۹ سؤال درباره پشت صحنه ادعایی "اکسیر" / مگر مردم ایران مسخره فرزاد حسنی و تهیه کننده اش هستند؟!

عصر ایران - ماجرای فرزاد حسنی و مهمان برنامه اکسیر، با انتشار فیلمی که باشگاه خبرنگاران صدا و سیما مدعی است مربوط به پشت صحنه برنامه اکسیر است، وارد فاز جدیدی شده است. ارگان صدا و سیما می گوید مردم و رسانه هایی که از رفتار موهن مجری برنامه انتقاد کرده اند، زود قضاوت کرده اند ولی بسیاری دیگر بر این باورند که فیلم مربوط به پشت صحنه، بعد از انتقادهای عمومی، با دلجویی از مهمان برنامه (جمشید) ساخته شده و به عنوان تصاویر تمرینی قبل از برنامه منتشر شده است.
 
درباره فیلم مذکور نکات زیر قابل توجه است:
 
1 - اگر ماجرا آن گونه که در فرزاد حسنی و تهیه کننده اش می گوید، بوده است چرا از بامداد جمعه که اعتراضات شکل گرفت تا ظهر روز یکشنبه واکنشی بدان نشان ندادند و واقعیت را نگفتند؟ برنامه پنجشنبه شب (16 اردیبهشت) روی آنتن رفته و سه روز بعد (19 اردیبشهت)، در ساعت 15:46 باشگاه خبرنگاران فیلم پشت صحنه ادعایی را منتشر کرده و در ساعت 19:24 نیز مصاحبه فرزاد حسنی را در توجیه ماجرا منتشر کرده است؟ در این سه روز چه می کرده اند؟ واقعاً چه می کرده اند؟ آیا این فاصله زمانی برای انتشار فیلمی که مدعی اند از قبل وجود داشته و بعداً درست نشده، منطقی است یا در این مدت در حال تدارکات بوده اند؟!
 
2 - آیا از همه پشت صحنه های اکسیر فیلمبرداری شده است یا دست برقضا، از همین یک بخش کوچک که «بعداً» جنجالی شد، «قبلاً» فیلمبرداری کرده بودند و عجب خوش شانسی بزرگی آوردند که این فیلم را گرفته بودند؟!
 
3 - دیالوگ ها به گونه ای است که انتقادات بعدی را پاسخ دهد. یکی از انتقادات این بود که مهمان برنامه (بر اساس چهر ظاهری) سن بالایی داشته و احترامش به طور مضاعف واجب بوده است و جالب اینجاست که در این پشت صحنه از او می پرسند: چند سال داری؟ و او می گوید: متولد اسفند 51 است و بلافاصله فرزاد حسنی ادامه می دهد: 52 میشه دیگه! ( که نشان می دهد طرف مسن نبوده و حداکثر میانسال بوده است)
راستی جدیداً در تمرین و نمایشنامه خوانی پشت صحنه، از سن و سال طرف تمرین می پرسند؟!
 
4 - فرزاد حسنی در مصاحبه با تلویزیون می گوید: جمشید قرارداد دارد که 4 هفته با اکسیر همکاری کند و آنچه گذشت، برنامه هفته اول او بود.
حال بر می گردیم به پشت صحنه ادعایی؛ در این تمرین که قاعدتاً بعد از قرارداد با جمشید بوده  است، تازه از او می پرسند که اهل کجاست و چند سال دارد؟
راستی اگر واقعاً قرارداد بسته اند، مگر حین عقد قرارداد، مشخصات طرف را نگرفته اند که دارند حین تمرین کذایی از او می پرسند؟!
جالب اینجاست که در حین تمرین هم ناگهان به او می گویند تو قرار است 4 هفته با ما همکاری کنی!
 
5 - از قرار آنچه ادعا شده، جمشید بازیگری است که برای 4 هفته با اکسیر قرارداد دارد. اما این چه بازیگر خجالتی و مأخوذ به حیایی است که وقتی در پشت صحنه ادعایی ، فرزاد حسنی به او می گوید مرا هل بده، با حجب و حیا از این کار امتناع می کند تا این که حسنی اصرار می کند که حتماً او را هل دهد؟! او حتی در مصاحبه با صدا و سیما، نمی تواند در حد و اندازه یک بازیگر مدرسه ای، قدرت کلام و زبان بدن داشته باشد؛ سوال اینجاست که واقعاً این شخص بازیگر یا حتی علاقه مند به بازیگری است که در صدا و سیمای جمهوری اسلامی موفق شده قرارداد چهار قسمتی ببندد؟!
 
6 - فرزاد حسنی می گوید آنچه روی آنتن رفته، یک "نمایش واقع‌گرایانه" بوده است تا همه چیز طبیعی جلوه کند! سؤال اینجاست که اگر قرار بوده ماهیت جمشید لو نرود تا "نمایش واقع‌گرایانه" بازی کند، چرا با او برای 4 قسمت قرارداد بسته اند؟ مگر از قسمت دوم با تکرار حضور او، همه چیز لو نمی رفت؟!
 7 - فرزاد حسنی در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران می گوید: "در برنامه اکسیر هیچ کس مقابل دوربین نرفته، مگر این که به او هاشف (میکروفن سینه ای) داده ایم و با او متن را کار کنیم" ؛ او راست می گوید و کاراکترهای برنامه همه شان با هاشف هستند ولی دست بر قضا جمشید که مهمانی از بین تماشاگران عادی است، هاشف ندارد و حسنی فراموش کرده که به او همانند همه مهمانان تماشاگر، میکروفن دستی داده بودند. چه توضیحی برای این متناقض گویی دارند؟ اگر قبلاً هماهنگ شده بود - آن طور که خودشان می گویند - پس هاشف اش کو؟ مگر حسنی نگفته بود به همه افرادی که جلوی دوربین رفته اند و قبل از آن، متن را تمرین کرده اند، هاشف داده اند؟ در تمرین ادعایی هم برحلاف مصاحبه می گوید که باید به او میکروفن دستی بدهیم.
البته واقع امر این است که نوع میکروفن اساساً مسأله مهمی نیست بلکه قضیه، یک توجیه کوتاه است و این همه ضد ونقیض گویی و ابهام که تردیدها را تقویت می کند!
 
8 - به فرض این که همه آنچه تولید کنندگان و مجری برنامه گفته اند درست باشد و به گنجینه همه راستگویی های صدا و سیما افزوده گردد؛ در چنان فرضی که تنها بعد از پاسخ های قانع کننده به سوالات فوق محقق می شود، آیا نباید بر تهیه کنندگان برنامه خرده گرفت که چرا "نمایش وهن" روی آنتن فرستاده اند؟ اگر مردم می دانستند - حتی بعد از اجرای نمایش در همان برنامه - که آنچه دیده اند نمایش بوده، این همه ناراحتی و بدآموزی نداشت ولی وقتی همه چیز واقعی است و آقایان تنها بعد از این که صدای اعتراض از صغیر و کبیر بلند شد، می گویند: نه! ما داشتیم نمایش بازی می کردیم! آیا قابل قبول است؟
 
به راستی تیم سازنده و خود فرزاد حسنی که حرفه ای کار تلویزیونی هستند، آیا واقعاً نمی دانستند که اگر آیتم نمایشی اجرا می کنند، قاعدتاً باید به مخاطب اطلاع دهند؟ این یک قاعده متعارف است همان طور که در برنامه های دیگر مانند خندوانه به کرات و با هنرمندی تمام رعایت می شود و مخاطب متوجه می شود که با "نمایش" طرف است نه با "واقعیت و وهن و بی احترامی" و هیچ واکنش منفی هم ندارد.
 
این  مانند آن است که در محله شما، تیراندازی و خونریزی کنند و رعب و وحشت ایجاد نمایند و بعد از مردم آزاری، وقتی مردم شاکی شدند، تازه بگویند: "چرا زود قضاوت کردید؟همه اش فیلم بود، نگاه کنید! این هم فیلمنامه اش." و طلبکار هم بشوند!
طبیعی است که مردم در چنان وضعی حق دارند بگویند مگر ما مسخره شما  هستیم؟
 
تأسف بار اینجاست که تهیه کننده برنامه گفته است که اگر مردم یک هفته صبر می کردند، می فهمیدند که نمایش بوده است!
 
9 - اگر آنچه روی آنتن رفته، واقعی بوده، فرزاد حسنی داشته مهمان برنامه را مسخره می کرده و اگر آنچه رخ داده، واقعاً نمایش بوده ولی به مردم نگفته اند و این همه ناراحتی به بار آورده اند، عذر بدتر از گناه است چرا که در چنین فرضی، نه یک فرد که مردم را مسخره کرده اند و مگر مردم مسخره فرزاد حسنی و تهیه کننده اش هستند که به خود اجازه می دهند اینگونه با احساسات شان بازی کنند و بی اخلاقی نمایند و بعد بگویند همه اش فیلم بود!
 
امید که صدا و سیما بتواند مستند و موثق به سؤالات فوق پاسخ دهد تا این احساس به وجود نیاید که خطایی مرتکب شده اند و به جای عذرخواهی، با نادیده گرفتن شعور مردم، آن را ماستمالی می کنند و تازه طلبکار هم هستند که مردم زود قضات کردند.
 
یادمان باشد که توجیه یک خطا، آن را پاک نمی کند، بلکه خطایی جدید بر آن می افزاید که بدتر از اولی است.
 
صدا و سیما، باید مراقب باشد برخی افراد و تهیه کننده ها، با تتمه آبرویش بازی نکنند.