یادداشت پرویز پرستویی برای حمید سوریان / شماره ۱۰ تیم ملی برای سوریان دست به قلم شد

 پرویز پرستویی یادداشتی برای حمید سوریان نوشت.
 به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ بعد از حذف و خداحافظی حمید سوریان، پرویز پرستویی این یادداشت را برای او منتشر کرد:

 

حمید جان، پهلوان حمید
محمد بنا ی عزیز و زحمتکش
دیشب که برایتان می نوشتم، در دلم غوغا بود، دستم می لرزید، اضطراب، راه نفسم را می بست ... نه فقط برای شما، برای تمام پهلوانانی که امروز مبارزه داشتند... امشب هم راه نفسم بسته است... با بغض.... بیشتر از هر چیز برای حمید که آن گونه غیرتمندانه مبارزه می کرد و امتیاز هفت... ولی ناگهان آسمان و زمین بر هم آمدند و ... باور میکنی هنوز نمی دانم چه شد؟!...
 
 دلاوران، مراقب جسم های خسته تان باشید ... ما می فهمیم که توان خود را در میدان ریختید ... ما دیدیم... تمام ایران دید....
 
 حمید جان انگار قرار نبود از عدد هفت بگذری... هفت مدال و امتیاز هفت در این کشتی آخر....
شنیده ای که گفته اند:" پیک هفتم، همه را ساقی می کند؟!...." دوستت داریم نابغه ی کشتی و افتخاراتی را که برای مان آوردی هرگز فراموش نمی کنیم... هفت شهر عشق، جولانگاه وجودت
شماره 10 تیم ملی برای سوریان دست به قلم شد
انصاری فرد می گوید 10 سال دیگر همه به خاطر این بدرقه تلخ سوریان تو سرمان می کوبیم.
 
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ پس از شکست تلخ حمید سوریان، کریم انصاری فرد مهاجم تیم ملی نوشته جالبی را روی اینستاگرام خود منتشر کرد. او برای سوریان نوشت: «وقتی بازنده ای حال و حوصله هیچکس و هیچ چیز را نداری. حتی حال نداری به رختکن بروی. دوست داری همانجایی که هستی، بمانی و دنیا با تو کاری نداشته باشند. حوصله خودت را هم نداری. خدا می داند که چه فکرهایی به سرت می زند. اینکه خانواده ات نشسته اند و دارند شکست تو را می بینند. اینکه یک ملت را نا امید کرده ای. مدام خودت را شماتت می کنی. فقط دلت می خواهد گریه کنی. جلوی مردم شرمنده هستی و با خودت فکر می کنی این پایان زندگی است؟ در آن لحظه فکر می کنی بهتر است ساکت را جمع کنی و برای همیشه بروی ولی قشنگی زندگی به همین زمین خوردن ها و بلند شدن هاست.
 
امشب وقتی تصویر حمید سوریان را روی پله های کنار تشک دیدم در حالی که بغض کرده بود، فهمیدم که دارد همین فکرها را می کند. خیلی بد است که قهرمان ملی ات را این شکلی ببینی. اینقدر مستاصل و خسته. قسمت تلخ ماجرا این است که می دانی می توانست ببرد و در کمال ناباوری باخت.
حالا قصه تمام شده و حمید باخته. از لحظه شکست او، خیلی حرف ها زدند و خیلی نقدها کردند. در این لابلا برای من شنیدن خبر خداحافظی او به مراتب دردناکتر بود. دارم فکر 10 سال بعد را می کنم. روزی که همه دور هم جمع شده ایم و می گوئیم مثل حمید سوریان هیچوقت متولد نشد و تو سرمان می کوبیم که کاش آن شکلی بدرقه اش نمی کردیم. این قهرمانی که الان داریم برای حمله به صفحه اش نقشه می کشیم و می گوئیم او کشتی گیر نبود و به درد نمی خورد، همان کسی است که با مدال هایش، خاطرات شیرین زیادی را در ذهن مان کاشت. به خدا تلخی امشب، یک دهم خاطرات شیرینی نیست که حمید به زندگی مان بخشید....
قهرمان جهان 2005
قهرمان جهان 2006
قهرمان جهان 2007
قهرمان جهان 2009
قهرمان جهان 2010
قهرمان المپیک 2012
قهرمان جهان 2014
مرسی آقای سوریان
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۵۲
اریوبرزن - تبریز، ایران
از بس سریالهای باسمه یی و بی‌ محتوا و کلیشه‌ای ترکیه رو دیدیم داریم یواش یواش مثل ترکا زندگی‌ می‌کنیم و اصالت فرهنگ خودمونو از یاد میبریم! در ترکیه اگر ۵۰ سال هم همش مدال طلا بیاری فقط یک بار شکست بخوری مردم یه کاری می‌کنن که که دیگه اسم ورزشو نیگری و اصلا از جامعه طردت میکنند! بذارید از خودمون شروع کنیم، بالاخره ما آذری و با قدمت ۶-۷۰۰۰ سال تمدن شهر نشینی هستیم یا ترک با قدمت ۱۲۰۰-۳۰۰ سال؟ فرق ترک افشار، ترکمن با آذری چیست؟ بالشخصه خودم رو ایرانی‌ و آذری میدونم، ترک نبودام نیستم نخواهم بود!!! علاقمندان میتوانند الواح سنگ نبشته با خط میخی‌ موجود در قله‌های کوههای سهند و سبلان را با چشم خود ببینند و قضاوت کنند!!
دوشنبه ۲۵ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۳:۲۷
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.