ستایش کمیسر آب و هوایی اتحادیه اروپا از طرح های مهار دی اکسید کربن

کمیسر اقدامات آب و هوایی اتحادیه اروپا می گوید که او از پیشرفت مثبت دولت ها به سوی یک پیمان جهانی برای مهار میزان تصاعد دی اکسید کربن حیرت کرده است.

 

میگل آریاس کانیته گفت که انتشار طرح های مهار تصاعد گازهای کربنی از سوی ۱۴۹ کشور "کاملا شگفت انگیز" است.

او به بی بی سی گفت تا همین شش ماه پیش نمی توانست تصور کند که کشورها تا این حد از خود تعهد نشان دهند.

کشورهای جهان پیش از شروع اجلاس جهانی تغییرات آب و هوایی در پاریس شروع به اعلام طرح هایشان کرده اند.

 

با این حال آقای کانیته (خوانده می شود 'کانی یه ته')‌ هشدار داد که قول کشورها هنوز به سطح لازم برای جلوگیری از گرمایش بالقوه خطرناک زمین نرسیده است.

 

او گفت: "دلایل خیلی خیلی زیادی برای خوشبینی هست. این واقعیت که ۱۴۹ کشور تا به امروز تعهدات خود برای مقابله با گرمایش را به سازمان ملل عرضه کرده اند حیرت انگیز است."

 

او افزود: "این کشورها در مجموع تقریبا ۹۰ درصد گازهای گلخانه ای را تولید می کنند - بنابراین تلاشی بزرگ صورت گرفته. اگر این را با پروتکل کیوتو مقایسه کنیم - یعنی اولین بار که سعی در بستن پیمانی جهانی برای کمک به حل گرمایش داشتیم - فقط ۳۵ کشور حضور داشتند که کمتر از ۱۴ درصد تصاعد متعلق به آنها بود."

 

"کاملا شگفت انگیز است. مهم ترین نکته این است که این تعهدات فقط ارقام یا اهداف نیستند - بلکه نشان می دهد کشورها درحال ایجاد سیاست های آب و هوایی به شکلی خیلی جامع هستند."

 

آقای کانیته گفت که به جای یک کنفرانس سازمان ملل که اهداف را از بالا به پایین اعمال کند، دولت ها خود داوطلبانه طرح های عملی را تنظیم کرده اند.

 

او گفت:‌ "هیچ غفلتی دیده نمی شود - اما اگر امور را طبق روال سابق ادامه می دادیم (یعنی تصاعد گازهای کربنی همچنان افزایش می یافت)، دمای جهانی به طور میانگین ۳.۸ تا ۴.۷ سانتی گراد بالا می رفت."

 

"ما اکنون تخمین می زنیم که تعهدات کنونی این روند را به حداکثر ۳ درجه سانتیگراد محدود کند. این گامی بزرگ است، هرچند کافی نیست."

 

عموما پذیرفته شده است که متوسط افزایش دما نباید از دو درجه سانتیگراد بیشتر شود - یعنی این میزان ایمن به حساب می آید. با این حال بعضی کشورهای آسیب پذیر می گویند که حتی این میزان هم برایشان خطرناک است.

 

پروفسور جکی مک گلید دانشمند ارشد در برنامه محیط زیست سازمان ملل (یو ان ای پی) به بی بی سی گفت: "من غافلگیر شده ام، اما به معنی مثبت کلمه. رویه عادی این است که دولت ها را به زور و تقلا پای میز مذاکرات می آوردیم."

 

"اکنون شاهدم که دولت ها و شهروندان خود داوطلبانه قول تغییرات دگرگون کننده در جامعه را می دهند. این فرآیندی مشارکتی است بنابراین احساس می شود که پس از ترک کنفرانس ماه آینده پاریس، کشورها به آن پایبند خواهند ماند."

 

"وقتی کشورها شاهد بودند که بازیگران بزرگ ـ اتحادیه اروپا،‌ آمریکا - ارقام را روی میز می گذارند، بقیه کمی از آن تقلید می کنند که چیز خوبی است."

 

"بعضی کشورها برنامه تعهداتشان را عرضه کردند و وقتی برنامه دیگران را دیدند، آن را پس گرفتند و با تعهدات بلندپروازانه تر برگشتند، که گویای آن است که مسابقه ای به سوی قله - و نه قعر - شروع شده."

 

به گفته او گابون یکی از این کشورهاست.

خانم مک گلید که در نایروبی مستقر است گفت که تبعات تغییرات آب و هوایی از قبل در آفریقا ظاهر شده و این قاره مصمم است از پس این مشکل برآید.

 

این برداشت ها مغایر نتیجه گیری های گزارش تازه دیوید مکی دانشمند سابق ارشد بخش انرژی بریتانیاست که می گوید گفت و گوهای سازمان ملل محکوم به شکست است چون کشورها به حداقل اکتفا خواهند کرد.

آقای کانیته تاکید می کند که موج کنونی تعهدات فقط شروع کار است و نباید نقطه پایان آن باشد.