم است درسی است که ما می بایستی از تاریخ بگیریم. یعنی تاریخ تاریک گذشته خود و همچنین تجربیات تاریخی ملتهای دیگر را چراغ روشن راه آینده امان کنیم. زاویه نگرش من به روبسپیر حقوقدان انقلابی فرانسه روبسپیر که بازیگری شبیه حاکم شرع صادق خلخالی انقلاب اسلامی خودمان بود. با این تفاوت که روبسپیر حقوق خوانده بود و خلخالی شرعیات وعلوم حوزوی. بازی کردن در نقش سن ژوست انقلاب فرانسه نیز به اسداله لاجوردی رسید. ولی نکته ای که سبب می شود در کتابهای درسی مدارس در جوامع مدنی و تاریخ نام روبسپیر دائما یادآوری شود چیست؟ - ادامه

نام روبسپیر نیز نه بخاطر« روح عدالت جویی» او بلکه تماما باالعکس بخاطر ماشین کشتاری که براه انداخته بود در حافظه تاریخ باقی مانده است و در مدارس جوامع مترقی دنیا باین علت تدریس می شود که کودکانشان بدانند و یاد بگیرند که بین عدالت و کسی که دم از عدالت میزنند - تفاوت قائل شوند. و حرف هر کسی را تنها به صرف اینکه دم از قانون (اجرای بدون تنزیل قانون اساسی!) میزنند را باور نکنند. روبسپیر تشنه قدرت بود و برای حفظ این قدرت حاضر بود که خود را از فساد مادی مبرا نگه دارد. آنچه در تاریخ به رشوه نگیر( فساد ناپذیر اصطلاح اشتباهی است که ویکیپدیای بشدت غیر قابل اعتماد فارسی عمدا و یا سهوا بکار برده است) رویسپیر تعبیر می شود را می توان با آنچه که در فرهنگ حکومت اسلامی ایران به «ساده زیستی رهبرانقلاب » تعبیر می شود مقایسه کرد. ادامه

دروس تاریخ و علوم اجتماعی در مدارس جوامع مترقی به کودکانشان یادآوری می کنند و می آموزند که بصرف حقوق دان بودن روبسپیر(مانند روحانی که می گوید: می دانید که من حقوقدان هستم!) ساده (ابله) و ساده اندیش(کودن) نباشیم و فریب این ساده زیستی رهبران انقلاب و «فساد ناپذیری روبسپیر وار» آنها را نخوریم. از اینرو مقایسه نقش تاریخی روبسپیر یعنی خطیب و حقوقدان و «حاکم محامم انقلابی تاریخ فرانسه با خلخالی یعنی حاکم شرع انقلاب پربیراهه نباشد. انقلاب تشنه خون بود و روبسپیر تشنه قدرت! قانون و اجرای عدالت برای روبسپیر حکم همان ابزاری را داشت که شرع و اجرای احکام الهی برای خلخالی داشت.

شهرت فساد ناپذیری روبسپیر مدیون شعارهای او برای دفاع از آرمانهای (.. برهنه ها) وبا تشکیل کمیته های عدالت بود. فساد ناپذیری خلخالی نیز با شعار اعدام مفسد فی الارض و دفاع از ( پا برهنگان ) کمیته های انقلاب برای حقظ آرمانهای طبقه مستضعف و انقلابی که بعدها سپاه و بسیج از دل آنها بیرون آمد . آنچه «.. برهنگان» انقلاب فرانسه و« پابرهنگان« انقلاب ایران از درک آن عاجز بودند همین فساد قدرت رهبران «فساد ناپذیر» بود. در همینجا دوباره اشاره کنم که ویکی پدیای فارسی بسیار غیر قابل اعتماد است. و بجای لقب «... برهنه« از فرهنگ بومی شده! ایرانی-اسلامی «پابرهنه ها» استفاده کرده است.

نکته ای که سبب می شود فرزندان جوامع دمکراتیک در تاریخ نام روبسپیر را دائما می شنوند اینست که استقلال فکری وقدرت تحلیل واقعبینانه رویدادها را داشته باشیم و فریب شعار را نخوریم و لجام فکر و اندیشه خود را بدست هر حقوقدان و یا درس شریعت خوانده و یا کسی که دم از حقوقدانی می زند ندهیم. حال می خواهد شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی و یا خلخالی و حسن روحانی و نمی دانم امام و خدا و پیغمبر و یا هر کسی که می خواهد باشد. اینکه ابله نباشیم و فریب هر کسی را که در فریاد عدالت - برابری - اجرای قانون - سر می دهند را باور نکینیم. تامل کنیم و بیندیشیم. اینها کسانی هستند که نان قا(نون) را می خوردند. در دام کسانیکه از عدالت و اجرای قانون بعنوان ابزار و چماقی برای رسیدن به قدرت می اندیشند نیفتیم. اینها کسانی هستند که بقول ایرج میرزا از آن گویند گاهی لفظ قانون که حرف آخر قانون بود "نون" . این نان در اغلب موارد حرص و طمع قدرت است .

همان روبسپیر که علم حقوق آموخته بود تنها در شش هفته آخر عمرش بنام اجرای بدون تنزیل قانون و حفظ آرمانهای انقلاب جان ۱۴۰۰ انسان را ستاند و تا نهایت سر خودش را از بدن جدا کردند تا مردم جان به لب فرانسه توانستند کمی نفس بکشند.

دشنام دادن به شناعت و قصیع القلب بودن خمینی و خلخالی و لاجوردی چاره کار نیست. چاره کار عبرت آموزی از تاریخ و گوش نسپردن به تزویر و دروغ و ریاکاریهای دزدهایی نظیر ظریف و روحانی و همه کسانی است که تخم مرغهای خود را در سبد حکومت اسلامی چیده اند .

[::واقع بین ایرانی - هامبورگ، آلمان::]. واقعا ناراحت کننده بود.

با این جرمهای که این عزیز انجام دادن الان در گل بهشت هستن...

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. علتش شاید این باشد که جوامع مبتنی بر دمکراسی نفرت و باز تولید نفرت را بر نمی تابند و از اینروی رو ح پاک فرزندان خود را با زهر کینه و کدورتهای تاریخی نمی آلایند. از این گذشته مانند جوامع شرقی دنیا را سیاه و سفید نمی بینند و بدرستی از همین روست که روبسپیر بعنوان یک انسان شنیع و نفرت بانگیز تبلیغ نمی شود .آنچه مهم است درسی است که ما می بایستی از تاریخ بگیریم. یعنی تاریخ تاریک گذشته خود و همچنین تجربیات تاریخی ملتهای دیگر را چراغ روشن راه آینده امان کنیم. زاویه نگرش من به روبسپیر حقوقدان انقلابی فرانسه روبسپیر که بازیگری شبیه حاکم شرع صادق خلخالی انقلاب اسلامی خودمان بود. با این تفاوت که روبسپیر حقوق خوانده بود و خلخالی شرعیات وعلوم حوزوی. بازی کردن در نقش سن ژوست انقلاب فرانسه نیز به اسداله لاجوردی رسید. ولی نکته ای که سبب می شود در کتابهای درسی مدارس در جوامع مدنی و تاریخ نام روبسپیر دائما یادآوری شود چیست؟ - ادامه

دشنام دادن به شناعت و قصیع القلب بودن خمینی و خلخالی و لاجوردی چاره کار نیست. چاره کار عبرت آموزی از تاریخ و گوش نسپردن به تزویر و دروغ و ریاکاریهای دزدهایی نظیر ظریف و روحانی و همه کسانی است که تخم مرغهای خود را در سبد حکومت اسلامی چیده اند .

قبل از شورش ۵۷ در سال ۵۶ دلار ۷ تومان بود تورم زیر ۲ درصد در سال بود و همه در آمد داشتنند و طبقه متوسط در رفاه کامل بود ، از جمعیت ۳۷ میلیونی نزدیک به ۶۰۰ هزار دنبال کار های خوب بهتر بودند ولی‌ حالا از جمعیت ۸۰ میلیونی فقط ۵۰ میلیون بیکار داریم، که حاضرند به هر کاری دست بزنند ، الان در دنیا ایران بعنوان سومین کشور فاسد دنیا میباشد.مردم ایران شما قضاوت بکنید .

نام روبسپیر نیز نه بخاطر« روح عدالت جویی» او بلکه تماما باالعکس بخاطر ماشین کشتاری که براه انداخته بود در حافظه تاریخ باقی مانده است و در مدارس جوامع مترقی دنیا باین علت تدریس می شود که کودکانشان بدانند و یاد بگیرند که بین عدالت و کسی که دم از عدالت میزنند - تفاوت قائل شوند. و حرف هر کسی را تنها به صرف اینکه دم از قانون (اجرای بدون تنزیل قانون اساسی!) میزنند را باور نکنند. روبسپیر تشنه قدرت بود و برای حفظ این قدرت حاضر بود که خود را از فساد مادی مبرا نگه دارد. آنچه در تاریخ به رشوه نگیر( فساد ناپذیر اصطلاح اشتباهی است که ویکیپدیای بشدت غیر قابل اعتماد فارسی عمدا و یا سهوا بکار برده است) رویسپیر تعبیر می شود را می توان با آنچه که در فرهنگ حکومت اسلامی ایران به «ساده زیستی رهبرانقلاب » تعبیر می شود مقایسه کرد. ادامه

همان روبسپیر که علم حقوق آموخته بود تنها در شش هفته آخر عمرش بنام اجرای بدون تنزیل قانون و حفظ آرمانهای انقلاب جان ۱۴۰۰ انسان را ستاند و تا نهایت سر خودش را از بدن جدا کردند تا مردم جان به لب فرانسه توانستند کمی نفس بکشند.

شهرت فساد ناپذیری روبسپیر مدیون شعارهای او برای دفاع از آرمانهای (.. برهنه ها) وبا تشکیل کمیته های عدالت بود. فساد ناپذیری خلخالی نیز با شعار اعدام مفسد فی الارض و دفاع از ( پا برهنگان ) کمیته های انقلاب برای حقظ آرمانهای طبقه مستضعف و انقلابی که بعدها سپاه و بسیج از دل آنها بیرون آمد . آنچه «.. برهنگان» انقلاب فرانسه و« پابرهنگان« انقلاب ایران از درک آن عاجز بودند همین فساد قدرت رهبران «فساد ناپذیر» بود. در همینجا دوباره اشاره کنم که ویکی پدیای فارسی بسیار غیر قابل اعتماد است. و بجای لقب «... برهنه« از فرهنگ بومی شده! ایرانی-اسلامی «پابرهنه ها» استفاده کرده است.

دروس تاریخ و علوم اجتماعی در مدارس جوامع مترقی به کودکانشان یادآوری می کنند و می آموزند که بصرف حقوق دان بودن روبسپیر(مانند روحانی که می گوید: می دانید که من حقوقدان هستم!) ساده (ابله) و ساده اندیش(کودن) نباشیم و فریب این ساده زیستی رهبران انقلاب و «فساد ناپذیری روبسپیر وار» آنها را نخوریم. از اینرو مقایسه نقش تاریخی روبسپیر یعنی خطیب و حقوقدان و «حاکم محامم انقلابی تاریخ فرانسه با خلخالی یعنی حاکم شرع انقلاب پربیراهه نباشد. انقلاب تشنه خون بود و روبسپیر تشنه قدرت! قانون و اجرای عدالت برای روبسپیر حکم همان ابزاری را داشت که شرع و اجرای احکام الهی برای خلخالی داشت.

نکته ای که سبب می شود فرزندان جوامع دمکراتیک در تاریخ نام روبسپیر را دائما می شنوند اینست که استقلال فکری وقدرت تحلیل واقعبینانه رویدادها را داشته باشیم و فریب شعار را نخوریم و لجام فکر و اندیشه خود را بدست هر حقوقدان و یا درس شریعت خوانده و یا کسی که دم از حقوقدانی می زند ندهیم. حال می خواهد شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی و یا خلخالی و حسن روحانی و نمی دانم امام و خدا و پیغمبر و یا هر کسی که می خواهد باشد. اینکه ابله نباشیم و فریب هر کسی را که در فریاد عدالت - برابری - اجرای قانون - سر می دهند را باور نکینیم. تامل کنیم و بیندیشیم. اینها کسانی هستند که نان قا(نون) را می خوردند. در دام کسانیکه از عدالت و اجرای قانون بعنوان ابزار و چماقی برای رسیدن به قدرت می اندیشند نیفتیم. اینها کسانی هستند که بقول ایرج میرزا از آن گویند گاهی لفظ قانون که حرف آخر قانون بود "نون" . این نان در اغلب موارد حرص و طمع قدرت است .

[::واقع بین ایرانی - هامبورگ، آلمان::]. واقعا ناراحت کننده بود.

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. در این مورد کاملا با شما موافقم در روسیه هم وقتی صحبت از انقلاب این کشور و خاندان رومانف میشه مردم با تاسف از آن حادثه یاد می کنند و کشتار خانواده رومانف را هم جنایتی بی رحمانه عنوان می کنند حتی چندو قت پیش دادگاهی هم برای مجازات قاتلان تزار تشکیل دادند ولی چون هیچ یک از آن افراد زنده نیستند پرونده را بستند اما هیچوقت برخلاف ایرانیها به مردم آن زمان فحاشی نمی کنند چون معتقدند جامعه در آن زمان به این سمت رفته و امروز نمیشه آنها را قضاوت کرد یادمان نرود خانواده رومانف از طرف کلیسای ارتدوکس لقب قدیس و شهید را گرفتند و مردم روسیه هم این خانواده را خیلی دوست دارند چون طی 400 سال توانستند روسیه را به قدرتی بزرگ در جهان تبدیل کنند ولی حرف از بازگشت این خانواده به قدرت دیگر حرف خنده داریه چون نمیشه در گذشته زندگی کرد

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. در این مورد کاملا با شما موافقم در روسیه هم وقتی صحبت از انقلاب این کشور و خاندان رومانف میشه مردم با تاسف از آن حادثه یاد می کنند و کشتار خانواده رومانف را هم جنایتی بی رحمانه عنوان می کنند حتی چندو قت پیش دادگاهی هم برای مجازات قاتلان تزار تشکیل دادند ولی چون هیچ یک از آن افراد زنده نیستند پرونده را بستند اما هیچوقت برخلاف ایرانیها به مردم آن زمان فحاشی نمی کنند چون معتقدند جامعه در آن زمان به این سمت رفته و امروز نمیشه آنها را قضاوت کرد یادمان نرود خانواده رومانف از طرف کلیسای ارتدوکس لقب قدیس و شهید را گرفتند و مردم روسیه هم این خانواده را خیلی دوست دارند چون طی 400 سال توانستند روسیه را به قدرتی بزرگ در جهان تبدیل کنند ولی حرف از بازگشت این خانواده به قدرت دیگر حرف خنده داریه چون نمیشه در گذشته زندگی کرد

[::واقع بین ایرانی - هامبورگ، آلمان::]. واقعا ناراحت کننده بود.

نکته ای که سبب می شود فرزندان جوامع دمکراتیک در تاریخ نام روبسپیر را دائما می شنوند اینست که استقلال فکری وقدرت تحلیل واقعبینانه رویدادها را داشته باشیم و فریب شعار را نخوریم و لجام فکر و اندیشه خود را بدست هر حقوقدان و یا درس شریعت خوانده و یا کسی که دم از حقوقدانی می زند ندهیم. حال می خواهد شیرین عبادی و عبدالکریم لاهیجی و یا خلخالی و حسن روحانی و نمی دانم امام و خدا و پیغمبر و یا هر کسی که می خواهد باشد. اینکه ابله نباشیم و فریب هر کسی را که در فریاد عدالت - برابری - اجرای قانون - سر می دهند را باور نکینیم. تامل کنیم و بیندیشیم. اینها کسانی هستند که نان قا(نون) را می خوردند. در دام کسانیکه از عدالت و اجرای قانون بعنوان ابزار و چماقی برای رسیدن به قدرت می اندیشند نیفتیم. اینها کسانی هستند که بقول ایرج میرزا از آن گویند گاهی لفظ قانون که حرف آخر قانون بود "نون" . این نان در اغلب موارد حرص و طمع قدرت است .

دروس تاریخ و علوم اجتماعی در مدارس جوامع مترقی به کودکانشان یادآوری می کنند و می آموزند که بصرف حقوق دان بودن روبسپیر(مانند روحانی که می گوید: می دانید که من حقوقدان هستم!) ساده (ابله) و ساده اندیش(کودن) نباشیم و فریب این ساده زیستی رهبران انقلاب و «فساد ناپذیری روبسپیر وار» آنها را نخوریم. از اینرو مقایسه نقش تاریخی روبسپیر یعنی خطیب و حقوقدان و «حاکم محامم انقلابی تاریخ فرانسه با خلخالی یعنی حاکم شرع انقلاب پربیراهه نباشد. انقلاب تشنه خون بود و روبسپیر تشنه قدرت! قانون و اجرای عدالت برای روبسپیر حکم همان ابزاری را داشت که شرع و اجرای احکام الهی برای خلخالی داشت.

شهرت فساد ناپذیری روبسپیر مدیون شعارهای او برای دفاع از آرمانهای (.. برهنه ها) وبا تشکیل کمیته های عدالت بود. فساد ناپذیری خلخالی نیز با شعار اعدام مفسد فی الارض و دفاع از ( پا برهنگان ) کمیته های انقلاب برای حقظ آرمانهای طبقه مستضعف و انقلابی که بعدها سپاه و بسیج از دل آنها بیرون آمد . آنچه «.. برهنگان» انقلاب فرانسه و« پابرهنگان« انقلاب ایران از درک آن عاجز بودند همین فساد قدرت رهبران «فساد ناپذیر» بود. در همینجا دوباره اشاره کنم که ویکی پدیای فارسی بسیار غیر قابل اعتماد است. و بجای لقب «... برهنه« از فرهنگ بومی شده! ایرانی-اسلامی «پابرهنه ها» استفاده کرده است.

همان روبسپیر که علم حقوق آموخته بود تنها در شش هفته آخر عمرش بنام اجرای بدون تنزیل قانون و حفظ آرمانهای انقلاب جان ۱۴۰۰ انسان را ستاند و تا نهایت سر خودش را از بدن جدا کردند تا مردم جان به لب فرانسه توانستند کمی نفس بکشند.

نام روبسپیر نیز نه بخاطر« روح عدالت جویی» او بلکه تماما باالعکس بخاطر ماشین کشتاری که براه انداخته بود در حافظه تاریخ باقی مانده است و در مدارس جوامع مترقی دنیا باین علت تدریس می شود که کودکانشان بدانند و یاد بگیرند که بین عدالت و کسی که دم از عدالت میزنند - تفاوت قائل شوند. و حرف هر کسی را تنها به صرف اینکه دم از قانون (اجرای بدون تنزیل قانون اساسی!) میزنند را باور نکنند. روبسپیر تشنه قدرت بود و برای حفظ این قدرت حاضر بود که خود را از فساد مادی مبرا نگه دارد. آنچه در تاریخ به رشوه نگیر( فساد ناپذیر اصطلاح اشتباهی است که ویکیپدیای بشدت غیر قابل اعتماد فارسی عمدا و یا سهوا بکار برده است) رویسپیر تعبیر می شود را می توان با آنچه که در فرهنگ حکومت اسلامی ایران به «ساده زیستی رهبرانقلاب » تعبیر می شود مقایسه کرد. ادامه

قبل از شورش ۵۷ در سال ۵۶ دلار ۷ تومان بود تورم زیر ۲ درصد در سال بود و همه در آمد داشتنند و طبقه متوسط در رفاه کامل بود ، از جمعیت ۳۷ میلیونی نزدیک به ۶۰۰ هزار دنبال کار های خوب بهتر بودند ولی‌ حالا از جمعیت ۸۰ میلیونی فقط ۵۰ میلیون بیکار داریم، که حاضرند به هر کاری دست بزنند ، الان در دنیا ایران بعنوان سومین کشور فاسد دنیا میباشد.مردم ایران شما قضاوت بکنید .

دشنام دادن به شناعت و قصیع القلب بودن خمینی و خلخالی و لاجوردی چاره کار نیست. چاره کار عبرت آموزی از تاریخ و گوش نسپردن به تزویر و دروغ و ریاکاریهای دزدهایی نظیر ظریف و روحانی و همه کسانی است که تخم مرغهای خود را در سبد حکومت اسلامی چیده اند .

[::Lolitaa - دلفت، هلند::]. علتش شاید این باشد که جوامع مبتنی بر دمکراسی نفرت و باز تولید نفرت را بر نمی تابند و از اینروی رو ح پاک فرزندان خود را با زهر کینه و کدورتهای تاریخی نمی آلایند. از این گذشته مانند جوامع شرقی دنیا را سیاه و سفید نمی بینند و بدرستی از همین روست که روبسپیر بعنوان یک انسان شنیع و نفرت بانگیز تبلیغ نمی شود .آنچه مهم است درسی است که ما می بایستی از تاریخ بگیریم. یعنی تاریخ تاریک گذشته خود و همچنین تجربیات تاریخی ملتهای دیگر را چراغ روشن راه آینده امان کنیم. زاویه نگرش من به روبسپیر حقوقدان انقلابی فرانسه روبسپیر که بازیگری شبیه حاکم شرع صادق خلخالی انقلاب اسلامی خودمان بود. با این تفاوت که روبسپیر حقوق خوانده بود و خلخالی شرعیات وعلوم حوزوی. بازی کردن در نقش سن ژوست انقلاب فرانسه نیز به اسداله لاجوردی رسید. ولی نکته ای که سبب می شود در کتابهای درسی مدارس در جوامع مدنی و تاریخ نام روبسپیر دائما یادآوری شود چیست؟ - ادامه

با این جرمهای که این عزیز انجام دادن الان در گل بهشت هستن...