معاون بهزیستی: باید به فرزندان مادران ایرانی تابعیت ایرانی داد

واقعا بیرحمترین قانونی که می تونه وجود داشته باشه، توی کشوری بدنیا بیایی و اجازه نداشته باشی زادگاه خطابش کنی

پدر و مادرم متولد عزاق هستند. در سال 1982 میلادی به دلیل ایرانی بودن اصل و نسبشان از عراق رانده شدند. دو سال بعد برادرم و دو سال بعد از ان من بدنیا امدیم. برادرم ازدواج کرده و بچه دار شد. به هیچ کدام از ما شناسنامه ندادند بدلیل نداشتن شناسنامه از درس و کار قانونی و خیلی چیزهای دیگر محروم بودیم. متأسفانه بعد از گذشت بیست و پنج سال زندگی مجبور شدم ایران را به سوی استرالیا ترک کنم. حکومت ایران نه به قانون خودش احترام میگذارد نه به قوانین انسانی. قسم میخورم که اگر چیزهایی که در طول زندگیم با چشمان خودم دیدم را تعریف کنم اشک از چشم سنگدلترین ادم جاری خواهد شد. ولی چه میشود کرد. تا کشورهای مثل استرالیا هستند که به انسان احترام میگذارند هر چند با سیاست جدیدشان مخالفم مارا غمی نخواهد بود. البته این را هم بگویم که سیاست استرالیا در قبال پناهندگان تغییر کرد تقصیر کار خود پناهندگان بودند. بدرود

با سلام،نه که مجلس ایران مملو از ایرانیست آنهم از نوع اصیلش!؟

با سلام،نه که مجلس ایران مملو از ایرانیست آنهم از نوع اصیلش!؟

پدر و مادرم متولد عزاق هستند. در سال 1982 میلادی به دلیل ایرانی بودن اصل و نسبشان از عراق رانده شدند. دو سال بعد برادرم و دو سال بعد از ان من بدنیا امدیم. برادرم ازدواج کرده و بچه دار شد. به هیچ کدام از ما شناسنامه ندادند بدلیل نداشتن شناسنامه از درس و کار قانونی و خیلی چیزهای دیگر محروم بودیم. متأسفانه بعد از گذشت بیست و پنج سال زندگی مجبور شدم ایران را به سوی استرالیا ترک کنم. حکومت ایران نه به قانون خودش احترام میگذارد نه به قوانین انسانی. قسم میخورم که اگر چیزهایی که در طول زندگیم با چشمان خودم دیدم را تعریف کنم اشک از چشم سنگدلترین ادم جاری خواهد شد. ولی چه میشود کرد. تا کشورهای مثل استرالیا هستند که به انسان احترام میگذارند هر چند با سیاست جدیدشان مخالفم مارا غمی نخواهد بود. البته این را هم بگویم که سیاست استرالیا در قبال پناهندگان تغییر کرد تقصیر کار خود پناهندگان بودند. بدرود

واقعا بیرحمترین قانونی که می تونه وجود داشته باشه، توی کشوری بدنیا بیایی و اجازه نداشته باشی زادگاه خطابش کنی

واقعا بیرحمترین قانونی که می تونه وجود داشته باشه، توی کشوری بدنیا بیایی و اجازه نداشته باشی زادگاه خطابش کنی

پدر و مادرم متولد عزاق هستند. در سال 1982 میلادی به دلیل ایرانی بودن اصل و نسبشان از عراق رانده شدند. دو سال بعد برادرم و دو سال بعد از ان من بدنیا امدیم. برادرم ازدواج کرده و بچه دار شد. به هیچ کدام از ما شناسنامه ندادند بدلیل نداشتن شناسنامه از درس و کار قانونی و خیلی چیزهای دیگر محروم بودیم. متأسفانه بعد از گذشت بیست و پنج سال زندگی مجبور شدم ایران را به سوی استرالیا ترک کنم. حکومت ایران نه به قانون خودش احترام میگذارد نه به قوانین انسانی. قسم میخورم که اگر چیزهایی که در طول زندگیم با چشمان خودم دیدم را تعریف کنم اشک از چشم سنگدلترین ادم جاری خواهد شد. ولی چه میشود کرد. تا کشورهای مثل استرالیا هستند که به انسان احترام میگذارند هر چند با سیاست جدیدشان مخالفم مارا غمی نخواهد بود. البته این را هم بگویم که سیاست استرالیا در قبال پناهندگان تغییر کرد تقصیر کار خود پناهندگان بودند. بدرود

با سلام،نه که مجلس ایران مملو از ایرانیست آنهم از نوع اصیلش!؟

با سلام،نه که مجلس ایران مملو از ایرانیست آنهم از نوع اصیلش!؟

پدر و مادرم متولد عزاق هستند. در سال 1982 میلادی به دلیل ایرانی بودن اصل و نسبشان از عراق رانده شدند. دو سال بعد برادرم و دو سال بعد از ان من بدنیا امدیم. برادرم ازدواج کرده و بچه دار شد. به هیچ کدام از ما شناسنامه ندادند بدلیل نداشتن شناسنامه از درس و کار قانونی و خیلی چیزهای دیگر محروم بودیم. متأسفانه بعد از گذشت بیست و پنج سال زندگی مجبور شدم ایران را به سوی استرالیا ترک کنم. حکومت ایران نه به قانون خودش احترام میگذارد نه به قوانین انسانی. قسم میخورم که اگر چیزهایی که در طول زندگیم با چشمان خودم دیدم را تعریف کنم اشک از چشم سنگدلترین ادم جاری خواهد شد. ولی چه میشود کرد. تا کشورهای مثل استرالیا هستند که به انسان احترام میگذارند هر چند با سیاست جدیدشان مخالفم مارا غمی نخواهد بود. البته این را هم بگویم که سیاست استرالیا در قبال پناهندگان تغییر کرد تقصیر کار خود پناهندگان بودند. بدرود

واقعا بیرحمترین قانونی که می تونه وجود داشته باشه، توی کشوری بدنیا بیایی و اجازه نداشته باشی زادگاه خطابش کنی

واقعا بیرحمترین قانونی که می تونه وجود داشته باشه، توی کشوری بدنیا بیایی و اجازه نداشته باشی زادگاه خطابش کنی

پدر و مادرم متولد عزاق هستند. در سال 1982 میلادی به دلیل ایرانی بودن اصل و نسبشان از عراق رانده شدند. دو سال بعد برادرم و دو سال بعد از ان من بدنیا امدیم. برادرم ازدواج کرده و بچه دار شد. به هیچ کدام از ما شناسنامه ندادند بدلیل نداشتن شناسنامه از درس و کار قانونی و خیلی چیزهای دیگر محروم بودیم. متأسفانه بعد از گذشت بیست و پنج سال زندگی مجبور شدم ایران را به سوی استرالیا ترک کنم. حکومت ایران نه به قانون خودش احترام میگذارد نه به قوانین انسانی. قسم میخورم که اگر چیزهایی که در طول زندگیم با چشمان خودم دیدم را تعریف کنم اشک از چشم سنگدلترین ادم جاری خواهد شد. ولی چه میشود کرد. تا کشورهای مثل استرالیا هستند که به انسان احترام میگذارند هر چند با سیاست جدیدشان مخالفم مارا غمی نخواهد بود. البته این را هم بگویم که سیاست استرالیا در قبال پناهندگان تغییر کرد تقصیر کار خود پناهندگان بودند. بدرود

با سلام،نه که مجلس ایران مملو از ایرانیست آنهم از نوع اصیلش!؟