راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل شانزدهم - پیدا کردن خانه و مبحث انرژی

شراگیم زند

پیدا کردن خانه مناسب برای سکونت اولین چالش جدی پیش روی هر پناهجویی ست که از مرحله ی اقامت موقت  چند روزه (هتل و مسافرخانه) میخواهد وارد فاز اقامت موووووووووقت چند ساله (خانه) شود...برای این منظور حتما به کمک کسی نیاز دارید که با زبان ترکی آشنایی کامل داشته باشد و بتوانند با صاحبین ملک وارد مذاکرات جدی شود... کار با " بن ایستریوم بیر تانه اتاق" و "کاچ" و "افندی" حل نمیشود...به کسی نیاز دارید که از پس یک دوره مذاکرات فشرده و پیچیده به زبان ترکی با بنگاهی جماعت بر بیاید...خوشبختانه برای این منظور همیشه پناهجویان قدیمی تر هستند که بعد از چندین سال زندگی در ترکیه زبان ترکی را مثل بلبل صحبت میکنند و مهمتر از آن چم و خم کار را میدانند...نرخ مشاوره، مذاکره و ترجمه ی همزمان مذاکرات برای بستن قرار داد خانه معمولا بین صد تا صد و پنجاه لیر است...یعنی شما باید این رقم را به یک پناهجوی سرد و گرم چشیده ی خسته بدهید تا برایتان یکی دو روز وقت بگذارد و خانه ای تهیه کند...البته مورد داشته ایم که  پناهجویان قدیمی در همین ترکیه نه تنها رفاقتی و مرامی برای پناهجوی تازه وارد خانه تهیه کرده  اند بلکه تا زمان پیدا کردن خانه ی مناسب، او را به خانه ی خود برده اند و چندین و چند روز همه جوره به او سرویس داده اند و اجازه نداده اند که آب توی دل او تکان بخورد... البته لزوما پناهجوی تازه وارد هم دختر تنهای غمگین زیبایی نبوده است...یک آدم گولاخ نره خری بوده است مثل من...یا اصلا دروغ چرا؟..خود من به برکت دوستان بهتر از آب روان برای پیدا کردن خانه در ترکیه هیچ دردسری نکشیدم...ای بابا...حالا فکرتان لابد میرود سمت یک کیس ها و برنامه های دیگر...من نمیدانم اصلا شما آمده اید چم و خم  زندگی پناهجویی را یاد بگیرید یا اینطور با این حرفهای خاله زنکی و حاشیه ای وقت  من و کلاس را بگیرید...؟

در کشور ترکیه کولر کالای لوکس محسوب میشود...کولر آبی هنوز در ترکیه اختراع نشده است و کولر گازی هم  در مقام مقایسه با ایران چیزی ست در ردیف سونا و جکوزی...میگویند در بیشتر عکسهایی که در صفحه ی بچه پولدارهای ترکیه در اینستاگرام قرار دارد افراد زیر اسپیلت خانه شان ایستاده اند و عکس گرفته اند...  قیمت برق در ترکیه به قدری زیاد است که عملا مردم به جای  مصرف برق به مصرف الکتریسیته ساکن موجود در پتو و بین دندانه های شانه روی آورده اند...! این گرانی  که مختص به برق هم نیست و همه ی انواع انرژی را شامل میشود  برای پناهجویی که از ایران به ترکیه می آید و عادت به بنزین لیتری هزار تومان و برق  هر دو ماه سی چهل هزار تومانی دارد، خودش یک شوک فرهنگی/اقتصادی ست...پناهجو تا بیاید عادت کند که چطور باید برق و آب و گاز مصرف کند و قلق مصرف انرژی در ترکیه دستش بیاید و عادتهای ایران از سرش بیفتد دو سه هزار لیری پیاده شده است...
طبیعی ست که گاز هم به عنوان یکی از انواع انرژی کالایی گران محسوب میشود...سیستم گرمایشی در بسیاری از مناطق ترکیه مدفوع خشک شده و فشرده ی گاو و یا زغال سنگ مخصوصی  به نام کومور است که وقتی میسوزد بویی به مراتب بد تر از مدفوع گاو دارد.
قیمت بالای انرژی حمل و نقل ترکیه را هم تحت تاثیر قرار داده است...بنزین تقریبا لیتری 5 لیر است...یعنی هفت هزار و پانصد تومان  ناقابل...این در صورتی ست که درآمد متوسط زندگی کارمندی در ترکیه ماهیانه حدودا 1500 لیر است...اگر یک کارمند معمولی در ایران هشتصد هزار تومان حقوق بگیرد و سی لیتر بنزین بریزد توی باک پرایدش کمتر از چهار درصد درآمد ماهیانه اش را بنزین زده است اما در ترکیه هر باک بنزین ده درصد حقوق ماهیانه ی یک کارمند است...و این به آن معناست که بنزین زدن در ترکیه حدودا سه برابر بیشتر از ایران به جیب ترکها فشار می آورد...اینها را برای این میگویم که فردا هی ایمیل نزنید که آقا شما نباید دخل و خرج ایران را با ترکیه مقایسه کنید و هی واحدهای پولی را به هم تبدیل کنید و تز بدهید که فلان چیز فلانجا گران تر یا ارزانتر است...
حالا که بحثش شد این را هم بگویم که ترکها برای اجاره ی یک خانه ی دو خوابه ی صد متری در جای خوب شهر حدودا پانصد لیر میدهند یعنی یک سوم درآمد ماهیانه شان و ما در ایران با یک سوم درامد ماهیانه مان (حدود دوییست و هفتاد هزار تومان) انباری چهل متری هم وسط جاده ساوه نمیتوانیم اجاره کنیم...و این یعنی بهای اجاره ی خانه در ایران بسیار ددمنشانه است...
این اعداد و ارقام را نمیخواهد حفظ کنید و توی امتحان هم نمی آید...فقط میخواهم چشم و گوش تان را باز کنید که اگر قصد امدن دارید و به فرض از آن تیپها هستید که حتما هفته ای یک بار باید سیخ و سه پایه بردارید و  پیکان گوجه ای...باربندبالا...زید بغل...جاده شمال و اینها، بدانید که در ترکیه از این خبرها نیست...یعنی هست منتهی مال از ما بهتران است...کسی که در ترکیه اهل تفریحات اینچنینی باشد معادل کسی ست که در ایران اهل جت اسکی در سواحل متل قو ست...
در ترکیه باید یک کیلو تخمه و دو تا آبجو بخرید و با زید/ پارتنر/ دوست/ همسر خود بچپید توی خانه و از یوتیوب فیلم تماشا کنید...جاده و حمیرا و دنده معکوس و جوجه کباب دیگر یک نوستالژی دور است که بهتر است با فکر کردن به آن خودتان را اذیت نکنید...!

لینک های مرتبط :

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل اول - مرز

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل دوم - تجهیزات

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل سوم - پیدا کردن قاچاقبر

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل چهارم - مذاکره با قاچاقبر

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل پنجم - رد شدن پیاده از مرز

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل ششم - عبور با اسب

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل هفتم - خاک ترکیه

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل هشتم - شوک فرهنگی

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل نهم - نایت کلاب

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل دهم - دفتر آسام

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل یازدهم - ورود به شهر محل اقامت

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل دوازدهم - کیس تغییر دین

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل سیزدهم - کیس همجنسگرایی

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل چهاردهم - کیس سیاسی

راهنمای گام به گام پناهجویی (طنز) - فصل پانزدهم - کیس بهایی + یک خاطره