هشدار در مورد احتمال دوپینگ در ماراتن‌های بزرگ جهان

لیلیا شوبوخوا دونده روس، در سال ۲۰۱۰ برنده ماراتن لندن شد، اما فدراسیون جهانی تمام عناوین او از سال ۲۰۰۹ را به دلیل دوپینگ پس گرفت. مسئولان ماراتن لندن گفته‌اند که خواستار استرداد جایزه نقدی او خواهند شدهفته نامه ساندی‌تایمز لندن می‌گوید که احتمال تقلب دوندگان مطرح در شش ماراتن بزرگ دنیا چنان وسعتی یافته که "زنگ خطر" را به صدا در آورده است.

ماراتن‌های لندن، بوستون، شیکاگو، نیویورک، برلین و توکیو مسابقاتی هستند که این روزنامه به آنها اشاره کرده است.

 

این هفته نامه بر اساس "تحلیل کارشناسان" می‌نویسد بر مبنای شواهدی که از "احتمال دوپینگ خونی" بیست درصد از برندگان ۳۴ ماراتن شهری مهم وجود دارد، باید از این افراد تحقیق به عمل می‌آمده، اما در عوض آنها در مجموع ۴ میلیون پوند جوایز این مسابقات را دریافت کرده اند.

 

به نوشته ساندی‌تایمز: "در لندن، هفت برنده، شش نایب قهرمان و هفت عنوان سومی طی دوازده سال به دوندگانی رسیده که از نظر کارشناسان، آزمایش دوپینگ آنها مشکوک به مثبت بوده است."

 

به این ترتیب نزدیک به ۳۰ درصد برندگان ماراتن لندن در دوازده سال اخیر احتمالا دوپینگ کرده بودند.

هفته پیش هفته نامه بریتانیایی ساندی تایمز و شبکه رادیو تلویزیونی ای.آر.دی آلمان پس از آنکه به نتایج ۱۲ هزار آزمایش خون بیش از پنج هزار دونده دسترسی پیدا کردند، گزارش هایی را در مورد احتمال دوپینگ وسیع در میان دوندگان استقامت مطرح کردند.

 

این اطلاعات در اختیار فدراسیون جهانی دو و میدانی بود، اما به بیرون درز کرد و به دست این دو رسانه رسید.

به نوشته ساندی تایمز این شواهد "ابعاد غیرعادی تقلب" را در بزرگترین مسابقات دو و میدانی نشان می دهند.

 

ساندی تایمز و ای.آر.دی دو کارشناس برجسته ضد دوپینگ، رابین پاریسوتو و مایکل اشندان، را برای بررسی این نتایج به کار گرفتند.

 

این دو نفر فدراسیون جهانی دو و میدانی را به "نقض شرم آور وظیفه محافظت از این رشته ورزشی و حمایت از ورزشکاران پاک" متهم کردند و گفتند که "به نظر می‌رسد دوندگان زیادی با خیال راحت دوپینگ کرده‌اند و فدراسیون جهانی دست روی دست گذاشته است."

 

فدراسیون جهانی ضمن دفاع از عملکرد خود در مبارزه با دوپینگ پاسخ داد: "ما [نظرات] دو کارشناسی را که با ساده لوحی تحلیل خود از اطلاعات ناقص را در فضای عمومی علیه دوندگان مطرح کرده اند، محکوم می‌کنیم."

 

فدراسیون جهانی گفت که بررسی‌های این دو نفر حاوی اظهارنظرهایی "بشدت نادرست" بوده است: "این دو کارشناس هیچ اطلاعی ندارند که فدراسیون جهانی چه اقداماتی برای پیگیری این آزمایش‌های مشکوک انجام داده است."

 

"مهمترین نگرانی ما این است که این دو کارشناس همچنان تکرار می‌کنند که فدراسیون جهانی اقدامی در قبال آزمایش‌های مشکوک انجام نداده است."

"اگر این کارشناسان شواهدی دارند که فدراسیون جهانی نمونه های مشکوک را پیگیری نکرده باید هر چه سریعتر آنها در اختیار آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ (وادا) قرار دهند."

 

"اگر چنین مدارکی ندارند، ما خواستار این هستیم که از طرح اتهام علیه این فدراسیون خودداری کنند."

دو روز پیش آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ اعلام کرد که "فورا" تحقیقاتی را در باره این اتهامات شروع خواهد کرد.

 

فدراسیون جهانی هم پذیرفته که تمام اطلاعاتی را که در اختیار دارد در دسترس وادا قرار دهد: "ما اطلاعاتی را که ما فکر می‌کنیم زیر سوال رفته در اختیار کمیته مستقلی که وادا تشکیل داده قرار می‌دهیم چون از ارزیابی مستقل و بی‌طرفانه‌ یک نهاد صاحب صلاحیت از این اطلاعات و پیگیری‌های فدراسیون جهانی اطمینان خاطر داریم."

 

فدراسیون جهانی دو و میدانی از سال ۲۰۰۹ برای کنترل دوپینگ روشی را به نام "گذرنامه بیولوژیک" در پیش گرفته و می‌گوید از آن زمان تا کنون حدود ۳۵۰۰ آزمایش دوپینگ چه برای مسابقات و چه خارج از مسابقات انجام داده است.

 

این فدراسیون می گوید که از زمان به کارگیری گذرنامه بیولوژیک ۶۰ دونده محروم شده اند و ۱۴۰ مدال باز پس گرفته شده است. سه رکورد جهانی، شش مدال طلای ماراتن‌های جهانی و ۱۳ طلای ماراتن‌های شهری در اثر این اقدامات از اعتبار ساقط شده است.

•     یک سوم مدال های رشته های استقامت در مسابقات المپیک و قهرمانی جهان (۱۴۶ مدال از جمله ۵۵ طلا) بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۲ را ورزشکارانی برده اند که نتایج آزمایش‌هایشان مشکوک بوده است.
•     آزمایش خون بیش از هشتصد دونده احتمال زیاد دوپینگ را مطرح می‌کند و در بهترین حالت غیر طبیعی است.
•     ده مدال المپیک ۲۰۱۲ لندن را دوندگانی برده‌اند که تست دوپینگ آنها مشکوک بوده است.
•     در بعضی از موارد هر سه ورزشکاری که روی سکو رفته‌اند، آزمایش‌های مشکوک داشته‌اند.
•     روسیه "کانون آزمایش‌ خون [مشکوک] در دنیاست و هشتاد درصد دوندگان روس که مدال‌ برده‌اند تست دوپینگ مشکوک داشته‌اند، ۱۸ دونده کنیایی هم که مدال گرفته‌اند آزمایش مشکوک داشته‌اند.
•     یوسین بولت و مو فرح آزمایش مشکوک نداشته‌اند.
•     بیشتردوپینگ‌هابا تعویض خون یا استفاده از دوز کم اریتروپوئتین (EPO) انجام شده است.