بازداشت چهار نفر از هر هزار تهرانی در سال
فرهیختگان : رئیسپلیس پیشگیری تهران بزرگ میگوید 25 هزار نفر در 9 ماهه اول امسال در پایتخت دستگیر شدهاند و رئیس سازمان زندانها خبر از 210 هزار نفر زندانی بهعنوان آخرین آمار زندانیان میدهد. آماری که سرهنگ محسن خانچرلی، رئیسپلیس پیشگیری ناجا دیروز درباره دستگیری متهمان اعلام کرده اگر قرار باشد به تفکیک روز و ماه و سال حساب کنیم منجر به آمار عجیبی میشود. با توجه به آمار دستگیری 25 هزار نفر در 9 ماهه اول امسال در پایتخت، میتوان گفت سالانه 33 هزار و 500 نفر دستگیر میشوند و به عبارتی در یک سال از هر هزار تهرانی، چهار نفر بازداشت میشوند. این آمار را اگر بخواهیم در روز حساب کنیم باید مدعی شویم در هر روز 92 نفر در تهران بازداشت میشوند.
خانچرلی در ادامه از رسیدگی 500 هزار پرونده در 9 ماهه اول امسال خبر داده و گفته است: «از این تعداد یکسری از پروندهها به دوایر مددکاری و اجتماعی تحویل داده میشوند که حدود 70 تا 75 درصد آنها منجر به سازش میشود.» او درباره اینکه گفته میشود در برخی از مناطق جرمخیز مامور جرات حضور در منطقه را ندارد، تصریح کرد: «اینکه ماموران ما جرات نمیکنند به جایی بروند را تکذیب میکنم. ما در بسیاری از مناطق طرحهای روزانه داریم و محدودههای مختلف تهران بلوکبندی شدهاند. در هرکدام از این محلات یکسری جرائم رخ میدهد و در برخی جاها نیز جرائم بیشتر است، بنابراین طبیعی است که در این بخشها حضور پلیس پررنگتر باشد.» رئیسپلیس پیشگیری پایتخت در ادامه با اشاره به شایعترین جرائم پایتخت اظهار کرد: «موضوعاتی نظیر نزاع، سرقت، تصادفات و اختلافات ملکی و خانوادگی از جمله مواردی است که در راس پروندههای ما قرار دارند.» او از دستگیری 25 هزار نفر به اتهام جرائم مختلف طی 9 ماهه امسال در سطح پایتخت خبر داد و گفت: «این افراد معمولا به دلیل همان جرائم شایعی که اشاره کردهام، دستگیر شدهاند.»
محمدعلی دادخواه حقوقدان در رابطه با این آمار به فرهیختگان گفت: «متاسفانه این آمار صحیح است و همین تعدادی که سرهنگ خانچرلی اعلام کرده است در سال بازداشت میشوند.» او با اشاره به اینکه بسیاری از پروندهها در مراحل کلانتری به صلح و سازش میرسد، اظهار کرد: «در خیلی از موارد، پرونده به دادسرا نمیرود و در مراحل اولیه حل و فصل میشود.» او با بیان اینکه جامعه ما به جامعهای جرمخیز و خشن تبدیل شده است، افزود: «علت این جرمخیز شدن از دست دادن نشاط و شادی است. در جامعهای که نشاط نباشد، نبود ایمنی شکل میگیرد، نبود ایمنی نیز موجب خشونت شده و در جامعهای که دچار خشونت میشود ما مدام باید شاهد درگیری افراد با یکدیگر باشیم.» این حقوقدان افزود: «دولت باید به حق بنیادین جامعه که همان وجود نشاط است توجه ویژهای کند، همانطور که در بیشتر کشورهای جهان، سعی میکنند برای حل مشکلات خشونتبار، از عنصر شادی در جامعه استفاده کنند.»
