مرور روزنامه‌های صبح تهران؛ پنجشنبه ۳۰ بهمن

امروز دو موضوع در کانون توجه روزنامه های ایران قرار دارد، اولی اظهارات رهبر ایران در باره تحریم ها و دومی حذف ردیف بودجه سازمان محیط زیست توسط نمایندگان اصولگرای مجلس که قرار بوده گویا بخشی از آن هم به مقابله با پدیده ریزگردها اختصاص یابد.
قله های افتخار از معبر تحریم ها

عباس حاجینجاری در روزنامه جوان، نزدیک به سپاه پاسداران ایران نوشته است، در شرایط کنونی که مذاکرات هسته ای ایران در نقطه اوج مواجهه با قدرتهای جهان است، بهره گیری از ابزار تحریم علیه ایران و به ویژه استفاده از آن به عنوان بخشی از پروسه عملیات روانی به تنها نقطه امید کشورهای سلطه و به ویژه آمریکایی ها برای تسلیم ایران تبدیل شده و به همین دلیل است که آنها تمام توان خود را بر این متمرکز کرده اند که اولا در انسجام ایجاد شده میان کشورها در تداوم تحریم ایران خللی ایجاد نشود و از سوی دیگر با طرح موضوعاتی جدید، برای تعمیم و گسترش تحریمها، به زعم خود با ارعاب مردم و مسئولان ایران به هدف تسلیم نظام سیاسی دست یابند.

نویسنده با اشاره به اظهارات دیروز رهبر ایران مدعی شده که ظرفیت های بالای آن کشور در امکانات طبیعی و نیروی انسانی این امکان را برای مسئولان فراهم کرده که با حل موضوع هسته ای بتوانند از این فراز حرکت انقلاب هم با اقتدار عبور کنند.
صورت مسئله عوض نشود!

حسین شریعتمداری، در سرمقاله روزنامه کیهان نوشته است، آنچه سخنگوی وزارت امور خارجه در باره چگونگی توافق با کشورهای پنج بعلاوه یک تاکید کرده دقیقا همان توافق دو مرحله ای است که ترجمان دیگری از کلاه گشاد توافق ژنو است و ایشان فقط صورت مسئله را تغییر داده بی آن که محتوا و ماهیت آن عوض شده باشد.

به نوشته مدیر مسئول روزنامه کیهان، خانم افخم می فرمایند ابتدا یک تفاهم سیاسی روی کلیات صورت می پذیرد و بحث و توافق در باره جزئیات به بعد موکول می شود، که باید پرسید تفاهم روی کلیات و سپس توافق در باره جزئیات چه فرقی با توافق دو مرحله ای دارد؟

به نظر نویسنده سرمقاله، توافق دو مرحله ای یک ترفند خطرناک است که با دو هدف پلکانی طراحی و از سوی حریف به تیم مذاکره کننده هسته ای ایران پیشنهاد شده است.
عزم جزم برای توافق

علی بیگدلی، کارشناس بین الملل در روزنامه آرمان نوشته است که طبق توافقنامه سوم آذر ۹۲ در ژنو قرار شده است تا توافق جامع طی دو مرحله صورت بگیرد. بر این اساس در مرحله اول یک موافقتنامه دیپلماتیک امضاء می شود و در مرحله دوم هم یک موافقتنامه اصولی به امضاء خواهد رسید. واقعیت این است که تکلیف قضیه باید روش شود اما براساس عرف ناظر بر نظام بین المللی و تاریخ دیپلماسی، موافقتنامه هایی که از اهمیت بالایی برخوردارند، امکان دارد در چند مرحله صورت بگیرد.

به نظر نویسنده مقاله، تحریم شرکت ملی نفتکش ایران هرچند اتفاق نامطلوبی بود اما این تحریم، چندان جدید نیست و از قبل هم وجود داشته است و چیزی نیست که بتواند به کل مذاکرات لطمه وارد کند.

آقای بیگدلی معتقد است که روسای جمهوری ایران و آمریکا علاقه مند هستند که توافق جامع هسته ای بین ایران و غرب انجام شود. در صورت توافق ایران می تواند از نظر اقتصادی وضعیت مطلوبتری پیدا کند ضمن آن که چنین توافقی میتواند باعث حل مشکلات غرب در منطقه هم شود.
محیط زیست زیر تیغ بودجه رفت

روزنامه اعتماد در گزارشی آورده که فشارها بر محیط زیست در حالی افزایش پیدا کرده که رویکرد نمایندگان مجلس در این باره رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته است. تنش ها میان این دو چشمگیر شده تا آن جا که نمایندگان خبر از کم کاری رئیس سازمان محیط زیست می دهند و رئیس سازمان از حذف بودجه ۶۰ میلیارد تومانی ناشی از عوارض آلایندگی که قرار بود بخشی از آن به بحث ریزگردها، اختصاص پیدا کند.

در همین حال محمدرضا تابش، نماینده مجلس ایران در این روزنامه نوشته که تصویب این بودجه به یقین می توانست همدردی نمایندگان را با دغدغه های فراوان زیست محیطی مردم در استان های مختلف بیان کند.

به نوشته این نماینده مجلس، امروز ۲۵ استان کشور خصوصا خوزستان درگیر مساله ریزگردهاست. مردم استان هایی مثل گیلان، سیستان و بلوچستان، فارس، اصفهان، مازندران و آذربایجان غربی، تالاب هایشان در خطر انقراض قرار گفته و مردم استان های کویری هم توان تامین آب شرب را به سختی دارند.
بودجه هایی که اضافه شد

روزنامه شرق در گزارشی با عنوان حذف سیاسی بودجه محیط زیست آورده که این اتفاق در حالی رخ داد که پیشتر رئیس سازمان محیط زیست به این روزنامه گفته بود که برخی از نمایندگان با حذف این ردیف، بودجه آن را به محل های مورد نظر خودشان انتقال داده اند.

به نوشته این گزارش حالا با روشن شدن چهره مخالفان بودجه محیط زیست، بهتر می توان به علت فشارهای رسانه های مخالفان دولت و مانور وسیع آنها روی پدیده ریزگردها پی برد. حذف کلی این ردیف از بودجه در شرایطی رخ داد که در جداول پیوست بودجه سال ۹۴ کمیسیون تلفیق افزایش قابل توجهی در بودجه برای نهادها و موسسههایی همچون موسسه متعلق به آیتالله مصباح و بسیج دانش آموزی در نظر گرفته شده و علاوه بر آن یک ردیف جدید با عنوان کمک به سایر نهادهای دینی، ملی، استانی و فرهنگی به جدول کمک به اشخاص حقوقی غیردولتی اضافه شده است؛ ردیفی که بودجه پیشنهادی نمایندگان برای آن بیش از ۱۳۹ میلیارد تومان است.
اسمش خوزستان بود...

حسن حیدری یکی از ساکنان خوزستان در روزنامه شهروند نوشته است که کشورهای حوزه خلیج فارس هر ساله هزینه ای برای پاشیدن مالچ در کانون ریزگردها میدادند. مالچ یک نوع ماده نفتی است که در صحرای عربستان هم پاشیده می شد تا ریزگردها بلند نشوند. اما نمیدانم چرا رئیس دولت نهم و دهم با چه استدلالی این هزینه را پرداخت نکرد و بقیه کشورهای هم کنار کشیدند.

در پایان این مقاله آمده که اسمش خوزستان بود اما امروزه شده خاکستان. این همان جایی است که زمانی خط مقدم بود و از کشور دفاع می کرد. اگر مردم خوزستان به مرور از استان مهاجرت کنند و بروند، مطمئن باشید که هیچ کسی از هیچ جای کشور نمی تواند در این گرما و باد و خاک کار کند. کسی که در هوای خوب کار کرده باشد، نمیتواند در گرمای ۵۰ درجه و شرایط گرد و خاک کار کند. به نوشته این مقاله مردم خوزستان هنوز مهاجرت را نپذیرفته اند و دارند مقاومت می کنند، ولی اگر روزی مجبور شوند همه چیز را می گذارند و میروند.