نبرد سیاسی اوباما و ترامپ آغاز شد

نبرد سیاسی بین باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، و دونالد ترامپ، نامزد احتمالی حزب جمهوری‌خواه، حالا دیگر وارد فاز عملیاتی شده است.
 
تنها یک روز بعد از سخنرانی آقای ترامپ درباره مهاجرت و امنیت ملی که شامل انتقاد گسترده از سیاست‌های آقای اوباما هم می‌شد، باراک اوباما تصمیم گرفت با انتقاداتی بی‌سابقه به آقای ترامپ پاسخ دهد.
 
آقای اوباما پرسید "انتهای این راه کجاست؟ قاتل اورلاندو، یکی از قاتلان سن برناردینو، قاتل پادگان فورت هود – همه این‌ها شهروند آمریکا بودند. آیا قرار است از این به بعد با آمریکایی‌های مسلمان طور دیگری برخورد کنیم؟ آیا قرار است آن‌ها را تحت نظارت ویژه قرار دهیم؟ آیا قرار است اعتقاداتشان به دلیلی برای برخورد تبعیض‌آمیز با آن‌ها تبدیل شود؟"
 
آقای اوباما گفت که چنین نظراتی "در آمریکایی که ما می‌خواهیم جا ندارد."
 
بد نیست در آینده که برخورد اوباما و ترامپ خشن‌تر خواهد شد سه نکته زیر را به خاطر داشته باشیم.
مساله، شخصی است
 تاریخچه رابطه دونالد ترامپ و باراک اوباما به این دوره رقابت‌های انتخاباتی خلاصه نمی‌شود. آقای ترامپ در اوایل سال ۲۰۱۱ به شکلی مستمر از عدم صحت گواهی تولد رئیس‌جمهور صحبت می‌کرد و معتقد بود که او اصلا در ایالات متحده زاده نشده.
 
در ادامه همان سال، آقای اوباما در یک مهمانی رسمی خیلی بی‌رحمانه آقای ترامپ را مسخره کرد، آن هم وقتی خود آقای ترامپ با چهره‌ای کاملا جدی در میان حضار نشسته بود. به گفته آدام گپنیک، نویسنده مجله نیویورکر، این کار آقای اوباما نقش مهمی در تصمیم آقای ترامپ برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری بازی کرد.
 
در یک سال گذشته آقای ترامپ صلاحیت آقای اوباما را زیر سوال بوده و در ملاء عام نسبت به حس وظیفه‌شناسی او در مبارزه با اسلام افراطی ابراز تردید کرده. آخرین بار همین هفته گذشته بود که خیلی مرموزانه گفت که آقای اوباما یا "محکم نیست، یا عقل درستی ندارد، یا فکرهای دیگر در سر دارد."
 
آقای اوباما قبلا هم از آقای ترامپ در این موسم انتخاباتی انتقاد کرده، ولی اظهارات روز سه‌شنبه او از همیشه تندتر و مستقیم‌تر بود. او لحن عبوسی داشت و بی‌پرده سخن می‌گفت.
 
چند ساعتی نگذشته بود که آقای ترامپ پاسخ داد و عملا آقای اوباما را به خیانت متهم کرد.
 
او در ایمیلی که به آسوشیتد پرس فرستاد مدعی شد که رئیس‌جمهوری "همچنان دارد دشمنانمان را به متحدانمان و، راستش را بخواهید، مردم آمریکا ارجحیت می‌بخشد."
 
مشخص است که آقای اوباما علاقه‌ای به نامزد احتمالی حزب جمهوری‌خواه ندارد و به نظر می‌رسد این حس دوطرفه است.
 
    از روی حساب و کتاب است
ما در تاریخ سیاسی متاخر آمریکا به ندرت شاهد انتقاد شدید و مستقیم رئیس‌جمهور از نامزد حزب رقیب در ماه‌های منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری بوده‌ایم.
 
قسمتی از این واقعیت به این مساله برمی‌گردد که تعداد رئیس‌جمهورهای دودوره‌ای در سالیان اخیر کم بوده – در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم تنها می‌توان به جورج بوش پسر، بیل کلینتون، رونالد ریگان و دوایت آیزنهاور اشاره کرد. و در میان آن‌ها تنها ریگان و آیزنهاور بودند که با مقبولیت مردمی زیاد و بدون رسوایی خاصی کاخ سفید را ترک کردند.
 
در حال حاضر، مقبولیت مردمی آقای اوباما در بیشتر نظرسنجی‌ها بالای ۵۰ درصد است و روندی رو به افزایش داشته. برای همین او می‌تواند فعالانه و مشتاقانه در بحث‌های انتخاباتی شرکت کند. او از آن‌جایی که خودش نامزد نیست می‌تواند هر چه می‌خواهد بگوید و از تمام وزن جایگاه رئیس‌جمهوری علیه آقای ترامپ استفاده کند.
 
نامزد حزب جمهوری‌خواه در عمل باید با دو نامزد رقابت کند – هیلاری کلینتون و باراک اوباما. آن هم در شرایطی که حمایت باقی جمهوری‌خواه‌ها از آقای ترامپ تا اطلاع ثانوی چندان گرم نخواهد بود.
 
در پی اظهارات روز سه‌شنبه آقای اوباما، کمیته ملی جمهوری‌خواه‌ها در اعلامیه مطبوعاتی خود تنها بر متمم دوم قانون اساسی و حقوق مالکیت اسلحه تمرکز کرد و سخنی از آقای ترامپ و تدابیر مهاجرتی پیشنهادی او به میان نیاورد.
 
برخورد دو جهان‌بینی است اختلافات شخصی و سیاسی به کنار، باراک اوباما و دونالد ترامپ دو دیدگاه کاملا متفاوت به نقش آمریکا در جهان را نمایندگی می‌کنند.
 
آقای اوباما معتقد است آمریکا قطعه‌ای در پازل بزرگتر جهانی است و خواهان ایفای نقش در آن است. آقای ترامپ دیدگاه "اول آمریکا" را می‌پسندد که در کل به چشم یک بازی مجموع-صفر به همکاری بین‌المللی نگاه می‌کند.
ترامپ معتقد است که آمریکا راهش را گم کرده و عظمت خود را از دست داده در زمینه تجارت، آقای اوباما حامی پیمان‌هایی چون "شراکت ترنس-پسیفیک" است که به گفته او باعث ایجاد پیوند‌های اقتصادی میان کشورها می‌شود و وضع دنیا را بهتر می‌کند. آقای ترامپ گفته که این پیمان به نفع رقیبان آمریکا است و "قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی" را یک "فاجعه" خوانده و قول داده که مفادش را مجددا به مذاکره بگذارد.
 
آقای اوباما بر این عقیده است که مهاجرت در مجموع به نفع کشوری با جمعیت متنوع است. ولی به نظر آقای ترامپ مهاجرت تهدیدی است که امنیت ملی و شکوفایی اقتصادی را به خطر می‌اندازد.
 
اگر به یکی از تجمعات آقای ترامپ بروید با نظری مشخص نسبت به آمریکا روبه‌رو می‌شوید – مردمی وطن‌دوست و سرافراز، اما نگران وضع اقتصادی و مشکوک به آینده. شعار "عظمت را به آمریکا بازگردانیم" آقای ترامپ تمام این دلواپسی‌ها را در بر می‌گیرد. کشور راه درست را گم‌ کرده و عظمت خود را از دست داده.
 
بعد از انتخاب خانم کلینتون برای نامزدی حزب دموکرات در هفتم ژوئن، آقای ترامپ در سخنرانی خود گفت که "دارند آمریکا را تکه‌تکه می‌کنند و به حراج می‌گذارند و به بالاترین قیمت می‌فروشند. وضع زیرساخت‌های ما فاجعه‌بار است. مدرسه‌های ما به وظایف خود عمل نمی‌کنند. جرم رو به افزایش است. مردم می‌ترسند. تنها چیزی که احتیاج نداریم رفتن هیلاری کلینتون به کاخ سفید یا ادامه فاجعه اوباما است."
 
از طرف دیگر، آقای اوباما عقیده دارد که کشور در حال حرکت به سمت یک ایده‌آل است. یکی از نقل‌قول‌های مورد علاقه او "خم شدن کمان تاریخ به طرف عدالت" است. به نظر او، پیشرفت‌هایی که در جهت پذیرش تفاوت‌ها و همزیستی مسالمت‌آمیز حاصل شده توسط آقای ترامپ تهدید می‌شود.
 
آقای اوباما در سخنرانی اخیر خود گفت که "جامعه متنوع ما و احترامی که به یکدیگر می‌گذاریم، استفاده‌ای که از استعداد همگان می‌کنیم، تلاشی که برای منصفانه رفتار کردن با همه می‌کنیم، عدم قضاوت مردم بر اساس عقیده یا نژاد یا قومیت یا گرایش جنسی – این‌ها چیزهایی است که باعث عظمت این کشور می‌شود."
 
تقریبا در همه انتخابات‌ها، سیاستمداران درگیر دوست دارند درباره اهمیت رای، محوریت زمان و حساسیت انتخاب حرف بزنند.
 
این بار ولی مبالغه‌ای در کار نیست.